خیابان‌ها شبیه غزه بودند. خانه‌ها به تلی از آوار تبدیل شده، دیوارها پر از سوراخ گلوله، جاده‌ها توسط بلدوزرها تکه‌تکه شده بودند. محله پشت محله خالی از سکنه بود.
اما اینجا غزه نبود، سرزمینی که بر اثر جنگ بین اسرائیل و گروه شبه‌نظامی حماس ویران شده، جایی که ده‌ها هزار نفر کشته شده و قحطی بر سر جمعیت سایه افکنده است. اینجا کرانه باختری اشغالی بود، یکی دیگر از مناطق فلسطینی که ارتش اسرائیل در حال تشدید کنترل خود در آن، در قالب گسترده‌ترین سرکوب شبه‌نظامیان در یک نسل است.
مرزهای این هجوم جدید در جریان بازدید اخیر گزارشگران نیویورک تایمز از شهر جنین نمایان بود، شهری در میان محله‌های پرجمعیت که از زمان آغاز عملیات در ماه ژانویه تخلیه شده‌اند. در یکی از این مناطق، تا همین اواخر بیش از ۱۰,۰۰۰ نفر زندگی می‌کردند. اکنون، این منطقه خالی است - جاده‌های آن با تپه‌های خاکی مسدود شده و کناره‌هایش مملو از توده‌های آوار است.
این هفته، ارتش اسرائیل اعلام کرد که خانه‌هایی را در طولکرم، شهری در نزدیکی جنین، تخریب خواهد کرد تا دسترسی نیروهای اسرائیلی به محله‌ها و خیابان‌های شلوغ آسان‌تر شود و از ظهور مجدد شبه‌نظامیان جلوگیری کند.
معاذ امرانه، دانشجوی ۲۳ ساله، روز چهارشنبه، روزی که مطلع شد خانه‌اش در طولکرم تخریب خواهد شد، گفت: «آنها آینده من را از من می‌گیرند.»
اسرائیل در سال‌های اخیر عملیات نظامی مکرری در این منطقه انجام داده است، اما نیروهایش تقریباً همیشه ظرف چند ساعت یا چند روز آنجا را ترک می‌کردند. با این حال، از ژانویه، ارتش اسرائیل طولانی‌ترین حضور خود را در قلب شهرهای کرانه باختری در دهه‌های اخیر حفظ کرده است.
این عملیات گروه‌های شبه‌نظامی فلسطینی حماس و جهاد اسلامی را هدف قرار داده است. با این حال، در هفته‌های اخیر، درگیری‌ها نادر شده است، که نشانه‌ای است از اینکه اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین در کرانه باختری بسیاری از شبه‌نظامیان را دستگیر یا کشته‌اند.
دو شهر متأثر، جنین و طولکرم، از دیرباز تحت کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین بوده‌اند؛ نهاد نیمه‌مستقلی که با اسرائیل در زمینه امنیت همکاری می‌کند و بسیاری از فلسطینی‌ها امیدوار بودند که به دولت یک کشور آینده تبدیل شود.
اما حضور طولانی‌مدت اسرائیل در این شهرهای کرانه باختری در حال تضعیف اختیارات تشکیلات خودگردان فلسطین است. اسرائیل ادعا کرده که تشکیلات خودگردان به اندازه کافی برای مهار شبه‌نظامیان در منطقه تلاش نمی‌کند.
محمد جرار، شهردار جنین، در مصاحبه‌ای در دفترش در ماه مارس گفت: «ما در یک نقطه عطف درگیری هستیم. اسرائیل طوری عمل می‌کند که گویی تشکیلات خودگردان فلسطین وجود ندارد.»
حمله اسرائیل چند روز پس از برقراری آتش‌بس در غزه در ژانویه آغاز شد. تقریباً در همان زمان، دولت هدف جدیدی به اهداف جنگی خود اضافه کرد: وارد کردن ضربه‌ای به شبه‌نظامیان کرانه باختری.
چند روز بعد، خودروهای زرهی با پشتیبانی هلیکوپترها وارد اردوگاه جنین شدند.
اسرائیل اعلام کرده که از زمان آغاز عملیات بیش از ۱۰۰ شبه‌نظامی را کشته و صدها نفر را دستگیر کرده است. این عملیات تقریباً ۴۰,۰۰۰ فلسطینی را آواره کرده است - بیش از هر عملیات نظامی دیگری در کرانه باختری از زمان تسخیر این منطقه توسط اسرائیل در جنگ ۱۹۶۷ خاورمیانه.
این وضعیت ترس از نکبه دوم را در میان برخی فلسطینیان برانگیخته است - واژه عربی برای فاجعه که برای توصیف فرار و اخراج گسترده فلسطینیان در طول جنگ مربوط به تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ استفاده می‌شود.
سلیمه السعدی، ۸۳ ساله، از ساکنان اردوگاه جنین که می‌گوید حدود هشت دهه پیش یک بار دیگر آواره شده بود، گفت: «می‌ترسم که نتوانم مثل سال ۱۹۴۸ به خانه‌ام برگردم.»
اواخر فوریه، وزیر دفاع اسرائیل، اسرائیل کاتز، به نیروهای اسرائیلی دستور داد تا برای ماندن در جنین و طولکرم برای یک سال آینده آماده شوند.
اگر این اتفاق بیفتد، تغییر بزرگی در نحوه اداره شهرهای کرانه باختری از زمان تأسیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دهه ۱۹۹۰ خواهد بود. در حدود آن زمان، اسرائیل بیشتر مسئولیت‌های حکمرانی بر شهرها را به تشکیلات خودگردان واگذار کرد.
گزارشگران تایمز از اردوگاه جنین با اسکورت یک افسر ارشد ارتش اسرائیل در یک نفربر زرهی بازدید کردند تا دسترسی نادری به مناطق محدود شده داشته باشند. تایمز به ارتش اسرائیل اجازه نداد پوشش خبری آن را قبل از انتشار بررسی کند، اما توافق کرد که از چهره برخی سربازان اسرائیلی عکس نگیرد.
گروه‌های مسلح فلسطینی کارخانه‌های تولید اسلحه در اردوگاه‌ها ساخته بودند، خود را در شلوغ‌ترین مناطق سنگربندی کرده بودند و زیر جاده‌ها بمب‌های دست‌ساز کار گذاشته بودند تا سربازان اسرائیلی را غافلگیر کنند.
نیروهای اسرائیلی شبانه‌روز در اردوگاه‌های جنین و طولکرم گشت‌زنی می‌کنند. آنها ساختمان به ساختمان در جستجوی اسلحه گشته‌اند و خانه‌هایی را که معتقدند برای مقاصد نظامی استفاده می‌شده‌اند، منفجر کرده‌اند.
طبق عکس‌های هوایی، آنها همچنین در حال گسترش جاده‌ها بوده‌اند؛ کاری که دسترسی سربازان به بخش‌های پرجمعیت اردوگاه‌ها را آسان‌تر می‌کند. ارتش ساختمان‌ها و جاده‌هایی را که می‌گوید مملو از مخفیگاه‌ها و تله‌های تروریستی هستند، تخریب کرده است.
عمار ابوبکر، رئیس اتاق بازرگانی جنین، با تکرار ترس بسیاری دیگر از فلسطینی‌ها گفت: «آنها دارند سیگنال می‌دهند که می‌خواهند الحاق کنند.»
ترس‌های فلسطینیان به این دلیل تقویت شده است که وزرای قدرتمند در دولت تندروی اسرائیل از الحاق کرانه باختری حمایت می‌کنند؛ جایی که محل زندگی تقریباً سه میلیون فلسطینی و ۵۰۰,۰۰۰ شهرک‌نشین اسرائیلی است.
اردوگاه‌ها - محله‌های شلوغی که به گفته فلسطینیان نماد محنت پناهندگان فلسطینی است - دهه‌ها محل زندگی ده‌ها هزار نفر بوده‌اند. آنچه زمانی مجموعه‌ای از چادرها بود، به سازه‌های بتنی در محله‌های فقیرنشین تبدیل شده است.
آقای ابوبکر، رئیس اتاق بازرگانی جنین، و آقای جرار، شهردار، گفتند که اواخر ژانویه توسط سرهنگ دوم امیر ابوجناب، افسر رابط ارتش اسرائیل برای جنین، مطلع شده‌اند که اسرائیل قصد دارد اردوگاه جنین را به یک محله عادی تبدیل کند، چیزی که بسیاری از فلسطینیان با آن مخالفند زیرا آن را تلاشی برای پاک کردن نماد محنت پناهندگان می‌دانند.
آنها همچنین گفتند که مطلع شده‌اند آنروا (UNRWA)، آژانس سازمان ملل که به فلسطینیان کمک می‌کند و مدارس و درمانگاه‌هایی را در کرانه باختری اداره می‌کند، دیگر نقشی در اردوگاه جنین نخواهد داشت. اسرائیل از دیرباز روابط پرتنش با این آژانس داشته و خصومت نسبت به آنروا از زمان آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ با حمله حماس به اسرائیل، افزایش یافته است.
کوگات (Coordination of Government Activities in the Territories - COGAT)، آژانس نظامی اسرائیل که با فلسطینیان ارتباط برقرار می‌کند، از اظهار نظر خودداری کرد.
ارتش اسرائیل انکار کرده که مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده است. اما فلسطینیان می‌گویند در صورت امتناع، با خشونت تهدید شده‌اند.
عفاف عمیره، ۶۴ ساله، زنی که در عکس دیده می‌شود، گفت: «آنها تلاش می‌کنند اردوگاه‌ها را خالی کنند. آنها دارند تلاش می‌کنند همه چیز را پاک کنند.»
افسران نظامی اسرائیل در ماه مارس گفتند که هدف اصلی آنها در جنین و طولکرم برچیدن زیرساخت‌های حماس و جهاد اسلامی از جمله کارخانه‌های اسلحه و مخفیگاه‌ها بوده است.
سخنگوی ارتش اسرائیل گفت که ارتش گاهی ساختمان‌ها را برای دسترسی به تونل‌ها یا تخریب ساختمان‌های مورد استفاده برای درگیری‌ها، تخریب می‌کند و ارتش هیچ قصدی برای الحاق کرانه باختری ندارد.
این سخنگو گفت: «ماموریت اصلی ما خنثی کردن تروریسم است. هر تفسیر دیگری بی‌اساس است.»
اما حضور پایدار ارتش بر ده‌ها هزار فلسطینی که مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند، فشار زیادی وارد کرده است. بیشتر آنها در آپارتمان‌های شلوغ با اقوام یا دوستان زندگی می‌کنند. برخی توسط ساکنان روستاهای مجاور پناه داده شده‌اند. برخی دیگر در مدارسی که توسط سازمان ملل اداره می‌شوند، می‌خوابند.
برای بسیاری، این آشفتگی بسیار طاقت‌فرسا بوده است.
عفاف عمیره که از اردوگاه جنین گریخته، گفت که از سومین آوارگی می‌ترسد، پس از آوارگی‌ای که به گفته او در سال ۱۹۴۸ تجربه کرده بود، و دیگری در جریان نبرد سختی در جنین در سال ۲۰۰۲ در طول انتفاضه دوم. او گفت: «این همان نکبه است، اما به آرامی.»
یورش‌های نظامی اسرائیل همچنین وضعیت مالی شکننده تشکیلات خودگردان فلسطین را بدتر کرده است. مقامات فلسطینی می‌گویند این عملیات به زیرساخت‌های شهر آسیب رسانده، تجارت را مختل کرده و خدمات عمومی را تحت تأثیر قرار داده است. آژانس پناهندگان سازمان ملل در ماه مارس گزارش داد که عملیات اسرائیل در جنین باعث آسیب به جاده‌ها، شبکه‌های آب و برق و دفع فاضلاب شده است.
حسام عابد، مدیر اجرایی اتاق بازرگانی طولکرم، در ماه مارس گفت که این اتاق تخمین می‌زند که عملیات نظامی اسرائیل از ماه اکتبر حدود ۴۰۰ میلیون دلار به اقتصاد این شهر آسیب رسانده است.
او گفت: «سربازان دائماً در حال رفت و آمد هستند، و کسب‌وکار را فلج کرده‌اند.»
محمد ماسی، ۲۶ ساله، یکی از صدها فلسطینی که در طولکرم در اعتراض به طرح تخریب خانه‌ها در روز چهارشنبه تظاهرات کردند، گفت: «هدف پاکسازی قومی است.»
این اتهام توسط ارتش اسرائیل رد شد. سخنگوی ارتش اسرائیل گفت که ارتش به ساکنان دستور داده است تا خانه‌های خود را تخلیه کنند، اما آنها را مجبور به ترک نکرده است.
در ماه مارس، در بازدید از اردوگاه جنین، سربازان اسرائیلی و بلدوزرها جاده‌ها را مسدود کرده و ساختمان‌های آسیب‌دیده را پاکسازی می‌کردند. تقریباً همه فروشگاه‌ها بسته بودند و بسیاری از ساختمان‌ها فروریخته بودند. روی در یک مسجد، حفره بزرگی وجود داشت که افسران گفتند توسط سوراخی که شبه‌نظامیان در دیوار ایجاد کرده بودند، ایجاد شده است.
افسر ارتش که ما را اسکورت می‌کرد، گفت که تقریباً همه ساکنان اردوگاه را ترک کرده‌اند.
در حومه اردوگاه، یک جوان با عجله به سمت خانه‌اش می‌رفت تا ببیند چقدر از آن باقی مانده است. او گفت تنها دلیل اینکه او هنوز در آن منطقه بود این بود که با پدرش که در خانه مانده بود تا از خانه محافظت کند، در تماس بود.
پدرش گفت: «وقتی سربازان می‌رسند، می‌روم.»
ماه بعد، آوارگی در طولکرم آغاز شد.