چه کسی پاپ جدید خواهد بود؟

Sede vacante (سریر خالی). سریر مقدس خالی است.

پاپ فرانسیس، اولین پاپ آمریکای لاتین در تاریخ، روز دوشنبه در سن 88 سالگی در اقامتگاه خود در شهر واتیکان درگذشت. او که با نام خورخه ماریو برگولیو (Jorge Mario Bergoglio) در آرژانتین متولد شد، به مدت 12 سال رهبری کلیسای کاتولیک را بر عهده داشت.

فرانسیس در ماه فوریه به دلیل ذات‌الریه دوطرفه به مدت 38 روز در بیمارستان بستری شد. پزشکان او بعداً فاش کردند که او دو بار تا آستانه مرگ پیش رفته بود. فرانسیس یک ماه پیش از بیمارستان مرخص شد و از آن زمان تاکنون چندین بار در انظار عمومی ظاهر شده بود. قابل توجه‌ترین حضور او در جشن‌های عید پاک در واتیکان بود. فرانسیس به جمعیت گفت: «برادران و خواهران عزیز، عید پاک مبارک». سپس او با پاپ‌موبیل در میدان سنت پیتر رانده شد و برای مومنان دست تکان داد. با نگاهی به گذشته، این بدرود شایسته‌ای برای پاپی بود که به پاپ مردم تبدیل شده بود.

در این مواقع، راه‌های واتیکان می‌تواند مرموز به نظر برسد. پس از مرگ پاپ چه اتفاقی می‌افتد؟ چه کسی سریر مقدس را اداره می‌کند؟ و پاپ چگونه انتخاب می‌شود؟ احتمالاً اکثر غیر کاتولیک‌ها در حال تلاش برای به خاطر سپردن داستان فیلم Conclave (مجمع گزینش پاپ) محصول سال 2024 هستند.

اکنون همه نگاه‌ها به کامرلنگو (camerlengo)، یا همان کارپرداز، کاردینال کوین جوزف فارل است. او تا زمان انتخاب پاپ جدید، سریر مقدس را اداره خواهد کرد. پس از مرگ پاپ هیچ زمانی تلف نمی‌شود. بدن او به سرعت مومیایی می‌شود و سپس به مدت سه روز در کلیسای سنت پیتر در شهر واتیکان به نمایش گذاشته می‌شود.

مراسم تشییع جنازه نیز در کلیسای سنت پیتر یا در صورت مساعد بودن هوا، در بیرون، در میدان سنت پیتر برگزار می‌شود. رئیس مجمع کاردینال‌ها همیشه ریاست این مراسم را بر عهده دارد. جووانی باتیستا ر، رئیس فعلی، از دهه 1960 در کوری (Curia) خدمت کرده است. اگر کسی بداند چگونه یک موعظه بنویسد، او مردی است که مرگ چندین پاپ را دیده است.

از ابتدای قرن بیستم، پاپ‌ها در دخمه‌های آراسته زیر کلیسای سنت پیتر دفن شده‌اند. اما در سال 2023، فرانسیس تصمیم گرفت که این پروتکل را زیر پا بگذارد. او به دلیل «فداکاری بزرگش» به مریم مقدس، در کلیسای سانتا ماریا ماجوره، کلیسایی در مرکز رم، به خاک سپرده خواهد شد.

اگرچه دوره عزاداری رسمی برای پاپ نه روز طول می‌کشد، اما روند انتخاب جانشین به محض اینکه او آخرین نفس خود را می‌کشد، آغاز می‌شود. همانطور که ضرب‌المثل ایتالیایی می‌گوید: morto un papa, se ne fa un altro. وقتی پاپ می‌میرد، پاپ دیگری ساخته می‌شود. به عبارت دیگر، حتی نایب‌السلطنه مسیح نیز غیرقابل جایگزینی نیست.

مطابق قانون کلیسای کاتولیک، مجمع گزینش پاپ باید بین 15 تا 20 روز پس از مرگ پاپ تشکیل شود. تنها کاردینال‌های زیر 80 سال حق رأی دارند. از سال 2025، تعداد این افراد 137 نفر است. با این حال، در 20 سال گذشته، به دلایل مختلف هرگز همه کاردینال‌ها در مجمع گزینش پاپ شرکت نکرده‌اند. اگرچه برخی از افراد به دلیل کهولت سن از سفر امتناع می‌کنند، اما برخی دیگر به دلیل بیماری مسافرت نمی‌کنند. و چند نفر هر از گاهی گم می‌شوند. در سال 2005، یک کاردینال به این دلیل از حضور در مجمع گزینش پاپ خودداری کرد که به تماشای یک مسابقه بیسبال لیگ برتر نزدیک به خانه در دیترویت نیاز داشت. اما انتظار می‌رود حداقل دو سوم کاردینال‌ها در این مجمع گزینش پاپ شرکت کنند.

این رویه مانند همیشه ادامه خواهد داشت. کاردینال‌ها در کلیسای سیستین به پروردگار دعا می‌خوانند و سپس سوگند یاد می‌کنند که محرمانه بودن را حفظ کنند - و هر تأثیری را که سعی شود از دنیای خارج تحمیل شود را رد می‌کنند. سپس رأی گیری آغاز می‌شود. در هر دور رأی گیری، کاردینال‌ها نام یکی از رفقای خود را روی یک برگه می‌نویسند و آن را در جامی قرار می‌دهند. سپس شمارش آرا آغاز می‌شود. برای انتخاب پاپ جدید، دو سوم اکثریت آرا لازم است. پس از اتمام هر رأی گیری، برگه‌های رأی سوزانده می‌شوند. اگر رأی گیری به نتیجه نرسد، برگه‌های رأی با مواد شیمیایی سوزانده می‌شوند تا دود سیاه تولید شود و به جهان اعلام شود که هنوز انتخابی صورت نگرفته است. هنگامی که رأی گیری موفقیت آمیز باشد، برگه‌های رأی بدون مواد شیمیایی سوزانده می‌شوند و دود سفید به جهان اعلام می‌کند: Habemus papam! ما پاپ داریم!

در پی دود سفید، کاردینال پیشوا (protodeacon) - کاردینال ارشد - از بالکن کلیسای سنت پیتر بیرون می‌آید تا هویت پاپ جدید را اعلام کند. پاپ جدید سپس به آن بالکن می‌آید و اولین برکت پاپی خود را، Urbi et Orbi (به شهر و جهان) می‌دهد.

آیا نتیجه امسال متفاوت خواهد بود؟ در طول رهبری 12 ساله فرانسیس، شکاف عمیقی در کلیسای کاتولیک ایجاد شده است. در یک طرف، لیبرال‌ها هستند که می‌خواهند پاپ از طرد کردن همجنس‌گرایان دست بردارد، به زنان اجازه دهد اسقف اعظم شوند، و به کشیشان اجازه ازدواج دهد. در طرف دیگر، محافظه‌کاران هستند که نگرانند او خیلی دور رفته باشد، ارزش‌های سنتی کلیسا را تضعیف کرده و سنت‌هایی را که قرن‌ها پابرجا بوده‌اند، به خطر انداخته است.

با تعداد تقریباً مساوی کاردینال‌های محافظه‌کار و لیبرال، نتیجه این مجمع گزینش پاپ به هیچ وجه قطعی نیست. در نتیجه، به پاپ نات‌فار (Pope Not-Far) یا پاپی که هرگز در هیچ یک از جهات خیلی دور نمی‌رود، امیدوار باشید. هر کسی که تاج و تخت بندیکت شانزدهم را به دست آورد، کار سختی خواهد داشت.

Sede vacante (سریر خالی). سریر مقدس خالی است.

پاپ فرانسیس، اولین پاپ آمریکای لاتین در تاریخ، روز دوشنبه در سن 88 سالگی در اقامتگاه خود در شهر واتیکان درگذشت. او که با نام خورخه ماریو برگولیو (Jorge Mario Bergoglio) در آرژانتین متولد شد، به مدت 12 سال رهبری کلیسای کاتولیک را بر عهده داشت.

فرانسیس در ماه فوریه به دلیل ذات‌الریه دوطرفه به مدت 38 روز در بیمارستان بستری شد. پزشکان او بعداً فاش کردند که او دو بار تا آستانه مرگ پیش رفته بود. فرانسیس یک ماه پیش از بیمارستان مرخص شد و از آن زمان تاکنون چندین بار در انظار عمومی ظاهر شده بود. قابل توجه‌ترین حضور او در جشن‌های عید پاک در واتیکان بود. فرانسیس به جمعیت گفت: «برادران و خواهران عزیز، عید پاک مبارک». سپس او با پاپ‌موبیل در میدان سنت پیتر رانده شد و برای مومنان دست تکان داد. با نگاهی به گذشته، این بدرود شایست ه برای پاپی بود که به پاپ مردم تبدیل شده بود.

مطابق قانون کلیسای کاتولیک، مجمع گزینش پاپ باید بین 15 تا 20 روز پس از مرگ پاپ تشکیل شود. تنها کاردینال‌های زیر 80 سال حق رأی دارند. از سال 2025، تعداد این افراد 137 نفر است. با این حال، در 20 سال گذشته، به دلایل مختلف هرگز همه کاردینال‌ها در مجمع گزینش پاپ شرکت نکرده‌اند. اگرچه برخی از افراد به دلیل کهولت سن از سفر امتناع می‌کنند، اما برخی دیگر به دلیل بیماری مسافرت نمی‌کنند. و چند نفر هر از گاهی گم می‌شوند. در سال 2005، یک کاردینال به این دلیل از حضور در مجمع گزینش پاپ خودداری کرد که به تماشای یک مسابقه بیسبال لیگ برتر نزدیک به خانه در دیترویت نیاز داشت. اما انتظار می‌رود حداقل دو سوم کاردینال‌ها در این مجمع گزینش پاپ شرکت کنند.

این رویه مانند همیشه ادامه خواهد داشت. کاردینال‌ها در کلیسای سیستین به پروردگار دعا می‌خوانند و سپس سوگند یاد می‌کنند که محرمانه بودن را حفظ کنند - و هر تأثیری را که سعی شود از دنیای خارج تحمیل شود را رد می‌کنند. سپس رأی گیری آغاز می‌شود. در هر دور رأی گیری، کاردینال‌ها نام یکی از رفقای خود را روی یک برگه می‌نویسند و آن را در جامی قرار می‌دهند. سپس شمارش آرا آغاز می‌شود. برای انتخاب پاپ جدید، دو سوم اکثریت آرا لازم است. پس از اتمام هر رأی گیری، برگه‌های رأی سوزانده می‌شوند. اگر رأی گیری به نتیجه نرسد، برگه‌های رأی با مواد شیمیایی سوزانده می‌شوند تا دود سیاه تولید شود و به جهان اعلام شود که هنوز انتخابی صورت نگرفته است. هنگامی که رأی گیری موفقیت آمیز باشد، برگه‌های رأی بدون مواد شیمیایی سوزانده می‌شوند و دود سفید به جهان اعلام می‌کند: Habemus papam! ما پاپ داریم!

در پی دود سفید، کاردینال پیشوا (protodeacon) - کاردینال ارشد - از بالکن کلیسای سنت پیتر بیرون می‌آید تا هویت پاپ جدید را اعلام کند. پاپ جدید سپس به آن بالکن می‌آید و اولین برکت پاپی خود را، Urbi et Orbi (به شهر و جهان) می‌دهد.