ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه

نشست‌های پوتین درباره اوکراین یک فریب بزرگ بود

یک هفته پس از آلاسکا، به نظر می‌رسد هیچ چیز در کرملین تغییر نکرده است.

نشست ترامپ و پوتین در آلاسکا و سپس دیدار رهبران اروپایی در کاخ سفید قرار بود به جنگ روسیه و اوکراین شتابی برای پایان بخشیدن بدهد. اما یک هفته بعد، ما به همان نقطه قبلی بازگشته‌ایم؛ زیرا ولادیمیر پوتین در حال انجام ترفندهای آشنا است و هیچ علاقه جدی به توافق نشان نمی‌دهد. سوال اینجاست که پرزیدنت ترامپ چه خواهد کرد.

آقای ترامپ این هفته اظهار داشت که آقای پوتین خواهان صلح است و برای دیدار دوجانبه با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، آمادگی دارد. اما بجز اظهارات آمریکایی‌ها، شواهد دیگری در این زمینه وجود دارد؟ سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، روز چهارشنبه انواع موانع را بر سر راه چنین دیداری که آقای زلنسکی مدت‌هاست به دنبال آن است، قرار داد.

آقای لاوروف گفت که روسیه باید نقشی در ارائه تضمین‌های امنیتی برای اوکراین ایفا کند. اوه، و متحدش چین نیز باید در این مذاکرات حضور داشته باشد. درست است: آقای پوتین فکر می‌کند او باید نیروهای نظامی را انتخاب کند که قرار است او را از شروع مجدد تجاوزاتش بازدارند. در همین حال، آقای پوتین برخی از بزرگترین حملات پهپادی و موشکی جنگ را آغاز کرده است، از جمله اهدافی در غرب که بسیار دور از خطوط مقدم هستند.

این رفتار کسی نیست که به صلح علاقه داشته باشد. آقای پوتین و سخنگویانش همچنان درباره جنگ به عنوان پروژه‌ای برای کشاندن اوکراین به حوزه رفاه مشترک روسیه صحبت می‌کنند. به گزارش مؤسسه مطالعات جنگ، آقای لاوروف این هفته گفت که روسیه اوکراین را از دولت دموکراتیک منتخب خودش "محافظت می‌کند". آقای پوتین همچنان فکر می‌کند که می‌تواند اوکراین را ببلعد.

سوال اکنون این است که آقای ترامپ چقدر سریع نتیجه خواهد گرفت که دوباره بازیچه قرار گرفته است، و شواهد در این زمینه متناقض است. رئیس‌جمهور روز پنجشنبه در رسانه‌های اجتماعی پست کرد که پرزیدنت بایدن "اجازه نمی‌داد اوکراین تلافی کند، فقط دفاع کند"، و "برنده شدن در جنگ بدون حمله" به کشور متجاوز "بسیار دشوار، اگر نگوییم غیرممکن" است. "هیچ شانسی برای پیروزی وجود ندارد!"

نکته خوبی است. آقای بایدن، یا هر کسی که سیاست اوکراین او را اداره می‌کرد، استراتژی برای پیروزی نداشت. اما آقای ترامپ نیز در باز کردن انبارهای تسلیحات ایالات متحده و دادن زرادخانه موشکی واقعی با برد بلند به اوکراین و آزادی استفاده از آن، مردد بوده است.

گزارش شده است که البریج کولبی، استراتژیست ارشد پنتاگون، این هفته به اروپایی‌ها گفته است که ایالات متحده تنها نقش حداقلی در کمک به اوکراین با تضمین‌های امنیتی ایفا خواهد کرد. چگونه این نشانه بی‌تفاوتی آمریکا باعث خواهد شد که آقای پوتین بیشتر به پایان جنگ تمایل پیدا کند؟

آقای پوتین روزنامه‌ها را می‌خواند، و دولت ترامپ در تلاش است تا با دیکتاتور روسیه به توافقی برسد، حتی در حالی که به آمریکایی‌ها می‌گوید آنچه در اوکراین اتفاق می‌افتد مشکل آمریکا نیست. آقای پوتین همچنین می‌داند که اروپا بدون کمک ایالات متحده فاقد قدرت نظامی لازم برای فراتر از یک عامل تحریک‌کننده برای حمله بعدی او است.

چرخش تندروانه آقای ترامپ در این تابستان احتمالاً همان چیزی است که آقای پوتین را پس از ماه‌ها مذاکرات نرم ایالات متحده به جستجوی یک نشست سوق داد. همه لبخندهای شاد دیپلماسی تا زمانی که آقای پوتین فکر نکند که هزینه ادامه جنگ برای او بیشتر از ریسک پایان دادن به آن است، تفاوتی نخواهد داشت.

زمان آن گذشته است که آقای ترامپ تحریم‌های ثانویه را بر کشورهایی که نفت و گاز روسیه را خریداری می‌کنند اعمال کند. این ممکن است توجه چین را جلب کند. ایده دیگر: هر هفته بخشی از ۳۰۰ میلیارد دلار ذخایر روسیه که در غرب مسدود شده است را تا زمانی که بمباران ادامه دارد، مصادره کنید. حقیقت تلخ این است که صلح پایدار در اوکراین بدون یک سیاست بسیار سخت‌گیرانه‌تر از سوی آقای ترامپ بعید است.