بر اساس گفته دو منبع آگاه، ایالات متحده در طول جنگ 12 روزه اسرائیل با ایران در ماه ژوئن، حدود یک چهارم از ذخایر رهگیرهای موشکی پیشرفته THAAD (سامانه دفاعی موشکی ارتفاع بالای جو) خود را مصرف کرد. این میزان مصرف، حملات را با نرخی خنثی کرد که به شدت از سرعت تولید پیشی گرفته است.
به گفته این منابع، نیروهای آمریکایی با شلیک بیش از 100 سامانه THAAD (و احتمالاً تا 150 سامانه) در برابر حملات موشکی بالستیک تهران ایستادگی کردند که بخش قابل توجهی از ذخیره این سامانه پدافند هوایی پیشرفته آمریکا را تشکیل می‌دهد. ایالات متحده هفت سامانه THAAD دارد و در این درگیری از دو سامانه در اسرائیل استفاده کرد.
مصرف این تعداد رهگیر THAAD در چنین مدت کوتاهی، شکافی در شبکه دفاع موشکی ایالات متحده را آشکار ساخت و دارایی گران‌قیمتی را در زمانی که حمایت عمومی آمریکا از دفاع اسرائیل به پایین‌ترین حد تاریخی خود رسیده بود، مصرف کرد.
مقامات سابق دفاعی ایالات متحده و کارشناسان موشکی به سی‌ان‌ان گفتند که این کاهش سریع همچنین نگرانی‌هایی را در مورد وضعیت امنیتی جهانی آمریکا و توانایی آن برای بازسازی سریع ذخایر، افزایش داده است.
بر اساس برآوردهای بودجه سال 2026 وزارت دفاع، سال گذشته ایالات متحده تنها 11 رهگیر THAAD جدید تولید کرد و انتظار می‌رود که در سال مالی جاری فقط 12 رهگیر دیگر دریافت کند.
در پاسخ به سؤالات مربوط به ذخیره THAAD ایالات متحده و مصرف رهگیرها در طول درگیری 12 روزه، کینگزلی ویلسون، سخنگوی مطبوعاتی پنتاگون، گفت که ارتش ایالات متحده «قوی‌ترین ارتشی است که تا به حال بوده و هر آنچه برای انجام هر مأموریتی در هر زمان و در هر کجای جهان نیاز دارد را در اختیار دارد. اگر به اثبات بیشتری نیاز دارید، کافی است به عملیات چکش نیمه شب و نابودی کامل قابلیت‌های هسته‌ای ایران نگاه کنید.»
سی‌ان‌ان گزارش داد که یک ارزیابی اولیه اطلاعاتی نشان داد حملات آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران در ماه گذشته، اجزای اصلی برنامه هسته‌ای این کشور را از بین نبرده و احتمالاً تنها آن را برای چند ماه به عقب انداخته است. دولت آمریکا این ارزیابی را رد کرد و سیا بعداً اعلام کرد که شواهدی در دست دارد که برنامه هسته‌ای ایران «به شدت آسیب دیده» است.
یک مقام دفاعی از ارائه اطلاعات در مورد موجودی THAAD به دلیل نگرانی‌های امنیتی عملیاتی خودداری کرد، اما گفت که وزارت دفاع «برای پاسخ به هر تهدیدی در موقعیت مناسب قرار دارد.»
تعداد سامانه‌های THAAD مصرف شده در جنگ 12 روزه برای اولین بار توسط وال استریت ژورنال گزارش شده بود.
با وجود استفاده گسترده از THAADs در طول جنگ 12 روزه برای کمک به دفع حمله ماه گذشته تهران، ده‌ها موشک ایرانی همچنان به اسرائیل اصابت کردند.
THAAD یک سیستم متحرک است که می‌تواند موشک‌های بالستیک برد کوتاه، متوسط و میان‌برد را هم در داخل و هم در خارج از جو زمین در فاز نهایی پروازشان درگیر کرده و منهدم کند. هر باتری توسط 95 سرباز آمریکایی اداره می‌شود و مجهز به شش پرتاب‌گر و 48 رهگیر است. رهگیرها توسط لاکهید مارتین (Lockheed Martin) تولید می‌شوند و طبق بودجه آژانس دفاع موشکی 2025، هر یک تقریباً 12.7 میلیون دلار هزینه دارند.
ایالات متحده قصد دارد سال آینده 37 رهگیر THAAD خریداری کند، طبق برآوردهای بودجه وزارت دفاع 2026، که بخشی از آن از طریق آخرین افزودنی به «لایحه بزرگ و زیبای» رئیس‌جمهور دونالد ترامپ تأمین مالی می‌شود. یک مقام دفاعی گفت که بودجه 2026 «اولویت را به تأمین مالی در پایگاه صنعتی دفاعی می‌دهد، یک دارایی استراتژیک اصلی که فناوری، تجهیزات و تدارکات نظامی ما را فراهم و حفظ می‌کند.»
این مقام گفت: «این بودجه شامل 1.3 میلیارد دلار اضافی برای بهبود زنجیره تأمین پایگاه صنعتی و 2.5 میلیارد دلار اضافی برای گسترش تولید موشک‌ها و مهمات است.» وی افزود: «نقش وزارتخانه تضمین این است که رئیس‌جمهور با بهترین گزینه‌های نظامی ممکن برای هر سناریویی مسلح باشد – و همه گزینه‌ها روی میز هستند.»
اما کارشناسان و مقامات سابق دفاعی هشدار می‌دهند که برای مقابله با کمبودها، عرضه باید به طور قابل توجهی افزایش یابد.
یک کارشناس دفاع موشکی که هزینه‌های دولت آمریکا را رصد می‌کند، گفت: «مهم است که سطح تعهد و میزان هزینه‌ها در اینجا در دفاع از اسرائیل را قابل توجه بدانیم.»
او افزود: «گزارش‌ها در مورد مصرف THAAD نگران‌کننده است. این چیزی نیست که آمریکا بتواند به صورت مداوم ادامه دهد. این تعهد بزرگی به متحد اسرائیلی ما بود، اما ظرفیت رهگیرهای دفاع موشکی قطعاً یک نگرانی است، و THAAD منبع بسیار کمیابی است.»
یک افسر بازنشسته ارتش آمریکا که نخواست نامش فاش شود، گفت که حدود 25 درصد از کل موجودی THAAD توسط نیروهای آمریکایی شرکت‌کننده در تلاش‌های جنگی در اسرائیل استفاده شد. این منبع گفت: «وزارت دفاع در حال بررسی سطوح ذخیره‌سازی مهمات حیاتی در زمان جنگ و تلاش برای افزایش قابل توجه ظرفیت تولید سالانه است، تلاشی که مدت‌هاست به تعویق افتاده است.»
به گفته چهار مقام ارشد سابق دفاعی ایالات متحده، نگرانی‌ها در مورد ذخیره رهگیرهای آمریکایی قبل از جنگ 12 روزه وجود داشت و آنها می‌گویند که این مشکل در موجودی رهگیرهای پیشرفته که بخش کلیدی بازدارندگی در برابر چین هستند، حادتر است.
یکی از مقامات سابق دفاعی که سال گذشته پست خود را ترک کرد، گفت: «آنچه می‌توانم بدون ارائه هیچ آماری بگویم این است که از پایین بودن برخی سطوح آمادگی متعجب شدم.»
همان مقام سابق اظهار داشت: «ذخایر در حال کاهش است. ما به تعداد بیشتری نیاز داریم. ما آنها را سریع‌تر از آنچه ساخته می‌شوند، لازم داریم.»
یکی از مقامات ارشد سابق دفاعی دولت بایدن گفت: «این یک نگرانی است. در طول دولت بایدن نیز این نگرانی وجود داشت. مطمئنم که اکنون در دولت ترامپ نیز این نگرانی وجود دارد.»
مارا کارلین، دستیار سابق وزیر دفاع آمریکا در امور استراتژی، برنامه‌ها و قابلیت‌ها در دولت بایدن، گفت: «دفاع هوایی در حال حاضر در تمام تئاترهای اصلی مرتبط است. و سیستم‌های کافی، رهگیرهای کافی، تولید کافی و افراد کافی برای کار بر روی آن وجود ندارد.»
او افزود: «شما با چالش چیزی روبرو هستید که هم به شدت مرتبط است و هم با کمبود آن مواجهیم.»
بر اساس گزارش سازنده، لاکهید مارتین (Lockheed Martin)، در حال حاضر نه باتری THAAD فعال در سراسر جهان وجود دارد. ارتش ایالات متحده هفت مورد از این باتری‌ها را در اختیار دارد و طبق گزارش خدمات تحقیقات کنگره، قصد دارد تا سال 2025 هشتمین باتری را نیز فعال کند. داده‌های موجود در سال 2019 نشان می‌داد که پنج باتری THAAD آمریکا در پایگاه‌های تگزاس، یکی در گوام و یکی در کره جنوبی مستقر بودند؛ تا سال گذشته، پنتاگون دو باتری از اینها را برای حفاظت از اسرائیل به خاورمیانه منتقل کرده بود.
دو مورد دیگر نیز به امارات متحده عربی تحویل داده شده و برای رهگیری موشک‌های بالستیک شورشیان حوثی استفاده شده‌اند.
کمبود موشک و خسارات در اسرائیل
در حالی که بیشتر موشک‌های ایران توسط پدافند هوایی اسرائیل و آمریکا سرنگون شدند، کارشناسان، داده‌های منبع باز و ویدئوهای زمینی بررسی شده توسط سی‌ان‌ان نشان دادند که ده‌ها موشک موفق به نفوذ شدند. نرخ موفقیت تهران با ادامه جنگ افزایش یافت و منجر به بدترین خساراتی شد که اسرائیل در دهه‌های اخیر دیده است.
نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) اعلام کردند که ایران بیش از 500 موشک بالستیک دوربرد شلیک کرده است و آنها توانستند حدود 86 درصد از آنها را رهگیری کنند – با این حال 36 موشک ایرانی به مناطق مسکونی اصابت کردند.
شهرهای بزرگی مانند تل‌آویو متحمل خسارات گسترده‌ای شدند، ساختمان‌های آپارتمانی به طور کامل ویران شدند، سایت‌های نظامی حساس هدف قرار گرفتند، بخش‌هایی از شبکه برق از کار افتاد و 29 نفر کشته شدند. سازمان مالیاتی اسرائیل در اواخر ژوئن تخمین زد که جنگ حداقل 1.8 میلیارد دلار خسارت به کشور وارد خواهد کرد، اما با توجه به اینکه هنوز ادعاهای خسارت ثبت نشده‌اند، انتظار می‌رفت این رقم افزایش یابد.
تحلیلی که توسط اندیشکده مستقر در واشنگتن دی‌سی، مؤسسه یهودی برای امنیت ملی آمریکا (JINSA) انجام شد، تخمین زد که سامانه‌های THAAD – در کنار رهگیرهای آرو-2 و آرو-3 اسرائیل – 201 موشک از 574 موشک ایران را سرنگون کردند، در حالی که 57 موشک به مناطق پرجمعیت اصابت کردند. این گزارش تخمین زد که سیستم THAAD آمریکا تقریباً نیمی از کل رهگیری‌ها را به خود اختصاص داده است، که نشان‌دهنده ناکافی بودن ذخایر رهگیرهای آرو اسرائیل است. سیستم گنبد آهنین اسرائیل برای منحرف کردن موشک‌های کوتاه‌بردتر از آنچه ایران شلیک می‌کرد، طراحی شده بود.
آری سیکورل، نویسنده این گزارش، نوشت: «پس از مصرف بخش بزرگی از رهگیرهای موجود خود، ایالات متحده و اسرائیل هر دو با نیاز فوری به پر کردن ذخایر و افزایش شدید نرخ تولید مواجه هستند.» او تخمین زد که با نرخ‌های تولید فعلی، 3 تا 8 سال طول می‌کشد تا ذخایر پر شوند.
بر اساس داده‌های گردآوری شده توسط JINSA، نرخ رهگیری با ادامه جنگ کاهش یافت. تنها 8 درصد از موشک‌های ایرانی در هفته اول جنگ از دفاع نفوذ کردند. این رقم در نیمه دوم درگیری به 16 درصد دو برابر شد و در نهایت در روز پایانی جنگ قبل از آتش‌بس به 25 درصد رسید.
تحلیلگران می‌گویند دلایل احتمالی متعددی برای این روند وجود دارد، از جمله تغییر تمرکز ایران از اهداف نظامی به مناطق شهری پرجمعیت، که در آنجا رهگیری کمتر قوی است. ایران همچنین با پیشرفت جنگ، موشک‌های پیچیده‌تری شلیک کرد.
مورا دیتچ، رئیس مرکز تحلیل داده‌ها در مؤسسه مطالعات امنیت ملی (INSS) اسرائیل، گفت: «(ایران) به طور فزاینده‌ای از سیستم‌های پیشرفته‌تری استفاده کرد. اینها شامل موشک‌های جدیدتر با کلاهک‌های چندگانه یا تله‌های فریبنده بودند که ممکن است به طور جداگانه خسارت کمتری وارد کنند اما می‌توانند سیستم‌های پدافند هوایی را تحت فشار قرار داده و اشباع کنند.»
دیتچ همچنین اشاره می‌کند که اسرائیل ممکن است عمداً نرخ رهگیری خود را کاهش داده باشد.
دیتچ گفت: «سیاست دفاع هوایی اسرائیل ممکن است در طول زمان برای تطبیق با درگیری طولانی‌مدت با ایران تکامل یافته باشد. آنچه به عنوان کاهش اثربخشی رهگیری به نظر می‌رسد، ممکن است در واقع منعکس‌کننده یک تغییر عمدی در استراتژی باشد تا یک کمبود فناوری.»
با این حال، تحلیلگران دفاع موشکی می‌گویند که نشانه‌های واضحی از کاهش ذخایر پدافند هوایی را مشاهده کرده‌اند. سم لایر، محقق در مرکز جیمز مارتین برای مطالعات عدم اشاعه (CNS) گفت: «وجود باتری THAAD در وهله اول نشان می‌دهد که اسرائیلی‌ها ذخیره رهگیر بسیار عمیقی ندارند.»
لایر تحلیلی از رهگیرهای مشاهده شده در مجموعه‌ای از ویدئوهای شبکه‌های اجتماعی که توسط یک عکاس اردنی، زید عبادی، از پشت بام خانه‌اش در حومه امان هنگام پرواز موشک‌ها گرفته شده بود، منتشر کرد. لایر در این نمونه که شامل ضبط‌های پراکنده شبانه بود، 39 سامانه THAAD را در میان 82 رهگیر پیشرفته شمرد.
سی‌ان‌ان توانست صحت شمارش THAAD را از طریق ویدئوها تأیید کند. بیش از نیم دوجین کارشناس می‌گوینند که این عدد یک خط پایه بسیار محافظه‌کارانه را نشان می‌دهد. بر اساس محاسبات مربوط به داده‌های عمومی در مورد باتری‌ها، شارژ مجدد رهگیرها، و تعداد موشک‌های بالستیک ایرانی شلیک شده، کارشناسان معتقدند که ارتش آمریکا حداقل 80 رهگیر THAAD شلیک کرده است.
تیمور کادیشف، محقق ارشد در مؤسسه تحقیقات صلح و سیاست امنیتی در دانشگاه هامبورگ، گفت: «جنگ 12 روزه در ژوئن امسال اساساً شاهد اولین مصرف قابل توجه رهگیرهای THAAD بود.»
او افزود: «اسرائیل در دفاع (با کمک آمریکا) در برابر موشک‌های نسبتاً ساده ایرانی موفق بود – به بهای کاهش زرادخانه‌های موجود رهگیرها.»
به گفته کارشناسان، مشکل برای ایالات متحده به ویژه در منطقه هند-آرام حاد است، جایی که چین تلاش کرده نیروی دریایی آمریکا را در فاصله نگه دارد.
سیدهارث کاشال، محقق ارشد در مؤسسه خدمات سلطنتی متحد، گفت: «از دیدگاه صرفاً نظامی، چینی‌ها قطعاً برندگان هستند، زیرا در این تقریباً دو سال گذشته در خاورمیانه، ایالات متحده مقادیر قابل توجهی از قابلیت‌ها را مصرف کرده است که جایگزینی آنها برای پایگاه صنعتی دفاعی آمریکا بسیار دشوار خواهد بود.»
مقامات سابق دفاعی گفتند که کاهش قابلیت‌های دفاعی در منطقه هند-آرام، نگرانی فزاینده‌ای برای دولت سابق جو بایدن بود زیرا آنها از ذخیره ایالات متحده برای نبرد با شورشیان حوثی یمن استفاده می‌کردند.
یک مقام ارشد سابق دفاعی دولت بایدن با آگاهی مستقیم از عملیات آمریکا علیه حوثی‌ها گفت: «خدا نکند در اقیانوس آرام درگیری رخ دهد، آنگاه واقعاً فشار زیادی بر ظرفیت موشکی ما و توانایی ارتش ما برای داشتن مهمات لازم وارد خواهد شد.»
جنیفر کاوانا، عضو ارشد و مدیر تحلیل نظامی در Defense Priorities، گفت: «باید انتخاب‌ها را انجام داد. دولت بایدن نیز باید در مورد این بده‌بستان‌ها فکر می‌کرد، اما آنها توانستند از آنها چشم‌پوشی کنند زیرا در اوایل این جنگ‌ها بود... ذخایر هنوز به اندازه‌ای عمیق بودند که بتوانند به آن چشم‌پوشی کنند.»
«اما دولت ترامپ اکنون به نقطه‌ای رسیده است که دیگر نمی‌تواند بده‌بستان‌ها را نادیده بگیرد.»
هیلی بریتزکی از سی‌ان‌ان در تهیه این گزارش همکاری داشته است.