سنگاپور، ۲۲ ژوئیه (رویترز) - چین کار ساخت آنچه را که ادعا میکند بزرگترین پروژه برقآبی جهان خواهد بود، آغاز کرده است. این پروژه ۱۷۰ میلیارد دلاری قادر است سالانه برق کافی برای تأمین انرژی بریتانیا تولید کند.
این طرح، سد عظیم سه دره را که در حال حاضر بزرگترین سد جهان است، کوچک جلوه میدهد. پس از رونمایی آن توسط نخستوزیر لی کیانگ در آخر هفته، سهام شرکتهای ساختمانی و مهندسی چین به شدت افزایش یافت.
برای پکن، این پروژه وعده انرژی پاک، ایجاد شغل و محرکهای برای اقتصاد رو به کندی میدهد. اما برای همسایگان پاییندست، نگرانیهای قدیمی درباره امنیت آبی را برمیانگیزد: رودخانه یالونگ زانگبو در هند و بنگلادش به برهماپوترا تبدیل میشود که شریان حیاتی برای میلیونها نفر است.
چین دقیقاً چه چیزی را تأیید کرده است؟
این طرح شامل پنج سد در طول یک نوار ۵۰ کیلومتری است که رودخانه ۲,۰۰۰ متر از فلات تبت سقوط میکند. انتظار میرود اولین تولید برق در اوایل تا اواسط دهه ۲۰۳۰ آغاز شود، اما فراتر از این و هزینه کلی، چین اطلاعات کمی در مورد چگونگی ساخت این پروژه منتشر کرده است.
چرا همسایگان نگران هستند؟
این فقدان اطلاعات به نگرانیها در مورد امنیت آبی در هند و بنگلادش دامن میزند، کشورهایی که برای آبیاری، برقآبی و آب آشامیدنی به برهماپوترا متکی هستند.
وزیر ارشد ایالت آروناچال پرادش، که هممرز چین است، اوایل سال جاری گفت که این سد میتواند ۸۰ درصد از آب رودخانهای را که از این ایالت هند میگذرد، خشک کند، در حالی که به طور بالقوه مناطق پاییندست مانند ایالت آسام را غرق آب میکند.
به گفته مایکل استکلر، استاد دانشگاه کلمبیا، علاوه بر آب، این سد به معنای کاهش جریان رسوبات به پاییندست نیز خواهد بود. این رسوبات حاوی مواد مغذی ضروری برای کشاورزی در دشتهای سیلابی پاییندست هستند.
هند و چین در دهه ۱۹۶۰ در این منطقه جنگ مرزی داشتند، و به گفته سایانانگشو موداک، کارشناس روابط آبی هند و چین در دانشگاه آریزونا، عدم شفافیت پکن به گمانهزنیها مبنی بر اینکه چین ممکن است از این سد برای قطع آب در درگیری دیگری استفاده کند، دامن زده است.
وزارت خارجه پکن روز سهشنبه اعلام کرد: "ساخت پروژه برقآبی یالونگ زانگبو در حوزه امور حاکمیتی چین است." این وزارتخانه افزود که این سد انرژی پاک تأمین کرده و از سیلاب جلوگیری خواهد کرد.
این وزارتخانه اظهار داشت: "چین همچنین ارتباطات لازم را با کشورهای پاییندست در مورد اطلاعات هیدرولوژیکی، کنترل سیل و همکاری در زمینه کاهش بلایا مرتبط با پروژه یالونگ زانگبو انجام داده است."
وزارتخانههای خارجه و آب هند به درخواستها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.
آیا هند را از آب محروم خواهد کرد؟
اما به گفته موداک، تأثیر سد بر جریانهای پاییندست بیش از حد بیان شده است، تا حدی به این دلیل که بخش عمدهای از آبی که وارد برهماپوترا میشود، از بارانهای موسمی جنوب هیمالیا است، نه از چین.
او افزود که برنامههای چین برای یک پروژه برقآبی از نوع "جریان در رودخانه" است، به این معنی که آب به طور عادی در مسیر معمول برهماپوترا جریان خواهد یافت.
هند خود دو سد را در رودخانه سیانگ، نامی که این کشور برای یالونگ زانگبو به کار میبرد، پیشنهاد کرده است. یکی از آنها، یک پروژه ۱۱.۵ گیگاواتی در آروناچال پرادش، در صورت اجرا، بزرگترین سد هند خواهد بود.
موداک اضافه کرد که این پروژهها، تا حدی، برای تأکید بر ادعاهای هند در مورد رودخانه و تقویت موضع آن در صورتی که چین بخواهد آب را منحرف کند، پیشنهاد شدهاند.
او گفت: "اگر هند بتواند نشان دهد که از آبها استفاده میکند، آنگاه چین نمیتواند به طور یکجانبه آب را منحرف کند."
بحث و جدل معمول است
اختلافات بر سر سدها و امنیت آبی چیز جدیدی نیست. پاکستان، هند را به استفاده از منابع آبی مشترک به عنوان سلاح در منطقه مورد مناقشه کشمیر متهم کرده است، پس از آنکه دهلی نو مشارکت خود را در معاهده آبهای سند، که تقسیم آب بین همسایگان را تنظیم میکند، به حالت تعلیق درآورد.
در مصر، یک سیاستمدار ارشد زمانی در دوربین دیده شد که پیشنهاد بمباران یک سد بحثبرانگیز نیل را که توسط اتیوپی برنامهریزی شده بود، در طول یک اختلاف طولانیمدت بر سر این پروژه، مطرح میکرد.
خطرات زلزله و آب و هوای شدید
این سد در منطقهای زلزلهخیز ساخته خواهد شد که مستعد رانش زمین، سیلابهای دریاچههای یخی و طوفانها نیز هست. موجی از سدسازی در این منطقه نگرانیهایی را از سوی کارشناسان در مورد ایمنی پس از زلزله ویرانگر در تبت اوایل سال جاری برانگیخت.
یک پروژه برقآبی بسیار کوچکتر در شاخهای نزدیک، به دلیل چالشهای مهندسی در ارتفاعات بالا و زمستانهای سخت، به دورههای ساخت چهار ماهه محدود شده است.
گزارش توسط دیوید استنوی در سنگاپور؛ گزارشهای اضافی توسط کولین هاو در پکن؛ نگارش توسط لوئیس جکسون؛ ویرایش توسط سعد سعید

درباره نویسنده
تامسون رویترز
گزارشگر موضوعات اقلیمی و زیستمحیطی، شامل وضعیت اقیانوسها و گذار طولانی به انرژی پاک. ۲۱ سال را به عنوان خبرنگار در چین گذرانده و موضوعاتی چون انرژی، معدن، مبارزه این کشور با آلودگی و تأثیر فزاینده تغییرات اقلیمی بر شهرها و اکوسیستمها، و همچنین شیوع و منشأ کووید-۱۹ را پوشش داده است.