رئیس‌جمهور ترامپ حداکثر دو هفته دیگر به ایران فرصت داده است تا برنامه تسلیحات هسته‌ای خود را مسالمت‌آمیز رها کند. او گفته است: «احتمال قابل توجهی برای مذاکراتی با ایران در آینده نزدیک وجود دارد که ممکن است اتفاق بیفتد یا نیفتد.» ایران به سرعت از این فرصت استفاده کرد تا با تلاش برای کشاندن اروپا به بازی مذاکرات، زمان بیشتری بخرد.
عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، به تلویزیون دولتی ایران گفت: «هیچ جایی برای مذاکره با آمریکا وجود ندارد تا زمانی که تجاوزات اسرائیل متوقف شود.» او در برابر دیدار با استیو ویتکاف، فرستاده آمریکا به خاورمیانه، مقاومت می‌کند، حتی با وجود اینکه با او در تماس است. اما روز جمعه وقت زیادی برای ملاقات با همتایان اروپایی خود داشت که با یک پیشنهاد جایگزین برای پایان دادن به درگیری اسرائیل و ایران آمده بودند.
این توهینی است به آقای ترامپ از سوی رژیمی که هیچ اهرم فشاری ندارد. ایران هیچ پاسخی در برابر قدرت هوایی اسرائیل ندارد، که به طور مداوم برنامه‌های هسته‌ای و موشکی بالستیک آن را از بین می‌برد. اما همچنان بر غنی‌سازی اورانیوم در داخل کشور اصرار دارد، بدون هیچ هدفی جز ساخت بمب.
این همان سناریوی آشنای ایران است که به دوران دولت جورج دبلیو بوش بازمی‌گردد. تلاش می‌کند اروپا را از آمریکا جدا کند و بر عدم تمایل آقای ترامپ به استفاده از نیروی نظامی پافشاری کند. تعجب نکنید اگر ولادیمیر پوتین در روزهای آینده تلاش کند خود را وارد این صحنه کند. رئیس‌جمهور روسیه می‌خواهد دوستانش در تهران زنده بمانند و به تولید پهپادها و موشک‌هایی که می‌تواند در اوکراین استفاده کند، ادامه دهند. امیدواریم آقای ترامپ فریب این بازی را نخورد.
با وجود اینکه آقای عراقچی روز چهارشنبه گفت که خواستار دیپلماسی است، حتماً اضافه کرد: «به استثنای رژیم نامشروع، نسل‌کش و اشغالگر اسرائیل.» هیچ دلیلی برای آمریکا وجود ندارد که اسرائیل را از کاهش توانمندی‌های دشمن مشترک و تهدید جهانی بازدارد.
ایران طرفی است که جنگ بی‌پایانی علیه اسرائیل و آمریکا به راه انداخته است, برخلاف جنگ کنونی که اسرائیل مایل است با کمک حملات آمریکا علیه سایت غنی‌سازی هسته‌ای زیرزمینی در فردو آن را به پایان برساند.
تازه‌ترین زمزمه‌ها در واشنگتن این است که آقای ترامپ به دیپلماسی زمان بیشتری داد، زیرا نگران است که اگر رژیم تهران برنامه هسته‌ای خود را از دست بدهد، سقوط کند. اما این چیزی است که مردم ایران باید درباره آن تصمیم بگیرند، نه اسرائیل یا آمریکا. حذف یک تهدید هسته‌ای به معنای ملت‌سازی یا اشغالگری نیست.
به هر حال، دشوار است باور کنیم جانشینی برای رژیم انقلابی که در سال 1979 به قدرت رسید، بتواند برای منطقه بدتر باشد. رهبران جدید حتی ممکن است بخواهند از هرگونه جاه‌طلبی هسته‌ای دست بکشند و به دنیای جدید تجارت در خاورمیانه بپیوندند. در حالی که جمعیت حاکم فعلی می‌خواهد بر منطقه تسلط یابد.
آقای عراقچی گفت که روز جمعه با مقامات اروپایی «گفت‌وگوهای جدی و محترمانه‌ای» داشته است و آمادگی خود را برای دیدار مجدد با آنها ابراز کرد. اما درباره چه چیزی صحبت کنند؟ آقای ترامپ واضح بوده است: او «پایان واقعی» برنامه هسته‌ای را می‌خواهد، با «دست کشیدن کامل» تهران. تفاسیر و خدمات حزب کارگر بریتانیا برای دریافت پاسخی روشن به این سوال از ایران لازم نیست.