دونالد ترامپ در ژانویه ۲۰۲۵ با مشروعیت دموکراتیک و مأموریتی برای انجام وعده‌های انتخاباتی خود به سمت ریاست‌جمهوری بازگشت. یکی از وعده‌های او واضح، ثابت و غیرقابل انکار بود: قرار دادن "آمریکا اول" با پایان دادن به دخالت ما در درگیری‌های پرخطر و پرهزینه خارج از کشور. با این حال، حمایت اخیر ترامپ از حملات فزاینده اسرائیل به ایران – و اظهارات تلویحی او مبنی بر اینکه ایالات متحده ممکن است مستقیماً در این درگیری دخالت کند – نشان می‌دهد که او در مسیر خیانت به مأموریت ضد جنگ خود قرار دارد.
ترامپ بارها در طول دوران فعالیت سیاسی خود، خود را به عنوان نامزد صلح معرفی کرده است. در سال ۲۰۱۶، او در سیاست خارجی از هیلاری کلینتون چپ‌گراتر عمل کرد و استدلال می‌کرد که کلینتون "عاشق ماشه" است و ماجراجویی خارجی "فقط آشوب، رنج و مرگ به بار آورده است." ترامپ در آخرین رقابت خود نیز به این پیام بازگشت. او در اولین ایستگاه‌های تبلیغاتی خود در سال ۲۰۲۳ صریحاً اعلام کرد که قول می‌دهد صلح را بازگرداند، زیرا به ادعای او، جو بایدن، رئیس‌جمهور وقت، جهان را "به آستانه جنگ جهانی سوم" کشانده است. وقتی کامالا هریس پرچم دموکرات‌ها را به دست گرفت، ترامپ به شرکت‌کنندگان در تجمع‌هایش هشدار داد که اگر او انتخاب شود، "پسران و دختران شما در نهایت برای جنگیدن در کشوری که هرگز نامش را نشنیده‌اید، به خدمت سربازی اعزام خواهند شد."
ادعاهای او مشکوک و مبالغه‌آمیز بودند، اما در هر دو کارزار موفق خود، ترامپ به درستی چیزی را تشخیص داد که بسیاری از کارشناسان، سیاستمداران و لیبرال‌ها در درک آن ناکام بودند: مواضع سیاست خارجی تشکیلات حزب دموکرات با دیدگاه‌های بیشتر آمریکایی‌ها همخوانی ندارد. یک نظرسنجی از مرکز تحقیقات پیو که در آوریل منتشر شد، نشان داد که اکثر آمریکایی‌ها (۵۳ درصد) معتقد نیستند که ایالات متحده مسئولیتی برای کمک به اوکراین در درگیری با روسیه دارد. بر اساس نظرسنجی ماه مارس مرکز تحقیقات امور عمومی آسوشیتدپرس-نورک، اکثریت قاطع آمریکایی‌ها خواهان آتش‌بس در هر دو درگیری اوکراین-روسیه (۶۱ درصد) و اسرائیل-فلسطین (۵۹ درصد) هستند؛ یک نظرسنجی در ماه مه توسط دانشگاه مریلند نشان داد که اکثریت حتی قوی‌تری از آمریکایی‌ها مذاکره با ایران (۶۹ درصد) را به حمله به تأسیسات هسته‌ای آن (۱۴ درصد) ترجیح می‌دهند.
ریاست‌جمهوری بایدن به دلایل متعددی از نظر تاریخی نامحبوب بود، اما یکی از دلایل مهم آن تمرکز او بر جنگ‌ها در اروپا و خاورمیانه بود، در حالی که مسائلی مانند مهاجرت و تورم کشور را آشفته کرده بودند. اگرچه "نظامی‌گری بمب‌افکن‌محور" ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش به هیچ وجه صلح‌طلبانه نبود، یکی از معدود دستاوردهای مثبت و بدون ابهام او این بود که توانست از درگیر کردن نیروهای آمریکایی در هرگونه درگیری تمام‌عیار جدید اجتناب کند. لفاظی‌های ضد جنگ او و سابقه عدم ورود به جنگ‌های بزرگ، همراه با امتناع هریس از شکستن سیاست خارجی بایدن، پذیرش حمایت از خانواده چنی مرتبط با جنگ عراق، و شناسایی ایران (به جای روسیه یا چین) به عنوان بزرگترین دشمن ایالات متحده، به نظر می‌رسد بسیاری از آمریکایی‌ها را به این نتیجه رسانده که ترامپ نامزدی است که احتمال بیشتری دارد صلح را دنبال کند. با اختلاف واضح، رای‌دهندگان به ترامپ اعتماد بیشتری داشتند تا به هریس در مدیریت درگیری‌های خارجی. اگر او بخواهد مسیر خود را تغییر داده و کشور را درگیر همان نوع جنگی کند که سال‌هاست آن را محکوم می‌کند، به سلف خود ملحق خواهد شد و اجازه خواهد داد که بحران‌های بین‌المللی، برنامه‌های داخلی را که او به هر دلیلی برای اجرای آن انتخاب شده بود، به بیراهه بکشانند.
دولت ترامپ سیگنال‌های متناقضی درباره برنامه‌های خود می‌فرستد. اگرچه رئیس‌جمهور تلویحاً گفته است که ایالات متحده ممکن است در درگیری بین اسرائیل و ایران دخالت کند، اما سایر مقامات بی‌سروصدا اصرار دارند که ایالات متحده تنها در صورتی مشارکت فعال خواهد داشت که ایران آمریکایی‌ها را هدف قرار دهد. در مورد ادعاهای اسرائیل مبنی بر اینکه ایران چند ماه تا ساخت سلاح هسته‌ای فاصله دارد – ادعاهایی که مقامات اسرائیلی از اوایل دهه ۲۰۰۰ تکرار کرده‌اند – جامعه اطلاعاتی ایالات متحده، از جمله مدیر اطلاعات ملی ترامپ، تولسی گابارد، این موضوع را که چنین برنامه‌هایی در حال انجام است، رد می‌کنند. به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور بدون تأثیر، به خبرنگاران گفته است: "من اهمیتی نمی‌دهم" که گابارد درباره برنامه هسته‌ای ایران چه گفته است. ترامپ اصرار کرد: "فکر می‌کنم آنها بسیار به داشتن آن نزدیک بودند."
آمریکایی‌ها در یک دهه و نیم گذشته بارها و بارها مسیر جنگ را در صندوق‌های رای رد کرده‌اند، از زمانی که باراک اوباما در سال ۲۰۰۷ با سخنرانی که در آن جنگ دوم خلیج فارس را "یک اشتباه فاجعه‌بار" خواند و به "خانواده‌هایی که عزیزان خود را از دست داده‌اند، قلب‌هایی که شکسته شده‌اند و زندگی‌های جوانی که می‌توانستند به گونه‌ای دیگر باشند" اشاره کرد، وارد کارزار انتخاباتی شد. ترامپ ایرادات بی‌شماری دارد که بسیاری از آنها صلاحیت او را زیر سوال می‌برد، اما او همچنین بهتر از بسیاری از سیاستمداران درک کرده است که مردم آمریکا از دهه‌ها سیاست خارجی طرفدار جنگ و پلیس جهانی خسته شده‌اند. ترامپ وعده چیزی متفاوت را داد، چیزی که رای‌دهندگان به شدت می‌خواستند: تمرکز بر مسائل داخلی به جای درگیری‌های خارجی که ممکن است ایالات متحده را به یک جنگ فاجعه‌بار دیگر بکشاند.