ده‌ها سال سیاستمداران در واشنگتن ممکن بود به اشتباه به عنوان لابی‌گر برای شرکت‌های آمریکایی در چین شناخته شوند. آن‌ها برای باز شدن این کشور به روی بانک‌ها، هواپیماها و زنجیره‌های فست‌فود آمریکایی فشار آوردند. برای مثال، بوئینگ (Boeing)، یک شرکت هواپیماسازی آمریکایی، درست پس از بازدید ریچارد نیکسون از این کشور در سال 1972، شروع به دریافت سفارش از چین کرد. اکنون بسیاری از مدیران آمریکایی در چین بر این باورند که شاهد از بین بردن بخش زیادی از آن تلاش‌ها توسط دولت خود هستند.
استفاده سنگین دونالد ترامپ از تعرفه‌ها زنجیره‌های تامین آن‌ها را غیرقابل دفاع می‌کند. تلافی توسط دولت چین تهدیدی برای از بین بردن سال‌ها موفقیت تجاری است. به گزارش بلومبرگ (Bloomberg)، یک خبرگزاری، در 15 آوریل، سازمان تنظیم مقررات هوانوردی چین به خطوط هوایی دستور داد تا تحویل هواپیما از بوئینگ را متوقف کنند. نمادگرایی این اقدام از نظر روسای آمریکایی در شانگهای یا پکن دور نخواهد ماند.
شرکت‌های آمریکایی در چین هنوز در تلاشند تا درک کنند که آینده چگونه خواهد بود. تعرفه‌ها بر واردات چین 145٪ است. در 11 آوریل، کاخ سفید معافیت‌هایی را برای لوازم الکترونیکی مصرفی اعلام کرد که باعث آسودگی خاطر شرکت‌هایی مانند اپل (Apple) شد. با این حال، از آن زمان، رئیس جمهور گفته است که این معافیت‌ها موقتی هستند و تا زمان اعلام نتایج تحقیقات در مورد نیمه‌رساناها، الکترونیک و داروسازی معتبر هستند. و در 16 آوریل، آمریکا فروش تراشه‌های هوش مصنوعی (AI) شرکت انویدیا (Nvidia) به چین را محدود کرد.
چین با افزایش تعرفه‌های آمریکا، با تعرفه‌های حدود 125٪ مقابله کرده است، اما اخیراً اعلام کرده است که دیگر به تعرفه‌های جدید پاسخ نخواهد داد، زیرا با توجه به قیمت‌های بسیار بالاتر، بازار واردات آمریکا از قبل از بین رفته است. در عین حال، سازمان‌های تنظیم مقررات چین تحقیقاتی را آغاز کرده‌اند و شرکت‌های آمریکایی را به فهرست‌هایی اضافه کرده‌اند که به عملیات آن‌ها در این کشور آسیب می‌رساند. شرکت‌هایی مانند بوئینگ می‌توانند انتظار کاهش سریع سفارش‌ها یا لغو آن‌ها را داشته باشند. یک مدیر آمریکایی جنگ تجاری را در یک کلمه توصیف می‌کند: "تخریب".
آقای ترامپ کسری تجاری کالا با چین به میزان حدود 300 میلیارد دلار در سال 2024 را به عنوان یکی از توجیهات تعرفه‌ها ذکر می‌کند. روسای آمریکایی در چین دیدگاه متفاوتی دارند. درآمد شرکت‌های آمریکایی بورسی که فروش خود در چین را گزارش می‌دهند، در سال 2024 تقریباً به همین میزان بود. اپل، نایک (Nike) و استارباکس (Starbucks) در همه جا حضور دارند. تسلا (Tesla)، یک شرکت تولید کننده خودروهای برقی، حدود دو پنجم از خودروهای خود را در سه ماهه اول سال جاری در چین فروخت. عملیات محلی آن‌ها ده‌ها هزار کارگر اغلب بسیار ماهر را استخدام می‌کند. در مقایسه، شرکت‌های چینی در آمریکا موفقیت کمتری داشته‌اند و در سال گذشته تنها 50 میلیارد دلار درآمد داشته‌اند. دیدن یک برند مصرفی چینی در خیابان‌های یک شهر آمریکایی یک اتفاق نادر است.
برای مدیران آمریکایی، فعالیت در چین بسیار چالش‌برانگیزتر شده است. در چند سال گذشته، بسیاری از آن‌ها سرمایه‌گذاری‌ها را کاهش داده‌اند (به نمودار مراجعه کنید)، که ناشی از سیاست‌های غیردوستانه و نرخ‌های بهره پایین بوده است. در آینده، این سیاست آمریکا خواهد بود که مانع سرمایه‌گذاری می‌شود.
بیشتر شرکت‌های آمریکایی با زنجیره‌های تامین پیچیده هنوز از تاثیر همه‌گیری کرونا (pandemic) رنج می‌برند، که در طی آن بسیاری از آن‌ها به دنبال پایان دادن به اتکای کامل به تولید چین با ایجاد تأسیسات در کشورهای دیگر در منطقه بودند. این تنوع‌بخشی جزئی ممکن است با شروع جنگ تجاری علیه شرکت‌های آمریکایی عمل کند. به گزارش رویترز (Reuters)، یک خبرگزاری، برای مثال، ویتنام پیشنهاد کرده است که در ازای کاهش تعرفه‌ها توسط آقای ترامپ، مسیر انتقال کالاهای چینی را متوقف کند. این بدان معناست که شرکت‌های آمریکایی که بین دو کشور فعالیت می‌کنند، ممکن است با تعرفه‌های حتی بالاتری روبرو شوند.
روسای آمریکایی همچنین باید با خشم دولت چین مقابله کنند. از سال 2019، سازمان‌های تنظیم مقررات یک چارچوب قانونی پیچیده برای تلافی علیه شرکت‌ها و کشورها ایجاد کرده‌اند. این موارد شامل تحریم‌هایی برای پیروی از تحریم‌های سایر کشورها، محدودیت‌های صادراتی و یک "فهرست نهادهای غیرقابل اعتماد" (uel) است که وقتی شرکتی به آن اضافه می‌شود، می‌تواند مانع از ورود کارکنان آن به کشور شود و از تجارت آن با چین جلوگیری کند. به گزارش مقاله‌ای از ایوان اس. مدیراس (Evan S. Medeiros) از دانشگاه جورج تاون (Georgetown University) و اندرو پولک (Andrew Polk) از تریویوم (Trivium)، یک شرکت مشاوره، این سه مکانیسم در سال 2023، 15 بار استفاده شد، اما در سال گذشته 115 بار. تنها در دو ماه و نیم اول سال 2025، اضافه شدن به uel و کنترل صادرات حدود 60 بار اعمال شده است.
شکل‌های جدید تلافی آشکارتر می‌شوند. در 8 آوریل، یک فهرست غیررسمی از شش اقدام در رسانه‌های اجتماعی چین منتشر شد. برخی نسبتاً سرراست هستند و پیشنهادهایی مانند ممنوعیت واردات مرغ و سویا آمریکایی و همچنین تعلیق تمام مذاکرات در مورد نظارت بر تجارت فنتانیل (fentanyl) را ارائه می‌دهند. یکی دیگر پیشنهاد توقف واردات فیلم‌های آمریکایی را داد. این فهرست همچنین شامل سرکوب مالکیت معنوی (ip) و خدمات حرفه‌ای متعلق به آمریکا، مانند شرکت‌های حقوقی بود. این فهرست توسط دو وبلاگ‌نویس با ارتباطات خوب نوشته شده بود. دو روز بعد، سازمان تنظیم مقررات فیلم اعلام کرد که تعداد فیلم‌های آمریکایی مجاز به ورود به چین را کاهش می‌دهد، که نشان می‌دهد این پست‌ها بر اساس اطلاعات قابل اعتماد بوده‌اند.
این فهرست همچنین ممکن است وضوح بیشتری را برای اعلامیه‌ای که در 4 آوریل در مورد تحقیقات چین در مورد دوپونت (DuPont)، یک گروه شیمیایی آمریکایی، صادر شد، به ارمغان بیاورد. دوپونت سال‌هاست که در مورد مسائل ip با چین درگیر بوده است. این تحقیق در مورد این شرکت، ادعای اقدامات انحصارطلبانه نامشخصی را مطرح کرد، که باعث شد برخی از تحلیلگران بر این باور باشند که این تحقیق می‌تواند حمله‌ای به ip آن در داخل چین باشد. شرکت‌های چندملیتی قبلاً به دنبال حفاظت از ip به عنوان پیش‌نیاز سرمایه‌گذاری در چین بوده‌اند. یک مشاور شرکت می‌گوید، هر نشانه‌ای مبنی بر اینکه این وعده‌ها لغو خواهند شد، برای همه شرکت‌های خارجی، نه فقط شرکت‌های آمریکایی، ویرانگر خواهد بود.
در همین حال، حمله به خدمات آمریکایی هنوز به طور کامل محقق نشده است. هر گونه اقدام در این زمینه می‌تواند به توانایی سایر شرکت‌های آمریکایی برای فعالیت آسیب برساند. شرکت‌های حقوقی، بانک‌ها، شرکت‌های مشاوره و حسابداری پشتیبانی برای تجارت هستند. چین از قبل عملکرد برخی از این خدمات را دشوار کرده است. برای مثال، تحقیقات شرکتی خطرناک‌تر شده است، زیرا سازمان‌های تنظیم مقررات قوانین مربوط به امنیت ملی و انواع اطلاعاتی که می‌توان افشا کرد را تشدید کرده‌اند. بسیاری از شرکت‌های حقوقی قبلاً دفاتر خود را کاهش داده یا بسته‌اند. به گفته یک وکیل در پکن، اگر این فشار افزایش یابد، توانایی معامله با شرکت‌های چینی مختل خواهد شد.
در گذشته، شرکت‌های حقوقی آمریکایی ممکن بود در هنگام مواجهه با چنین چالش‌هایی توسط دولت خود حمایت شوند. اما آقای ترامپ سرکوبی را علیه شرکت‌های حقوقی در آمریکا آغاز کرده است که در گذشته در مورد او تحقیق کرده‌اند. بعید است که او نسبت به وضعیت اسفناک آن‌ها در چین دلسوز باشد.
دولت چین باید در هنگام اعمال مجازات بر شرکت‌های آمریکایی با احتیاط عمل کند. آسیب رساندن به اپل یا تسلا به‌طور اجتناب‌ناپذیری به ظرفیت تولید محلی ضربه می‌زند و منجر به اخراج کارگران می‌شود. سایر شرکت‌های خارجی ممکن است از تحقیقات در مورد همتایان آمریکایی خود بترسند. این همچنین می‌تواند به تلاش‌های حزب کمونیست (Communist Party) برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و حفظ بخش خصوصی در کنار خود آسیب برساند. اما مزایای آشکاری نیز برای شرکت‌های چینی وجود دارد. برخی از روسای آمریکایی از واکنش منفی نسبت به محصولات مصرفی خود می‌ترسند، که ناشی از دولت چین یا مصرف‌کنندگان عادی است. هواوی (Huawei)، یک غول فناوری محلی، ممکن است به هزینه اپل سود ببرد.
به این معنا، جنگ تجاری می‌تواند هدیه‌ای برای رهبران چین باشد. مصرف‌کنندگان محلی فرهنگ و کالاهای آمریکایی را می‌پرستند. بسیاری تلاش‌های دولت برای ترویج برندهای محلی را نادیده گرفته‌اند. خشمی که آقای ترامپ به سمت چین هدایت کرده است، کار حزب کمونیست را برای پاکسازی کشور از برندها و شرکت‌های آمریکایی آسان‌تر می‌کند.