انتخاب پاپ جدید یک عمل بسیار سیاسی است، به طوری که رهبران کشورها به طور ظریفی برای نفوذ در آن تلاش می‌کنند – با درجات متفاوتی از موفقیت. | Vatican Media/EPA
انتخاب پاپ جدید یک عمل بسیار سیاسی است، به طوری که رهبران کشورها به طور ظریفی برای نفوذ در آن تلاش می‌کنند – با درجات متفاوتی از موفقیت. | Vatican Media/EPA

اروپا بیش از سهم خود کاردینال دارد

قاره اروپا به هیچ وجه کاتولیک‌ترین قاره جهان نیست - اما همچنان بر تالار سیستین تسلط دارد.

قاره پیر اروپا با وجود تلاش‌های پاپ فقید فرانسیس برای تنوع بخشیدن به مجمع کاردینال‌ها که برای انتخاب پاپ بعدی گرد هم می‌آیند، در این مجمع به شدت بیش از سهم واقعی خود نمایندگی دارد.

از ۱۳۳ کاردینال محبوس در تالار سیستین برای همایش انتخاب پاپ، ۵۲ نفر (حدود ۴۰ درصد) در اروپا مستقر هستند.

انتخاب جانشین توسط آن‌ها مسیر کلیسایی را تعیین می‌کند که بین نیروهای لیبرال و سنتی تقسیم شده است و یک رهبر مذهبی جدید برای ۱.۴ میلیارد کاتولیک جهان ارائه خواهد داد. اما اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها اروپایی نیستند.

پاپ فرانسیس، اولین پاپ غیراروپایی در بیش از یک هزاره، گام‌هایی برای دادن وزن بیشتر به جنوب جهانی در مجمع کاردینال‌ها برداشت و همه کاردینال‌های واجد شرایط برای انتخاب جانشین خود به جز ۲۵ نفر را منصوب کرد.

نزدیک به ۹۰ درصد از کاردینال‌های آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی در این همایش، به لطف فرانسیس در آن حضور دارند. در مقابل، او ۷۷ درصد از اروپایی‌ها و تنها ۷۰ درصد از آمریکای شمالی‌ها را شخصاً منصوب کرد.

اگر این همایش سال آینده برگزار می‌شد، ترکیب آن حتی کمتر اروپایی به نظر می‌رسید، زیرا چندین کاردینال اروپایی به زودی از حق رأی خود به دلیل افزایش سن محروم می‌شوند. سن قطع حق رأی برای انتخاب پاپ جدید ۸۰ سال است و ۹ نفر از ۵۲ کاردینال رأی‌دهنده اروپا ۷۹ ساله هستند.

اما در حالی که انتصابات فرانسیس نشانه‌ای از یک تغییر بود، آن‌ها به معنای یک انقلاب نبودند: بخش عمده‌ای از کاردینال‌های منصوب شده توسط فرانسیس در این همایش همچنان اروپایی هستند. بزرگترین گروه تکی از کاردینال‌های رأی‌دهنده، ۱۷ نفر از آن‌ها، ایتالیایی هستند؛ ایالات متحده با ۱۰ کاردینال در جایگاه دوم قرار دارد، بر اساس آمارهای گزارش مجمع کاردینال‌ها.

انتخاب پاپ جدید یک عمل بسیار سیاسی است، به طوری که رهبران کشورها به طور ظریفی برای نفوذ در آن تلاش می‌کنند – با درجات متفاوتی از موفقیت.

اما حتی اگر نمایندگی جهانی بزرگتر از گذشته در همایش‌های انتخاب پاپ باشد، ترکیب جمعیتی این گروه همچنان با جهان کاتولیک فراتر از تالار سیستین ناهمخوان است.

کاتولیسیسم بزرگترین دین در اتحادیه اروپا است، به طوری که در یک نظرسنجی یوروبارومتر در سال ۲۰۲۳، ۴۴ درصد از مردم خود را کاتولیک معرفی کردند. اگرچه عملاً هیچ کس در کشورهای شمال اروپا با اکثریت پروتستان یا یونان و بلغارستان با اکثریت ارتدوکس خود را کاتولیک معرفی نکرد، اما در ایتالیا تا ۷۰ درصد، در پرتغال، کرواسی و لیتوانی ۸۰ درصد، و در لهستان بیش از ۹۰ درصد از پاسخ‌دهندگان را تشکیل می‌دادند.

در حال حاضر، دستگاه کاتولیک گسترده و ریشه‌دار اروپا نیز دستگاه‌های سایر قاره‌ها را تحت الشعاع قرار می‌دهد، با کشیش‌های بسیار بیشتر از هر قاره دیگری، طبق به‌روزرسانی آماری کلیسای کاتولیک در سال ۲۰۲۲ که سال گذشته منتشر شد.

اما با نگاهی گسترده‌تر به صحنه جهانی، اروپا به عنوان قاره‌ای رو به افول خودنمایی می‌کند.

در سال ۲۰۲۲، تعداد کاتولیک‌ها در چهار قاره از پنج قاره افزایش یافت. به‌روزرسانی آماری کلیسا اعلام کرد: «تنها در اروپا کاهش وجود دارد.»

با وجود افزایش قابل توجه در تعداد تعمید بزرگسالان در بلژیک و فرانسه، این کشورها همچنین در دهه‌های گذشته کاهش عمده‌ای در کل تعداد تعمیدها ثبت کرده‌اند. کشورهایی مانند بلژیک و آلمان نیز شاهد تعداد قابل توجهی درخواست برای حذف از ثبت‌نام تعمید بوده‌اند.

در طول این همایش، اروپا سه برابر بیشتر از آفریقا کاردینال رأی‌دهنده خواهد داشت. اما در حالی که یک‌پنجم کاتولیک‌های جهان در اروپا بودند، آفریقا تقریباً همین تعداد را در خود جای داده بود و به لطف کشورهایی مانند جمهوری دموکراتیک کنگو، نیجریه، اوگاندا، تانزانیا و کنیا، بزرگترین جمعیت کاتولیک در حال رشد را داشت.

کاتولیک‌ها تنها سهم کوچکی از جمعیت آسیا را تشکیل می‌دهند، اما ۱۱ درصد از جمعیت کاتولیک جهانی را شامل می‌شوند و کلیسا در آنجا نیز افزایش تعداد ثبت کرده است.

قاره آمریکا به عنوان کاتولیک‌ترین قاره‌ها برجسته است. این قاره‌ها محل زندگی حدود نیمی از جمعیت کاتولیک جهان هستند که توسط برزیل تقویت می‌شوند. با این حال، مانند آفریقا، تعداد کاردینال‌های آمریکای جنوبی در طول این همایش، نسبت به کاردینال‌های اروپا یک به سه کمتر است.