ماه هاست که رئیسجمهور ترامپ تهدید کرده است که به سادگی از مذاکرات ناامیدکننده برای آتشبس بین روسیه و اوکراین کنار خواهد کشید.
پس از یک تماس تلفنی در روز دوشنبه بین آقای ترامپ و رئیسجمهور ولادیمیر پوتین از روسیه، به نظر میرسد که این دقیقاً همان کاری است که رئیسجمهور آمریکا در حال انجام آن است. سوال عمیقتر اکنون این است که آیا او همچنین پروژه سه ساله آمریکا برای حمایت از اوکراین، یک دموکراسی نوپا که او مکرراً آن را به دلیل حمله غیرقانونی مورد سرزنش قرار داده است، را نیز کنار میگذارد؟
آقای ترامپ پس از تماس خود با آقای پوتین به رئیسجمهور ولودیمیر زلنسکی از اوکراین و دیگر رهبران اروپایی گفت که روسیه و اوکراین باید خودشان راه حلی برای جنگ پیدا کنند، تنها چند روز پس از اینکه گفته بود فقط او و آقای پوتین قدرت میانجیگری یک توافق را دارند. و او از تهدیدات خود برای پیوستن به یک کمپین فشار اروپایی که شامل تحریمهای جدید علیه روسیه میشد، عقبنشینی کرد. این اطلاعات به نقل از شش مقام که با این بحث آشنا بودند و به شرط ناشناس ماندن برای توصیف یک مکالمه خصوصی صحبت کردند، بیان شده است.
روایت آنها پرده از تصمیم آقای ترامپ برای دست کشیدن از یک فرآیند صلح که قبلاً قول داده بود در ۲۴ ساعت آن را حل کند، برمیدارد. و، مگر اینکه او دوباره مسیر خود را تغییر دهد، تحولات روز دوشنبه دقیقاً همان چیزی را برای آقای پوتین به ارمغان آورد که میخواست: نه تنها پایان فشار آمریکا، بلکه ایجاد شکافی عمیق در داخل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، بین آمریکاییها و متحدان سنتی اروپایی آنها، که میگویند به هر حال به تحریمها ادامه میدهند.
برای بسیاری، تصمیم آقای ترامپ از قبل پیشبینی شده بود – ابتدا با دیدار تلویزیونی آتشین او با آقای زلنسکی در دفتر بیضی، سپس با استعفای سفیر آمریکا در کییف.
بریجت ای. برینک، سفیر سابق و افسر کهنه کار وزارت خارجه، ماه گذشته پس از ترک کییف نوشت: «سیاست از ابتدای دولت ترامپ این بوده که به جای متجاوز، روسیه، بر قربانی، اوکراین، فشار بیاورد. صلح به هر قیمتی، اصلاً صلح نیست – این سازش است.»
اما آقای ترامپ دریافت که نمیتواند به هر قیمتی صلح به دست آورد، زیرا آقای پوتین پیشنهادات او را رد کرد. حتی پس از آنکه وزیر دفاع آقای ترامپ، پیت هگزث، اعلام کرد که اوکراین هرگز به ناتو نخواهد پیوست و باید امید به بازپسگیری تمام قلمروهایی که روسیه تصرف کرده است را کنار بگذارد – دو مورد از خواستههای آقای پوتین – این کافی نبود تا به آتشبس منجر شود.
آقای ترامپ، البته، معمولاً طرفدار فشار مالی است: او مرتباً متحدان و مخالفان را به یکسان تهدید به تعرفه و تحریم میکند. اما در بیانیهای به نیویورک تایمز، یک مقام کاخ سفید گفت که این وضعیت متفاوت است. این مقام، که به شرط ناشناس ماندن برای بحث در مورد تماسهای خصوصی رئیسجمهور صحبت کرد، گفت تحریمهای بیشتر علیه روسیه مانع فرصتهای تجاری خواهد شد و رئیسجمهور میخواهد فرصتهای اقتصادی را برای آمریکاییها به حداکثر برساند.
مقامات آمریکایی، از جمله وزیر امور خارجه مارکو روبیو، در پاسخ به منتقدان با اشاره به اینکه تحریمهای موجود علیه روسیه، که عمدتاً پس از حمله سال ۲۰۲۲ اعمال شدهاند، همچنان پابرجا هستند، و همچنین اشتراک اطلاعات با اوکراین ادامه دارد.
آقای روبیو روز سهشنبه در کمیته روابط خارجی سنا گفت: «وقتی ولادیمیر پوتین امروز صبح از خواب بیدار شد، همان مجموعه تحریمهایی را داشت که از ابتدای این درگیری همیشه داشته است.» او افزود که اوکراین همچنان از ایالات متحده و متحدانش سلاح دریافت میکند.
او اصرار داشت که آقای ترامپ «تلاش میکند جنگی خونین و پرهزینه را که هیچ طرفی نمیتواند در آن پیروز شود، پایان دهد.»
با این حال، مفهوم ضمنی تماس آقای ترامپ با آقای زلنسکی و اروپاییها این است که دوره هزینههای آمریکا در زمینه انرژی دیپلماتیک، تسلیحات جدید برای اوکراین و تحریمهای اقتصادی علیه روسیه به سرعت رو به پایان است. چندین مقام اروپایی گفتند پیامی که آنها از این تماس دریافت کردند این بود که نباید انتظار داشته باشند ایالات متحده به زودی به آنها در اعمال فشار مالی بیشتر بر آقای پوتین بپیوندد.
برای آقای ترامپ، این یک چرخش است. در پستهای رسانههای اجتماعی در ماههای اخیر، او به صورت مقطعی روسیه را به تعرفه و تحریم تهدید کرده بود اگر با اوکراین در اعلام آتشبس بیقید و شرط ۳۰ روزه مخالفت کند.
او در تاریخ ۸ مه، پس از تماسی با آقای زلنسکی، در تروث سوشال نوشت: «اگر آتشبس رعایت نشود، ایالات متحده و شرکای آن تحریمهای بیشتری اعمال خواهند کرد.» او این موضع را در تماسی با نخستوزیر کییر استارمر از بریتانیا، رئیسجمهور امانوئل ماکرون از فرانسه و صدراعظم فریدریش مرز از آلمان تکرار کرد، زمانی که آنها ۱۰ روز پیش به کییف سفر کردند و ضربالاجلی برای آقای پوتین تعیین کردند تا توافق آتشبس را امضا کند.
اما پس از تماس آقای ترامپ با آقای پوتین در روز دوشنبه، این تعهدات از بین رفت. رئیسجمهور آمریکا، هم در انظار عمومی و هم در تماس خود با رهبران اروپایی، از پیگیری این تهدید خودداری کرد.
آقای ترامپ در اظهارات عمومی خود اشاره کرد که تماس او با آقای پوتین به نوعی پیشرفت منجر شده است. اما به سرعت برای اوکراینیها و اروپاییها روشن شد که رهبر روسیه هیچ امتیازی فراتر از مذاکره به آقای ترامپ نداده است. روسیه در حال حاضر نیز مشغول مذاکره است، هرچند با بیمیلی، با اعزام یک تیم سطح پایینتر به استانبول در هفته گذشته برای گفتگو با اوکراینیها.
آقای ترامپ در طول کارزار انتخاباتی خود به طرز مشهوری قول داده بود که صلح بین روسیه و اوکراین را در ۲۴ ساعت برقرار خواهد کرد – و این کار را آسان برای یک مذاکرهکننده ماهر به تصویر کشید. او از آن زمان دریافته است که این کار بسیار دشوارتر از آن چیزی است که تصور میکرد، و اکنون میگوید که زمانی که این جدول زمانی را مطرح کرد، کمی «کنایهآمیز» صحبت میکرد.
آقای ترامپ، که از کندی پیشرفت و سرسختی آقای پوتین ناامید شده است، علناً در مورد کنار کشیدن از مذاکرات فکر کرده است. و در پست روز دوشنبه خود روشن کرد که مشتاق است ایالات متحده را از این بحثها بیرون بکشد و به انجام معاملات تجاری با روسیه بپردازد.
آقای ترامپ نوشت که شرایط پایان جنگ «بین دو طرف مذاکره خواهد شد، همانطور که فقط میتواند باشد، زیرا آنها جزئیات مذاکرهای را میدانند که هیچ کس دیگری از آن آگاه نیست.»
سپس او به سمت آنچه برخی از رهبران اروپایی معتقدند هدف اصلی اوست، چرخید: عادیسازی روابط بین واشنگتن و مسکو.
آقای ترامپ افزود: «روسیه میخواهد تجارت گستردهای با ایالات متحده پس از پایان این 'حمام خون' فاجعهبار انجام دهد، و من موافقم. فرصت عظیمی برای روسیه وجود دارد تا مقادیر انبوهی شغل و ثروت ایجاد کند. پتانسیل آن نامحدود است.»
روشن نیست که عادیسازی چگونه خواهد بود. در دوره اول ریاستجمهوری خود، آقای ترامپ از چندین پیمان مهم کنترل تسلیحات با روسیه خارج شد، و آخرین آنها، پیمان "نیو استارت" که تعداد تسلیحات هستهای قارهپیما را که هر طرف مستقر میکند محدود میکند، در فوریه آینده منقضی میشود. تاکنون مذاکراتی برای جایگزینی آن وجود ندارد.
اما آقای ترامپ مشتاق بوده تا به شرکتهای آمریکایی کمک کند از بخش انرژی و مواد معدنی کمیاب روسیه، از جمله سایر زمینههای بالقوه سرمایهگذاری، بهرهمند شوند. تاکنون، آقای ترامپ و تیم امنیت ملی او اصرار داشتهاند که هیچ یک از این معاملات نمیتواند قبل از توافق صلح بین روسیه و اوکراین اتفاق بیفتد.
به نظر میرسد آقای پوتین اشتیاق آقای ترامپ به تجارت را درک میکند و بسیاری از مکالمات آنها را به سمت روابط اقتصادی بالقوه هدایت کرده است، طبق گفته افرادی که در جریان تماسهای تلفنی آنها در روز دوشنبه و اوایل سال جاری قرار گرفتهاند. در نتیجه، اروپا اکنون به سمت تحریمهای جدید حرکت میکند و ایالات متحده به نظر میرسد آماده حرکت در جهت مخالف است، با نگاه به عبور از مسئله اوکراین و پرورش روابط بزرگتر با روسیه.
این دقیقاً همان نوع شکافی در داخل ناتو است که آقای پوتین در دو دهه گذشته به دنبال ایجاد و بهرهبرداری از آن بوده است.
روز سهشنبه، بریتانیا موج جدیدی از تحریمها را علیه بخشهای نظامی، انرژی و مالی روسیه، در واکنش به حملات پهپادی روسیه علیه شهرهای اوکراین، اعلام کرد.
دیوید لامی، وزیر امور خارجه بریتانیا، در بیانیهای گفت: «آخرین حملات پوتین بار دیگر چهره واقعی او را به عنوان یک جنگافروز نشان میدهد.» او از آقای پوتین خواست که فوراً با «آتشبس کامل و بیقید و شرط موافقت کند تا بتوان مذاکراتی برای صلح عادلانه و پایدار انجام داد.»
بیانیه خبری دولت بریتانیا در مورد اعلام تحریمهای جدید هیچ اشارهای به ایالات متحده نکرد، اما در عوض اظهار داشت که اتحادیه اروپا در حال آمادهسازی برای «اعلام هفدهمین بسته تحریمهای خود علیه روسیه، در تلاشی هماهنگ برای تضمین صلح عادلانه و پایدار در اوکراین» است.
یک مقام ارشد اروپایی که در بحثهای پشت درهای بسته دخیل بوده است، گفت که به نظر میرسد آقای ترامپ هرگز برای پیوستن به تحریمها علیه روسیه سرمایهگذاری نکرده است، حتی اگر این کشور از آتشبس بیقید و شرط سر باز زند. این مقام گفت، تهدیدات او عمدتاً نمایشی به نظر میرسیدند؛ ایالات متحده در طراحی تحریمهای جدید اصلی شرکت نکرد.
اختلاف نظر بین آمریکاییها و اروپاییها بر سر حمایت از اوکراین به احتمال زیاد در دو نشست تقریباً پیاپی به اوج خود خواهد رسید: گروه ۷ (G7) در کانادا در اواسط ژوئن و نشست ناتو یک هفته بعد در لاهه. نشست دوم، به ویژه، به حمایت بلندمدت از اوکراین و اقدامات برای مهار نیروهای روسی میپردازد تا آنها یکی از اعضای ضعیفتر اتحاد آتلانتیک را به چالش نکشند – و این آزمون را مطرح میکند که آیا آقای ترامپ تحت پیمان ناتو به کمک آن عضو خواهد آمد یا خیر.
مایکل کرولی از واشنگتن گزارش تکمیلی ارائه داد.