مذاکره‌کنندگان آمریکایی و چینی قرار است روز شنبه گفتگوها را در ژنو آغاز کنند؛ در میان امیدواری‌هایی که شاید هر دو دولت برای عقب‌نشینی از رویارویی اقتصادی آشکار آماده باشند.
رئیس‌جمهور روز چهارشنبه در کاخ سفید قاطعانه گفت که برای تسهیل توافق، تعرفه‌های فعلی ۱۴۵ درصدی بر کالاهای چینی را کاهش نخواهد داد. اما با توجه به اینکه چین نیز مالیات‌های سه‌رقمی خود را بر محصولات آمریکایی اعمال کرده است، تجارت بین دو کشور به کندی جریان دارد. و کسب‌وکارهای مختلف، از تولیدکنندگان اسباب‌بازی گرفته تا کشاورزان در غرب میانه آمریکا، شکایات خود را در مورد خسارات اقتصادی ناشی از این وضعیت افزایش داده‌اند.
جف مون، مذاکره‌کننده سابق تجاری آمریکا در دولت اوباما، گفت: «این پایان لفاظی‌ها و آغاز واقعیت است. و واقعیت این است که ما واقعاً به جریان یافتن تجارت نیاز داریم. فکر می‌کنم [از این جلسات] چیز ملموسی حاصل خواهد شد، تنها به دلیل ضرورت اقتصادی.»
دولت آمریکا مذاکرات با مقامات چینی را در دو بیانیه مطبوعاتی بی‌سروصدا در شامگاه سه‌شنبه اعلام کرد. تحت عنوان "وزیر خزانه‌داری اسکات بسنت به سوئیس سفر می‌کند"، این وزارتخانه اعلام کرد که وزیر با رئیس‌جمهور سوئیس در مورد "متعادل‌سازی نظام اقتصادی بین‌المللی" گفتگو خواهد کرد. تنها در جمله پایانی بیانیه، به دیدار برنامه‌ریزی شده با یک دیپلمات ارشد چینی اشاره شده بود.
جیمسون گریر، نماینده تجاری آمریکا، نیز به بسنت در ژنو ملحق خواهد شد.
هیئت چینی به ریاست معاون نخست‌وزیر، هه لیفنگ، که متحد سیاسی قدیمی رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ است و تجربه عمیقی در مدل اقتصادی متمرکز بر دولت چین دارد، خواهد بود. در دهه ۱۹۸۰، زمانی که شی معاون شهردار شهر بندری شیامن بود، هه مدیر مالی شهر بود. این دو به اندازه‌ای با هم صمیمی بودند که طبق گزارش‌ها، هه در مراسم ازدواج شی در سال ۱۹۸۷ با پنگ لی‌یوان، خواننده محبوب فولکلور چینی، شرکت کرده بود.
به گفته متخصصان در تجارت بین دو کشور، بهترین نتیجه ممکن می‌تواند این باشد که رئیس‌جمهور با کاهش یا تعلیق بالاترین مالیات‌ها بر واردات از چین موافقت کند. با این حال، مون گفت که حتی کاهش قابل توجه در تعرفه‌های فعلی نیز موانع قابل توجهی برای تجارت آمریکا و چین باقی خواهد گذاشت، که می‌تواند واردکنندگان با حاشیه سود پایین را در معرض خطر قرار دهد.
او افزود: «آنها باید راهی برای عقب‌نشینی پیدا کنند. چشم‌انداز خسارت اقتصادی جدی قریب‌الوقوع است.»
در واقع، تعداد کشتی‌های کانتینری ورودی به بندر لس‌آنجلس، دروازه اصلی آمریکا برای تجارت ترانس‌پاسیفیک (تجارت اقیانوس آرام)، طبق اعلام سازمان غیرانتفاعی مبادلات دریایی کالیفرنیای جنوبی در شامگاه سه‌شنبه، انتظار می‌رود تا پایان هفته حدود نصف حد معمول باشد. این به معنای تلویزیون‌ها، لپ‌تاپ‌ها، دوچرخه‌های ورزشی، مبل‌ها و قطعات صنعتی کمتری است که راهی قفسه‌های فروشگاه‌های آمریکایی می‌شوند.
شرکت اسباب‌سازی هاسبرو اخیراً اعلام کرد که تعرفه‌های ترامپ بر چین ۳۰۰ میلیون دلار برای این شرکت هزینه خواهد داشت و آنها را مجبور به افزایش قیمت‌های خرده‌فروشی می‌کند.
انتظار نمی‌رود دو روز مذاکره در شهر ساحلی سوئیس لیست بلندبالای اختلافات بین دو اقتصاد بزرگ جهان را حل کند. شکایات آمریکا در مورد آنچه دولت ترامپ آن را "رویکردهای تجاری ناعادلانه" چین خوانده است، سال‌ها موضوع مذاکرات دیپلماتیک ناموفق بوده است.
اسوار پراساد، استاد دانشگاه کرنل و رئیس سابق واحد چین در صندوق بین‌المللی پول، گفت: «یک هدف واقع‌بینانه احتمالاً در بهترین حالت عقب‌نشینی از تعرفه‌های بسیار بالای دوجانبه است، اما این امر همچنان موانع تعرفه‌ای بالا و محدودیت‌های مختلف دیگر بر جریان‌های مالی و فناوری بین دو کشور را برجای خواهد گذاشت.»
در دوره اول ریاست‌جمهوری خود، ترامپ مذاکرات تجاری جاه‌طلبانه‌ای را با پکن آغاز کرد که هدف آن ایجاد تغییرات عمده در نظام سرمایه‌داری دولتی این کشور بود. رئیس‌جمهور در نهایت با آنچه خود "توافق فاز اول" در سال ۲۰۲۰ نامید، به توافق رسید که چین را متعهد به خرید ۲۰۰ میلیارد دلار محصولات آمریکایی در طول دو سال می‌کرد.
اما طبق سرویس تحقیقات کنگره، خریدهای چین تقریباً ۶۰ درصد از هدف تعیین شده عقب ماند.
مذاکرات این آخر هفته اولین دیدار رو در رو بین دیپلمات‌های آمریکایی و چینی از اوایل آوریل، زمانی که رئیس‌جمهور مالیات‌های تاریخی خود را بر کالاهای چینی اعمال کرد، خواهد بود.
در کاخ سفید، یک مقام که به شرط ناشناس ماندن درباره مذاکرات صحبت می‌کرد، گفت که هدف "کاهش تنش" است.
یک مقام دیگر کاخ سفید گفت: «ما اکنون با چین صحبت می‌کنیم. این عالی است. این همان تلاش با حسن نیتی است که امیدوار بودیم چین در آن شرکت کند.»
تاکنون وال استریت اشتیاق خود را مهار کرده است. روز چهارشنبه، هر دو شاخص S&P 500 و میانگین صنعتی داو جونز کمتر از ۱ درصد افزایش یافتند.
پراساد گفت: «قطعاً به نفع اقتصادی، مالی و سیاسی واشنگتن و پکن است که لفاظی‌ها و جنگ تجاری خود را علیه یکدیگر تعدیل کنند. اما به همین میزان، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که هر طرف تا چه حد حاضر به تسلیم شدن برای راضی کردن طرف دیگر خواهد بود.»