گروه سرمایه‌گذاری کمی AQR Capital Management، تکنیک‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین را برای تصمیم‌گیری‌های معاملاتی خود به کار می‌گیرد و به سال‌ها مقاومت یکی از سرسخت‌ترین فعالان این بخش پایان می‌دهد.
کلیف اسنس (Cliff Asness)، بنیان‌گذار این صندوق پوشش ریسک مستقر در کانتیکت که ۱۳۶ میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت دارد، به فایننشال تایمز (Financial Times) گفت که پس از سال‌ها آزمایش، «بیشتر به ماشین‌ها تسلیم شده‌ایم.»
وی افزود: «هنگامی که خود را به دست ماشین می‌سپارید، به وضوح اجازه می‌دهید که داده‌ها بیشتر سخن بگویند.»
همه صندوق‌های پوشش ریسک کمی — از جمله تو سیگما (Two Sigma)، بخش AHL گروه من (Man Group) و وینتون (Winton) متعلق به سِر دیوید هاردینگ (Sir David Harding) — از قدرت محاسباتی و الگوریتم‌ها برای فیلتر کردن حجم وسیعی از داده‌ها استفاده می‌کنند و سپس مدل‌های پیچیده‌ای را برای تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری به کار می‌برند.
اما AQR پیش از این در حذف عامل انسانی از تصمیم‌گیری‌های معاملاتی تردید داشت و به جای آن، مدل‌های کامپیوتری مبتنی بر قوانین را که توسط انسان‌ها توسعه یافته بودند تا الگوهای بازار قابل توضیح را هدف قرار دهند، ترجیح می‌داد.
با وجود اینکه AQR اولین بار در سال ۲۰۱۸ روی فناوری یادگیری ماشین گسترده سرمایه‌گذاری کرد، اما تنها اخیراً این استراتژی را فراتر از سهام به سایر طبقات دارایی‌ها گسترش داده است و اکنون از این فناوری برای تعیین وزن‌دهی به عوامل مختلف در یک سبد سرمایه‌گذاری در هر زمان استفاده می‌کند.
این صندوق اکنون همچنین از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای شناسایی الگوهای بازار که بر اساس آن‌ها شرط‌بندی می‌کند، استفاده می‌نماید، حتی اگر در برخی موارد کاملاً مشخص نباشد که چرا این الگوها شکل گرفته‌اند. با این حال، شرکت اعلام می‌کند که در بیشتر موارد قادر است یک منطق اقتصادی برای معاملات پیدا کند.
در حالی که این تغییر بازدهی را بهبود بخشیده است، پذیرش کامل یادگیری ماشین می‌تواند در دوره‌های عملکرد ضعیف، معایبی داشته باشد، زیرا توضیح دادن به سرمایه‌گذاران وحشت‌زده که چه مشکلی پیش آمده دشوار است.
اسنس گفت که پذیرش یادگیری ماشین، شرکت را به جای یک «جعبه سیاه» به یک «جعبه مبهم و پیچیده» تبدیل کرده است. با این حال، او اذعان داشت: «این دوره پس از یک دوره بسیار بد، برای ما بسیار خوب بوده است و این کار را آسان‌تر کرده است. احتمالاً توضیح دادن [به سرمایه‌گذاران] در یک دوره بد کمی دشوارتر خواهد بود، اما ما فکر می‌کنیم که قطعاً ارزشش را دارد.»
بازدهی از زمان «زمستان کمی» ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ به طور قابل توجهی بهبود یافته است. دارایی‌های AQR از ۲۲۶ میلیارد دلار به کمترین میزان خود، حدود ۹۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت، در دوره‌ای که تعدادی از عوامل سرمایه‌گذاری عملکرد ضعیفی داشتند.
اسنس به شوخی گفت: «آنچه مرا بیشتر به حرکت وا می‌دارد، انتقام از دشمنانم است. می‌خواهم به دنیا نشان دهم که حق با ما بود و می‌توانیم حتی بهتر عمل کنیم. نسبت به این موضوع یک حس غرور دارم.»
استراتژی‌های برتر صندوق پوشش ریسک این گروه طی پنج سال گذشته عملکرد خوبی داشته‌اند؛ بر اساس گفته فردی آشنا با ارقام، صندوق چنداستراتژی Apex و استراتژی سهام Delphi به ترتیب تا پایان ماه مه، بازده خالص سالانه‌ای معادل ۱۹ درصد و ۱۴.۶ درصد را به دست آورده‌اند.
اما سایر استراتژی‌های سرمایه‌گذاری جایگزین، خشم اسنس را برانگیخته‌اند، از جمله صنعت سهام خصوصی که به گفته وی، «معمولاً با میل و اراده»، سرمایه‌گذاران نهادی بزرگی مانند صندوق‌های بازنشستگی را با وعده بازده بالا و پایدار «فریب داده‌اند، و خدای ناکرده خرده‌فروشان نیز اکنون آن را به سبد سهام خود اضافه می‌کنند.»
او گفت که نقدینگی پایین و ارزش‌گذاری نامنظم سبد دارایی‌های سهام خصوصی به مدیران امکان می‌دهد به دروغ ادعا کنند که بازدهی آن‌ها پایدارتر از بازارهای عمومی است.
او اظهار داشت: «بسیاری از این‌ها مزخرف است. این قابلیت که گزارش بازدهی ارائه نشود... یک ویژگی است که شما برای آن پول پرداخت می‌کنید، که باعث افزایش قیمت‌ها و کاهش بازدهی می‌شود.»
اسنس گفت که شکاف در گزارش‌دهی برای سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند از کاهش ارزش سبد دارایی‌های خود در طول رکود بازارهای عمومی جلوگیری کنند، راحت است، اما این بدان معنا نیست که شرکت‌های سهام خصوصی با تصور بازدهی بالا و ریسک پایین مطابقت دارند.
همزمان که گروه‌های سهام خصوصی در فروش شرکت‌های پرتفوی خود با مشکل مواجه شده‌اند — و سرمایه‌گذاران نهادی و موقوفات از اختصاص سرمایه جدید به این صندوق‌ها کمتر استقبال می‌کنند — شرکت‌های خرید سهام (buyout) به دنبال سرمایه‌گذاران خرده‌فروش به عنوان منبع جدید سرمایه بوده‌اند.
اسنس گفت که نقدینگی بالاتر و ارزش‌گذاری‌های مکرر صندوق‌های به اصطلاح "همیشگی" (evergreen funds) که سرمایه‌گذاران خرده‌فروش پول خود را در آن‌ها سرازیر کرده‌اند، می‌تواند «توهم» ریسک پایین را از بین ببرد.
اسنس افزود که «دموکراتیزه کردن دسترسی به دارایی‌های خصوصی در این دنیا به این معنی است که آن‌ها به خرده‌فروشان معامله‌ای بدتر از معامله سخت‌تری که به سرمایه‌گذاران نهادی می‌دهند، ارائه می‌کنند.»