نیمه اول نام علمی درخت کاکائو که به طرز شیطانیای بیثبات است، به معنای "غذای خدایان" است. زمانی که Theobrama cacao توسط کارل لینه، طبیعتشناس سوئدی، در سال ۱۷۵۳ نامگذاری شد، اروپاییهای ثروتمند، مانند مایاها پیش از آنها، از قبل دانههای آن را میپرستیدند. سه قرن پس از آن، تقاضا برای کاکائو، ماده اصلی شکلات، همچنان رو به افزایش است. عرضه نمیتواند همگام با این تقاضا پیش رود.
ترکیبی شوم از بیماری، تغییرات اقلیمی و شیوههای نامناسب کشاورزی در ساحل عاج و غنا، که حدود ۷۰ درصد کاکائوی جهان در آنجا کشت میشود، باعث کمبود شدید شده است. قیمتها در ماه دسامبر به رکورد بیش از ۱۲,۰۰۰ دلار رسیدند. اگرچه از آن زمان تا کنون کاهش یافته و به ۸,۰۰۰ دلار در هر تن رسیده است، اما این رقم بیش از سه برابر قیمت سه سال پیش است (به نمودار مراجعه کنید). برای بقا، تولیدکنندگان شیرینی قیمتهای خود را افزایش داده و به سمت شیرینیهای بدون شکلات، مانند آبنباتهای ژلهای، سوق پیدا کردهاند. آنها در حال کار بر روی راهحلهای نوآورانهتری نیز هستند.

سال گذشته شرکت شکلاتسازی سوئیسی لینت (Lindt)، یک اسنک بار با نسخه محدود را با همکاری پلنت اِی فودز (Planet A Foods)، یک استارتاپ آلمانی، عرضه کرد که دانههای آفتابگردان را برشته و تخمیر میکند تا طعم کاکائو را تقلید کند. دارن اوبرین از موندهلز (Mondelez)، غول تنقلات، میگوید که کاکائوی واقعی که در آزمایشگاه از سلولهای گیاهی "کشت" یا "پرورش" داده میشود، حتی هیجانانگیزتر است. سال گذشته شرکت او در سلسته بایو (Celleste Bio)، یک استارتاپ اسرائیلی که بر استخراج کره کاکائو (بخش چرب دانه که به شکلات بافت دلپذیر میدهد) از کاکائوی کشتشده در آزمایشگاه تمرکز دارد، سرمایهگذاری کرد.
سایرین نیز به این موضوع علاقهمند شدهاند. ماه گذشته بری کالبو (Barry Callebaut)، یکی دیگر از تولیدکنندگان شکلات سوئیسی، با دانشگاه علوم کاربردی زوریخ برای توسعه فناوری کشت سلول برای کاکائو وارد همکاری شد. میجی (Meiji)، تولیدکننده شیرینی ژاپنی، از کالیفرنیا کالچر (California Cultured)، یک استارتاپ آمریکایی که در حال توسعه کاکائوی آزمایشگاهی برای استفاده در شیرینیها، نوشیدنیها و بستنیهای شکلاتی است، حمایت کرده است. آلن پرلستاین، بنیانگذار این استارتاپ، با افتخار ادعا میکند که آنها رمز شکلات تلخ را "شکستهاند"، که به دلیل داشتن مواد پرکننده کمتر، چالشبرانگیزتر است. این شرکت اکنون در حال ساخت یک مرکز نمایشی بزرگ و آماده شدن برای درخواست تایید نظارتی است.
بازی کردن نقش خدا با خطراتی همراه است. در سال ۲۰۲۱، سرمایهگذاران نزدیک به ۱.۴ میلیارد دلار در گوشت و غذاهای دریایی کشتشده در آزمایشگاه سرمایهگذاری کردند، که بخشی از آن تحت تاثیر استدلالهای زیستمحیطی و اخلاقی بود. با این حال، این فناوری هنوز آماده استفاده گسترده نیست. همچنین به دلیل جنگهای فرهنگی در آمریکا، با ممنوعیتهای پیشگیرانه در برخی ایالتهای جمهوریخواه، با مشکلاتی روبرو شده است. به گفته موسسه غذای خوب (Good Food Institute)، یک گروه حمایت از گوشت جایگزین، شرکتهای تولیدکننده گوشت کشتشده تنها ۱۳۹ میلیون دلار در سال ۲۰۲۴ جذب سرمایه کردند.
دیوید ولش از سینثسیس کپیتال (Synthesis Capital)، که در فناوری غذایی سرمایهگذاری میکند، معتقد است که رشد سلولهای گیاهی مانند کاکائو ارزانتر و آسانتر از رشد بافت حیوانی است. از آنجا که این یک ماده اولیه است و نه یک محصول نهایی، ممکن است با مخالفت سیاسی کمتری نیز روبرو شود. آقای ولش میگوید، با حمایت شرکتهای بزرگ از این بخش، فناوری برای سایر سلولهای گیاهی کشتشده، مانند قهوه، میتواند "با شتاب بیشتری پیشرفت کند."
تاکنون، هیچ یک از استارتاپهای کشت سلول تایید نظارتی ندارند. اکثر آنها انتظار دارند که در طی چند سال، نه چند ماه، به بهرهبرداری تجاری برسند. و شرکتهای بزرگ شکلاتسازی فکر میکنند که کاکائوی آزمایشگاهی مکمل نوع کشتشده از درخت خواهد بود، نه جایگزین آن. با این حال، شرکتهای درگیر میتوانند به نجات صنعت کشت سلول و شاید، شکلاتدوستان ناامید آینده نیز کمک کنند.