کمی بیش از یک ماه از زمانی که دونالد ترامپ برنامه‌های خود را برای برهم زدن نظم اقتصادی جهانی با اعمال تعرفه‌های عظیم بر تقریباً همه کشورهای دنیا اعلام کرد، می‌گذرد. بازار سهام به دنبال این اعلام به شدت سقوط کرد؛ در عرض چند روز، شاخص S&P 500 حدود ۱۲ درصد از ارزش خود را از دست داد. اما اگر همین حالا به اقتصاد ایالات متحده نگاه کنید، تفاوت آشکاری با وضعیتی که درست قبل از آنچه ترامپ «روز آزادی» خواند، وجود نداشت. رشد شغلی در ماه آوریل قابل قبول بود. پیش‌بینی‌ها برای رقم تورم ماه آوریل که هفته آینده منتشر می‌شود، حاکی از آن است که افزایش قیمت‌ها ملایم باقی مانده است. گزارش‌های درآمد شرکت‌ها قوی بوده‌اند. و خود بازار سهام نیز زمینه‌هایی را که در هفته‌های پس از ۲ آوریل از دست داده بود، بازیافته است.
متأسفانه، هیچ یک از این‌ها به این معنی نیست که اقتصاد از جنگ تجاری ترامپ بی‌ضرر بیرون خواهد آمد. در نهایت، این درگیری به سختی شروع شده است: پس از سقوط شدید بازارها، ترامپ یک وقفه ۹۰ روزه بر نرخ‌های تعرفه بالاتر خود با همه کشورها به جز چین، کانادا و مکزیک ایجاد کرد؛ او همچنین معافیت‌های متعددی را از حداقل تعرفه ۱۰ درصدی جهانی که حفظ کرده بود، صادر کرد (اگرچه برخی از این معافیت‌های تعرفه‌ای، مانند معافیت قطعات خودرو، موقتی بودند و اکنون در حال اجرا شدن هستند). نرخ تعرفه ۱۴۵ درصدی ترامپ بر واردات چین در ۹ آوریل به اجرا درآمد، اما دولت سپس تراشه‌های نیمه‌رسانا، تلفن‌های هوشمند، کامپیوترها، سلول‌های خورشیدی، تلویزیون‌های صفحه‌تخت و دستگاه‌های ذخیره‌سازی کامپیوتر را معاف کرد. و خرده‌فروشان ایالات متحده از قبل پیش‌بینی تعرفه‌ها، موجودی خود را افزایش داده بودند، به همین دلیل تا کنون قفسه‌های خالی یا قیمت‌های سر به فلک کشیده را شاهد نبوده‌ایم.
ما در دوره «جنگ ساختگی» از درگیری تجاری ترامپ هستیم. اوضاع در ظاهر خوب به نظر می‌رسد، اما با دقت نگاه کنید، نشانه‌های زیادی از مشکلات قریب‌الوقوع در حال ظهور هستند. هنوز آنقدر زود است که اگر ترامپ تعرفه‌های خود بر چین را کاهش دهد و با سایر شرکای تجاری ایالات متحده به توافق برسد، آسیب محدود خواهد بود. سرمایه‌گذاران بازار سهام به نظر می‌رسد متقاعد شده‌اند که ترامپ به عقل خواهد آمد و این اتفاق را رقم خواهد زد، و این قطعاً به نفع آمریکاست که او چنین کند. اما اگر توافق‌ها دست‌نیافتنی باشند و جنگ تعرفه‌ای در میان تاکتیک‌های «فقیر کردن همسایه» تشدید شود، واقعیت اقتصادی خود را نشان خواهد داد.
داده‌های نگران‌کننده در حال حاضر در حال ورود هستند. حجم حمل‌ونقل کامیونی - اساساً معیاری از میزان جابجایی کالا در کشور - شروع به کاهش کرده است. از این هفته، به نظر می‌رسد حجم حمل و نقل در بنادر ساحل غربی در حال سقوط است زیرا محموله‌ها از چین به سادگی خشک شده‌اند: ورود کشتی‌های کانتینری به لس‌آنجلس در این هفته نسبت به سال گذشته ۳۵ درصد کاهش خواهد یافت.
اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، این هفته گفت که تعرفه‌های گزاف ترامپ یک «تحریم» مؤثر بر کالاهای چینی ایجاد کرده است. کاهش شدید واردات از چین به معنای تقاضای کمتر برای حمل‌ونقل کامیونی در داخل ایالات متحده تا پایان این ماه خواهد بود، که تقریباً به طور قطع منجر به تعدیل نیرو در این صنعت خواهد شد. بسته به محل تولید یک محصول، تا پایان ماه ژوئن قفسه‌های خالی را در برخی فروشگاه‌ها خواهیم دید، و این می‌تواند منجر به تعدیل نیرو در خرده‌فروشی نیز شود.
واردکنندگان آمریکایی، تا حدی، در سال‌های اخیر از کالاهای چینی تنوع بخشیده‌اند، اما آن‌ها هنوز تقریباً ۱۳ درصد از واردات - و درصد بیشتری از واردات کالاهای تولیدی - را تشکیل می‌دهند. بنابراین خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان راهی برای فرار کامل از تأثیر یک تحریم تجاری مجازی با چین ندارند. و ترامپ با اظهارات عجیب خود در مورد اینکه چگونه بچه‌های آمریکایی ممکن است مجبور شوند به سه عروسک گران‌قیمت به جای ۳۰ عروسک ارزان، یا با پنج مداد به جای ۲۵۰ مداد سر کنند، این موضوع را تأیید کرده است - که یک نظرسنجی جمهوری‌خواه آن را لحظه‌ای «ماری آنتوانت» خوانده است.
آن‌هایی که قرار است آسیب ببینند، تنها محدود به خرده‌فروشانی که کالاهای وارداتی می‌فروشند و مصرف‌کنندگانی که آن‌ها را می‌خرند، نیستند. صادرکنندگان آمریکایی در حال حاضر تأثیر تعرفه‌های تلافی‌جویانه سایر کشورها را احساس می‌کنند. این امر به ویژه در مورد کشاورزان ایالات متحده صادق است، که به لطف جنگ تجاری ترامپ با چین در دوره اول ریاست‌جمهوری او ده‌ها میلیارد دلار از فروش خود را از دست دادند (و تنها به لطف یک بسته کمکی سنگین جبران خسارت شدند). این کشاورزان در حال حاضر با موج جدیدی از سفارش‌های لغو شده مواجه هستند، تا حدی که رئیس ائتلاف حمل‌ونقل کشاورزی، یک گروه تجاری صادراتی، به CNBC گفت که کشاورزان در یک «بحران تمام عیار» هستند زیرا فروش آن‌ها به شدت کاهش یافته است. این نه تنها منجر به کاهش مشاغل در کشاورزی می‌شود، بلکه به این معنی است که خروج کشتی‌های کانتینری نیز مانند ورود آن‌ها، در بنادر ایالات متحده در حال کاهش است. این امر شغل کارگران بندر، کارگران انبار و رانندگان کامیون را بیشتر به خطر می‌اندازد.
نگرانی عمیق‌تر این است که کاهش تقاضا از سوی مصرف‌کنندگان به دلیل قیمت‌های بالاتر با تعدیل نیرو در خرده‌فروشی، حمل‌ونقل کامیونی، لجستیک و بخش‌های مرتبط ترکیب شود و اثر آبشاری ایجاد کند: تقاضای ضعیف‌تر منجر به فروش کمتر می‌شود، که تعدیل نیروهای بیشتر را به دنبال دارد، که منجر به تقاضای حتی کمتر می‌شود، و به همین ترتیب. در میان چنین نگرانی، اعتماد مصرف‌کننده به شدت توسط ناامنی که ترامپ به اقتصاد تزریق کرده، متزلزل شده است. معیار اعتماد مصرف‌کننده توسط موسسه غیرانتفاعی اطلاعات تجاری Conference Board در ماه آوریل برای پنجمین ماه متوالی کاهش یافت، و انتظارات مصرف‌کنندگان برای آینده نزدیک به پایین‌ترین سطح ۱۳ سال اخیر رسید زیرا شرکت‌کنندگان در نظرسنجی نسبت به شرایط کسب‌وکار، چشم‌انداز اشتغال و درآمد آینده ابراز بدبینی کردند - به عبارت دیگر، تقریباً در تمام ابعاد عملی اقتصاد.
نشانه‌های ملموسی از کاهش هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان در حال حاضر ظاهر شده است: مک‌دونالد هفته گذشته گفت که فروش در زنجیره رستوران‌های سراسری آن در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵ به طور غیرمنتظره‌ای کاهش یافته است زیرا مشتریان «با ابهام دست و پنجه نرم می‌کردند»، در حالی که هارلی-دیویدسون از کاهش دو رقمی در فروش به دلیل عدم اطمینان مصرف‌کننده خبر داد. تولیدکننده موتور سیکل گفت که راهنمایی خود برای درآمد و سود فصول آینده را کنار گذاشته است زیرا نمی‌تواند پیش‌بینی کند که اقتصاد یا احساسات مصرف‌کننده تنها در چند ماه آینده چگونه خواهد بود.
با این حال، اثرات گسترده‌تر جنگ تجاری ممکن است تا اواخر تابستان، پس از اتمام موجودی‌هایی که کسب‌وکارها ذخیره کرده‌اند و زمانی که شرکت‌ها متوجه شوند باید سرمایه‌گذاری و استخدام را کاهش دهند تا با هزینه‌های ورودی بالاتر و تقاضای کاهش یافته که با آن مواجه هستند، کنار بیایند، احساس نشود. در حال حاضر، شرکت‌ها عمدتاً از هرگونه تغییر بزرگ خودداری می‌کنند - زیرا بر این امکان حساب می‌کنند که ترامپ یا با چین و سایر شرکای تجاری به توافق برسد یا وقفه در نرخ‌های تعرفه بالاتر را به طور نامحدود تمدید کند.
این واقعیت که ترامپ باید این کارها را انجام دهد، به این معنی نیست که او انجام خواهد داد. تقریباً روزی نیست که او تعرفه جدیدی پیشنهاد نکند - روز یکشنبه، بر فیلم‌های ساخته شده در خارج از کشور - یا به آمریکایی‌ها نگوید که نیازی به خرید این همه چیز ندارند. هیچ سرمایه‌گذار یا شخص کسب‌وکاری نباید تعجب کند اگر ترامپ به نرخ‌های «روز آزادی» خود بازگردد و به تلاش برای زورآزمایی با چین ادامه دهد، که تقریباً به طور قطع اقتصاد ایالات متحده را به رکودی خودخواسته و کاملاً غیرضروری سوق خواهد داد. بازارها شرط بسته‌اند که جنگ ساختگی هرگز به جنگ واقعی تبدیل نخواهد شد. فقط می‌توانیم امیدوار باشیم که حق با آن‌هاست.