واشنگتن (آسوشیتدپرس) — بر اساس تحقیقاتی که روز چهارشنبه در ژورنال نیچر منتشر شد، دی‌ان‌ای باستانی یک پیوند ژنتیکی بین فرهنگ‌های مصر باستان و بین‌النهرین را آشکار کرده است.
محققان ژنوم کامل را از دندان‌های یک اسکلت به طرز شگفت‌انگیزی حفظ‌شده، که در یک کوزه تدفینی مهر و موم شده در یک سایت مقبره‌ای مصری مربوط به 4495 تا 4880 سال پیش کشف شده بود، توالی‌یابی کردند.
چهار پنجم این ژنوم پیوندهایی را به شمال آفریقا و منطقه اطراف مصر نشان داد. اما یک پنجم ژنوم پیوندهایی را به منطقه‌ای در خاورمیانه بین رودهای دجله و فرات، معروف به هلال حاصلخیز، که تمدن بین‌النهرین در آن شکوفا شد، نشان داد.
دانیل آنتوان، متصدی امور مصر و سودان در موزه بریتانیا، گفت: «این یافته بسیار مهم است، زیرا اولین مدرک مستقیم از آنچه در کارهای قبلی به آن اشاره شده بود، می‌باشد.»
شواهد باستان‌شناسی قبلی، پیوندهای تجاری بین مصر و بین‌النهرین، و همچنین شباهت‌ها در تکنیک‌های ساخت سفال و سیستم‌های نوشتاری تصویری را نشان داده بود. در حالی که شباهت‌ها در ساختارهای دندانی پیوندهای اجدادی احتمالی را مطرح می‌کرد، مطالعه جدید، روابط ژنتیکی را روشن‌تر می‌کند.
آنتوان، که در این مطالعه دخالتی نداشته، گفت: رود نیل «احتمالاً به عنوان یک بزرگراه باستانی عمل کرده، که حرکت نه تنها فرهنگ‌ها و ایده‌ها، بلکه انسان‌ها را نیز تسهیل نموده است.»
این اسکلت در یک مجموعه مقبره مصری در سایت باستان‌شناسی نویرات، در داخل یک حفره که از دامنه سنگی تراشیده شده بود، پیدا شد. جوئل آیریش، باستان‌شناس زیستی و همکار نویسنده از دانشگاه جان مورز لیورپول، گفت که تجزیه و تحلیل سایش و فرسودگی اسکلت — و وجود آرتریت در مفاصل خاص — نشان می‌دهد که این مرد احتمالاً در دهه شصت زندگی خود بوده و شاید به عنوان کوزه‌گر کار می‌کرده است.
این مرد درست قبل یا نزدیک به آغاز پادشاهی کهن مصر، زمانی که مصر علیا و سفلی به عنوان یک دولت واحد یکپارچه شدند؛ که منجر به دوره‌ای از ثبات نسبی سیاسی و نوآوری فرهنگی — از جمله ساخت اهرام جیزه — شد.
لینوس گِردلند-فلینک، دیرین‌ژنتیک‌دان از دانشگاه ابردین و همکار نویسنده، گفت: «این زمانی است که قدرت متمرکز اجازه شکل‌گیری مصر باستان را آن‌گونه که ما می‌شناسیم، داد.»
تقریباً در همان زمان، دولت‌شهرهای سومری در بین‌النهرین ریشه گرفتند و خط میخی به عنوان یک سیستم نوشتاری پدیدار شد.
محققان گفتند که برای به دست آوردن تصویری واضح‌تر از وسعت و زمان حرکت‌ها بین دو مرکز فرهنگی، تحلیل نمونه‌های دیگر دی‌ان‌ای باستانی لازم است.