رئیس هاروارد با ترامپ می‌جنگد، اما در یک مورد با او موافق است.

دکتر آلن گابر، رئیس موقت دانشگاه هاروارد، در بسیاری از مسائل با رئیس‌جمهور ترامپ اختلاف نظر دارد. او در حالی با آقای ترامپ می‌جنگد که دولت فدرال سعی دارد میلیاردها دلار بودجه تحقیقاتی هاروارد و وضعیت معافیت مالیاتی غیرانتفاعی آن را سلب کند.

اما دکتر گابر در یک نکته با آقای ترامپ موافق است. در یکی از معدود مصاحبه‌هایی که از زمان آغاز نبرد هاروارد با دولت فدرال انجام داده است، دکتر گابر این هفته گفت که هاروارد مشکلی در فرهنگ پردیس خود دارد که نیاز به اصلاح فوری دارد.

او گفت که هاروارد اغلب صداهایی را که بسیاری از لیبرال‌ها با آن‌ها مخالف هستند، نادیده گرفته و اجازه داده است که یهودستیزی بدون کنترل باقی بماند.

دکتر گابر در یک مصاحبه طولانی در واشنگتن گفت: «مسئله برای من اساساً این نبود که آیا ما مشکلاتی داریم که باید به آن‌ها رسیدگی کنیم یا خیر.»

مشکل، روش‌های دولت ترامپ است که روز به روز تهاجمی‌تر می‌شوند. ماه گذشته، مقامات ترامپ گفتند که بیش از ۲ میلیارد دلار از بودجه فدرال اختصاص یافته به دانشگاه را قطع خواهند کرد تا آن را مجبور به رعایت مجموعه‌ای از خواسته‌ها کنند که هاروارد می‌گوید قانون اساسی را نقض می‌کنند. روز جمعه، آقای ترامپ حمله را تشدید کرد و گفت که سازمان امور مالیاتی (IRS) وضعیت معافیت مالیاتی هاروارد را لغو خواهد کرد که این امر میلیون‌ها دلار دیگر را تهدید می‌کند.

از نظر دکتر گابر، دفاع و اصلاح هاروارد یک مسئله منطقه‌ای نیست. آمریکایی‌ها در حال زیر سوال بردن سیستم آموزش عالی هستند که بسیاری آن را جدا از ارزش‌های خود می‌دانند. او معتقد است که کاهش عمیق بودجه می‌تواند نوع کارهای نوآورانه‌ای را که دانشگاه‌های تحقیقاتی آمریکا را از جنگ جهانی دوم به موتور جهانی اکتشافات علمی تبدیل کرده‌اند، مختل کند.

دکتر گابر در این مصاحبه گفت: «این واقعاً بی‌سابقه است.»

او با افزودن اینکه "این زمانی است که ما باید سرمایه‌گذاری‌های خود را در تحقیقات، به ویژه در علم، دو برابر کنیم"، گفت: «ما چالش‌های بسیاری پیش رو داریم و فرصت‌های بسیاری نیز در اختیار داریم.»

دکتر گابر قبل از نقل مکان به کالیفرنیا برای تحصیل در رشته پزشکی در دانشگاه استنفورد، سه مدرک از هاروارد دریافت کرد. او برای یک ربع قرن در آنجا بود، در زمینه سیاست‌گذاری سلامت تحصیل می‌کرد، چهار فرزند را بزرگ می‌کرد و به عنوان پزشک در مرکز درمانی امور کهنه‌سربازان پالو آلتو خدمت می‌کرد.

او هرگز قصد نداشت مدیر دانشگاه شود، یا کالیفرنیا را ترک کند.

اکنون دکتر گابر در یک بحران بی‌سابقه رئیس هاروارد است. و برخی دموکرات‌ها که از فقدان رهبری در صفوف خود ناامید و اندوهگین هستند، او را به عنوان یک قهرمان پذیرفته‌اند. آن‌ها زمانی جشن گرفتند که دکتر گابر ماه گذشته پاسخی تهاجمی به فهرستی سرزده از خواسته‌های دولت ترامپ نوشت و سپس از دولت شکایت کرد.

دکتر گابر در پیامی اخیر به جامعه هاروارد تعهد داد که به مبارزه با مداخله فدرال ادامه دهد.

اما دکتر گابر همواره به صورت ظریف ولی مصرانه روشن کرده است که برخی از نگرانی‌های مشابه دولت ترامپ را در مورد هاروارد سهیم است.

او نوشته است: «هنوز کارهای زیادی برای انجام داریم.»

کاخ سفید گفته است که اگر دانشجویان یهودی در پردیس هاروارد مورد هدف و آزار قرار گیرند، هاروارد نباید پول فدرال دریافت کند. هریسون فیلدز، سخنگوی کاخ سفید، ماه گذشته گفت: «قطار پرمنفعت کمک فدرال به مؤسساتی مانند هاروارد، که دیوان‌سالاران با حقوق بالای خود را با دلارهای مالیاتی خانواده‌های آمریکایی که در تلاش هستند، ثروتمند می‌کنند، در حال پایان یافتن است.»

از نظر آقای ترامپ و بسیاری از جمهوری‌خواهان، هاروارد و دیگر دانشگاه‌های نخبه آمریکایی به اتاق‌های پژواک تبدیل شده‌اند – مکان‌هایی که دانشجویان در آن‌ها نسبت به دیدگاه‌های سیاسی متفاوت از خود بی‌تحمل می‌شوند و خود را از ایده‌هایی که ناخوشایند می‌دانند، پنهان می‌کنند.

رهبران دانشگاهی اغلب می‌گویند که این انتقادات، موضوع را اغراق‌آمیز جلوه می‌دهد و ادعا می‌کنند که منتقدان می‌خواهند کاریکاتورهای «بیدار» از فرهنگ دانشگاهی را برای پیروزی در انتخابات تداوم بخشند.

اما در عین حال، بسیاری از رهبران دانشگاهی نیز نگران هستند که آمریکایی‌ها اعتماد خود را به دانشگاه از دست داده‌اند و دیگر به اندازه گذشته برای تحصیلات دانشگاهی ارزش قائل نیستند. طبق یک نظرسنجی گالوپ که سال گذشته منتشر شد، حدود یک سوم آمریکایی‌ها اعتماد کمی یا هیچ اعتمادی به آموزش عالی ندارند، که این رقم از ۱۰ درصد یک دهه قبل بیشتر است.

برخی از مهم‌ترین تصمیمات دکتر گابر طی ۱۶ ماهی که او رهبری قدیمی‌ترین و ثروتمندترین دانشگاه کشور را بر عهده داشته، بر تغییر این فرهنگ متمرکز بوده است. تحت رهبری او، هاروارد نحوه رسیدگی به انضباط دانشجویی، مدیریت اعتراضات، استخدام اعضای هیئت علمی، مقابله با یهودستیزی و اظهار نظر در مورد جنجال‌های عمومی را تغییر داده است.

دکتر گابر یهودستیزی را «مشکلی جدی» در هاروارد خوانده است. او در ماه مارس گفت: «این مسئله در پردیس ما وجود دارد» و افزود که خود به عنوان یک یهودی آن را تجربه کرده است.

در روزهای اخیر، او همچنین سیاست‌های مربوط به تنوع و نژاد را بازنگری کرده است، به عنوان مثال، پایان دادن به حمایت دانشگاه از مراسم فارغ‌التحصیلی برای گروه‌های مختلف دانشجویی، از جمله دانشجویان سیاهپوست، لاتین‌تبار و L.G.B.T.Q.

استیون پینکر، استاد روانشناسی هاروارد که هشدار داده است دانشگاه او و دیگر مؤسسات نخبه به ضرر اعتبار خود، تنوع فکری و عقیدتی را کم‌ارزش کرده‌اند، گفت: «چند سال اخیر یک زنگ بیداری بوده است.»

او از دکتر گابر به خاطر درک آنچه بسیاری از رهبران آکادمیک دیگر درک نکرده‌اند – حداقل در ملاء عام – ستایش کرد: دولت ترامپ «درخواست نامعقولی» مطرح نکرده بود وقتی گفت که هاروارد باید به طور مداوم قوانین خود را علیه تظاهرات مختل کننده اجرا کند و آزار و اذیت یهودیان را سریعاً مجازات کند.

دکتر پینکر گفت: «او اصول و شجاعت دارد که در مورد مسئله‌ای که پیش از این به اندازه کافی با آن روبرو نشده بود، صحبت کند.»

با این حال، با حرکت به سوی تغییرات بیشتر، او با مقاومت نیز روبرو شده است. دانشجویان هاروارد، با نوشتن مقاله‌ای در روزنامه دانشجویی، هاروارد کریمسون، پیشنهاد کردند که تغییرات در برنامه‌های تنوع «ممکن است در حال حاضر از نظر سیاسی مصلحت‌آمیز باشد.»

آنها ادامه دادند: «اما بحران روابط عمومی هاروارد را حل نخواهد کرد» و افزودند: «راه پیروزی در برابر حملات اقتدارگرایانه، اولویت دادن به ظاهر نیست - بلکه ایستادگی بر سر ارزش‌های ما است.»

دکتر گابر به عنوان یک اقتصاددان مراقبت‌های بهداشتی، بر برخی از پایدارترین مشکلات سیستم مراقبت‌های بهداشتی آمریکا متمرکز بود و طی ۲۵ سال ۱۲۹ مقاله منتشر کرد.

سوالات او عمیق بودند. و او از ارائه پاسخ‌هایی که ممکن است مردم دوست نداشته باشند، ناراحت نبود.

چرا دولت فدرال به شرکت‌ها اجازه می‌دهد برای داروهایی که با بودجه تحقیقاتی دولت فدرال کشف و توسعه یافته‌اند، هر قیمتی که می‌خواهند دریافت کنند؟

چرا نمی‌توانیم بدانیم صورتحساب پزشکی ما چقدر خواهد بود قبل از اینکه به دستمان برسد؟ او گفت این مانند رفتن به رستورانی است که منوی آن بدون قیمت است.

دکتر گابر که یک دونده سریع بود، برای ماراتن‌ها تمرین می‌کرد و در آن‌ها مسابقه می‌داد. یک بار، ساعت‌ها را صرف ریکاوری از مصدومیت با دویدن در استخر کرد و برای سرگرمی به «جنگ و صلح» گوش می‌داد. چهار ماه بعد، یک ماراتن را با زمان ۳ ساعت و ۳۶ دقیقه دوید.

در سال ۲۰۱۱، درو گیلپین فاوست، رئیس هاروارد، می‌خواست دکتر گابر رئیس آکادمیک جدید او شود، یعنی مسئول اصلی امور علمی دانشگاه. او دکتر گابر را در کمیته دانشکده پزشکی دیده بود و تحت تأثیر توانایی او در حفظ آرامش و ایجاد اجماع قرار گرفته بود. همکارانش گفتند که این ویژگی به او کمک می‌کرد تا به عنوان فرد مسئول تعامل روزانه با روسای دانشکده‌ها، رؤسای بخش‌ها و اساتید هاروارد، به خوبی خدمت کند.

دکتر فاوست در مصاحبه‌ای گفت: «او صدای آرام و اخلاقی داشت.»

او بارها از او خواست که رئیس آکادمیک شود. دکتر گابر بارها جواب رد داد. او پس از اینکه در مورد شغل پرس و جو کرد و چیزی شنید که برایش جذاب بود، رضایت داد: تمرکز این شغل بر کمک به موفقیت دیگران بود.

او گفت: «انگار چراغی در ذهنم روشن شد و فکر کردم، می‌دانید، من در مرحله‌ای از کارم هستم که از دیدن موفقیت افرادی که راهنمایی می‌کنم، لذت بیشتری می‌برم تا از دریافت افتخار یا پذیرفته شدن مقاله دیگری برای خودم.»

او کشف کرد که واقعاً این شغل را دوست دارد. دکتر گابر گفت: «شما عمیقاً در زندگی آکادمیک دانشگاه غرق می‌شوید. و من این را دوست دارم.»

دوازده سال و نیم گذشت، دوره‌هایی از تحولات سیاسی و اجتماعی که آموزش عالی را دگرگون کرد، از جمله جنبش «جان سیاهان مهم است» که توجه جدیدی را به تنوع در پردیس‌های دانشگاهی جلب کرد و مبارزه بر سر اقدام مثبت (affirmative action) که هاروارد را به دیوان عالی کشاند.

حتی قبل از اعتراضات بر سر جنگ در غزه، افرادی که با دکتر گابر در هاروارد کار کرده‌اند، گفتند که او از جو سیاسی پردیس دانشگاهی که می‌تواند نسبت به مخالفت بی‌تحمل باشد، ابراز ناامیدی کرده بود.

رابرت ای. روبین، وزیر خزانه‌داری سابق در دولت بیل کلینتون و عضو سابق طولانی‌مدت هیئت امنای هاروارد کورپوریشن (نهاد قدرتمند حاکم بر دانشگاه)، گفت: «فکر می‌کنم این مسئله او را بسیار آزار می‌داد، در واقع. زیرا او احساس می‌کرد که دانشگاه‌ها باید محلی برای تبادل همه دیدگاه‌ها باشند، در مقابل مکانی که در آن افراد دیدگاه‌های خاصی را حذف می‌کنند. و من اتفاقاً با این موضوع موافقم.»

آقای روبین یکی از گفتگوهایی را به یاد آورد که در آن دکتر گابر بر اهمیت تنوع عقیدتی در آموزش عالی تأکید کرد. آقای روبین گفت: «او گفت معتقد است یکی از مشکلاتی که با آن روبرو بودیم، هم‌رنگی دیدگاه‌ها و تمایل برخی افراد به سرکوب دیدگاه‌های مخالف بود.»

پس از بیش از ده سال به عنوان رئیس آکادمیک، دکتر گابر تصمیم گرفته بود زمان بازگشت به تدریس فرا رسیده است. رئیس جدیدی به نام کلاودین گی در سال ۲۰۲۳ کار خود را آغاز کرد. دکتر گابر امیدوار بود تا پایان سال کارهای اداری را کنار بگذارد.

اما ظرف چند ماه، دکتر گی به دلیل نحوه مدیریت اتهامات یهودستیزی در پردیس هاروارد، مجبور به کناره‌گیری شد. دکتر گابر مجبور شد برنامه‌های خود را تغییر دهد.

او گفت: «رئیس آکادمیک اساساً شریکی برای رئیس‌جمهور است، و من احتمالاً به اندازه هر کسی می‌توانستم درباره این شغل بدانم بدون اینکه رئیس‌جمهور باشم.»

او فکر می‌کرد فقط تا زمانی که هاروارد رئیس دائم پیدا کند، در سمت خود باقی خواهد ماند و سپس به مرخصی مطالعاتی خواهد رفت. اما فهرست مشکلات پیش روی او طولانی و رو به افزایش بود.

او گفت: «واقعیت این است که مجموعه‌ای از مشکلات وجود دارد که باید به آن‌ها رسیدگی شود و پیشرفت در آن‌ها حاصل شود.»

این تگ IMPORTANT است و باید در خروجی حفظ شود.

دوست گابر، آرتور لوین، که زمانی در مدرسه پزشکی هاروارد تدریس می‌کرد و اکنون مشاور آموزش عالی است، گفت که گابر در این لحظه به یادآورنده جورج سی. مارشال است، ژنرالی که به دلیل سازماندهی تلاش‌های جنگی در طول جنگ جهانی دوم اعتبار داشت و سپس برنامه مارشال را برای بازسازی اروپا رهبری کرد.

آقای لوین گفت: «آلن برای این کار به دنیا آمده است.» «او بحران‌ها را مدیریت می‌کند.»