خبرنگاران Fتازه کار مالی به سرعت از این تصور که «پناهگاههای امن» در بازارهای مالی وجود دارد، دست میکشند. یک ویراستار خاکستری با یک چشم به تعداد کلمات، کلمات اضافی را حذف میکند و غر میزند: «همه پناهگاهها امن هستند.» داراییهایی که ارزش خود را در طول رکود بازار حفظ میکنند (طلا، فرانک سوئیس، ین ژاپن) باید با نام یک کلمهای «پناهگاه» شناخته شوند، ویراستار اصرار خواهد کرد—«پناهگاههای امن» هیچ جایی در نسخه روزنامه ندارند.
در دنیای واقعی نیز یافتن پناهگاههای امن دشوارتر میشود. داراییهای ذکر شده در بالا شاهد ورود سنگین سرمایه در آشفتگیهایی بودهاند که پس از اعلام تعرفههای سنگین توسط رئیسجمهور دونالد ترامپ در 2 آوریل به وجود آمد. طلا به بالاترین حد جدیدی رسید. ین جهش یافت. برخی از بدهیهای کوتاهمدت سوئیس اکنون بازدهی منفی دارند. این امر باعث شده است که سرمایهگذاران به دنبال پناهگاههای جدید و ارزانتر باشند.
آیا بهترین گزینه را میتوان در جنوب آسیا یافت؟ سهام هند نامزد بعیدی برای وضعیت پناهگاه است. بازارهای نوظهور عموماً در سمت پرخطر امور مالی در نظر گرفته میشوند: آنها زمانی عملکرد خوبی دارند که سرمایهگذاران احساس راحتی میکنند، نه زمانی که شاخص S&P 500 آمریکا 9 درصد کاهش یافته است، همانطور که در سال جاری داشته است. استدلال صعودی برای هند، داستان رشد آن است، نه دامنه آن برای حفظ سرمایه. دلایل خاصی نیز وجود دارد که سرمایهگذاران ریسکگریز از آن اجتناب کنند. بازار سهام هند در سالهای اخیر به دلیل ورود حجم عظیمی از سرمایه از سوی سرمایهگذاران خرد که اغلب غیرحرفهای هستند، رونق یافته است. دولت پس از اینکه بسیاری ثروت خود را از دست دادند، استفاده از مشتقات را ممنوع کرده است.
با این وجود، تعداد انگشت شماری از صندوقها اکنون این بازار را به عنوان پناهگاهی برای کسانی که نگران جنگ تجاری آقای ترامپ هستند، تبلیغ میکنند. هند با چشمانداز تعرفههای نسبتاً پایین روبرو است: در 2 آوریل آقای ترامپ گفت که با نرخ ثابت 26٪ روبرو خواهد شد، در مقابل نرخ 37٪ برای بنگلادش و 46٪ برای ویتنام، قبل از اعلام توقف 90 روزه در اجرای آنها. هند همچنین کمتر به صادرات کالا وابسته است، که ارزش تقریبی 15٪ از GDP را دارد، در مقایسه با 60٪ برای تایلند و 85٪ برای ویتنام. این یکی از دلایلی است که Nifty 50، شاخص شرکتهای بزرگ هند، از زمان «روز آزادی» 5 درصد افزایش یافته است، در مقایسه با کاهش 5 درصدی برای Hang Seng هنگ کنگ و 8 درصد برای شاخص Ho Chi Minh ویتنام. سهام کالاهای مصرفی به ویژه عملکرد خوبی داشتهاند، همانطور که بانکها داشتهاند.
این نشان دهنده یک چرخش چشمگیر است. در ماههای پس از پیروزی آقای ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، Nifty 13 درصد کاهش یافت. یک دلار قوی و یک روپیه ضعیف هند به این معنی بود که بسیاری از سرمایهگذاران بینالمللی داراییهای خود را فروختند و به جای آن به چین روی آوردند، جایی که شرکتهای هوش مصنوعی در حال دستیابی به پیشرفتهای ارزان بودند و دولت در حال بررسی محرکها بود. اکنون دلار با مشکل مواجه است و چین با تقاضای ضعیفتر آمریکا روبرو است. این پویاییهای سریعتغییر به این معنی است که قیمت سهام هند در شش ماه گذشته با قیمت سهام آمریکا همبستگی معکوس داشته است. اگر این الگو ادامه یابد، این کشور پناهگاهی را برای کسانی که مایل به نشستن در جنگ تجاری هستند، ارائه خواهد داد.
علاوه بر این، اقتصاد داخلی هند میتواند به رشد قوی خود ادامه دهد. بانک مرکزی فضا برای کاهش نرخ بهره دارد زیرا تورم در 3.3 درصد است که به راحتی کمتر از هدف 4 درصدی آن است. سیاستگذاران الزامات نقدینگی را برای بانکها کاهش دادهاند. یک دلار ضعیفتر همچنین به این معنی است که نیاز کمتری به نگرانی در مورد دفاع از روپیه وجود دارد. (اگر چیزی باشد، تهدید بزرگتر اکنون از یوان ناشی میشود، کاهش ارزش آن به نفع صادرات چین به قیمت صادرات هند خواهد بود.) دولت میتواند از کاهش هزینههای خود بکاهد. و یک پیشبینی رسمی نشان میدهد که احتمالاً موسمی خوب خواهد بود و 5 درصد آب بیشتر از حد معمول فراهم میکند، که باعث میشود پول به جیب سهپنجم هندیهایی که هنوز به اقتصاد روستایی وابسته هستند و قیمتهای پایینتر مواد غذایی برای مصرفکنندگان شهری واریز شود.
هند ممکن است مکانی برای فرار از جنگ تجاری باشد—مصون از آشفتگی صادرات و بهرهمند از یک دلار ضعیفتر—و ممکن است جذابیتهای دیگری نیز داشته باشد، اما بدون اشکال نیست. در واقع، سرمایهگذاری در آن همچنان پرخطر است. سهام با صرف 20 درصد نسبت به بقیه جهان معامله میشود، به دلیل اقتصادی که در سالهای خوب و بد با حدود 10 درصد به صورت اسمی رشد میکند. تحلیلگران تنها انتظار رشد محدودی در سود شرکتها در سال جاری دارند، که ارزشگذاریهای گران را دشوار میکند. بارانها هنوز باید در مکانهای مناسب ببارند. زمزمههایی از مشکلات بدهی در طبقه متوسط وجود دارد و اقتصاددانان در مورد اینکه آیا کاهش اخیر صرفاً چرخهای است یا ساختاری، بحث میکنند. در یک تحول گیجکننده برای ویراستاران فرعی، مشخص میشود که پناهگاهها همیشه امن نیستند. ¦