سارا ویلیامسون/نیویورک تایمز; عکس از گتی ایمیجز
سارا ویلیامسون/نیویورک تایمز; عکس از گتی ایمیجز

تا زمانی که این ترفندهای ساده را امتحان نکردم، از وزنه زدن خوشم نمی‌آمد

روال باشگاه من ممکن است بهترین راه برای عضله سازی نباشد، اما به من کمک کرده است تا یک عادت ایجاد کنم.

من زیاد اهل باشگاه وزنه نیستم. در دبیرستان به من "پاهای پرنده" می گفتند و در کالج لقب "کشسان" را گرفتم. سعی کردم حجم بیاورم، اما هر بار که سعی می کردم، مثلاً پرس سینه، فقط به نظرم کار زیادی بود و لذت چندانی نداشت.

اما با افزایش سن، متوجه شده ام که وزنه زدن احتمالاً تنها راهی است که می توانم به انجام کارهایی که دوست دارم ادامه دهم. در دهه 20 زندگی ام، با تفریح ​​- پیاده روی،

صخره نوردی
و کایاک سواری - تناسب اندام خود را حفظ کردم. اکنون، در دهه 40 زندگی ام، هر روز ورزش می کنم تا بتوانم هر از گاهی بدون آسیب رساندن به خودم تفریح ​​کنم.

بنابراین، در چند سال گذشته، من یک روال قدرتی ابداع کرده ام که واقعاً از آن لذت می برم. و راز آن اکنون که می دانم واضح است: من کاری را انجام می دهم که دوست دارم انجام دهم، و اولویت را به حضور داشتن می دهم تا پیروی از یک روال خاص.

هیچ مربی حرفه ای عاقلی این برنامه را به عنوان یک راه کارآمد برای ایجاد قدرت یا توده عضلانی توصیه نمی کند. اما با این وجود، چند کارشناسی که با آنها صحبت کردم گفتند که ممکن است به نکته ای رسیده باشم.

روی چیزی که از آن لذت می برید تمرکز کنید.

هر روز صبح،

با
یک دوچرخه ثابت گرم می کنم. سپس به خودم اجازه می دهم هر کاری را که دلم می خواهد انجام دهم. فر کردن همسترینگ؟ نه. پروانه؟ مهم نیست. فکر می کنم امروز روز
طناب های جنگی
است.

تمرینات خاصی وجود دارد که می دانم باید به طور منظم انجام دهم تا قوی بمانم و از آسیب دیدگی جلوگیری کنم - حتی اگر

از آنها متنفرم
. برای من، اینها
اسکات
و پلانک هستند. من آنها را به عنوان کلم بروکلی در رژیم تناسب اندام خود در نظر می گیرم.

بقیه وقتم را روی حرکاتی متمرکز می کنم که بیشتر شبیه مرغ عسلی هستند: برای من خوب هستند، اما سرگرم کننده نیز هستند. این شامل

بوکس
،
تاب دادن کتل بل
و (با تعجب خودم) پرس سینه است. صبح های من حدود 20 درصد کلم بروکلی و 80 درصد مرغ عسلی است.

و این کلید است.

مطالعات نشان می دهد
که احتمال اینکه ورزشکاران تمریناتی را که از آن لذت می برند انجام دهند، بسیار بیشتر از تمریناتی است که
معتقدند مهمترین هستند
.

وندی وود، استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در مورد برنامه سرگردان تناسب اندام من گفت: «چه کسی اهمیت می دهد که کارآمد باشد؟» و چه کسی اهمیت می دهد که دقیقاً همان چیزی باشد که یک مربی تجویز می کند؟»

نکته این است که من هر روز این کار را انجام می دهم و از آن لذت می برم. بدون اینکه متوجه شوم، به چندین تکنیک موثر برای ایجاد یک عادت رسیده ام.

نشانه خود را پیدا کنید.

اول، من همیشه در یک زمان مشخص ورزش می کنم: دقیقاً ساعت 6 صبح. آن زمان "من" است: بدون بچه، کار یا کارهای خانه.

فیلیپا لالی، کارشناس ایجاد عادت در دانشگاه ساری، گفت: همیشه زمان روی ساعت مهم نیست. اختصاص دادن یک بلوک خاص از روز به ورزش ایده خوبی است، اما افراد زیادی از یک زمان معین عبور می کنند و در نهایت عادت خود را می شکنند. در عوض، سعی کنید به نشانه ای فکر کنید که به شما می گوید زمان حرکت است.

او گفت: «عادت ها ارتباط بین نشانه ها و اقدامات هستند. نشانه می تواند یک رویداد روزانه باشد، مانند ناهار یا تمرین گروه موسیقی فرزندتان. برای من، بیدار شدن است. اگر هر روز در ساعت 5:30 بعد از ظهر برای ورزش مشکل دارید، برنامه ریزی کنید که هر زمان که کارتان تمام شد، آن را درست انجام دهید. زمان ممکن است تغییر کند، اما نشانه نباید تغییر کند.

به دنبال رضایت فوری باشید.

دکتر وود به من گفت، از بیشتر مردم بپرسید که چرا ورزش می کنند، و در مورد اهداف بلند مدت خواهید شنید. آنها می خواهند وزن کم کنند یا راحت تر حرکت کنند.

اما، معلوم می شود که پاداش های آینده

به طور کلی انگیزه های ضعیفی
برای ایجاد یک عادت هستند. سلامتی من در 20 سال آینده مرا امروز از رختخواب بیرون نمی آورد. اما تماشای نتفلیکس مرا بیرون می آورد.

دکتر وود گفت، اگر پاداش ها بعداً بیایند، مانند یک همبرگر یا یک سفر به سونا،

انگیزه کمتری دارند
. شما باید چیزی را که دوست دارید در طول تمرین اضافه کنید - تا زمانی که خود تمرین به یک پاداش تبدیل شود. کارشناسان این استراتژی را "یادگیری ابزاری" می نامند. به موشی فکر کنید که یاد می گیرد برای دریافت جایزه یک اهرم را فشار دهد. دکتر وود گفت، معلوم می شود که این کار به همان اندازه در افراد نیز جواب می دهد.

او گفت، لذت های گناه آلود برای ایجاد یک عادت موثرتر هستند. من خودم را با گذاشتن "Severance" یا "Stranger Things" به محض اینکه روی دوچرخه می نشینم، آموزش داده ام تا ورزش کنم.

ماجراجویی خود را انتخاب کنید.

هدف من چهار تمرین در 40 دقیقه است، سعی می کنم در طول هفته روی پاها، بازوها و هسته بدنم کار کنم.

پیروی از هوس هایم نیز ممکن است انگیزه بیشتری به من بدهد. انجام کاری به تنهایی و ایجاد مهارت در آن می تواند پاداش خود باشد. (رفتارشناسان این را تعیین سرنوشت می نامند.)

به عنوان مثال، اگر یک مربی به من بگوید که سه ست پرس سینه و به دنبال آن 10 دقیقه طناب جنگی انجام دهم، برایم شبیه یک کار سخت خواهد بود. اما،

مطالعات نشان می دهد
، اگر من همین روال را به تنهایی پیدا کنم، احساس
خودمختاری و شایستگی
به من یک تقویت عاطفی کوچک می دهد.

سازش را بپذیرید.

وقتی برای اولین بار تمرینات نامنظم خود را شروع کردم، فقط به دنبال تمریناتی بودم که از آن لذت می برم، مانند اکستنشن پشت و بارفیکس. اما با گذشت زمان، متوجه شدم که

تمرینات ارزشمندتر و تمام بدن
اغلب آنهایی هستند که کمتر دوست دارم. بنابراین راه هایی برای پنهان کردن کلم بروکلی بین تمرینات سرگرم کننده پیدا کرده ام.

جرمیا رایت، یک مربی شخصی در Des Moines، الگوهای مشابهی را با مشتریان خود می بیند که ترجیح می دهند از تمرینات مفیدی مانند

اسکات دیواری
یا اسکات اسپلیت بلغاری اجتناب کنند. اغلب، او فقط آنها را ابتدا از سر راه برمی دارد.

او گفت، اما شما همچنین می توانید آنها را ترکیب کنید. به عنوان مثال، من از اسکات متنفرم اما فر کردن را دوست دارم. بنابراین، اگر من یک

اسکات، فر کردن، پرس
انجام دهم، می توانم به طور همزمان گروه های عضلانی بیشتری را هدف قرار دهم. او گفت، اگر این کار جواب نداد، ممکن است
یک کشیدن سورتمه
یا حمل کشاورز را امتحان کنم، که عضلات مشابهی را هدف قرار می دهند اما فعال تر و شاید سرگرم کننده تر هستند.

او همچنین به آرامی پیشنهاد کرد که تمرین من می تواند کمی سخت تر باشد. او توصیه کرد که تمریناتم را پیگیری کنم و یک بار در هفته روی

اضافه بار پیشرونده عضلاتم
برای عضله سازی تمرکز کنم.

من قصد ندارم به این زودی ها از تمرین سرگردان و بی هدف خود دست بکشم. اما دفعه بعد که به باشگاه می روم، ممکن است کشیدن سورتمه را امتحان کنم.