انتشار ویدئویی در ۱۵ اوت توسط ایتمار بنگویر، وزیر امنیت ملی اسرائیل، یکی از برجستهترین چهرههای سیاسی فلسطینی در پشت میلههای زندان، یعنی مروان برغوثی را دوباره در کانون توجه قرار داد. این کلیپ کوتاه و به شدت تدوین شده، که توسط دفتر بنگویر منتشر شد، وزیر راستگرای افراطی را نشان میدهد که به سلول زندان برغوثی یورش میبرد، ظاهراً برای ارعاب او. تنها صدای بنگویر شنیده میشود که این رهبر مدتها زندانی را تمسخر میکند، در حالی که سخنان برغوثی بیصدا شده است.
این ویدئوی ۱۳ ثانیهای – که اولین نگاه عمومی به برغوثی پس از سالها بود – محکومیت گستردهای را از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین و گروههای حقوق بشری برانگیخت. حسین الشیخ، معاون رئیس جمهور فلسطین، آن را "اوج تروریسم روانی، اخلاقی و جسمی" توصیف کرد. سازمانهای حقوق زندانیان گزارش میدهند که برغوثی از زمان حملات مرگبار حماس به اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ در سلول انفرادی قرار گرفته است و بازدیدهای خانواده و وکلای او محدود شده و غذای او نیز کمیاب است.
المانیتور با فدوی برغوثی, همسر مروان برغوثی, درباره ویدئوی اخیر و ادامه زندانی شدن همسرش صحبت کرده است. فدوی یک وکیل فلسطینی از روستای کوبر در کرانه باختری است که در رامالله زندگی میکند و عضو شورای انقلابی فتح است. او از سن ۲۰ سالگی ریاست انجمن کمیتههای زنان برای کار اجتماعی را بر عهده داشته و در سطح بینالمللی برای آزادی همسرش کمپین کرده است و حمایت رهبران جهانی و برندگان جایزه نوبل را جلب کرده است.
برغوثی ۶۶ ساله، که در آوریل ۲۰۰۲ دستگیر شد، پس از محکومیت توسط دادگاهی اسرائیلی به دلیل برنامهریزی حملات در جریان انتفاضه دوم فلسطین (۲۰۰۰-۲۰۰۵)، در حال گذراندن پنج حبس ابد به علاوه ۴۰ سال دیگر است. با وجود دههها زندانی بودن، او همچنان محبوبترین رهبر فلسطینی در نظرسنجیها باقی مانده است، و به طور گستردهای به عنوان چهرهای وحدتبخش که قادر به پر کردن شکافهای سیاسی و مذاکره با اسرائیل است، شناخته میشود.
برای بسیاری از فلسطینیان، این ویدئو نه نشانه قدرت اسرائیل، بلکه یادآوری آشکاری از ادامه اسارت برغوثی – و یادآور نماد پایدار او به عنوان رهبر وحدت و مقاومت – بود.
برای فدوی، که سه سال است همسرش را ندیده است، حادثه بنگویر تنها بخشی از یک کمپین حسابشده ارعاب و خشونت علیه همسرش بود.
او گفت: «این یورش آشکار به سلول او – و تلاش این افراطی فاشیست برای نمایش قدرت – نشاندهنده یک تصمیم سیاسی برای تعقیب و هدف قرار دادن مروان است که ادامه هدفگیری آرمان و نمادهای آن است.»
با این حال، او تأکید کرد که تحقیر مورد نظر بنگویر به نظر میرسد نتیجه معکوس داده است. فدوی گفت: «آنها میخواستند با هدف قرار دادن نمادهای ملی، امید را بکشند. اما دقیقاً عکس آن اتفاق افتاد. مروان توسط مردم، ملت و همه آزادگان جهان ارج نهاده شد. وفاداری با وفاداری پاسخ داده شد.»
متن مصاحبه، با ویرایش جزئی برای وضوح، در ادامه میآید:
المانیتور: فرزندان، خانواده و دوستانتان به این ویدئو چگونه واکنش نشان دادند؟
فدوی برغوثی: اجازه دهید صادق باشم – ما از این صحنه شوکه شدیم. اگرچه هر چند ماه یکبار از طریق زندانیان آزاد شدهای که او را در حین انتقال یا در سلول انفرادی ملاقات کرده بودند، از سلامتی و روحیه او اطمینان حاصل میکردیم، اما دیدن آن کلیپ متفاوت بود. من متوجه شدم که چگونه دو سال شکنجه، گرسنگی، انزوا و آزار و اذیت، مروان را در داخل سلولش تحت تأثیر قرار داده است. ما واقعاً برای جان او نگرانیم. از ۷ اکتبر، او سه بار مورد حمله فیزیکی قرار گرفته است. این یورش آشکار به سلول او – و تلاش وزیر افراطی فاشیست برای نمایش قدرت – نشاندهنده یک تصمیم سیاسی برای هدف قرار دادن مروان است، درست همانطور که آنها آرمان فلسطین و نمادهای آن را هدف قرار میدهند. و این در بحبوحه سکوت بینالمللی در برابر نسلکشی علیه مردم ما، به ویژه در غزه، اتفاق میافتد.
المانیتور: شما در اظهارات قبلی گفتید که ابتدا مروان را نشناختید. چرا؟
برغوثی: در نگاه اول، او را نشناختم – شاید به این دلیل که بخشی از وجودم از باور این که او مروان است، امتناع میکرد. من حداقل سه سال است که او را حضوری ندیدهام. از زمانی که جنگ نابودی علیه غزه آغاز شد، زندانها و بازداشتگاهها به میدانهای جنگی تبدیل شدهاند که به طور یکجانبه علیه زندانیان فلسطینی، از جمله رهبرانی مانند مروان، به راه افتاده است. آنها تحت انواع شکنجه، آزار، محرومیت و گرسنگی عمدی قرار گرفتهاند. هر زندانی دهها کیلوگرم وزن کم کرده است. بازدید خانواده یا وکلا تقریباً به طور کامل ممنوع شده است. این یک مجازات سیستماتیک است.
المانیتور: بسیاری میگویند که تحریک بنگویر، مروان را از نظر سیاسی احیا کرده است. آیا موافقید؟
برغوثی: بنگویر سعی کرد قدرت خود را نشان دهد و مروان را تحقیر کند تا روحیه فلسطینیان را بشکند. اما در عوض، عکس آن اتفاق افتاد. مردم ما گرد مروان جمع شدند. او نماینده امید است – به ویژه در این دوران تاریک. اشغالگران همیشه سعی میکنند با هدف قرار دادن نمادهای ملی، امید را از بین ببرند، اما این بار شکست خوردند. به جای تضعیف او، این حادثه یک اجماع نادر را در میان فلسطینیان و فراتر از آن درباره نقش مروان، نمادگرایی او و انتظاراتی که از او میرود، تجدید کرد. این وفاداری از سوی مردم ما و آزادگان در همه جا، برنامههای اشغالگران را در هم شکست. همانطور که مروان همیشه میگوید: «وفاداری با وفاداری پاسخ داده میشود.»
المانیتور: برخی گمانهزنی کردهاند که این ملاقات به آزادی احتمالی مروان مربوط بوده است. نظر شما درباره این گمانهزنیها چیست؟
برغوثی: من دلیل این ملاقات را نمیدانم. از ابتدای این جنگ، ما هیچ ارتباطی با مروان نداشتهایم. آنها صدای و پیام او را که میتوانست به دنیا برسد، سرکوب کردند. با این حال، امید ما برای آزادی او هرگز بیشتر از این نبوده است. ما به مردم خود، به عدالت آرمانمان و به اجتنابناپذیری آزادی، بازگشت و استقلال ایمان داریم.
المانیتور: اگر او آزاد شود، آیا انتظار دارید به خانه بازگردد یا تبعید شود؟
برغوثی: راستش را بخواهید، من هیچ اطلاعاتی در این مورد ندارم. آنچه بیش از همه اهمیت دارد، پایان دادن به جنگ نابودی و تضمین آزادی همه زندانیان، اعم از زن و مرد است. مروان میخواهد در میان مردمش آزاد باشد. اگر به او حق انتخاب داده شود، او انتخاب خواهد کرد که با آنها زندگی کند و در رنجها و امیدشان به آزادی – امیدی که او برای دههها حمل کرده است – شریک باشد.