در ماه گذشته، هنگامی که رئیسجمهور ترامپ و تیمش فشار بر دانشگاه هاروارد را افزایش دادند و تهدید کردند که ورود دانشجویان بینالمللی آن را ممنوع خواهند کرد، این دانشگاه هشداری همراه با درخواستی را صادر کرد.
مقامات دانشگاه در شکایتی که از قاضی درخواست توقف اقدامات دولت فدرال را داشتند، نوشتند: «بدون دانشجویان بینالمللی، هاروارد دیگر هاروارد نیست.»
آنها نگفتند که اگر هاروارد دیگر هاروارد نباشد، به چه چیزی تبدیل خواهد شد.
این سناریویی است که برخی از افراد داخل هاروارد شروع به تصور و برنامهریزی برای آن کردهاند، زیرا دولت ترامپ از هر زاویه حملات خود را آغاز کرده و به دنبال قطع ارتباط دانشگاه با هم دانشجویان و هم میلیاردها دلار بودجه فدرال است.
رهبران ارشد هاروارد، یکی از قدیمیترین دانشگاههای کشور، از جمله معاون رئیس دانشگاه، جان اف. منینگ، محقق حقوقی محافظهکار که پیش از این برای قاضی سابق دیوان عالی کشور، آنتونین اسکالیا، کار کرده بود، به طور مکرر برای تدوین راهبردها با هم ملاقات میکنند.
هیئت امنای دانشگاه، شرکت هاروارد، بحث کرده است که آیا صدها، اگر نگوییم هزاران، نفر باید اخراج شوند.
و در تماسهای زوم ساعت ۸:۳۰ صبح، یک یا دو بار در هفته، مقامات اداری با رهبران ارشد دانشکدههای کارشناسی و تحصیلات تکمیلی هاروارد ملاقات میکنند تا آخرین تحولات ترامپ را به اشتراک بگذارند، تحولاتی که به سرعت در حال وقوع هستند.
دانشکدههای مختلف در هاروارد نیز برنامههای اضطراری خود را تدوین میکنند. مدرسه کسبوکار هاروارد در حال بررسی ارائه برخی کلاسها به صورت آنلاین است در صورتی که دانشجویان خارجی ممنوع شوند. مدرسه بهداشت عمومی تی. اچ. چان، با خطر از دست دادن بودجه فدرال، به دنبال جذب حامیان مالی شرکتی است، که مقامات امیدوارند سالانه ۱۰۰,۰۰۰ دلار برای حمایت از دانشجویان دکترا و همکاران پسادکترا پرداخت کنند.
چندین مقام داخلی هاروارد راههای برنامهریزی دانشگاه را تشریح کردند، حتی با وجود اینکه وضعیت به سرعت در حال تغییر است و پیشبینی آینده را دشوار کرده است.
اخیراً، آقای ترامپ اعلامیهای ریاستجمهوری صادر کرد که ورود دانشجویان بینالمللی هاروارد به کشور را ممنوع میکرد. این دانشجویان ۱۵ درصد از جمعیت دانشجویان کارشناسی هاروارد و تا یکسوم تا نیمی از دانشجویان برخی از دانشکدههای تحصیلات تکمیلی را تشکیل میدهند. بدون آنها، هاروارد نه تنها دانشجویان و شهریه حاصل از آنها را از دست میدهد، بلکه جایگاه خود را به عنوان محلی برای تجمع درخشانترین ذهنهای جهان نیز از دست خواهد داد.
لارنس اچ. سامرز، که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ رئیس هاروارد بود، گفت: «ما نفوذ خود را در سراسر جهان از دست خواهیم داد. به جای اینکه دانشگاه برتر جهان باشد، پس از چند سال، هاروارد تنها یک دانشگاه دیگر خواهد بود.»

از رتبه ۱ تا فقط یک دانشگاه دیگر
از برخی جهات، هاروارد در زمینه تحقیقات رتبه ۱ جهان است، که پس از آن ۱۰ دانشگاه در چین قرار دارند. پس از اینکه دولت ترامپ اعلام کرد بودجه فدرال دانشگاه برای تحقیقات را قطع خواهد کرد، هاروارد شروع به برنامهریزی برای کاهش قابل توجه فعالیتها کرد، که به طور بالقوه منجر به واگذاری جایگاه به رقبا بینالمللی میشود.
دولت ترامپ و جمهوریخواهان در کنگره نیز در حال بررسی تغییراتی در میزان مالیاتی هستند که هاروارد باید پرداخت کند، از جمله افزایش عمده مالیات بر وقف هاروارد. آقای ترامپ همچنین ایده لغو کامل وضعیت معافیت مالیاتی هاروارد را مطرح کرده است، اگرچه این پیشنهاد با موانع عمدهای روبروست. (رئیسجمهور نمیتواند به تنهایی تصمیم به لغو معافیت مالیاتی بگیرد.)
حتی اگر تنها برخی از این سناریوها محقق شوند، کارشناسان میگویند هاروارد ممکن است در وضعیتی تضعیفشده قرار گیرد که مقایسههای مدرن کمی برای آن وجود دارد.
این دانشگاه همچنان یک موسسه بزرگ و عضو آیوی لیگ خواهد بود با تعداد دانشجویانی بیشتر از، مثلاً، دارتموث که ۷۰۰۰ دانشجو دارد، در مقایسه با ۲۴,۵۰۰ دانشجوی فعلی هاروارد.
اما بدون دلارهای فدرال یا استعدادهای بینالمللی، کارشناسان میگویند هاروارد ممکن است از رده برتر تحقیقات، که در حال حاضر با رقبایی مانند دانشگاه استنفورد و موسسه فناوری ماساچوست قرار دارد، خارج شود. از نظر دلارهای هزینه شده، بودجه تحقیقاتی آن میتواند به چیزی شبیه به دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین کاهش یابد، که در سال ۲۰۲۳ کمی بیش از ۸۰۰ میلیون دلار برای تحقیقات هزینه کرد، تقریباً نیمی از آنچه هاروارد اکنون هزینه میکند.
و هیچ دانشگاه بزرگی با خطر از دست دادن وضعیت معافیت مالیاتی خود روبرو نشده است، اقدامی که هاروارد را به یک شرکت پرداختکننده مالیات تبدیل میکند.
پیشبینی اقدامات آقای ترامپ دشوار است. هاروارد و دیگران در حال به چالش کشیدن دستورالعملهای دولت هستند و بعید نیست که مقامات دولتی بتوانند هر تهدیدی را به مرحله عمل برسانند.
کارشناسان حقوقی گفتهاند که پرونده دانشگاه برای بازگرداندن کمکهای مالی قوی است. اما دولت ترامپ نیز گفته است که در آینده از تامین بودجه هاروارد خودداری خواهد کرد، چیزی که ممکن است به چالش کشیدن آن برای دانشگاه دشوارتر باشد.
هاروارد میتواند مذاکره را انتخاب کند. اما در داخل دانشگاه، مقامات به نظر میرسد تمایلی به این کار ندارند، با توجه به واکنشی که ممکن است به دلیل تسلیم شدن در برابر آقای ترامپ با آن روبرو شوند. در بهار امسال، دانشگاه ۷۵۰ میلیون دلار بدهی گرفت که به آن مقداری جریان نقدی برای ادامه روند تصمیمات دادگاه میدهد.
فضای داخل مدرسه بهداشت عمومی هاروارد تی. اچ. چان به خصوص متشنج است، چرا که این مدرسه ۴۶ درصد از بودجه خود را به بودجه فدرال وابسته است و حدود ۴۰ درصد از دانشجویان آن بینالمللی هستند. مقامات ارشد این مدرسه برای بدترین سناریو برنامهریزی میکنند و تغییرات احتمالی را «بحران وجودی» برای آینده مدرسه نامیدهاند.
این مدرسه در حال گرفتن وام از دانشگاه، جذب فعالانه سرمایههای بشردوستانه جدید و کاهش حدود ۵۰ درصدی تحقیقات برای سال آینده است.
دکتر آندرهآ باکارلی (Dr. Andrea Baccarelli)، رئیس این مدرسه، وضعیت وخیم را در ایمیلی به اساتید و کارکنان مدرسه در این ماه تشریح کرد و گفت: «ما باید با دنیای جدیدی سازگار شویم.»
هاروارد درآمد خود را از ۳ منبع کلیدی از دست خواهد داد
آقای ترامپ و تیمش هاروارد را به دلیل آنچه که آنها نقضهایی مانند اجازه دادن به یهودستیزی، تبعیض بر اساس نژاد در پذیرش و پرورش فرهنگی که نسبت به دیدگاههای محافظهکارانه غیرقابل تحمل است، هدف قرار دادهاند. دولت به دنبال اقدامات نظارتی در دانشگاه است.
هاروارد بسیاری از اتهامات دولت را رد کرده و در برابر خواستههای آن مقاومت کرده است.
در پاسخ، دولت ترامپ تمام دلارهای تحقیقاتی فدرال به هاروارد را قطع کرد که در سال گذشته معادل ۶۸۶ میلیون دلار یا ۱۱ درصد از کل درآمد آن بود. دولت ترامپ همچنین به دنبال دانشجویان بینالمللی است و از این رو منبع اصلی درآمد شهریه را هدف قرار داده، زیرا این دانشجویان اغلب شهریه کامل را پرداخت میکنند.
اما بزرگترین منبع تامین مالی هاروارد، کمکهای مالی و پرداختها از وقف آن است که مجموعاً ۴۵ درصد از درآمد آن را تشکیل میدهد.
جمهوریخواهان نیز این منابع را هدف قرار دادهاند. هاروارد تحت یک پیشنهاد جمهوریخواهان که در کنگره در حال بررسی است، مالیاتهای بسیار بالاتری را پرداخت خواهد کرد تا مالیات بر درآمدهای وقف را افزایش دهد. مالیاتهای هاروارد از ۱.۴ درصد به ۲۱ درصد افزایش خواهد یافت.
جمهوریخواهان گفتهاند هدف این است که «دانشگاههای نخبهای که بیشتر شبیه شرکتهای بزرگ عمل میکنند» را پاسخگو کنند.
لیز کلارک (Liz Clark)، معاون سیاستگذاری و تحقیقات در انجمن ملی مدیران کسبوکار دانشگاهها و کالجها، گفت که این تغییر به احتمال زیاد به معنای کاهش پول برای کمکهای مالی خواهد بود.
هاروارد ثروتمندترین دانشگاه جهان است و وقف آن به ۵۳.۲ میلیارد دلار میرسد.
اما از نظر قانونی، طبق گفته لری لد (Larry Ladd)، افسر سابق بودجه در هاروارد، این دانشگاه نمیتواند بیشتر این پول را برای پوشش کمبودها استفاده کند.
ریچارد دی. کالنبرگ (Richard D. Kahlenberg)، منتقد هاروارد که از ایده اولویت دادن به دانشجویان با درآمد خانوادگی پایینتر در پذیرشها حمایت میکند، گفت: «ترامپ کاری را انجام داده که فکر میکردم هرگز نخواهم دید، یعنی هاروارد را دلسوز نشان داد.»

هاروارد میتواند به پناهگاهی برای ثروتمندان تبدیل شود
جمهوریخواهان به وضعیت نخبهگرایانه هاروارد در انتقاد از این دانشگاه اشاره کردهاند. اما کارشناسان میگویند در بدترین حالت ممکن برای این دانشگاه، ممکن است هزینههای آن حتی بیشتر شود.
هاروارد از نظر تاریخی سه برابر بیشتر دانشجویان از ۱ درصد بالای درآمد خانواده نسبت به ۲۰ درصد پایین داشته است.
اما در سالهای اخیر، سهم دانشجویانی که اولین بار در خانواده خود به دانشگاه میروند — گروهی که احتمال بیشتری دارد کمدرآمد یا طبقه متوسط باشند — از ۷ درصد به ۲۰ درصد سه برابر شده است. هاروارد همچنین اخیراً اعلام کرد که کمکهای مالی خود را گسترش داده و شهریه رایگان برای دانشجویان کارشناسی از خانوادههایی با درآمد ۲۰۰,۰۰۰ دلار یا کمتر ارائه میدهد.
مقامات هاروارد از این وعده خود عقبنشینی نکردهاند. اما آنها در اسناد دادگاه اذعان کردهاند که در برخی سناریوهای شدید، دانشجویان ممکن است دسترسی به کمکهای مالی را از دست بدهند.
تنها مالیات بر وقف، فشار بر دانشگاه را افزایش خواهد داد. و بدون دانشجویان بینالمللی، ممکن است برخی از هزینههای دانشگاه باید توسط دانشجویان باقیمانده جذب شود.
تد میچل (Ted Mitchell)، رئیس شورای آموزش آمریکا، گفت: «این دانشگاه به مکانی پناهگاهتر و نخبهتر تبدیل خواهد شد.»
آقای کالنبرگ گفت که «بزرگترین ترس» او این است که هاروارد ممکن است تلاشهای خود را برای تحرک اجتماعی کاهش دهد و به دنبال پذیرش دانشجویانی باشد که خانوادههایشان میتوانند شهریه کامل را پرداخت کنند، تقریباً ۸۷,۰۰۰ دلار در سال برای دانشجویان کارشناسی، شامل خوابگاه و غذا.
سخنگوی هاروارد از اظهار نظر خودداری کرد.
هاروارد بدون قدرت تحقیقاتی خود چیست؟
شاید بزرگترین تغییر که در هاروارد در حال وقوع است، از دست دادن دلارهای تحقیقاتی فدرال، در مجموع بیش از ۳ میلیارد دلار باشد.
هاروارد بدون آن چیست؟
افراد آگاه باور ندارند که هاروارد تنها به یک کالج هنر آزاد تبدیل خواهد شد. اما تقریباً قطعاً تحقیقات کمتری انجام خواهد داد.
از تقریباً ۱.۵ میلیارد دلار هزینه شده برای تحقیقات در هاروارد در سال گذشته، تقریباً نیمی از آن از دولت فدرال بوده است.
نیکوکاریهای خصوصی و سرمایهگذاریهای شرکتی، به علاوه تحقیقاتی که خود دانشگاه هزینه آن را پرداخت میکند، ادامه خواهد یافت. اما هاروارد به احتمال زیاد نمیتواند دامنه خسارات فدرال را با دلارهای خود یا حتی یک سرمایهگذاری بشردوستانه بزرگ جبران کند.
در دانشکده پزشکی هاروارد، دلارهای فدرال برای کشفهای تحقیقاتی در مورد بیماری آلزایمر، درمانهای غیرمخدر برای درد و ایمونوتراپی سرطان، بسیار حیاتی بوده است، دکتر جورج کیو. دالی (Dr. George Q. Daley)، رئیس دانشکده، گفت. حدود ۶۰ درصد از تحقیقات در این دانشکده توسط دولت فدرال تامین میشود.
این دانشکده اکنون به دانشمندان توصیه میکند که تعداد پروژههایی را که روی آنها کار میکنند، کاهش دهند.
با این حال، کاهشها در هاروارد ممکن است به نفع سایر دانشگاههای ایالات متحده نباشد، زیرا دولت ترامپ نیز به دنبال کاهشهای چشمگیر در بودجه موسسات ملی بهداشت و بنیاد ملی علوم است، که به معنای پول کمتر برای همه خواهد بود. دکتر دالی گفت: «ما ممکن است آینده بیوتکنولوژی و داروسازی، محاسبات کوانتومی، هوش مصنوعی و فناوری را به چین واگذار کنیم.»
برخی از محققان برای حفظ آزمایشگاههای خود به بخش خصوصی روی آوردهاند، اما حتی این نیز ممکن است در خطر باشد اگر دانشگاه وضعیت معافیت مالیاتی خود را از دست بدهد.
دیوید آر. والت (David R. Walt)، استاد دانشکده پزشکی هاروارد که بودجه فدرال برای تحقیقات توسعه فناوری تشخیص وجود و پیشرفت بیماری لو گهریگ یا ای. ال. اس (ALS) را از دست داد، گفت: «احتمال اینکه مردم بخواهند کمکهای مالی خیریه ارائه دهند به طور قابل توجهی کاهش مییابد.» او به دنبال نیکوکاری خصوصی برای جایگزینی بخشی از بودجه از دست رفته است.
با این حال، برخی از ناظران نسبت به آینده دانشگاهی که نزدیک به ۴۰۰ سال قدمت دارد، خوشبین هستند.
آقای میچل از شورای آموزش آمریکا گفت: «اگر همه اینها اتفاق بیفتد، افراد فوقالعاده باهوش در هاروارد تصمیم خواهند گرفت که هاروارد را دوباره بسازند.»
اما اینکه این چه شکلی خواهد بود، حدس هر کسی است. او گفت: «این مثل خالی کردن یک بادکنک و کوچک شدن آن نیست. این یک شروع دوباره خواهد بود.»