از اوتاوا تا پکن، جنگ تجاری رئیس‌جمهور دونالد ترامپ دشمنان زیادی برای او ایجاد کرده است. اما آمریکا متحدانی نیز به دست آورده است. ثروتمندترین سرمایه‌دار آسیا در حال آماده شدن برای استقبال از محموله‌های آمریکایی است که در اصل برای چین در نظر گرفته شده بودند، اما مسیرشان به هند تغییر داده شده است. کشتی‌ای که موکش آمبانی در انتظار آن است، مملو از اتان است.
این جزء بی‌رنگ و بی‌بوی گاز طبیعی به صورت مایع در کشتی‌های مخصوصی مانند STL Qianjiang حمل می‌شود. این کشتی در حال حاضر از سواحل خلیج آمریکا به سمت پایانه آمبانی در داهیج، گجرات، در ساحل غربی هند در حرکت است. در آنجا، شرکت شاخص او، Reliance Industries Ltd.، دارای واحد کراکر اتان برای تولید اتیلن است که یک بلوک سازنده کلیدی برای محصولات پلاستیکی محسوب می‌شود.
این واحد که در سال ۲۰۱۷ تکمیل شد، ریلاینس را به "اولین شرکتی که به طور جهانی واردات اتان در مقیاس بزرگ از آمریکای شمالی را به عنوان خوراک اولیه، مفهوم‌سازی کرد" تبدیل کرد، این شرکت در بیانیه مطبوعاتی آن زمان خود به این موضوع افتخار کرد. هشت سال بعد، این آینده‌نگری ممکن است برای مذاکره‌کنندگان تجاری در دهلی نو مفید واقع شود. آن‌ها ممکن است بخواهند به همتایان خود در واشنگتن بگویند: "اینقدر نگران کسری تجاری ۴۳ میلیارد دلاری خود با ما نباشید"، چرا که هر دو طرف سعی دارند پیش از ضرب‌الاجل ۹ ژوئیه آمریکا برای اعمال تعرفه‌های متقابل ۲۶ درصدی، به توافق برسند. "ما گاز شما را خواهیم خرید."
این سلطان ۶۸ ساله پتروشیمی بیش از یک دهه پیش روی اتان آمریکای شمالی سرمایه‌گذاری کرد. پدرش، دهیروبهای آمبانی، بنیانگذار این امپراتوری، «شاهزاده پلی‌استر» اصلی بود. و اگرچه پسر وارد حوزه‌های جدیدی شده و ۵۷ میلیارد دلار در خدمات خرده‌فروشی و دیجیتال اضافه کرده است، اما درآمد سالانه از کسب‌وکار سنتی نفت به مواد شیمیایی همچنان با ۷۴ میلیارد دلار بیشتر است.
در گذشته، ریلاینس و دیگر پالایشگاه‌ها نفتا – که از تقطیر نفت خام به دست می‌آید – را برای تولید اتیلن کراک می‌کردند. بازده تبدیل در حدود ۳۰٪ بود که در مقایسه با ۸۰٪ برای اتان پایین است. اما از آنجایی که نفت خام به هر حال برای تولید سوخت خودرو وارد می‌شد، استفاده از آن برای تولید پلی‌استر و سایر پلیمرها نیز منطقی به نظر می‌رسید. اتان، که بر اساس معادل انرژی، نصف نفتا ارزان‌تر است، تاکنون محبوبیت چندانی نداشته است. در واقع، قطر حتی زحمت جدا کردن آن را از گاز طبیعی که به هند عرضه می‌کرد، به خود نمی‌داد. اما حتی این وضعیت نیز در حال تغییر است. طبق توافق جدیدی با شرکت نفت و گاز هند (Oil & Natural Gas Corp.)، QatarEnergy تنها گاز "سبک" را ارائه خواهد داد. اگر خریدار اتان بخواهد، باید هزینه آن را بپردازد.
شرکت ONGC اخیراً با Mitsui OSK Lines Ltd. قراردادی منعقد کرده است که به موجب آن، دو کشتی بسیار بزرگ برای واردات اتان توسط این شرکت دولتی ساخته، تملک و اداره خواهند شد. در این مورد نیز، آمبانی الگو را نوشت. ریلاینس مالکیت مشترک ناوگانی متشکل از شش فروند از این کشتی‌ها را دارد. اکنون این شرکت قصد دارد یک خط لوله ۱۰۰ کیلومتری (۶۲ مایلی) را برای انتقال اتان از پایانه به یکی دیگر از واحدهای فرآوری خود در گجرات احداث کند. ظرفیت‌های جدیدی نیز برای کراکینگ اتان در حال ایجاد است، از جمله توسط GAIL India Ltd.، که یک شرکت دولتی مانند ONGC است.
مشخص نیست که آیا این وابستگی به خوراک اولیه آمریکای شمالی به طور نامحدود گسترش خواهد یافت یا خیر. ریلاینس و دیگران تا چه میزان دیگر می‌توانند اتان را مدیریت کنند؟ در نهایت، این همچنان یک اقتصاد متمرکز بر نفت است که آن‌ها به آن خدمت می‌کنند. اما اگر این وابستگی افزایش یابد، می‌تواند اقتصاد سوخت هند را به شدت تغییر دهد. از یک سو، پالایشگاه‌های دولتی هند ممکن است به محل‌های تخلیه زیان‌ده برای نفت خام خاورمیانه تبدیل شوند. هرگونه کاربرد باقیمانده برای نفتایی که در کنار سوخت‌های حمل‌ونقل تولید می‌کنند، زیان ناشی از از دست دادن نقش اصلی آن در ساخت همه چیز از پلی‌استر و مواد شوینده گرفته تا کودها، لوازم آرایشی و داروها را جبران نخواهد کرد.
عمر نفت در هند رو به پایان است. یک سوم خودروهای فروخته شده در سال گذشته توسط بزرگترین خودروساز این کشور، با گاز طبیعی فشرده کار می‌کنند. برای مدیریت آلودگی و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی وارداتی، دهلی نو افزایش ۲۰ درصدی بیواتانول در بنزین را الزامی کرده است. پذیرش گسترده خودروهای الکتریکی نیز بیشتر از تقاضای بنزین خواهد کاست. با این حال، یک شرکت تحت کنترل دولت در حال احداث یک پالایشگاه نفت خام ۹ میلیون تنی در سال در ایالت آندرا پرادش جنوبی است. گمان می‌کنم دلیل پیشرفت این پروژه این است که ایالت، برای جذب سرمایه و ایجاد شغل، یارانه‌های سخاوتمندانه‌ای ارائه می‌دهد. در غیر این صورت، توجیه سرمایه‌گذاری ضعیف است.
در همین حال، آمبانی قصد دارد سه فروند کشتی حمل اتان دیگر به ناوگان خود اضافه کند. اکنون که ترامپ با ایلان ماسک به اختلاف خورده است، کاخ سفید ممکن است فضایی برای مهمان میلیاردر جدیدی داشته باشد. هر دو طرف ممکن است از یک دوستی نزدیک‌تر سود ببرند. در حالی که جنگ تجاری با چین در حالت تعلیق است، سرنوشت اتان آمریکا همچنان نامشخص است. اگرچه هند نمی‌تواند با اشتهای بسیار بزرگ‌تر چین برای کراکینگ اتان برابری کند، اما قطعاً می‌تواند بخشی از مازاد عرضه را جذب نماید. ترامپ می‌تواند درباره اینکه چگونه سیاست‌های تجاری او آمریکا را دوباره بزرگ می‌کنند، لاف بزند — و پسرانش ممکن است نکاتی را در مورد نحوه اداره استارتاپ مخابراتی خود دریافت کنند. آمبانی نیز با تغییر به خوراک اولیه ارزان‌تر، با فشار بر حاشیه‌های سود خود مقابله خواهد کرد.
این سرمایه‌دار، بزرگترین شبکه‌های مخابراتی و خرده‌فروشی هند را اداره می‌کند، اما تازه اکنون است که خانواده‌اش شروع به بالا رفتن در فهرست سلبریتی‌های جهانی کرده‌اند. ابتدا جشن عروسی مجلل و پنج‌ماهه ۶۰۰ میلیون دلاری جوانترین فرزند از سه فرزند آمبانی، وارث ظاهری کسب‌وکار انرژی ریلاینس، در سال گذشته برگزار شد. ایوانکا ترامپ و جارد کوشنر در میان شرکت‌کنندگان بودند. سپس ترامپ با آمبانی و همسرش، نیتا، در مهمانی پیش از مراسم تحلیف خود ملاقات کرد. پاییز امسال، نیتا آمبانی مرکز لینکلن نیویورک را برای یک آخر هفته "برشی از هند" به عهده خواهد گرفت.
برجسته شدن به عنوان یک خریدار بزرگ اتان آمریکایی ممکن است توجه ونیتی فر را جلب نکند. اما کاخ سفید قطعاً به آن توجه خواهد کرد.