احیای پایگاه هوایی جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده که بمب‌های هسته‌ای را بر روی ژاپن پرتاب کرد، نگرانی‌های محلی را برانگیخت

موقعیت پایگاه هوایی نورث فیلد (North Field Airbase) آن را به یک دارایی استراتژیک برای نیروی هوایی ایالات متحده در منطقه اقیانوس آرام تبدیل می‌کند.

نگرانی‌ها در مورد فعالیت نظامی ایالات متحده در تینیان

یک پایگاه هوایی سابق که توسط ایالات متحده در جنگ جهانی دوم برای پرتاب دو بمب اتمی بر روی هیروشیما و ناکازاکی ژاپن استفاده می‌شد، دوباره مملو از فعالیت است.

در حال حاضر، ارتش ایالات متحده در حال بازسازی این تأسیسات ۸۰ ساله واقع در جزیره تینیان (Tinian) در جزایر ماریانای شمالی است. موقعیت آن در نزدیکی گوام، اهمیت استراتژیک آن را کاملاً آشکار می‌کند. این موضوع از آن جهت اهمیت بیشتری دارد که ایالات متحده به دنبال تقویت حضور خود در اقیانوس آرام است.

تنش‌های اخیر با چین بر سر تایوان و سایر مسائل، ایالات متحده را بر آن داشته تا پایگاه‌های نظامی و متحدان خود را برای یک درگیری احتمالی آماده کند.

جزیره زیبای و کوچک تینیان، که امروزه بیشتر به خاطر سواحل، فعالیت‌های غواصی و آثار جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود، پس از دهه‌ها دوباره با فعالیت‌های نظامی مواجه شده است. با این حال، این فعالیت نظامی نگرانی‌هایی را در بین ساکنان ایجاد کرده است.

بر اساس گزارش ABC News، دو نگرانی اصلی وجود دارد که مردم محلی مطرح می‌کنند:

اول اینکه جزیره کوچک آنها می‌تواند در صورت وقوع جنگ، به یک هدف برای دشمنان ایالات متحده تبدیل شود. این فرضیه بدون دلیل نیست، زیرا تینیان گذشته‌ای دارد که به جنگ جهانی دوم کمک کرد.

این جزیره سکوی پرتاب بمب افکن B-۲۹ سوپرفورترس (B-29 Superfortress) به نام انولا گی (Enola Gay) حامل بمب اتمی "پسر کوچک" (Little Boy) و بوکسکار (Bockscar) حامل "مرد چاق" (Fat Man) از نورث فیلد (North Field) در سال ۱۹۴۵ بود.

بنابراین، مردم محلی نگران هستند که زنده کردن این فرودگاه می‌تواند آن را به یک هدف ارزشمند در چشم حریف تبدیل کند و تنش‌های آنها را افزایش دهد.

نگرانی‌های مربوط به بمب هسته‌ای

دومین نگرانی عمده مردم محلی این است که تلاش‌های پاکسازی نظامی ممکن است مناطقی را که زمانی در معرض بمب‌های هسته‌ای قرار گرفته‌اند، مختل کند. به گفته برخی، این امر ممکن است تهدیدی برای رادیواکتیویته برای ساکنان این جزیره کوچک باشد.

با این حال، کارشناسان می‌گویند که از نظر قرار گرفتن در معرض تشعشعات، جای نگرانی زیادی وجود ندارد. به گفته آنها، سلاح‌های هسته‌ای که در گذشته به این جزیره آورده شده‌اند، به طور بسیار کارآمدی دریافت و جابجا شده‌اند.

به نقل از ABC، یک کارشناس اظهار داشت که ذخیره سازی سایر سلاح‌های غیر هسته‌ای، تجهیزات، سوخت و سایر مواد می‌تواند خطر بزرگتری را به همراه داشته باشد. اینها ممکن است زمانی که ارتش ایالات متحده تقریباً هشت دهه پیش از این جزیره خارج شد، به جا مانده باشند و بقایای آنها ممکن است آسیب بیشتری به خاک وارد کرده باشد.

مردم تینیان و گروه‌هایی که صدای خود را بلند می‌کنند، خواهان شفافیت هستند، از جمله در مورد این موضوع که آیا سلاح‌های هسته‌ای بار دیگر در این جزیره ذخیره خواهند شد یا خیر.

نزدیکی آن به گوام (Guam) می‌تواند آن را به یک پایگاه نظامی مهم تبدیل کند، در صورتی که گوام مورد حمله قرار گیرد.

اطلاعات بیشتر در مورد نقش تینیان در جنگ جهانی دوم

جزیره دورافتاده تینیان، که مساحت آن کمتر از ۴۰ مایل مربع است، یکی از سه جزیره اصلی در جزایر ماریانای شمالی است.

اینها رشته‌ای از جزایر کوچک کم جمعیت در غرب اقیانوس آرام هستند که غربی‌ترین مرز ایالات متحده را به همراه مرکز نظامی اصلی آن، گوام، که تقریباً در ۱۰۰ مایلی جنوب واقع شده است، تشکیل می‌دهند.

نیروی هوایی ایالات متحده در سال ۲۰۲۴ قراردادی به ارزش ۴۰۹ میلیون دلار با شرکت فلور (Fluor Corporation) برای بازسازی نورث فیلد (North Field) امضا کرد. فرودگاه تینیان نقش مهمی را در طول جنگ جهانی دوم به عنوان محل پرتاب عملیات‌های هوایی بزرگ ایفا کرد.

فعالیت‌های انجام شده در نورث فیلد (North Field)، قلب تئاتر اقیانوس آرام، طبقه‌بندی شده بودند و بسیاری از کسانی که در نورث آیلند (North Island) مستقر بودند، از نقش آن در بمباران‌های اتمی بی‌اطلاع بودند.

در طول جنگ جهانی دوم، پایگاه هوایی نورث فیلد (North Field Airbase) از چهار باند پهن به طول تقریبی ۸۵۰۰ فوت و عرض ۲۰۰ فوت تشکیل شده بود.

هر باند فرود برای جای دادن بمب افکن‌های بزرگ B-۲۹ طراحی شده بود. این فرودگاه دارای یک شبکه گسترده از تاکسی‌وی‌ها و مناطق بتنی پارکینگ بود که می‌توانست تا ۲۶۵ بمب افکن B-۲۹ را در خود جای دهد.

موقعیت پایگاه هوایی نورث فیلد (North Field Airbase)، در حدود ۱۵۰۰ مایلی سرزمین اصلی چین، آن را به یک دارایی استراتژیک برای نیروی هوایی ایالات متحده در منطقه اقیانوس آرام تبدیل می‌کند.