Supply Lines خبرنامه‌ای روزانه است که تجارت جهانی را پیگیری می‌کند. اینجا ثبت‌نام کنید.
بر اساس گزارشی جدید، تراکم بندری در قطب‌های کلیدی در شمال اروپا و سایر مناطق در حال بدتر شدن است، که نشان می‌دهد جنگ‌های تجاری می‌توانند اختلالات دریایی را به آسیا و ایالات متحده گسترش داده و نرخ‌های کشتیرانی را افزایش دهند.
بر اساس گزارش روز جمعه از دروری (Drewry)، یک شرکت مشاوره دریایی در لندن، زمان انتظار برای پهلوگیری در برمرهافن آلمان بین اواخر مارس و اواسط ماه می ۷۷ درصد افزایش یافته است. تاخیرها در همین مدت در آنتورپ ۳۷ درصد و در هامبورگ ۴۹ درصد افزایش یافته‌اند، و روتردام و فلیکس‌استو بریتانیا نیز زمان‌های انتظار طولانی‌تری را نشان می‌دهند.
کمبود نیروی کار و کاهش سطح آب در رود راین، عوامل اصلی هستند که ترافیک بارج‌ها به و از مناطق داخلی را مختل می‌کنند. تشدید این محدودیت‌ها، عقب‌نشینی موقت دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، از تعرفه‌های ۱۴۵ درصدی بر واردات چین است که تقاضای کشتیرانی را به جلو سوق داده است بین بزرگترین اقتصادهای جهان.
دروری اعلام کرد: «تأخیرهای بندری باعث افزایش زمان حمل‌ونقل، ایجاد اختلال در برنامه‌ریزی موجودی و سوق دادن حمل‌کنندگان به نگهداری انبار اضافی می‌شود. علاوه بر این فشارها، تجارت ترانس‌پاسیفیک به سمت شرق، نشانه‌هایی از آغاز زودهنگام فصل اوج را به دلیل توقف ۹۰ روزه تعرفه‌های آمریکا و چین، که قرار است ۱۴ اوت به پایان برسد، نشان می‌دهد.»
الگوهای مشابهی در شنژن چین، و همچنین لس آنجلس و نیویورک در حال پدیدار شدن هستند، «جایی که تعداد کشتی‌های کانتینری در انتظار پهلوگیری از اواخر آوریل در حال افزایش است.»
با این حال، تورستن اسلوک، اقتصاددان ارشد Apollo Management، در یادداشتی روز یکشنبه اشاره کرد که آتش‌بس تعرفه‌ای آمریکا و چین که تقریباً دو هفته پیش حاصل شد، هنوز منجر به افزایش ناگهانی کشتی‌ها در اقیانوس آرام نشده است.
اسلوک نوشت: «این سوال را مطرح می‌کند: آیا تعرفه‌های ۳۰ درصدی بر چین هنوز خیلی بالا هستند؟ یا شرکت‌های آمریکایی صرفاً منتظرند تا ببینند تعرفه‌ها قبل از افزایش حمل‌ونقل بیشتر کاهش می‌یابند یا خیر؟»
اختلاف اتحادیه اروپا و آمریکا
تعرفه‌های ایالات متحده – همراه با تهدیدها و آتش‌بس‌های ناگهانی – باعث می‌شود واردکنندگان و صادرکنندگان در تنظیم سفارشات خود با مشکل مواجه شوند و نوسانات فصلی غیرمعمول در تقاضا ایجاد کنند. برای خطوط کشتیرانی، این موارد به تأخیر و هزینه‌های بالاتر منجر می‌شوند که نیاز به افزایش نرخ حمل‌ونقل دارند.
جدیدترین ضربه به قابلیت پیش‌بینی روز جمعه وارد شد، زمانی که ترامپ تهدید کرد که اتحادیه اروپا را با تعرفه ۵۰ درصدی در اول ژوئن هدف قرار می‌دهد، اقدامی که می‌تواند تجارت بین دو سوی اقیانوس اطلس را متلاطم کند.
آکسفورد اکونومیکس در یادداشت تحقیقاتی روز شنبه خود اعلام کرد: «عدم قطعیت سیاسی اضافی، با افزودن ریسک به تصمیمات مربوط به هزینه‌ها، یک هزینه اضافی بر فعالیت جهانی خواهد بود.» این موسسه اضافه کرد که آلمان، ایرلند، ایتالیا، بلژیک و هلند با توجه به نسبت صادراتشان به آمریکا به تولید ناخالص داخلی، آسیب‌پذیرترین کشورها هستند.
بلومبرگ اکونومیکس در یادداشت تحقیقاتی روز جمعه اعلام کرد که «تعرفه‌های اضافی ۵۰ درصدی احتمالاً صادرات اتحادیه اروپا به ایالات متحده را برای تمام محصولاتی که با عوارض متقابل مواجه می‌شوند، نزدیک به صفر کاهش می‌دهد – که کل صادرات اتحادیه اروپا به ایالات متحده را بیش از نصف کاهش می‌دهد.»
عدم قطعیت فزاینده در مورد اینکه آیا ترامپ این تهدید تجاری بزرگ را عملی خواهد کرد یا مانند مورد چین آن را به تعویق می‌اندازد، به فشارهای کشتیرانی می‌افزاید.
حمل‌کنندگان، از جمله شرکت کشتیرانی مدیترانه‌ای ام‌اس‌سی (MSC Mediterranean Shipping Co.)، بزرگترین خط کانتینری جهان، پیش از این افزایش نرخ عمومی و حق‌السعی فصل اوج را، که از ژوئن برای محموله‌های ورودی از آسیا آغاز می‌شود، اعلام کرده بودند.
در هفته‌های آینده، این عوامل احتمالاً نرخ‌های لحظه‌ای حمل‌ونقل دریایی را افزایش می‌دهند، هزینه‌ای که هنوز تحت تاثیر آشفتگی ژئوپلیتیکی قرار دارد.
کشتی‌های باری هنوز تا حد زیادی از دریای سرخ که حوثی‌های یمن حملات به کشتی‌ها را در اواخر سال ۲۰۲۳ در آنجا آغاز کردند، دوری می‌کنند و برای انتقال کالا در مسیرهایی که آسیا، اروپا و آمریکا را به هم متصل می‌کنند، از اطراف جنوب آفریقا دریانوردی می‌کنند.
پرهیز از «تراکم عظیم»
هابن جنسن در وبینار گفت که هنوز عبور از دریای سرخ ایمن نیست و اشاره کرد که هرگونه بازگرداندن نهایی سفرهای منظم از طریق کانال سوئز باید تدریجی باشد، شاید چندین ماه طول بکشد، تا از پر شدن بندرها با ترافیک کشتی‌ها جلوگیری شود.
هابن جنسن گفت: «اگر بخواهیم از یک روز به روز دیگر این کشتی‌ها را از طریق سوئز بازگردانیم، در بسیاری از بندرها تراکم عظیمی ایجاد خواهیم کرد. بنابراین رویکرد ما این خواهد بود که اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، آن را در یک دوره زمانی طولانی‌تر انجام دهیم تا بندرها فرو نریزند، زیرا این به نفع هیچ‌کس نیست.»