وزیر کشور کنیا اتهامات مربوط به استفاده از نیروی بیش از حد توسط پلیس در تظاهرات چهارشنبه گذشته را که طی آن دست‌کم ۱۰ نفر کشته شدند، رد کرده و آن را «تروریسم در پوشش اعتراض» و «تلاشی غیرقانونی» برای تغییر دولت توصیف کرد.
کیپچومبا مورکومن از نیروهای امنیتی به دلیل «خویشتن‌داری قابل توجه در میان تحریکات شدید» تشکر کرد و نقش آن‌ها را در «خنثی کردن یک کودتای نافرجام» ستود.
او گفت: علاوه بر ۱۰ کشته، بیش از ۴۰۰ نفر دیگر، از جمله حدود ۳۰۰ افسر پلیس، نیز مجروح شدند.
وی اظهار داشت: «ما هرج و مرج‌طلبان جنایتکاری را که به نام تظاهرات مسالمت‌آمیز، موجی از خشونت، غارت، آزار جنسی و تخریب را بر مردم ما تحمیل کردند، محکوم می‌کنیم.»
او افزود که تأسیسات و ادارات کلیدی دولتی در این اعتراضات هدف قرار گرفتند، به طوری که به ۹ ایستگاه پلیس حمله شد، پنج مورد از آن‌ها به آتش کشیده شدند و پنج قبضه اسلحه نیز به سرقت رفت.
او گفت: ده‌ها وسیله نقلیه متعلق به پلیس، دولت و شهروندان تخریب شدند.
مورکومن بیان کرد که تحقیقات درباره تعداد دقیق تلفات و شرایط پیرامون خشونت‌ها در حال انجام است.
من بسیار دردمندم. دیوید... فرزند اول و یاور من بود.
بی‌بی‌سی
دیوید موانگی ۱۹ ساله، که در محله غیررسمی موکورو در نایروبی زندگی می‌کرد، یکی از کسانی بود که با شلیک گلوله کشته شد.
مادرش به بی‌بی‌سی گفت که او یک رهگذر بود که برای بردن برادر کوچکترش از کلاس درس خصوصی رفته بود. راشل نیامبورا موانگی در حالی که اشک می‌ریخت، گفت که گلوله‌ای به سر پسرش خورده است.
او گفت: «من بسیار دردمندم.»
«دیوید امیدوار بود به دانشگاه برود و مکانیک شود. او فرزند اولم بود و یاور من بود. اگر نیاز به آوردن آب یا چیزی داشتم، او را می‌فرستادم. من سیب‌زمینی شیرین می‌فروشم و هر زمان که نیاز به تهیه موجودی‌ام داشتم، او را می‌فرستادم.»
دنیس نجونا، دانش‌آموز ۱۷ ساله، اندکی پس از پایان روز مدرسه در مولو، ۱۷۰ کیلومتری شمال غربی نایروبی، به ضرب گلوله کشته شد.
مادرش، جسینتا گاتونی، گفت: «نمی‌دانم آیا او در میان معترضان بود یا گلوله سرگردانی به او اصابت کرد. نمی‌دانم، اما شنیدم که به او شلیک شد، افتاد و در جا مرد.»
«فرزند من هنوز جوان بود، در آخرین سال دبیرستان خود بود. او آرزوهای خودش را داشت، من هم امید زیادی به او داشتم. حتی جرأت نکرده‌ام به سردخانه بروم تا جسدش را ببینم.»
این اعتراضات همزمان با اولین سالگرد موج قبلی تظاهرات مرگبار ضد دولتی برگزار شد.
روز چهارشنبه، هزاران نفر در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند تا خشم خود را از دولت رئیس‌جمهور ویلیام روتو ابراز کنند و خواستار پایان وحشیگری پلیس شوند.
بسیاری از تظاهرکنندگان شعار «روتو باید برود» سر می‌دادند و شاخه‌های درختان را به نشانه مخالفت مسالمت‌آمیز با حکومت او تکان می‌دادند.
دولت پخش زنده تلویزیونی و رادیویی اعتراضات را ممنوع کرده بود، اگرچه این فرمان توسط دادگاه عالی نایروبی لغو شد. این ممنوعیت از آن زمان برداشته شده است.
گروه‌های حقوق بشری اقدامات پلیس و دولت را محکوم کرده‌اند.
کانون وکلای کنیا اعلام کرد که «تجاوزات غیرضروری و نیروی وحشیانه» توسط افسران امنیتی صورت گرفته است که به گفته آن‌ها منجر به «تلفات بی‌معنی جانی» شده است.
روز چهارشنبه، گروه‌های حقوق بشری اعلام کردند که سه افسر پلیس زخمی شده‌اند.