بر اساس داده‌های حمل‌ونقل، واردات گاز طبیعی مایع (Liquefied Natural Gas) ایالات متحده توسط چین برای بیش از ۱۰ هفته به طور کامل متوقف شده است که نشان می‌دهد چگونه جنگ تجاری بین چین و آمریکا به همکاری‌های انرژی نیز گسترش یافته است.
از زمان ورود یک تانکر ۶۹۰۰۰ تنی ال ان جی از کورپوس کریستی (Corpus Christi) در تگزاس به استان فوجیان (Fujian) در جنوب چین در تاریخ ۶ فوریه، هیچ محموله دیگری بین دو کشور مبادله نشده است.
یک تانکر دوم نیز به دلیل عدم ورود پیش از اعمال تعرفه ۱۵ درصدی چین بر ال ان جی (LNG) ایالات متحده در ۱۰ فوریه، به بنگلادش تغییر مسیر داد. این تعرفه از آن زمان به ۴۹ درصد افزایش یافته است و گاز طبیعی ایالات متحده را برای خریداران چینی در آینده قابل پیش‌بینی غیر اقتصادی کرده است.
توقف واردات ال ان جی (LNG) ایالات متحده تکرار انسداد وارداتی است که بیش از یک سال در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ (Donald Trump) به طول انجامید.
اما تأثیر این بن‌بست پیامدهای بالقوه گسترده‌ای دارد، به طوری که روابط انرژی چین با روسیه را تقویت می‌کند و سؤالاتی را در مورد توسعه عظیم پایانه‌های چند میلیارد دلاری ال ان جی (LNG) که در ایالات متحده و مکزیک در حال انجام است، ایجاد می‌کند.
به گفته آن-سوفی کوربو (Anne-Sophie Corbeau)، متخصص گاز طبیعی در مرکز سیاست انرژی جهانی دانشگاه کلمبیا (Columbia University’s Center on Global Energy Policy): «این موضوع پیامدهای بلندمدتی خواهد داشت. من فکر نمی‌کنم که واردکنندگان ال ان جی (LNG) چینی هرگز قرارداد جدیدی با ال ان جی (LNG) ایالات متحده امضا کنند.»
از زمان تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، چین سهم نسبتاً کمی از ال ان جی (LNG) خود را از ایالات متحده وارد کرده است و خریداران چینی ترجیح می‌دهند این سوخت را برای کسب سود به اروپا بفروشند. سال گذشته، تنها ۶ درصد از ال ان جی (LNG) چین از ایالات متحده تأمین شد، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۱ به اوج ۱۱ درصد رسیده بود.
با این حال، شرکت‌های چینی از جمله پتروچاینا (PetroChina) و ساینوپک (Sinopec) طبق داده‌های کپلر (Kpler)، ۱۳ قرارداد بلندمدت برای خرید ال ان جی (LNG) از پایانه‌های ایالات متحده امضا کرده‌اند که برخی از آنها تا سال ۲۰۴۹ اعتبار دارند.
چنین قراردادهای بلندمدتی برای راه‌اندازی پروژه‌های عظیم ال ان جی (LNG) در ایالات متحده ضروری بود، اگرچه کوربو (Corbeau) گفت که توسعه‌دهندگان اخیراً تلاش کرده‌اند تا شرایط را برای در نظر گرفتن افزایش تورم و هزینه‌های ناشی از تعرفه‌های ایالات متحده، دوباره مذاکره کنند.
جیلیان بوکارا (Gillian Boccara)، تحلیلگر کپلر (Kpler)، گفت که دلیلی برای از سرگیری تجارت بین دو کشور در کوتاه‌مدت نمی‌بیند.
او گفت: «آخرین باری که این اتفاق افتاد، یک وقفه کامل وجود داشت تا اینکه مقامات چینی معافیت‌هایی را برای شرکت‌ها صادر کردند، اما این در زمانی بود که تقاضای گاز در حال رونق بود. اکنون ما شاهد رشد اقتصادی کمتری هستیم و فکر می‌کنیم که چینی‌ها می‌توانند برای مدت طولانی‌تری این فقدان محموله‌ها را تحمل کنند.»
سفیر چین در روسیه در اوایل این هفته گفت که چین احتمالاً واردات ال ان جی (LNG) روسیه را افزایش خواهد داد. ژانگ هانهوی (Zhang Hanhui) گفت: «من مطمئن هستم که خریداران زیادی وجود دارند. خریداران زیادی از سفارت می‌خواهند که به برقراری ارتباط با تامین‌کنندگان روسی کمک کند، فکر می‌کنم قطعاً واردات بیشتری [صورت خواهد گرفت].»
روسیه به عنوان سومین تأمین‌کننده بزرگ ال ان جی (LNG) به چین، پس از استرالیا و قطر، ظهور کرده است؛ دو کشور همچنین در حال مذاکره بر سر یک خط لوله گاز طبیعی جدید، با نام "قدرت سیبری ۲" (Power of Siberia 2) هستند.
ریچارد برونز (Richard Bronze) از Energy Aspects، یک شرکت مشاوره انرژی، گفت: «با افزایش تعرفه‌ها به سطحی که عملاً یک تحریم مؤثر است، شاهد تغییر در جریان‌های تجاری خواهیم بود. ما همچنین انتظار داریم که تقاضای آسیا به طور کلی ۵ تا ۱۰ میلیون تن کاهش یابد. این امر باید قیمت گاز را در اروپا کمی کاهش دهد.»