یک سند نادر مگنا کارتا مربوط به سال ۱۳۰۰ میلادی در ایالات متحده شناسایی شد. این سند پیشتر توسط یک خلبان جنگ جهانی اول با قیمت ناچیز ۴۲ پوند فروخته شده بود.
گمان می‌رود این دست‌نوشته یکی از تنها هفت نسخه باقی‌مانده از بازنشر آن توسط ادوارد اول در سال ۱۳۰۰ باشد.
دانشکده حقوق هاروارد این سند را در سال ۱۹۴۶ در یک حراجی ساتبی خرید، جایی که از آن به عنوان «کپی ... ساخته شده در سال ۱۳۲۷ ... کمی ساییده و با لکه‌های رطوبت» توصیف شده بود.
پیش از آن، سند از معاون مارشال هوایی، فورستر «سامی» ماینارد خریداری شده بود. گمان می‌رود او این سند را پس از به ارث بردن آرشیو توماس و جان کلارکسون، برادران مخالف برده‌داری که در اواخر دهه ۱۷۰۰ به منطقه لیک دست‌گت بازنشسته شده و با ویلیام لاوتر، لرد موروثی املاک اپلبی، دوست شده بودند، به دست آورده است.
محققان بر این باورند که این دست‌نوشته – که با نام HLS MS 172 شناخته می‌شود – همان مگنا کارتای گمشده است که زمانی برای بخش پارلمانی سابق اپلبی در وست‌مورلند صادر شده بود.
دیوید کارپنتر، استاد تاریخ قرون وسطی در کالج کینگز لندن، با نسخه دیجیتال HLS MS 172 در وب‌سایت دانشکده حقوق هاروارد برخورد کرده بود و حدس زد که ممکن است این سند اصلی باشد نه یک کپی.
او با نیکلاس وینسنت، استاد تاریخ قرون وسطی در دانشگاه ایست آنگلیا، همکاری کرد و پس از مقایسه‌های گسترده با شش نسخه اصلی دیگر شناخته شده، به این نتیجه رسیدند که این سند معتبر است.
کارپنتر این هفته گفت: «این یک کشف فوق‌العاده است. مگنا کارتا هاروارد شایسته ستایش است، نه به عنوان یک کپی صرف، لکه‌دار و کم‌رنگ، بلکه به عنوان نسخه اصلی یکی از مهم‌ترین اسناد در تاریخ قانون اساسی جهان، سنگ بنای آزادی‌های گذشته، حال و آنچه هنوز باید به دست آید.»
وینسنت گفت مگنا کارتا یک «نشانه آزادی، محوری برای حس ما از اینکه چه کسی هستیم: مردمی آزادی‌خواه و آزاده.» است.
وی افزود: «این سند هم نمادی از سنت سیاسی غرب و هم از حقوق اساسی است. اگر از کسی بپرسید معروف‌ترین سند واحد در تاریخ جهان چیست، احتمالا نام مگنا کارتا را خواهد برد.»
«منشأ این سند به سادگی فوق‌العاده است. با توجه به اینکه کجا قرار دارد، با توجه به مشکلات فعلی در مورد آزادی‌ها، در مورد حس سنت قانونی در آمریکا، شما نمی‌توانستید منشأی باشکوه‌تر از این اختراع کنید.»
مگنا کارتا: این همان چیزی است که ما هستیم و برایش ایستاده‌ایم
مگنا کارتا در ابتدا توسط اسقف اعظم کانتربری، کاردینال استفان لنگتون، پس از موافقت پادشاه جان با منشور حقوق در رانیمد، در نزدیکی ویندزور، در ژوئن ۱۲۱۵ تنظیم شد.
تنها چهار سند ۱۲۱۵ باقی‌مانده شناخته شده است: دو سند در کتابخانه بریتانیا و دو سند دیگر در کلیساهای جامع لینکلن و سالزبری نگهداری می‌شوند.
آماندا واتسون، دستیار رئیس دانشکده برای خدمات کتابخانه و اطلاعات در دانشکده حقوق هاروارد، از کار دو استاد بریتانیایی قدردانی کرد: «این کار نشان می‌دهد چه اتفاقی می‌افتد وقتی مجموعه‌های باشکوهی مانند مجموعه هاروارد به روی محققان برجسته گشوده می‌شوند. پشت هر کشف علمی، کار ضروری کتابداران قرار دارد که نه تنها مواد را جمع‌آوری و نگهداری می‌کنند، بلکه مسیرهایی را ایجاد می‌کنند که در غیر این صورت پنهان می‌ماندند.»
برای تأیید اعتبار دست‌نوشته، دو استاد ابتدا متوجه شدند که ابعاد ۴۸۹ میلی‌متر در ۴۷۳ میلی‌متر همانند شش نسخه اصلی شناخته شده است و دست‌خط نیز مشابه است.
نکته حیاتی این بود که آن‌ها از نسخه‌های اصلی اثبات کردند که یک متن جدید از مگنا کارتا تهیه شده بود و به کاتبان دستور داده شده بود که به شدت به آن پایبند باشند. بنابراین، اگر HLS MS 172 از متن شش نسخه دیگر انحراف داشت، نمی‌توانست معتبر باشد.
اساتید گفتند که این سند «با سربلندی» از این آزمون عبور کرد.
کارپنتر افزود: «این یکنواختی شواهد جدیدی را برای جایگاه مگنا کارتا از دید معاصران فراهم می‌کند. متن باید صحیح می‌بود.»