
شصت دانشآموز خوششانس سال گذشته این فرصت را پیدا کردند تا در "ابتکار آفریقا"، یک خبرگزاری جدید در باماکو، پایتخت مالی، به عنوان روزنامهنگار آموزش ببینند. به کارآموزان درسهای آنلاین و حضوری در زمینه گزارشگری داده شد، با این وعده که سه نفر از آنها در نهایت به عنوان کارمند تماموقت در این آژانس استخدام خواهند شد. نکته اصلی، همانطور که توسط "فربیدن استوریز" (Forbidden Stories)، شبکه روزنامهنگاران تحقیقی، گزارش شده است، این بود که "ابتکار آفریقا" توسط سرویس اطلاعاتی روسیه اداره میشود.
بسیاری از کشورهای غربی در حال کاهش تلاشهای خود برای پخش بینالمللی هستند. در ماه مارس، رئیسجمهور دونالد ترامپ بودجه "صدای آمریکا" (Voice of America) و شبکههای خواهر آن را قطع کرد و USAID، که بودجه هزاران روزنامهنگار در سراسر جهان را تامین میکرد، منحل کرد. بودجه پخشکنندههای عمومی در همه جا از استرالیا تا کانادا و فرانسه کاهش یافته است.
نبرد ایدهها در جریان است. در حالی که کشورهای غربی ساکتتر میشوند، دیگران صدای خود را بلندتر میکنند. تیم دیوی، مدیر کل BBC، طبق گزارشها در ۱۴ مه اظهار داشت که چین و روسیه صدها میلیون یا احتمالاً میلیاردها دلار بر روی اطلاعات نادرست سرمایهگذاری میکنند. او در سخنرانی خود گفت: «آینده جامعه منسجم و دموکراتیک ما، برای اولین بار در زندگی من، در معرض خطر احساس میشود.» او خواستار افزایش بودجه برای دو برابر کردن پوشش سرویس جهانی BBC شد.
هجده ماه پیش، RT، شبکه خبری دولتی روسیه، یک کمپین تبلیغاتی جسورانه در کشورهایی مانند مکزیک، هند، صربستان و تونس راهاندازی کرد. یک آگهی RT در صفحه اول روزنامه "تایمز او ایندیا" (Times of India) پرسید: «چرا بریتانیا الماس کوه نور را باز نمیگرداند؟» سال گذشته، این شبکه "آکادمی RT" را افتتاح کرد که روزنامهنگاران را در آفریقا، آسیای جنوب شرقی و چین آموزش میدهد. اسپوتنیک (Sputnik)، یکی دیگر از سازمانهای خبری دولتی روسیه، اخیراً سرویس آفریقا را راهاندازی کرده است. به گفته امانوئل اوتولنگی (Emanuele Ottolenghi) از بنیاد دفاع از دموکراسیها (Foundation for Defence of Democracies)، یک اندیشکده آمریکایی، RT و اسپوتنیک در آمریکای لاتین در حال گسترش هستند، جایی که تولیدکنندگان، فیلمبرداران و فضای اداری خود را با Telesur ونزوئلا و HispanTV ایران مشترکاً استفاده میکنند.
کشورهای کوچکتر نیز اخبار را در سراسر جهان منتشر میکنند. شبکه خبری دولتی ترکیه، TRT، در سال ۲۰۲۳ سرویس آفریقا را راهاندازی کرد و در ماه مارس یک شعبه به زبان سومالیایی افتتاح نمود. به گفته یک گزارشگر سابق BBC، این شبکه در حال استخدام کارمندان سابق BBC بوده است. TRT علاوه بر ترویج اقدامات خوب ترکیه در آفریقا، جایی که در زیرساختها سرمایهگذاری میکند و سلاح صادر مینماید، از تمسخر قدرتهای استعماری سابق لذت میبرد.
بزرگترین سرمایهگذاری در عملیاتهای روزنامهنگاری خارجی به نظر میرسد توسط چین انجام شده است. به گفته مرکز مطالعات استراتژیک آفریقا (ACSS)، یک اندیشکده وابسته به وزارت دفاع آمریکا، خبرگزاری دولتی شینهوا (Xinhua) دفاتر خود در آفریقا را از "چندین" دفتر در دو دهه پیش به ۳۷ دفتر در سال گذشته افزایش داده است. مانند روسیه، این خبرگزاری نیز آموزش و بورسیه به روزنامهنگاران ارائه میدهد: مرکز مطبوعاتی چین-آفریقا (China Africa Press Centre) گزارشگران آفریقایی را برای دورههای ده ماهه به رسانههای چینی میفرستد تا فرهنگ تحریریه آنها را جذب کنند. StarTimes، یک شرکت چینی، اکنون دومین سرویس بزرگ تلویزیون دیجیتال در آفریقا است.
اخبار چینی به ویژه در رسانههای اجتماعی قوی است. در حالی که اعضای کنگره آمریکا نگران TikTok هستند، چین به نظر میرسد برای انتشار پیام خود در سطح بینالمللی به فیسبوک (Facebook)، یک شبکه اجتماعی آمریکایی، متکی است. پرمخاطبترین سازمان خبری در فیسبوک CNN یا نیویورک تایمز (New York Times) نیست، بلکه CGTN، شبکه تلویزیونی دولتی چین است که با ۱۲۵ میلیون دنبالکننده، اندکی جلوتر از شکیرا (Shakira)، ستاره پاپ قرار دارد. با وجود اینکه فیسبوک در خود چین ممنوع است، پنج سازمان خبری پرمخاطب در فیسبوک همگی چینی هستند که اخبار را به زبان انگلیسی منتشر میکنند (نمودار را ببینید).
به نظر میرسد سازمانهای چینی بخش عمدهای از دسترسی خود را با استفاده از تبلیغات فیسبوک خریداری کردهاند. هیچ یک از آنها در شبکههای اجتماعی دیگر به این اندازه محبوب نیستند. (برای مثال، در یوتیوب، چهار کانال خبری برتر همگی هندی هستند؛ در TikTok، پرمخاطبترین حساب خبری روزنامه دیلی میل بریتانیا است که پس از آن العربیه سعودی قرار دارد.) کتابخانه تبلیغات فیسبوک یک عملیات پیچیده را نشان میدهد، که رسانههای چینی قبل از صرف دلارهای هنگفت بر روی مؤثرترین تبلیغات، چندین آگهی را آزمایش میکنند. برخی از آگهیها محتوای ساده و جذاب (clickbait) برای نمایش مناطق گردشگری چین هستند. برخی دیگر بار سیاسی دارند: سال گذشته، شینهوا به فیسبوک پول پرداخت تا داستانی را تبلیغ کند که نشان میداد ماهیگیران فیلیپینی در آبهای مورد مناقشه جاسوس هستند، با هشتگ #fishyfishermen.
آیا این نوع تبلیغ اهمیت زیادی دارد؟ مطالعهای در نشریه "هاروارد میساینفورمیشن ریویو" (Harvard Misinformation Review) نزدیک به ۱۰۰۰ آگهی فیسبوک خریداری شده توسط رسانههای دولتی چین در سالهای ۲۰۱۸-۲۰۲۰ را که ۶۵۵ میلیون بار دیده شدهاند، عمدتاً در خارج از جهان ثروتمند، بررسی کرد. نویسندگان، آرجون تامبه (Arjun Tambe) و تونی فریدمن (Toni Friedman)، دریافتند که هرگاه یک کشور بیشتر از این آگهیها میدید، رسانههای آن کشور پوشش مثبتتری از چین ارائه میکردند - برای مثال، اعتراضات طرفدار دموکراسی در هنگ کنگ را "شورش" مینامیدند. با افزایش مواجهه با آگهیها، پوشش طرفدار چین در مورد موضوعاتی از جمله کووید-۱۹ و اقتصاد چین نیز افزایش یافت.
کشورها علاوه بر انتشار اخبار تحت نام تجاری خود، قراردادهایی برای گنجاندن داستانهای خود در نشریات محلی منعقد میکنند که اغلب از محتوای ارزانقیمت استقبال میکنند. به گفته ACSS، شینهوا با گروه رسانهای نیشن (Nation Media Group) کنیا توافقنامهای دارد که به آن امکان دسترسی به هشت ایستگاه رادیویی و تلویزیونی، ۲۸ میلیون دنبالکننده در رسانههای اجتماعی و ۹۰ هزار خواننده روزنامه روزانه آن شرکت در چهار کشور آفریقایی را میدهد. RT طبق گزارشها قراردادهایی با بیش از ۳۰ ایستگاه تلویزیونی آفریقایی برای پخش محتوای خود دارد. به گفته ویکتور ایلی (Victor Ilie) از اسنوپ (Snoop)، یک سایت خبری در رومانی، روسیه به ویژه علاقهمند به این نوع "پولشویی روایت" است. با افزایش سوءظن مخاطبان به رسانههایی مانند اسپوتنیک، روسیه به طور فزایندهای در حال همکاری با اینفلوئنسرها است. انتخابات ریاستجمهوری رومانی در ماه دسامبر پس از ادعای سازمانهای امنیتی این کشور مبنی بر کشف عملیات نفوذ با رهبری روسیه در TikTok لغو شد؛ در دور دوم انتخابات در این ماه، یک نامزد طرفدار روسیه دیگر به مقام اول رسید.
کشورهای غربی هنوز بلندگوهای قدرتمندی دارند. در یوتیوب، کانال بیبیسی به زبان هندی بیشتر از کانال انگلیسی آن دنبالکننده دارد؛ در فیسبوک، صفحه آن به زبان برمهای بیشتر از فاکس نیوز (Fox News) دنبالکننده دارد. و با وجود کاهش منابع، روزنامهنگاران مستقل در مناطق مورد مناقشه به کار خود ادامه میدهند. Ziarul de Garda، یک رسانه مولداویایی، از زمانی که آمریکا تامین مالی اهداکنندگان را متوقف کرده است، ۴۰ درصد از بودجه حقوق خود را از دست داده است. با این حال، رئیس آن، آلینا رادو (Alina Radu)، مصمم است: «ما در تحریریه خود یک قانون داریم. روسیه هرگز در مورد مولداوی آرام نمیگیرد. بنابراین ما نیز هرگز نباید آرام بگیریم.»