سلطه گانگسترها به اوج خود رسیده است. آنها از جنگل‌های حرا (مانگرو) در کلمبیا و برزیل، زیردریایی‌های کوچک ۲۰ متری مملو از کوکائین را به اسپانیا و آمریکا می‌فرستند. صدها تن مواد مخدر را در کانتینرهایی پنهان می‌کنند که هفته‌ای حدود ۶۰۰ میلیون موز را از طریق بنادر اکوادور جابجا می‌کنند. در سراسر آمریکای لاتین، آنها بر قاضیان و سیاستمداران مطیع تکیه دارند که یا خریداری شده‌اند یا مورد ارعاب قرار گرفته‌اند. تولید کوکائین رو به افزایش است و استخراج غیرقانونی طلا نیز رونق گرفته است. در میانه مبارزه برای کنترل کسب‌وکارهای میلیارد دلاری، اجساد انباشته می‌شوند.
تا کنون، تلاش‌ها برای مهار باندها ناامیدکننده بوده است. در این هفته در کلمبیا، جایی که دولت مذاکرات بی‌ثمری را دنبال کرده، پاسگاه‌های پلیس بمباران شدند و یکی از نامزدهای سرسخت ریاست‌جمهوری علیه باندها، میگوئل اوریبه، هدف گلوله قرار گرفت. نایب بوکله، رئیس‌جمهور السالوادور، باندها را در هم کوبیده، اما حاکمیت قانون را نادیده گرفته است. به مدت شش سال در دوران رئیس‌جمهور پیشین، آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، مکزیک از مقابله با باندها اجتناب کرد و به آنها آزادی عمل داد تا فنتانیل و مهاجران را از مرز شمالی قاچاق کنند.
اکوادور خط مقدم جدید است. در سال‌های اخیر، گانگسترها این منطقه صلح‌آمیز توریستی آند را به پایتخت قتل آمریکای لاتین تبدیل کرده‌اند. دانیل نوبوآ، رئیس‌جمهور فارغ‌التحصیل هاروارد، که این هفته با او مصاحبه کردیم، با وعده شکست دادن آنها دوباره انتخاب شده است. این کشور یک مورد آزمایشی حیاتی است که آیا دولت‌های ملی می‌توانند جنایات سازمان‌یافته فراملی را بدون نقض محدودیت‌های دموکراسی لیبرال، عقب برانند یا خیر.
مطمئن‌ترین راه برای تضعیف باندهای مواد مخدر این است که جهان مواد مخدر را قانونی کند. اما از آنجایی که این اتفاق نخواهد افتاد، آقای نوبوآ باید اقدام کند. یکی از اقدامات می‌تواند تقویت پلیس غیرنظامی اکوادور باشد. آنها به تسلیحات، زره و نیروی انسانی بیشتری نیاز دارند تا با گانگسترهایی که مسلسل و راکت‌انداز حمل می‌کنند، مقابله کنند. این روند در حال انجام است، اما زمان‌بر خواهد بود. آقای نوبوآ حق داشت که در طول وضعیت اضطراری واقعی که در ۱۸ ماه اول ریاست‌جمهوری‌اش فوران کرد، ارتش را به خیابان‌ها بیاورد. اما با قوی‌تر شدن پلیس، او باید ارتش را به عقب براند.
اکوادور همچنین به یک سیستم قضایی مؤثر نیاز دارد. زندانی کردن نامحدود مظنونان بدون محاکمه، همانند آنچه در السالوادور اتفاق می‌افتد، جرم باندها را کاهش می‌دهد اما به این معنی است که دولت می‌تواند هر کسی را که بخواهد تهدید کند. بازداشت قانونی گانگسترها شامل ارجاع مداوم آنها به قضات مستقل با شواهد کافی برای محکومیتشان است. برای این منظور، آقای نوبوآ باید سرمایه‌گذاری سنگینی کند تا دادستان‌ها و قضات را استخدام، آموزش و محافظت کند، تا بتوانند در برابر امپراتوری‌های جنایتکار ثروتمند بایستند. یک قوه قضائیه مستقل و قدرتمند نیز باید به دنبال پولشویی‌کنندگان و سیاستمداران فاسد باشد. آقای نوبوآ این را می‌پذیرد. اکنون او باید آن را عملی کند.
باندها افراد، سلاح و مواد مخدر را از مرزهای جنگلی عبور می‌دهند و از طریق پیام‌رسان‌های رمزگذاری شده ارتباط برقرار می‌کنند. آنها تنها در صورتی قابل کنترل هستند که دولت‌ها با یکدیگر همکاری کنند. این امر به ندرت اتفاق می‌افتد، بخشی به این دلیل که اختلافات ایدئولوژیک کهنه سد راه می‌شوند. به عنوان مثال، در حالی که باندهای مکزیک و اکوادور با یکدیگر مرتبط هستند، دو دولت تنها از طریق واسطه‌های سوئیسی با هم صحبت می‌کنند. آنها از زمانی که اکوادور سال گذشته به سفارت مکزیک در کیتو یورش برد تا معاون رئیس‌جمهور سابق را که به فساد محکوم شده بود و در آنجا پناه گرفته بود، دستگیر کند، درگیر بوده‌اند.
آمریکا می‌تواند همکاری را فعال کند، که هم به نفع خودش و هم به نفع آمریکای لاتین است. تا کنون، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ، دولت پلیسی السالوادور را ستایش کرده است. بسیار بهتر است که غرب از آقای نوبوآ با پول نقد و اطلاعات حمایت کند، در حالی که مراقب هرگونه گرایش اقتدارگرایانه باشد. اگر او شکست بخورد، این امر افرادی مانند آقای بوکله را که معتقدند جنایات سازمان‌یافته تنها با اقتدارگرایی قابل مهار است، جسورتر خواهد کرد. ¦