در یک روز آفتابی در ماه ژوئیه گذشته در میامی، پیتر ناوارو پس از گذراندن چهار ماه در زندان فدرال، به دلیل تحقیر کنگره، از زندان آزاد شد. آقای ناوارو از شهادت در تحقیقات مربوط به حمله 6 ژانویه به ساختمان کنگره خودداری کرده بود، اقدامی که وی آن را دفاع از قانون اساسی توصیف کرد.
تنها چند ساعت پس از آزادی از زندان، آقای ناوارو به میلواکی پرواز کرد تا در کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در حمایت از انتخاب مجدد دونالد جی. ترامپ سخنرانی کند.
او در آن شب گفت: «آنها مرا محکوم کردند، مرا زندانی کردند. حدس بزنید چه؟ آنها مرا نشکستند.» او هر کلمه را با تاکید بیان کرد و جمعیت غرش می کرد. این تمرینی در وفاداری به آقای ترامپ بود که به نظر می رسد نتیجه داده است.
در بیشتر دوره اول ریاست جمهوری آقای ترامپ، آقای ناوارو، مشاور تجاری، توسط دیگر مقامات به حاشیه رانده شد، مورد تمسخر قرار گرفت و کوچک شمرده شد. آنها دیدگاه های حمایت گرایانه او در مورد تجارت را از نظر واقعی اشتباه و برای کشور خطرناک می دانستند.
اما در دولت دوم ترامپ، آقای ناوارو 75 ساله، اقتصاددان و شکاک تجاری، دوباره قدرت گرفته است. او با اطمینان بیشتری نسبت به دیدگاه انتقام جویانه خود برای اقتصاد آمریکا، با بی اعتنایی بیشتر نسبت به منتقدانش و با بیش از دوازده دستور اجرایی مربوط به تجارت که از قبل تهیه شده بود، به دولت بازگشت که بسیاری از آنها از آن زمان توسط رئیس جمهور امضا شده است. آقای ترامپ نیز با عزم راسخ تری به واشنگتن بازگشت تا سرانجام دیدگاه های تجاری خود را که برای دهه ها داشته است، محقق کند: اینکه یک نظام تجاری ناعادلانه آمریکا را غارت می کند و باید به طور اساسی تغییر کند.
با نزدیک شدن به نشانه 100 روزه دوره ریاست جمهوری، آقای ناوارو قبلاً به آقای ترامپ کمک کرده است تا نیم دوجین حرکت تجاری مهم را آغاز کند. این اقدامات تعرفه ها را به سطوحی رسانده است که در یک قرن گذشته دیده نشده است، تلاشی برای مهار وابستگی آمریکا به واردات و بازگرداندن کارخانه ها به ایالات متحده. دو نفر مطلع از مذاکرات دولت گفتند که آقای ناوارو احتمالاً منشأ یک فرمول بحث برانگیز است که کاخ سفید برای محاسبه نرخ های تعرفه بر اساس کسری تجاری ایالات متحده استفاده می کرد.
آقای ناوارو، که بیش از 20 سال در هاروارد اقتصاد خوانده و زمانی دموکرات بوده است، همواره از آسیبی که کشورهای دیگر، به ویژه چین، به کارگران آمریکایی وارد کرده اند، سخن گفته است.
اقتصاددانان جریان اصلی تا حدودی با دیدگاه آقای ناوارو در مورد چگونگی نابودی میلیون ها شغل تولیدی آمریکا و ویرانی برخی جوامع همدردی می کنند. اما آنها انتقادات جدی به تعرفه ها دارند و معتقدند که با افزایش قیمت ها و کند کردن رشد، به اقتصاد ضربه می زنند.
ادوارد آلدن، عضو ارشد شورای روابط خارجی که به مطالعه تجارت می پردازد، گفت که آقای ناوارو "شاید بدترین مشاور تجاری باشد که یک رئیس جمهور مدرن ایالات متحده تا به حال داشته است."
آقای آلدن گفت که بسیاری از تحلیل های آقای ناوارو - مانند اینکه چگونه چین و سایر کشورها سیاست های تجاری ناعادلانه ای را اتخاذ کرده اند - شایسته است. اما او گفت که آقای ناوارو بدترین تمایلات رئیس جمهور را تقویت کرده و "سیاست های تعرفه ای آشفته ای را دامن زده است که به اقتصاد آمریکا و جهان آسیب می رساند."
آقای آلدن گفت: "او رئیس جمهور را قادر ساخته است که ایالات متحده را از رهبر اقتصادی جهان به یک کشور سرکش تبدیل کند."
آقای ناوارو از مصاحبه برای این مقاله خودداری کرد. او در بیانیه ای گفت که در حال انجام دستورات و دیدگاه های آقای ترامپ است و "رفتن به زندان نه تنها نشانه وفاداری به رئیس جمهور، بلکه وفاداری به قانون اساسی بود."
آقای ناوارو همچنین اقتصاددانان جریان اصلی را که مخالف دستور کار ترامپ بودند، "همان احمق های لعنتی که از نفتا، ورود چین به سازمان تجارت جهانی و هر معامله تجاری دیگری که قرار بود به نفع آمریکا باشد اما فقط به نفع وال استریت و کشورهای خارجی بود که ما را می چاپیدند" مورد تمسخر قرار داد. وی گفت: "این اقتصاددانان جریان اصلی باید بیشتر بیرون بروند - شاید به اوهایو یا کارولینای شمالی یا پنسیلوانیا یا ویسکانسین یا میشیگان."
کوش دسای، سخنگوی کاخ سفید، او را "یک دارایی ارزشمند" خواند و گفت: "پیتر ناوارو دهه ها از 'کارشناسان' جریان اصلی جلوتر بود در مورد اینکه چگونه سیاست های تجاری ناعادلانه چین کارگران آمریکایی را تضعیف می کند."
دولت ترامپ همچنان به طور علنی در مورد اعمال تعرفه های قابل توجه متحد است، اما برخی از مشاوران در مورد آسیب اقتصادی بیشتر نگران هستند. اوایل این ماه، آقای ناوارو به طور علنی با ایلان ماسک در مورد تعرفه ها درگیر شد و او را "مونتاژ کننده خودرو" نامید، نه "تولید کننده خودرو". آقای ماسک پاسخ داد که مشاور تجاری "از یک کیسه آجر هم احمق تر است" و بعداً اضافه کرد که این مقایسه "برای آجرها ناعادلانه است."
آقای ناوارو - بخشی دانشگاهی کالیفرنیایی، بخشی سگ جنگنده MAGA - به توهین ها عادت کرده است. او مدتهاست که در میان لابی گران واشنگتن، کارشناسان اتاق فکر و اقتصاددانان، که از ایده های او به خود می لرزند و او را به دلیل ویژگی های خاصش مسخره می کنند، مانند اختراع یک کارشناس خیالی به نام ران وارا (جناس ناوارو) که در کتاب هایش از او نقل قول می کرد، یک ضربه بوده است.
برایان رایلی، مدیر ابتکار تجارت آزاد در اتحادیه ملی مالیات دهندگان، یک گروه لابی محافظه کار، گفت: "این مانند این است که کسی را که معتقد است جهان مسطح است، مسئول ناسا قرار دهیم."
اما آقای ناوارو، استاد دانشگاهی با امکانات نسبتاً متوسط در دولتی پر از میلیاردرها، به نظر می رسد صرفاً با ایدئولوژی و مأموریت هدایت می شود، نه با میل به پول یا تحسین. و او معتقد است که ایده هایش قبلاً تأیید شده است.
آقای ناوارو در مصاحبه ای در ماه ژانویه با نیویورک تایمز گفت: "به جامعه دانشگاهی نمی توان اعتماد کرد که از اقتصاد ترامپ انتقاد کند." وی گفت: "آنها یک مشکل اعتبار دارند زیرا این گرگ را فریاد زده اند. آنها تمام دوره اول را این کار را کردند." "ما درست می گوییم. آنها اشتباه می کنند. پایان داستان."
ریچارد گرنل، مقام سابق دولت ترامپ و رئیس جمهور موقت مرکز کندی، گفت که ایالات متحده باید برای گسترش پایگاه تولید خود اقدام کند و آقای ناوارو "کاملاً بر این مأموریت متمرکز است."
وی گفت: "اگر این کشورهای دیگر را تحت فشار قرار ندهیم، نمی توانیم چیزی بسازیم؛ ما فقط یک ملتی خواهیم بود که مصرف می کند. و این پایان ما را رقم خواهد زد."
آقای گرنل گفت: "نیمی از کشور، یا شاید کمی بیشتر از نیمی از کشور، محافظه کار یا جمهوری خواه هستند." "و آنها عاشق چیزی هستند که پیتر ناوارو از آن دفاع می کند."
"یک ذره کوچک در دریای انسانیت"
در حدود 90 مایلی شمال زندان میامی که او دوران حبس خود را در آن می گذراند، آقای ناوارو برخی از شادترین لحظات کودکی خود را تجربه کرد. پدرش در یک گروه موسیقی خانگی که زمستان را در فلوریدا می گذراند، کلارینت و ساکسیفون می نواخت. آقای ناوارو جوان نارگیل و آووکادو می فروخت و با دوچرخه خود از کنار مار-آ-لاگو و مایل ها سواحل بکر می گذشت.
والدینش از هم جدا شدند و او و مادرش، که به عنوان صندوقدار و بعداً مدیر در Saks Fifth Avenue کار می کرد، بدون پول زیادی رها شدند. آقای ناوارو دانش آموز خوبی بود و با بورسیه تحصیلی به دانشگاه تافتس رفت. او که به دنیای اطراف خود علاقه مند بود، به سپاه صلح پیوست و به تایلند رفت و در تعطیلات خود به لائوس، کره جنوبی، ژاپن، هند، برمه و مالزی سفر کرد.
آقای ناوارو در مصاحبه ای با تایمز در ماه فوریه گفت: "این فقط شما را فروتن می کند." "شما یک ذره کوچک در دریای انسانیت هستید."
آقای ناوارو در ادامه مدرک دکترای اقتصاد خود را از هاروارد دریافت کرد. او به مزایای تجارت آزاد اعتقاد داشت و در سال 1984 اولین کتاب خود را منتشر کرد که فصلی در دفاع از آن داشت. (او در مصاحبه ژانویه گفت: "من کول-اید را نوشیدم.")
او ابتدا در سن دیگو و سپس در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، به تدریس تجارت و اقتصاد پرداخت، جایی که به عنوان استاد تمام وقت مشغول به کار شد و بیش از 20 سال در آنجا کار کرد. او شب ها سخنرانی می کرد و روزها کتاب می نوشت ("سرمایه گذاری تصویر بزرگ" و "اگر در برزیل باران می بارد، استارباکس بخرید") و به عنوان مفسر در تلویزیون ظاهر می شد.
او برای مجلات اقتصادی معتبر مقاله می نوشت و مقاله ای را با کسی که بعداً برنده جایزه نوبل شد، به طور مشترک نوشت. او که عاشق هوای تازه و ورزش بود، شنا، دوچرخه سواری و پدل بورد نیز می کرد و در مسابقات سه گانه شرکت می کرد.
آقای ناوارو نیز به سیاست علاقه مند بود. او که یک طرفدار محیط زیست و لیبرال اجتماعی بود، بارها به عنوان یک دموکرات برای انتخابات نامزد شد و در کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال 1996 سخنرانی کرد. او همچنین برای شهردار سن دیگو نامزد شد، در کمپینی که بر جلوگیری از توسعه دهندگان بزرگ متمرکز بود.
ورود چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001 بود که برای آقای ناوارو، هم در حزب دموکرات و هم در حرفه اش، جرقه ای زد.
آقای ناوارو گفت که در اوایل دهه 2000، دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، او به طور غیرمنتظره شروع به از دست دادن شغل خود کردند و او شروع به تمرکز بر اثرات چین بر تجارت کرد. آقای ناوارو به دانشجویان خود ماموریت داد تا تحقیق کنند که چگونه چینی ها توانسته اند محصولات خود را ارزان تر از بقیه جهان قیمت گذاری کنند.
یافته اصلی او این بود که این فقط نیروی کار ارزان نیست که قیمت ها را پایین می آورد، بلکه مجموعه ای از شیوه های تجاری غارتگرانه، از جمله یارانه های صادراتی، دستکاری ارز و فقدان حمایت از کارگران و محیط زیست است.
این ایده ها به سه کتابی که او درباره چین نوشت، تغذیه شد. یکی از آنها، "مرگ توسط چین" که او با گرگ آتری نوشت و در سال 2011 منتشر کرد، به یک مستند با روایت مارتین شین تبدیل شد. در این فیلم، آقای ناوارو از پشت دوربین از لابی گران شرکت ها بازجویی می کرد و با اتحادیه های کارگری در مورد اینکه چگونه برون سپاری به کارگران آمریکایی آسیب می رساند، همدردی می کرد. این فیلم در مطبوعات به عنوان اغراق آمیز مورد انتقاد قرار گرفت، اما از آقای ترامپ که آن را "درست" خواند، تاییدیه دریافت کرد.
رابرت سی. اوبرایان، مشاور سابق امنیت ملی آقای ترامپ که دوست قدیمی او است، گفت که آقای ناوارو همیشه به کارگران اهمیت می داده است، علی رغم اینکه استاد دانشگاه ساحلی است.
آقای اوبرایان گفت: "او واقعاً این را در استخوان هایش داشت، که مردم در کمربند زنگ زده معامله بسیار بدی داشته اند." "او ذاتاً می فهمید که چین ناهار ما را می خورد."
"پیتر من کجاست؟"
آقای ناوارو گفت که اولین تماس او با رئیس جمهور آینده پس از یک پست وبلاگی در سال 2011 در لس آنجلس تایمز صورت گرفت که در آن آقای ترامپ در حال مصاحبه با مطبوعات چینی بود و در آن آقای ترامپ ظاهراً 20 کتاب مورد علاقه خود در مورد چین را ردیف کرد. "جنگ های آینده چین" آقای ناوارو در میان آنها بود.
دلایلی وجود دارد که شک کنیم که آیا آقای ترامپ تا به حال چنین مصاحبه ای داده است - ریچارد مک گرگور، نویسنده کتاب دیگری در آن فهرست، گفت که معتقد است محتوای پست وبلاگ جعلی است و مقاله اصلی چینی را نمی توان یافت - اما این مورد همچنان باعث شد که آقای ناوارو با آقای ترامپ پیام رد و بدل کند.
آقای ناوارو مشاور کمپین 2016 بود و لفاظی حمایت گرایانه عمیقاً با پایگاه آقای ترامپ طنین انداز شد. آقای ناوارو در کتابی در سال 2022 به نام "بازپس گیری آمریکای ترامپ" نوشت که پس از پیروزی آقای ترامپ، به او وعده داده شد که یک مقام معتبر به عنوان رئیس شورای ملی اقتصاد به او داده شود.
در عوض، این مقام به گری کوهن، رئیس سابق گلدمن ساکس، و به توصیف آقای ناوارو، یک "جهانی گرا" داده شد که دشمن او خواهد شد. آقای ناوارو به ریاست شورای ملی تجارت تازه تأسیس منصوب شد، اما تقریباً هیچ منبعی به آن داده نشد.
آقای کوهن و دیگران در دولت، پیشنهادات آقای ناوارو، از خروج از نفتا تا اعمال تعرفه های سنگین، را مضر می دانستند. به گفته آقای ناوارو و سایر مقامات، آنها با یک سری موانع بوروکراتیک و تحقیرها برای براندازی او تلاش کردند.
آقای ناوارو موظف بود به آقای کوهن گزارش دهد و او را در ایمیل های خود کپی کند. استراتژی ای برای جلوگیری از ورود ناگهانی آقای ناوارو به دفتر بیضی شکل به تنهایی به کار گرفته شد. برخلاف سایر مشاوران، آقای ناوارو به سخنرانی در جلسه تجاری هفتگی دعوت نمی شد و مجبور بود نمودارهای خود را به صورت قاچاقی وارد کند تا ارائه های برنامه ریزی نشده ارائه دهد.
اما آقای ترامپ، که او نیز در قلب خود یک شکاک تجاری بود، گاهی اوقات به طور خاص از آقای ناوارو می پرسید و می گفت: "پیتر من کجاست؟"
کمی پس از اینکه آقای ناوارو به همراه ویلبر راس، وزیر بازرگانی، موفق شدند رئیس جمهور را متقاعد کنند که تعرفه هایی را بر فولاد و آلومینیوم اعمال کند، آقای کوهن کاخ سفید را ترک کرد. اما آقای ناوارو افراد دیگری را برای درگیری پیدا کرد. آقای اوبرایان به یاد می آورد که او "نبردهای بسیار عظیمی" با استیون منوچین، وزیر خزانه داری، در اتاق وضعیت و دفتر بیضی شکل بر سر مذاکره در جنگ تجاری ایالات متحده با چین داشت.
آقای کوهن از اظهار نظر خودداری کرد، در حالی که آقای منوچین پاسخی نداد.
آقای ناوارو پروژه های دیگری را بر عهده گرفت. او با تضمین قراردادهای جدید نیروی دریایی برای آن، یک کارخانه کشتی سازی در فیلادلفیا را که در حال ورشکستگی بود، نجات داد. او برای اصلاح یک معاهده پستی بین المللی که به نفع صادرکنندگان چینی به ضرر مالیات دهندگان آمریکایی بود، به سوئیس سفر کرد. و او نقش مهمی در جمع آوری شرکت هایی مانند جنرال موتورز، هانیول و ابوت در طول همه گیری برای تولید ماسک، دستگاه تنفس مصنوعی و آزمایش های کووید ایفا کرد، زیرا زنجیره های تامین از هم پاشید و بیمارستان ها به طور ناگهانی در سراسر جهان به دنبال این موارد بودند.
آنها در دوران پس از همه گیری یک بار دیگر شروع به شکایت کردند، اما دیدگاه آقای ترامپ در مورد تجارت در حال حاضر با آقای ناوارو همسو بود.
همانطور که آقای گرنل گفت، رئیس جمهور یک بار به او گفت: "وقتی به تجارت می رسیم، از پیتر و فقط پیتر به حرف گوش می دهم."