«شما از اینجا رها و آزاد خواهید رفت!»
جمعه شب در تئاتر کسویک در گلنساید، پنسیلوانیا، دو ستاره زیبای بلوند، خوش‌اندام و با لب‌های براق با لهجه‌ای کش‌دار و شبیه دختران وِلی، دست در دست روی صحنه می‌روند. نام آنها آنجلا حلیلی و آریل ریتسما است، و آنها نه مدل هستند و نه خواننده؛ آنها پادکست‌ساز هستند، میزبانان برنامه فوق‌العاده محبوب Girls Gone Bible. من اینجا برای شروع تور ملی آنها هستم—یک سفر چندشهری که تا دسامبر ادامه دارد، با توقف‌هایی در سانفرانسیسکو؛ موریس‌تاون، نیوجرسی؛ آتلانتا؛ پورتلند؛ سیاتل؛ و لس‌آنجلس. انرژی فضا بسیار شدید است.
آریل در حالی که می‌خندید، گفت: «کس دیگری هم در این سالن هست که کتاب مقدس را اینقدر دوست داشته باشد؟»
حضار—۵۰۰ زن با لباس‌های روستایی و مدل موهای حجیم، در حالی که آیفون و کتاب مقدس در دست داشتند—جیغ کشیدند، اشک‌ها جاری شد، ریمل‌ها پخش شد و دست‌ها به سمت بالا رفت. دختری که کنار من نشسته بود همان لحظه شروع به لرزیدن از گریه کرد و تا چند ساعت بعد متوقف نشد. بیشتر زنانی که در ردیف من بودند از اهالی فیلادلفیا بودند—یک معلم، یک باریستا، یک دانشجوی حقوق—اما صف بیرون تئاتر پر از زائران بود؛ دخترانی از تگزاس با هواپیما آمده بودند، از اوهایو رانندگی کرده بودند، و با اتوبوس از نیویورک آمده بودند.
یکی از آنها به من گفت: «نمی‌توانستم این را از دست بدهم. آنها کاملاً درکم می‌کنند.»
دیگری گفت که Girls Gone Bible «واقعاً زندگی‌اش را تغییر داده است.»
قبل از شروع برنامه زنده، بسیاری جلوی صحنه سلفی می‌گرفتند، در حالی که تعداد انگشت‌شماری از دوستان پسر دین‌دار با کودکان خردسال در آغوش، در کناره‌ها ایستاده بودند. یک دی‌جی موزیک کارائوکه مذهبی را پخش می‌کرد که کف سالن را به لرزه در می‌آورد. تمام این هیاهو، برای برنامه‌ای که به سختی دو سال قدمت دارد.
Girls Gone Bible در سال ۲۰۲۳ با یک برنامه هفتگی راه‌اندازی شد و از آن زمان تاکنون بیش از ۲۰ میلیون شنونده و تقریباً دو میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام و تیک‌تاک به دست آورده است. این عنوان یک کنایه عمدی به Girls Gone Wild است، آن مجموعه تلویزیونی دهه ۲۰۰۰ که دختران جوان و مست کالج را تشویق می‌کرد تا در مقابل دوربین خودنمایی کنند. (این می‌تواند اذعان به گذشته نه چندان مقدس میزبانان نیز باشد، اما در مورد آن بعداً بیشتر صحبت خواهیم کرد.) قسمت‌ها حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشند؛ لحن برنامه هم اعتراف‌گونه و هم آموزنده است و پیام آن ساده است: اگر شما یک زن جوان هستید، پیروی از کتاب مقدس و هوشیاری بسیار رضایت‌بخش‌تر از مهمانی و ولنگاری است.