هر روز صدها آمریکایی برای جمع‌آوری قیمت‌ها برای اداره آمار کار (BLS)، آژانس داده‌های اقتصادی دولت، به خیابان‌ها می‌روند. مأموران سرشماری در ۷۵ منطقه شهری، نوسانات هزینه‌های یک "سبد بازار" از کالاها و خدمات را پیگیری می‌کنند؛ از آزمایش خون در مطب پزشکان گرفته تا هزینه‌های اجاره آپارتمان‌های دوخوابه و بلیط سینما. اعدادی که آن‌ها جمع‌آوری می‌کنند، وارد شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) می‌شوند، که یک ابزار آماری برای محاسبه تورم است.
در ماه ژوئن، اداره آمار کار (BLS) فاش کرد که دو ماه پیش از آن، بررسی هزینه‌های زندگی در لینکلن، نبراسکا و پروو، یوتا را متوقف کرده بود. این ماه، این اداره شهر بوفالو، نیویورک را حذف کرد. همچنین اعلام شد که داده‌های قیمت تولیدکننده برای ۳۴ صنعت که در ۳۵۰ شاخص اقتصادی دخیل هستند—به عنوان مثال، تولید آهک، مهمات و ظروف فلزی—تا ماه اوت حذف خواهند شد. اداره آمار کار دلیل این کاهش‌ها را در بیانیه‌ای کوتاه توضیح داد: "منابع فعلی دیگر قادر به پشتیبانی از تلاش‌های جمع‌آوری نیستند."
این تعدیل‌ها نتیجه دو روند متقابل است که نه تنها اداره آمار کار، بلکه اداره سرشماری و اداره تحلیل اقتصادی، آژانس‌های آماری خواهر آن در واشنگتن را نیز درگیر کرده است. شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) یکی از چندین مجموعه داده بزرگ اقتصادی است که بسیاری از آن‌ها به پاسخگویی افراد عادی به مراجعه و تماس‌هایشان متکی هستند. در قرن گذشته، آمریکایی‌ها به راحتی این کار را انجام می‌دادند. اما بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۹، نرخ پاسخگویی برای نظرسنجی شاخص اشتغال اصلی اداره آمار کار از ۹۳ درصد به ۸۳ درصد کاهش یافت، که آماردانان را مجبور کرد تا برای دستیابی به داده‌های با کیفیت یکسان، از افراد بیشتری سوال بپرسند. از زمان همه‌گیری، این نرخ به ۶۷ درصد سقوط کرده است. در همین حال، میزان پولی که کنگره به این آژانس‌ها اختصاص می‌دهد، در ۲۰ سال گذشته ۱۸ درصد به صورت واقعی کاهش یافته است، حتی در حالی که هزینه نیروی کار گران‌تر شده است. این آژانس‌ها مجبور شدند با منابع کمتر سخت‌تر کار کنند. برای کاهش هزینه‌ها، اداره آمار کار سال گذشته ستاد خود را از یک ساختمان باشکوه در نزدیکی کاپیتول به یک فضای ارزان‌تر با غذاخوری مشترک در حومه مریلند منتقل کرد. از سال ۲۰۱۹، رؤسای آن اجازه داده‌اند که کارکنان اداری بازنشسته شوند بدون اینکه جایگزینی برای آن‌ها استخدام کنند؛ امروز این اداره ظاهراً هیچ منشی ندارد.
"اوضاع از قبل هم بسیار بد بود، بعد DOGE وارد شهر شد،" این را مورین هاور، رئیس یک شرکت فروش داده‌های اقتصادی به سازمان‌های بزرگ، می‌گوید. به گفته افراد مطلع، ممنوعیت استخدام در دولت ترامپ همراه با اخراج کارگران تحت آزمایشی، این سه آژانس را تقریباً با ۶۰ درصد ظرفیت کاری مواجه کرده است. با وجود کارگران کمتر در میدان، آمارگیران مجبورند بیشتر حدس بزنند، که این امر داده‌ها را مبهم‌تر می‌کند. هنگامی که اداره آمار کار نمی‌تواند قیمت یک کالای خاص را که وارد شاخص می‌شود پیدا کند – مثلاً هیچ گلابی در فروشگاه‌های مواد غذایی آتلانتا وجود ندارد یا مأموران سرشماری کافی در آن ماه برای بررسی آن‌ها در دسترس نیستند – آن‌ها قیمت یک کالای مشابه (سیب) یا همان کالا را در مکانی دیگر (گلابی در نشویل) برآورد می‌کنند. در ابتدای همه‌گیری، زمانی که فروشگاه‌ها بسته بودند و قیمت‌گذاری حضوری دشوار بود، درصد کالاهای و خدمات برآورد شده از میانگین ماهانه حدود ۸ درصد به ۱۶ درصد افزایش یافت و سپس به حالت عادی بازگشت. در آوریل و مه سال جاری، این میزان به ۳۰ درصد افزایش یافت (نمودار را ببینید).
پیامدهای این بحران برای افراد دارای ذهنیت آماری در هر دو طیف سیاسی آشکار است. ویلیام بیچ، که در سال ۲۰۱۷ توسط دونالد ترامپ به عنوان کمیسر اداره آمار کار (BLS) منصوب شد، آمار فدرال را به بزرگراه‌ها و پل‌ها تشبیه می‌کند. او می‌گوید: "آن‌ها زیرساخت دانش هستند که اقتصاد برای عملکرد کارآمد به آن نیاز دارد." بدون آن‌ها، تصمیمات اقتصادی اشتباهی گرفته می‌شوند. به عنوان مثال، اگر شاخص‌ها حتی اندکی تورم را کمتر نشان دهند، پرداخت‌های تأمین اجتماعی به میلیون‌ها آمریکایی می‌تواند به طور نامناسبی کم باشد. اگر برآورد بیش از حد بالا باشد، فدرال رزرو ممکن است نرخ بهره را به طور غیرضروری افزایش دهد. آلبرتو کاوالو از دانشکده کسب‌وکار هاروارد (Harvard Business School) معتقد است که از آنجا که شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) همچنان با قیمت‌های آنلاین هماهنگ است، اقتصاددانان هنوز نیازی به وحشت ندارند. اما برخلاف بزرگراه‌ها و پل‌ها که با فرسودگی شروع به فروپاشی می‌کنند، تشخیص اینکه برآوردها چقدر در حال انحراف هستند، دشوار است.
اداره آمار کار (BLS) طبق قانون کنگره موظف است شاخص‌های اقتصادی اصلی را تولید کند، صرف‌نظر از اینکه چقدر آشفته باشند. اما کاهش‌هایی که باعث کاهش قابلیت اطمینان اعداد اصلی می‌شوند، می‌توانند اثرات آبشاری خاص خود را داشته باشند. هنگامی که این اداره چند سال پیش تفکیک دستمزدهای انواع مختلف رانندگان کامیون را متوقف کرد، اتحادیه رانندگان کامیون (Teamsters union) اعتراض کرد که دیگر نمی‌تواند قراردادهای دقیقی را مذاکره کند. در طول همه‌گیری، آمارگیران فهمیدند که انتشار قیمت الماس‌های صنعتی، که یک ساینده مورد استفاده در تولید است، چقدر اهمیت دارد. پس از توقف جمع‌آوری به دلیل کاهش عرضه، آن‌ها متوجه شدند که سایر معادلات هزینه نیز به هم ریخته است. آقای بیچ، که در آن زمان کمیسر بود، می‌گوید: "الماس‌ها بر قیمت‌ها در کل افق صنعتی تأثیر گذاشتند، من بسیار شگفت‌زده شدم." نظرسنجی‌های بیشتری به زودی حذف خواهند شد. مجموعه‌های داده‌ای مربوط به نرخ بیکاری نوجوانان، آسیب‌های شغلی مرگبار و عضویت در اتحادیه‌ها همگی در آستانه انقراض هستند.
بودجه پیشنهادی آقای ترامپ، کاهش ۵۶ میلیون دلاری، یا ۸ درصدی، بودجه اداره آمار کار (BLS) را در بر می‌گیرد. این وضعیت وخیم را بدتر خواهد کرد. اریکا گروشن، کمیسر اداره آمار کار در دوره باراک اوباما، معتقد است که انگیزه کمی برای حل این مشکل در واشنگتن وجود دارد، زیرا "هیچ کس با گفتن اینکه آمار فدرال را به حد مطلوب خواهد رساند، انتخاب نمی‌شود." در همین حال، اقتصاددانان به دقت قیمت‌ها را زیر نظر دارند تا ببینند تعرفه‌های رئیس‌جمهور چگونه عمل می‌کنند. در آوریل، آقای ترامپ اذعان کرد که سیاست‌های تجاری او می‌تواند در کوتاه‌مدت به مصرف‌کنندگان آسیب برساند. او در فکر فرو رفت و گفت: "شاید بچه‌ها به جای ۳۰ عروسک، دو عروسک داشته باشند، می‌دانید؟ و شاید آن دو عروسک چند دلار بیشتر از حالت عادی قیمت داشته باشند." اما اینکه آیا سازندگان عروسک آمریکایی از رقابت کمتر با چین بهره‌مند خواهند شد یا خیر، دشوار است. قیمت تولید آن‌ها قرار است در تابستان امسال از شاخص حذف شود.