دونالد ترامپ، رئیس جمهور، این موضوع را منطقی و سرراست جلوه داد. ترامپ در 4 فوریه گفت، ایالات متحده، قدرتمندترین کشور روی زمین، پس از یک سال و نیم جنگ ویرانگر، نوار غزه را تصرف خواهد کرد، ساختمان های آسیب دیده و مهمات منفجر نشده را بر می دارد و این مکان را بازسازی می کند. وی گفت، در این میان، ساکنان غزه باید توسط کشورهای همسایه پذیرفته شوند و به زندگی هایی دسترسی پیدا کنند که آنقدر "زیبا" باشد که نخواهند برگردند.
اما برای ایالات متحده برای به دست گرفتن کنترل نوار غزه، همه چیز جز ساده خواهد بود. و ایده انتقال ساکنان این منطقه به کشورهای همسایه نه تنها توسط آن کشورها رد می شود، بلکه در بین مردم غزه و در جهان عرب نیز بسیار بحث برانگیز است.
ترامپ چه پیشنهادی داده است؟
ترامپ تقریباً همه را شگفت زده کرد وقتی گفت که ایالات متحده کنترل غزه را به دست می گیرد، 2 میلیون ساکن آن را به کشورهای دیگر منتقل می کند، لاشه ها را پاک می کند، بمب های منفجر نشده را برچیده و یک منطقه تفریحی شبیه ریویرا می سازد. مفهوم این امر یک پروژه 10-15 ساله حذف گسترده آوار و ساخت و ساز به رهبری شرکت های آمریکایی است. وی گفت که این طرح مشاغل متعددی ایجاد می کند و پیشنهاد کرد که مردم بسیاری از ملیت ها، از جمله فلسطینی ها، از زندگی در نهاد جدید استقبال می کنند، اما به طور مبهم مشخص نکرد که تحت حاکمیت چه کسی خواهد بود.
چه چیزی لازم است تا ایالات متحده کنترل غزه را به دست گیرد؟
تقریباً غیرقابل تصور است که چنین پروژه ای بدون دخالت سنگین نیروهای آمریکایی آغاز شود - و به نظر می رسد ترامپ این موضوع را منتفی نمی داند. وی گفت که ایالات متحده "هر آنچه لازم باشد انجام خواهد داد" و نقش ایالات متحده در غزه را "موقعیت مالکیت بلندمدت" توصیف کرد. به نظر می رسید این با وعده مبارزات انتخاباتی ترامپ مبنی بر کاهش دخالت ایالات متحده در درگیری های خارجی و نادیده گرفتن تلاش های نظامی قبلی ایالات متحده در منطقه که به فاجعه ختم شد، مانند بمب گذاری های کامیونی در سال 1983 که 241 سرباز آمریکایی را در بیروت کشت و جنگ های تحت رهبری ایالات متحده در عراق و افغانستان، مغایرت دارد.
دولت اسرائیل چه گفته است؟
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، که در زمان طرح این ایده در چند قدمی ترامپ ایستاده بود، آن را به عنوان تفکری خارج از چارچوب در "سطح بسیار بالاتر" و مسیری ارزشمند برای پیگیری ستود. واکنش اولیه دیگر در اسرائیل، آغوشی تنگ بود، به ویژه در جناح راست، بلکه در جاهای دیگر طیف سیاسی نیز. این ایده که غزه، که منبع درگیری خونین برای اسرائیل بوده است، می تواند توسط ایالات متحده تصرف شود و ساکنان آن به خارج از کشور منتقل شوند، تقریباً یک فانتزی برای اکثریت اسرائیلی ها است. یک هدف کلیدی جنگ کنونی، رفع هرگونه تهدید آینده برای اسرائیل از غزه است.
واکنش فلسطینی ها چه بوده است؟
پاسخ فلسطین یک رد سریع و خشمگینانه بود و اصرار داشت که تنها راه حل یک کشور مستقل است که برای و توسط فلسطینی هایی اداره می شود که هرگز موافقت نخواهند کرد که از سرزمین خود منتقل شوند. حسین الشیخ، یکی از رهبران ارشد فلسطینی در یک بیانیه رسمی گفت: «در اینجا به دنیا آمدیم، در اینجا زندگی کردیم و در اینجا خواهیم ماند.»
برهم زدن خرد متعارف به ترامپ کمک کرد تا با توافقنامه های ابراهیم که در اولین دوره ریاست جمهوری وی امضا شد، روابط مسالمت آمیز بین اسرائیل و مراکش، بحرین، امارات متحده عربی و سودان برقرار شود.
اما کنار گذاشتن کامل ایده تشکیل کشور فلسطین می تواند به طور جدی منطقه را بی ثبات کند و بسیاری از کشورها را علیه ایالات متحده کند.
چرا کشورهای همسایه مخالف انتقال فلسطینی ها از غزه هستند؟
دولت های آن کشورها چنین اقدامی را به منزله پایان دادن به هدف فلسطینی ها برای تشکیل یک کشور مستقل در غزه و کرانه باختری می دانند، آرزویی که آنها مدت ها از آن حمایت کرده اند. هیچ یک نمی خواهند با ارائه خانه جدیدی برای کسانی که با تأسیس دولت یهودی رانده شده اند، به اسرائیل کمک کنند.
در حال حاضر، بیش از نیمی از مردم اردن فلسطینی هستند و این کشور همچنین خانه حدود یک میلیون پناهنده از سوریه و عراق است، بنابراین توانایی آن برای جذب همسایگان بدون تابعیت بیشتر به شدت تحت فشار است. صلح آن با اسرائیل باعث بی ثباتی داخلی آن از سوی اسلام گرایان محلی می شود و تزریق گسترده پیروان حماس - که خواستار نابودی اسرائیل است - بیشتر آینده سلطنت را به خطر می اندازد.
دولت مصر در نبرد دائمی با اخوان المسلمین، جنبشی که حماس به آن وابسته است، قرار دارد. این کشور پرجمعیت و فقیر است و تمایلی به جذب صدها هزار فلسطینی فقیر از غزه ندارد.
آیا اصلاً مردم غزه موافقت می کنند که این سرزمین را ترک کنند؟
به عنوان افراد، بسیاری در غزه گفته اند که با خوشحالی برای یک زندگی بهتر نقل مکان می کنند - حدود یک سوم در نظرسنجی های قبل از جنگ گفتند که اگر بتوانند به ترکیه، اروپا یا آمریکای شمالی نقل مکان می کنند.
اما، به عنوان یک فرهنگ و ملت، ریشه کن شدن آسیب زا خواهد بود. اعرابی که در فلسطین زندگی می کردند، زمانی که اسرائیل در سال 1948 اعلام استقلال کرد، ایده تشکیل یک کشور یهودی در سرزمین خود را کاملاً رد کردند. اسرائیل مورد حمله کشورهای عربی همسایه قرار گرفت و جنگ حاصله توسط فلسطینی ها به عنوان نکبه، یا فاجعه، که تخمین زده می شود 700000 پناهنده فلسطینی تولید کرد، نامیده می شود. بسیاری از آنها به غزه گریختند تا جایی که امروزه آنها و نوادگانشان حدود 81 درصد از 2 میلیون نفر این منطقه را تشکیل می دهند. مقاومت در برابر جابجایی یک اصل اساسی در آرمان فلسطین بوده است.