فرانسه در حال افزایش اتکای رزمی خود به ربات‌ها است، در حالی که کشورهای سراسر جهان آینده جنگ را بررسی می‌کنند.
در حالی که بسیاری از کشورها درباره استقرار ربات‌ها در میدان نبرد بحث کرده‌اند، فرانسه یک نقشه راه مشخص برای دستیابی به این هدف تدوین کرده است.
بر اساس گزارشی از خبرگزاری فرانسه به نقل از مقامات ارشد نظامی و سهامداران بخش دفاعی درگیر در آزمایش‌های جاری سیستم‌های خودمختار این کشور، وزارت نیروهای مسلح فرانسه همچنان در مسیر تحویل سیستم‌های رباتیک آماده رزم تا سال ۲۰۴۰ قرار دارد.
این جدول زمانی در سومین تکرار چالش "همکاری انسان و ماشین" (CoHoMa)، که یک تمرین با هدف ادغام پلتفرم‌های رباتیک در ساختارهای نیروی آینده است، تأیید شد.
اولین ربات‌های جنگی در سال ۲۰۲۷
ژنرال برونو باراتز، فرمانده برنامه‌های رزمی آینده برای ارتش فرانسه، گفت که قابلیت‌های عملیاتی رباتیک زمینی می‌تواند ظرف سه سال در دسترس واحدهای خط مقدم قرار گیرد.
باراتز گفت: «ما پیش‌بینی می‌کنیم که سیستم‌های تکامل‌یافته با کاربرد عملی را بسیار زودتر از سال ۲۰۴۰ در عناصر رزمی خود مستقر کنیم.» او بر فوریت برنامه‌های توسعه جاری تأکید کرد.
آزمایش‌های اخیر CoHoMa که در یک مرکز آزمایشی در غرب پاریس برگزار شد، پلتفرم‌های خودمختار مجهز به راه‌حل‌های حرکتی متنوع، شامل پا، چرخ و سیستم‌های ردیابی را به نمایش گذاشت که در زمین‌های مورد اختلاف و از میان موانع مصنوعی مانور می‌دادند.
این ماشین‌ها وظیفه انجام شبیه‌سازی‌های مختلف میدان نبرد را بر عهده داشتند، از جمله فرار از تله‌های بداهه، انجام شناسایی زمین و حفظ مواضع تحت درگیری فرضی دشمن.
ژنرال تونی مافیس، مدیر بخش فنی ارتش فرانسه، گفت که سیستم‌های بدون سرنشین در حال حاضر در نقش‌های با تماس کم مانند شناسایی و خنثی‌سازی مواد منفجره مؤثر هستند.
مافیس گفت: «ربات‌ها هنگام استفاده برای امنیت محیطی و پاکسازی مین‌ها، چند برابر کننده نیرو هستند.»
با این حال، او اذعان داشت که پیش از آنکه بتوان به چنین پلتفرم‌هایی نقش‌های رزمی مستقیم واگذار کرد، موانع مهندسی و تاکتیکی قابل توجهی باقی مانده است.
وی افزود: «ربات‌ها باید کشندگی و قابلیت بقای واحدهای ما را افزایش دهند، نه اینکه مانع مانور یا تأخیر در تصمیم‌گیری شوند.»
ارتش تمام‌رباتیک
شرکت‌کنندگان در چالش CoHoMa بر نیاز به انتقال رباتیک از آزمایشگاه‌ها به محیط‌های واقعی تأکید کردند.
بپتیست لپلتیه، مهندس برنامه، خاطرنشان کرد که این تمرین برای ارتباط مفاهیم توسعه با استفاده واقعی ضروری است.
او گفت: «این ما را مجبور می‌کند سیستم‌های خودمختار را تحت تنش‌های مرتبط با نبرد آزمایش کنیم.»
اگرچه آزمایش‌های رباتیک زمینی به طور رسمی در سال ۲۰۲۱ آغاز شد، سرعت و جهت توسعه به شدت تحت تأثیر درس‌های گرفته شده از جنگ جاری در اوکراین قرار گرفته است.
این درگیری نقش تحول‌آفرین پهپادهای هوایی کم‌هزینه را در عملیات شناسایی و جنبشی به نمایش گذاشته است.
در مقابل، پلتفرم‌های زمینی در پیچیدگی، مقرون‌به‌صرفه بودن و استقرار تاکتیکی عقب مانده‌اند.
ژنرال پیر شیل، رئیس ستاد ارتش، گفت: «سیستم‌های رباتیک زمینی در اوکراین در حال گسترش هستند، اما ادغام عملیاتی آنها هنوز در مراحل اولیه است.»
«پیچیدگی آنها و اتکا به اطلاعات لحظه‌ای به این معنی است که نمی‌توانند به طور مستقل عمل کنند. ادغام با پلتفرم‌های ISR [اطلاعات، نظارت، شناسایی] مبتنی بر پهپاد ضروری است.»
یکی از نمونه‌های اولیه که توسط پیمانکار دفاعی فرانسوی تالس (Thales) به نمایش گذاشته شد، دارای قابلیت پرتاب پهپاد یکپارچه بود که به ربات زمینی اجازه می‌داد یک پهپاد پیشاهنگ را برای نقشه‌برداری از زمین و تشخیص خطرات از قبل مستقر کند.
چنین راه‌حل‌های ترکیبی بر تأکید فزاینده بر ادغام رباتیک چند دامنه‌ای در اجزای هوایی و زمینی تأکید دارند.
در حالی که استقرار رزمی یک هدف بلندمدت است، کاربردهای فوری این سیستم‌ها بر پشتیبانی لجستیکی متمرکز خواهد بود.
کاروان‌های خودمختار، قاطرهای رباتیک و اتوماسیون زنجیره تأمین، محتمل‌ترین کاربردهای موج اول در میدان هستند.
ارتش فرانسه پیش از این بینش‌های به دست آمده از چالش‌های CoHoMa قبلی را پیاده‌سازی کرده است، و مقامات پیش‌بینی می‌کنند تحولات تحول‌آفرین‌تری در مراحل آتی رخ دهد.
دکترین فرانسه در مورد جنگ رباتیک به سمت یک مشارکت انسان و ماشین در حال تکامل است، جایی که سیستم‌های خودمختار به جای جایگزینی اپراتورهای انسانی، آنها را تکمیل می‌کنند و اولویت را به کاربرد تاکتیکی، حفاظت از نیرو و سرعت عملیات می‌دهند.
مسیر تا سال ۲۰۴۰ ممکن است پیچیده باشد، اما به نظر می‌رسد فرانسه متعهد به شکل دادن به میدان نبرد آینده‌ای است که در آن ربات‌ها در کنار سربازان می‌جنگند، نه پشت سر آنها.