پنج سال پس از قتل جورج فلوید، جنبش عدالت نژادی همچنان ادامه دارد

۲۵ مه (رویترز) - شیریدوه مک‌گی برای زنده نگه داشتن یاد پسرعمویش جورج فلوید تلاش می‌کند.

میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به خیابان‌ها ریختند تا به کشتار جورج فلوید توسط پلیس اعتراض کنند. فلوید، مرد سیاه‌پوست اهل مینیاپولیس، در مه ۲۰۲۰ پس از اینکه افسر پلیس برای چند دقیقه روی گردنش زانو زد، "نمی‌توانم نفس بکشم" را نجوا کرد و اندکی بعد جان باخت.

درخواست او به شعاری برای جنبش اعتراضی تبدیل شد که خواستار پاسخگویی پلیس و عدالت نژادی بود. شرکت‌ها مبالغ قابل توجهی را متعهد شدند تا به تبعیض سیستماتیک بپردازند. و گفتگوها درباره نژادپرستی ساختاری در کانون توجه قرار گرفت.

با این حال، دقیقاً پنج سال پس از قتل فلوید، کشور شاهد چرخش چشمگیری در حمایت از تلاش‌های برابری نژادی بوده است. تعهدات شرکت‌های آمریکایی و دولت کمرنگ شده یا حذف شده‌اند. سیاست‌ها و برنامه‌های تنوع، برابری و شمولیت (DEI) در معرض دید دولت پرزیدنت دونالد ترامپ قرار دارند. برخی از این عقب‌گردها قبل از بازگشت او به دفتر ریاست‌جمهوری اتفاق افتاده‌اند.

مک‌گی در مراسم یادبود فلوید در روز پنجشنبه در هیوستون گفت که قتل فلوید "یک فداکاری نهایی بود، و من فکر می‌کنم اگر فرصت‌هایی برای مردم ایجاد نکنید تا از آن درس بگیرند، اگر به خاطر آن فقدان بزرگ تغییراتی ایجاد نشود، در این صورت بی‌فایده بوده است. مرگ او بی‌فایده بود." وی افزود که از عقب‌گردها و تصمیم وزارت دادگستری برای کنار گذاشتن نظارت‌هایی که پس از فلوید و کشتارهای دیگر سیاه‌پوستان توسط پلیس آغاز شده بود، ناامید اما شگفت‌زده نیست.

حامیان می‌گویند تلاش سراسری برای عدالت نژادی با وجود فقدان اصلاحات قابل توجه ادامه یافته است. اما آن‌ها اذعان می‌کنند که مسیر پیش رو دشوار است و آن را واکنش شدید به تلاش‌های مربوط به تنوع و حقوق مدنی توصیف می‌کنند.

دریک جانسون، رئیس NAACP، گفت: "(جورج فلوید) درک بسیاری در سراسر کشور بود که این قتل علنی نه تنها وحشتناک است، بلکه سؤال در مورد رفتار با سیاه‌پوستان، به ویژه مردان سیاه‌پوست، در این کشور را به طور کامل مطرح کرد. اما روی دیگر این سکه این است که متأسفانه خستگی در این کشور وجود دارد."

کارشناسان می‌گویند دوره‌های واکنش منفی جدید نیستند. در طول تاریخ آمریکا، از جمله پس از جنبش حقوق مدنی، کشور دوره‌هایی از "خستگی نژادی" یا رنجش را پس از پیشرفت در تأمین حقوق گروه‌های به حاشیه رانده شده تجربه کرده است.

نادیا براون، استاد علوم سیاسی و رئیس برنامه مطالعات زنان و جنسیت در دانشگاه جورج‌تاون، گفت: "دیدن عقب‌گردِ آغاز یک بیداری نژادی در کمتر از پنج سال، در حالی که ۱۲ سال و چندین انتخابات ملی طول کشید تا ما به دوره جیم کرو، حضیض سیاست سیاه‌پوستان پس از بازسازی، برسیم، این بار واقعاً سریع اتفاق افتاد. پنج سال بعد، من فکر می‌کنم آن حس خوش‌بینی از بین رفته است."

نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو در ۷ مه ۲۰۲۵ نشان داد که ۷۲ درصد از بزرگسالان در سال ۲۰۲۵ گفتند تمرکز بر نابرابری نژادی به تغییراتی که به سیاه‌پوستان کمک کند، منجر نشده است. همچنین نشان داد که ۶۷ درصد از سیاه‌پوستان در مورد دستیابی کشور به برابری نژادی شک داشتند.

جولیانا هوروویتز، یکی از نویسندگان گزارش و مدیر ارشد تحقیقات در مرکز تحقیقات پیو، گفت: "در پنج سال گذشته شک و تردید در حال افزایش بوده است. این یک تغییر بسیار قابل توجه است."

طبق گزارش پیو، پس از آنکه تعدادی از شرکت‌ها برنامه‌های DEI خود را به کلی کنار گذاشتند یا به حمایت پنهانی از آن‌ها ادامه دادند، آمریکایی‌ها همچنان در مورد اهمیت اظهارنظر شرکت‌ها در مورد مسائل سیاسی یا اجتماعی اختلاف نظر دارند.

کشیش ال شارپتون، که در مراسم تشییع جنازه فلوید سخنرانی کرد و روز یکشنبه سالگرد او را با خانواده فلوید در هیوستون گرامی می‌دارد، در حال برنامه‌ریزی برای راهپیمایی بزرگی در وال استریت در ماه اوت است.

شارپتون، بنیانگذار شبکه اقدام ملی، که با تعدادی از مدیران عامل شرکت‌ها ملاقات کرده و آن‌ها را به لغو عقب‌گرد DEI خود یا حفظ سیاست‌هایشان ترغیب کرده است، گفت: "ما می‌توانیم بخش خصوصی را پاسخگو نگه داریم، زیرا آن‌ها نمی‌توانند از خروج دلارهای ما چشم‌پوشی کنند."

حامیان حقوق مدنی از شرکت‌ها خواسته‌اند تا نمایندگی اقلیت‌ها در رهبری را افزایش داده و در جوامع محروم سرمایه‌گذاری کنند.

کوین مک‌گاری، محافظه‌کار و بنیانگذار سازمان غیرانتفاعی Every Black Life Matters مستقر در تگزاس، گفت پس از قتل فلوید، برخی شرکت‌ها تحت فشار قرار گرفتند تا تعهداتی برای پیشبرد برابری در شیوه‌های استخدام بدهند.

در حالی که حامیان حقوق مدنی می‌گویند DEI تضمین می‌کند که نامزدهای اقلیت واجد شرایط فرصت‌های برابر دارند، مک‌گاری و دیگر منتقدان این تلاش‌ها را "غیرمبنی بر شایستگی" توصیف کرده‌اند و او گفت: "همه باید برای داشتن یک استاندارد عالی تلاش کنند."

برخی در مورد تأثیر اعتراضات جنبش جان سیاه‌پوستان مهم است (Black Lives Matter) با توجه به عدم اصلاحات گسترده سؤال کرده‌اند. اما کارشناسان به رویترز گفتند که این جنبش گفتگوی ملی و روایت را تغییر داده است.

براون گفت که این جنبش "دیدگاه آمریکایی‌ها نسبت به سیاه‌پوستان را تغییر داد و باعث شد از دریچه یک لنز سیستماتیک به مسائل نگاه کنند و بفهمند نژاد و نژادپرستی چگونه در ایالات متحده عمل می‌کنند."

مارک موریال، رئیس انجمن شهری ملی، خاطرنشان کرد که در دولت رئیس‌جمهور سابق جو بایدن، تعدادی از افسران محکوم شدند و ۱۲ تحقیق درباره نقض حقوق مدنی در ادارات پلیس آغاز شد. با این حال، دولت بایدن پیش از ترک پست خود هیچ توافق الزام‌آوری در پرونده‌های سوء رفتار پلیس به دست نیاورد.

موریال گفت: "این پیشرفت که مادی بود، اما نه آن پیشرفتی که ما می‌خواستیم، اکنون حتی بیشتر تهدید می‌شود. ما نیاز داریم شهرداران، اعضای شورای شهر، قانونگذاران ایالتی و مقامات دولتی محلی پرچم اصلاحات پلیس را بردارند."

ملینا عبدالله، بنیانگذار BLM Grassroots، گفت که این جنبش "در یک دوراهی" قرار دارد، اما گفت که استراتژی آن به سمت تلاش‌های سیاستی در سطح ایالتی - از جمله فشار برای تأمین بودجه برای نیروهای امدادگر سلامت روان و حقوق ترنس‌های سیاه‌پوست - تغییر کرده است، جایی که تأثیر ممکن است حادتر باشد.

عبدالله گفت: "ما می‌گوییم وقت آن است که تلاش‌هایمان را دوچندان کنیم."

جنبش برای جان سیاه‌پوستان (Movement for Black Lives)، شبکه‌ای ملی متشکل از بیش از ۱۰۰ سازمان، گفت که مأموریت آن‌ها بدون تغییر باقی مانده است.

آماره اِنیا، مدیر مشترک M4BL، گفت: "ما سیاه‌پوستان، همیشه نوعی قناری در معدن بوده‌ایم، و همیشه در خط مقدم تلاش برای افشای این سیستم‌های سرکوبگر بوده‌ایم. این فقط در سال ۲۰۲۰ شروع نشد و در پنج سال گذشته نیز تغییر نکرده است."

گزارش از کت استافورد؛ گزارش‌های اضافی از دبورا لوتربک؛ ویرایش توسط آرورا الیس