بر اساس مطالعه‌ای در می ۲۰۲۵، بشر تنها ۰.۰۰۱ درصد از اعماق دریا را کاوش کرده است. عکس: گتی ایماژ
بر اساس مطالعه‌ای در می ۲۰۲۵، بشر تنها ۰.۰۰۱ درصد از اعماق دریا را کاوش کرده است. عکس: گتی ایماژ

بیش از ۹۹ درصد اعماق اقیانوس همچنان یک راز باقی مانده است

اداره ترامپ اواخر ماه گذشته یک فرمان اجرایی امضا کرد با هدف تسریع در تایید استخراج مواد معدنی حیاتی از بستر دریا در اعماق اقیانوس. این اقدام با محکومیت بین‌المللی مواجه شده است، به ویژه از سوی کارشناسانی که می‌گویند نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد تاثیرات احتمالی این عمل بر اکوسیستم‌های اعماق دریا وجود دارد، اکوسیستم‌هایی که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها ناشناخته باقی مانده‌اند.

مطالعه جدیدی که امروز در نشریه Science Advances منتشر شد، نشان می‌دهد ما تا چه اندازه کم در مورد اعماق دریا اطلاعات داریم. بر اساس این تحقیق، انسان‌ها کمتر از ۰.۰۰۱ درصد از بستر عمیق اقیانوس را مشاهده کرده‌اند – مساحتی تقریبا به اندازه ایالت رود آیلند.

منظور از اعماق دریا، بخشی از اقیانوس است که در عمق ۲۰۰ متری (۶۵۶ فوت) به پایین قرار دارد، جایی که نور شروع به ناپدید شدن می‌کند. با وجود اینکه اعماق دریا بیش از ۹۰ درصد از محیط دریایی زمین را تشکیل می‌دهند، بخش زیادی از اکوسیستم‌های آن برای محققان هنوز یک علامت سوال بزرگ است.

اما این منطقه برای حفظ آب و هوای ما حیاتی است – حدود ۹۰ درصد گرمای اضافی و حدود ۳۰ درصد دی‌اکسید کربن آزاد شده در اتمسفر توسط فعالیت‌های انسانی را جذب می‌کند. کیتی کراف بل (Katy Croff Bell)، رئیس Ocean Discovery League، کاوشگر نشنال جئوگرافیک و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: «اگر تمام این‌ها در اتمسفر باقی می‌ماند، زندگی در زمین عملاً غیرممکن می‌شد.»

بیشتر بخوانید: آنچه باید درباره تلاش ترامپ برای افزایش استخراج معدن در اعماق دریا بدانید

مناطق کشف شده توسط انسان به شدت محدود است – و به شدت به سمت مناطق خاصی متمایل است. بیش از ۶۵ درصد مشاهدات بصری در فاصله ۲۰۰ مایلی دریایی از سه کشور رخ داده است: ایالات متحده، ژاپن و نیوزیلند، به این معنی که بسیاری از فرضیات ما در مورد اعماق دریا بر اساس نمونه بسیار کوچکی استوار هستند.

بل می‌گوید: «این مانند این است که تمام فرضیات خود را در مورد اکوسیستم‌های زمینی بر اساس مشاهدات از ۰.۰۰۱ درصد از مساحت زمین انجام دهیم؛ این معادل مساحت کوچکتر از هیوستون، تگزاس خواهد بود.»

برای تعیین میزان بستر دریا که کاوش کرده‌ایم، تیم از داده‌های تقریبی ۴۴,۰۰۰ غواصی در اعماق دریا با مشاهدات انجام شده از سال ۱۹۵۸ استفاده کرد. رقم ۰.۰۰۱ درصد شامل فرضیاتی در مورد تعداد ثبت‌های خصوصی غواصی نیز می‌شود که به صورت عمومی ثبت نشده‌اند.

بیشتر بخوانید: یک راه‌حل اقلیمی در اعماق اقیانوس نهفته است - اما دسترسی به آن می‌تواند هزینه‌های زیست‌محیطی عظیمی داشته باشد

از آنجا که اطلاعات کمی در مورد این اکوسیستم وجود دارد، بسیاری از کارشناسان نگرانند که استخراج معدن در اعماق دریا ریسک بسیار بزرگی برای محیط زیست به همراه داشته باشد. سی و دو کشور خواستار توقف موقت این عمل شده‌اند و بل امیدوار است این مطالعه نشان دهد که قبل از شروع فعالیت‌های استخراجی – و به طور بالقوه غیرقابل جبران – در اعماق دریا، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد.

بل می‌گوید: «[ما باید بدانیم] چه نوع تاثیراتی بر اعماق دریا خواهیم داشت و آیا اعماق دریا پس از این فعالیت‌ها بهبود می‌یابد؟ این یک سوال بزرگ و بی‌جواب در حال حاضر است. چیزی که نمی‌خواهیم انجام دهیم، آسیب جبران‌ناپذیر به اقیانوس عمیق است. بنابراین ما واقعاً به این اطلاعات پایه در مورد اعماق دریا نیاز داریم.»