نکات کلیدی
- پروژه پنلهای خورشیدی Silicon Ranch در نزدیکی یک پناهگاه حیات وحش به دلیل نگرانیهای محلی درباره خرسهای سیاه رد شد.
- احساسات در مورد انرژیهای تجدیدپذیر به دلیل عوامل سیاسی و مخالفتهای محلی با معافیتهای مالیاتی، رو به تیرگی گذاشته است.
- اجاره زمین برای پروژههای خورشیدی، درآمد قابل توجهی بیش از کشت چوب به مالکان زمین میپردازد و همین امر باعث رشد مزارع خورشیدی در جنوب شده است.
پری، جورجیا — شکارچیان، گیاهشناسان، ساکنانی که نگران کیفیت آب بودند و افرادی که از متون مقدس نقل قول میکردند، برای مخالفت با نصب ۲۱۰۰ هکتار پنل خورشیدی در کنار یک پناهگاه حیات وحش صف کشیدند.
اما این وضعیت وخیم خرسهای سیاه محلی بود که پیشنهاد شرکت «سیلیکون رَنچ» (Silicon Ranch)، یکی از بزرگترین اپراتورهای خورشیدی در جنوب، را به شکست کشاند.
حدود ۳۰۰ خرس که در منطقه حفاظتشده حیات وحش «اوکی وودز» (Oaky Woods) و جنگلهای مجاور آن زندگی میکنند، پیش از این نیز به دلیل بزرگراهها و ساختوسازها چنان محصور شدهاند که دچار درونزایی شدهاند و تولههایشان بدون گوش و دم و با تعداد غیرمعمول بیضهها به دنیا میآیند.
سیلیکون رنچ اعلام کرد که بیش از نیمی از ملک حدود ۴۷۰۰ هکتاری را عاری از پنلهای خورشیدی نگه خواهد داشت و مسیرهای حیات وحش را بین آرایهها باقی میگذارد، که این پروژه میتوانست برق حدود ۵۰,۰۰۰ خانه را تأمین کند. با این حال، کمیسیونرهای شهرستان هیوستون متقاعد نشدند و سال گذشته از صدور مجوز منطقهبندی برای این پروژه ۳۰۰ میلیون دلاری خودداری کردند.
سیلیکون رنچ نقشههای خود را جمع کرد و به دنبال مکانهای دیگری گشت.
رِیگان فار، مدیرعامل این شرکت مستقر در نشویل، تنسی، گفت که این استقبال بسیار متفاوت از زمانی بود که این شرکت در سال ۲۰۲۰ برای ساخت یک مزرعه خورشیدی ۷۰۵ هکتاری در امتداد بزرگراه ۷۵ در جنوب مرکز شهرستان رسید. این مزرعه خورشیدی که در زمینهای جنگلی تازه قطعشده ساخته شده بود، به عنوان نمونهای درخشان از توسعه اقتصادی روستایی مورد ستایش قرار گرفت. او گفت: «با آغوش باز پذیرفته شدیم.»
مزارع خورشیدی در سراسر جنوب گسترش یافتهاند و بخشهای وسیعی از جنگلها را جایگزین کرده و مالکان زمینی را که با دو دهه کاهش قیمت چوب دست و پنجه نرم کرده بودند، غنی کردهاند. با این حال، اخیراً توسعهدهندگان خورشیدی با موانعی روبرو شدهاند – و نه فقط خرسها.
احساسات در مورد انرژیهای تجدیدپذیر رو به تیرگی گذاشته است. پرزیدنت ترامپ بخش زیادی از دوره ریاست جمهوری خود را صرف برچیدن تلاشهای سلف خود برای تقویت توسعه انرژیهای تجدیدپذیر به نفع سوختهای فسیلی کرده است.
ترامپ موقتاً کار بر روی یک پروژه بزرگ بادی در سواحل نیویورک را متوقف کرد تا مقامات ایالتی را مجبور کند که پیشنهادهای نیمهکاره خط لوله گاز را که او قول احیای آنها را داده بود، دوباره بررسی کنند. لایحه مالیاتی و هزینهای او که در کنگره در حال بررسی است، مشوقهای پروژههای خورشیدی مسکونی را حذف کرده و مشوقهای آرایههای بزرگتر را تا سال ۲۰۲۸، به جای ۲۰۳۱، مرحلهای از بین میبرد.
در همین حال، مخالفتهای محلی بر سر معافیتهای مالیاتی، زیباییشناسی، فرسایش و تعهدات پاکسازی آینده افزایش یافته است.
فار گفت که آمریکاییها قبلاً عمدتاً نگران هزینه و قابلیت اطمینان برق بودند. اکنون، آنها بر سر نحوه تولید آن میجنگند.
او گفت: «این موضوع سیاسی شده است.»
در جنوب شرقی پری، در شهرستان پولاسکی، یک آرایه ۲۸۰۰ هکتاری به دلیل امتناع هیئت توسعه اقتصادی از دادن معافیت مالیاتی به توسعهدهنده، متوقف شد. کارکنان شهرستان محاسبه کردند که این معافیت پس از هزینههای قابل عبور کردن جادههای خاکی برای تجهیزات ساختوساز، به مالیاتدهندگان ضرر میزند.
در جنوب غربی، یک هیئت داوران فدرال پس از اینکه رواناب ناشی از پروژه دیگری از سیلیکون رنچ دریاچه ماهیگیری یک زوج را گلآلود کرد، ۱۳۵.۵ میلیون دلار به آنها غرامت داد. یک قاضی فدرال مبلغ خسارت را رد کرد و طرفین در ماه ژانویه به توافق رسیدند – اما هیئت داوران به وضوح نشان دادند که روستاییان گرجستان چه احساسی نسبت به مزارع خورشیدی دارند.
بسیاری از روشنترین نقاط در اقتصاد ایالات متحده و بازار سهام، از جمله هوش مصنوعی، ساخت مراکز داده و وسایل نقلیه الکتریکی، به افزایش عرضه برق بستگی دارند. انتظار میرود پنلهای خورشیدی بخش عمدهای از این برق را تأمین کنند.
اداره اطلاعات انرژی پیشبینی میکند که ظرفیت تولید خورشیدی در اواسط سال آینده از زغالسنگ پیشی خواهد گرفت و تا پایان سال ۲۰۲۶ از انرژی بادی عبور خواهد کرد. تا آن زمان، پنلهای خورشیدی حدود ۸ درصد از برق ایالات متحده را تولید خواهند کرد که از ۵ درصد سال گذشته بیشتر است.
فار گفت: «انرژی خورشیدی کمهزینهترین و سریعترین شکل تولید است که میتوانید به شبکه بیاورید. تنها محدودیتهای واقعی برای رشد، سیستمهای انتقال و مجوز اجتماعی صنعت برای فعالیت هستند.»
رونق خورشیدی در جنوب از تگزاس و فلوریدا آغاز شد و سپس گسترش یافت. جنوب شرقی آفتاب، زمینهای هموار و مالکان بزرگی دارد که به دنبال راههایی برای کسب درآمد غیر از پرورش درختان کاج هستند.
میلیونها هکتار از ویرجینیا تا فلوریدا و به سمت غرب تا تگزاس در دهه ۱۹۸۰ با کاج کاشته شدند، زمانی که سقوط قیمت محصولات کشاورزی دولت را وادار کرد تا به مالکان زمین در جنوب برای پرورش چوب جهت کارخانهها پول پرداخت کند. زمانی که بازار مسکن در سال ۲۰۰۸ سقوط کرد، مقدار زیادی کاج آماده قطع بود و قیمت چوب از آن زمان تاکنون پایین مانده است، بدون توجه به اینکه قیمت چوب چقدر بالا میرود.
محققان دانشگاه جورجیا دریافتند که اجارهنامههای خورشیدی تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از پرورش کاج (Loblolly pine - Pinus taeda) حتی در چند هکتار زمین، درآمدزایی دارند.
پونیت دویدی، یکی از محققان و اکنون استاد مدیریت جنگل پایدار در دانشگاه کلمسون، گفت: «این درآمدی ثابت برای مدت زمان بسیار طولانی است. مالکان زمین مجبور نیستند حتی یک انگشت را بلند کنند.»
این موضوع هلن لیوینگستون را به خود جذب کرد، او ۴۴ هکتار زمین در نزدیکی ماکستون، کارولینای شمالی را در سال ۲۰۱۲ به یک توسعهدهنده خورشیدی اجاره داد. او گفت: «کاری جز دریافت چک وجود ندارد.»
مزارع خورشیدی از آن زمان تاکنون بسیار بزرگتر شدهاند. این همان چیزی است که ترامپ از آن گلایه دارد.
ترامپ در مصاحبهای با فاکس نیوز پس از تحلیف خود گفت: «میدانید مردم از چه چیز دیگری خوششان نمیآید؟ از آن مزارع عظیم خورشیدی که در زمینی به مساحت ۱۰ در ۱۰ مایل ساخته میشوند. آنها مضحک هستند.»
هیچ کدام از آنها در ایالات متحده به این بزرگی نیستند، با این حال فضای مورد نیاز برای افزایشهای پیشبینی شده در تولید خورشیدی عظیم است.
شرکت چوبسازی Rayonier تخمین میزند که توسعهدهندگان خورشیدی در پنج سال آینده به ۲۵۰,۰۰۰ هکتار دیگر زمین نیاز خواهند داشت. یک مزرعه خورشیدی ۵۸۳ هکتاری در سال ۲۰۲۳ در زمینهای این شرکت در تگزاس افتتاح شد و توسعهدهندگان گزینههایی برای ۳۹,۰۰۰ هکتار دیگر دارند. Weyerhaeuser، بزرگترین مالک خصوصی زمین در ایالات متحده، اجارهنامهها یا گزینههایی برای حدود ۷۰ پروژه خورشیدی به مساحت تقریبی ۱۳۰,۰۰۰ هکتار دارد.
لورن وارتن، مدیر عامل Weyerhaeuser در امور املاک و مستغلات و انرژی تجدیدپذیر، گفت: «کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد.»
سیلیکون رَنچ، که توسط «شل» (Shell) و «شرکت سرمایهگذاری بازنشستگی معلمان انتاریو» (Ontario Teachers’ Pension Plan Board) حمایت میشود، اکنون در حال تلاش برای ترکیب تولید انرژی خود با کشاورزی در املاک خود است. این شرکت برای این منظور در حال کاشت یونجه برای چراگاه گوسفندان، کاشت چمن بلند و بومی برای حیات وحش و زنبورها و پرورش قارچ در سایه پنلها است.
فار گفت: «همه ما در مورد استفاده دوگانه از زمین بیشتر صحبت میکنیم و کمتر در مورد حذف چوب صحبت میکنیم. این در درک جامعه از اینکه ما چه کسی هستیم و چه کاری انجام میدهیم تفاوت ایجاد میکند.»
حامیان محیط زیست میگویند این کافی نیست.
جیم بلکبرن، وکیل ارشد «گروه حفاظت از جورجیا» (Georgia’s Conservation Group)، میگوید پنلهای خورشیدی نباید در مناطق حساس اکولوژیکی یا در مناطقی که میتوانند برای کشاورزی مورد استفاده قرار گیرند، ساخته شوند.
بلکبرن میگوید: «هر ایده در مورد توسعه انرژی تجدیدپذیر باید هم ملاحظات زیستمحیطی و هم ملاحظات اقتصادی را در نظر بگیرد.»
نوشته رایان دِزمبر در [email protected]