یک شیء عظیم که به سمت زمین در حال حرکت است، دانشمندان را دچار سردرگمی کرده است که واقعاً چه چیزی می‌تواند باشد.
هر بار که یک شیء بزرگ در فضا پرواز می‌کند و در اطراف سیاره کوچک ما مشاهده می‌شود، مردم بلافاصله حدس می‌زنند که آیا این می‌تواند کار موجودات فرازمینی باشد.
آیا این یک بشقاب پرنده است؟ یا شاید یک سنگ فضایی معمولی؟ معمولاً اینها تنها دو جوابی هستند که مردم برای هر چیزی که در فضای لایتناهی شناور است، دارند.
بنابراین، وقتی ناسا در اول ژوئیه شیء 3I/ATLAS را شناسایی کرد، مردم می‌خواستند بدانند این چیست.
متأسفانه، جهان علمی به یک دلیل کلیدی با هم اختلاف دارند.
در حالی که حدود 200 محقق به این نتیجه رسیده‌اند که این شیء احتمالاً چیزی بیش از یک دنباله‌دار نیست، یک دانشمند چنین فکری نمی‌کند.
آوی لوئب، فیزیکدان هاروارد، مقاله خود را در این مورد منتشر کرد و ادعا کرد که این "دنباله‌دار" فاقد یک نشانگر مهم است.
لوئب گفت: "ادعاهایی مبنی بر وجود دُم وجود داشت، اما از آنجا که 3I/ATLAS در حال شتاب‌گیری است و اندازه فعلی آن خیلی بزرگ‌تر از وضوح زاویه‌ای تلسکوپ‌های زمینی نیست، اجتناب از کشیدگی ساختگی تصویر در نتیجه حرکت شیء آسان نیست."
او سپس به عدم وجود انتشار گاز و مسیر حرکت آن اشاره کرد که بیش از حد با منظومه شمسی همراستا است.
او با استفاده از "مقیاس لوئب" خود برای ارزیابی اینکه آیا چیزی طبیعی است یا مصنوعی، به 3I/ATLAS نمره شش از ده داد.
این نمره به این معنی است که این شیء به احتمال زیاد به جای اینکه یک نیروی طبیعی باشد، مهندسی شده است.
این دانشمند در وبلاگ خود در پلتفرم مدیوم (Medium) نوشت: "من یک 'مقیاس لوئب' برای اشیاء بین‌ستاره‌ای پیشنهاد کردم که در آن 'صفر' قطعاً یک شیء طبیعی (دنباله‌دار یا سیارک) و 'ده' قطعاً یک شیء تکنولوژیکی است (که با مانورها یا انتشار نور یا سیگنال‌های مصنوعی شناسایی می‌شود). در حال حاضر، من به 3I/ATLAS نمره 6 در آن مقیاس می‌دهم، اما ارزیابی من با به دست آوردن داده‌های بهتر در مورد آن هنگامی که به خورشید نزدیک‌تر می‌شود، تغییر خواهد کرد."
یکی از افکار عجیب‌تر او این است که این شیء نوعی کشتی مادر است که برای پرتاب کاوشگرها به زمین فرستاده شده است.
او نوشت: "سناریوی محتمل‌تر از منظر مهندسی شامل یک کشتی مادر است که ریزکاوشگرهایی را آزاد می‌کند که یک مانور اوبرث معکوس را برای کاهش سرعت در حضیض و رهگیری زمین انجام می‌دهند."
با توجه به محاسبات او، اگر این درست باشد، کاوشگرها می‌توانند بین 21 نوامبر تا 5 دسامبر 2025 به زمین برسند.
او گفت: "ممکن است برای نجات ما یا نابودی ما بیاید. بهتر است برای هر دو گزینه آماده باشیم و بررسی کنیم که آیا همه اشیاء بین‌ستاره‌ای سنگ هستند یا خیر."
تصاویر 3I/ATLAS که در 4 ژوئیه و 29 ژوئیه امسال گرفته شده‌اند، هیچ نشانه‌ای از دُم دنباله‌دار را نشان نداده‌اند.
لوئب استفاده از فضاپیمای جونو ناسا را برای رهگیری این شیء در نزدیکی مشتری در سال آینده پیشنهاد کرده است تا یک بار برای همیشه مشخص شود که آن چیست.
او در وبلاگ خود نوشت: "بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم، رصد آسمان با تلسکوپ‌ها است. ممکن است 3I/ATLAS یک دنباله‌دار طبیعی باشد. اما حتی در این صورت، ما باید هر شیء بین‌ستاره‌ای را که رصدخانه روبین در دهه آینده پیدا خواهد کرد، برای ویژگی‌های غیرعادی مانند شتاب غیرگرانشی بدون دُم دنباله‌دار یا چراغ‌های مصنوعی یا شکل غیرمعمول بررسی کنیم."
او همچنین فکر می‌کند که دولت‌ها باید برنامه‌ای عملیاتی داشته باشند، اگر معلوم شود این شیء چیزی بیش از یک سنگ فضایی است.