کشورهای پادشاهی حوزه خلیج فارس، غنی از انرژی، در تلاشند تا به قطبهایی برای زیرساختهای هوش مصنوعی که مصرف برق بالایی دارند تبدیل شوند؛ آنها روی این فناوری برای پیشبرد همه چیز از تنوع اقتصادی گرفته تا خدمات دولتی سرمایهگذاری میکنند.
قراردادهای رونمایی شده در جریان بازدید اخیر دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، از منطقه، جاهطلبیهای عربستان سعودی و امارات متحده عربی را برای تبدیل شدن به ابرقدرتهای هوش مصنوعی به نمایش گذاشت.
این شامل مشارکت بین غول تراشه سازی انویدیا (Nvidia) و هیومین (Humain)، یک گروه جدید و با حمایت دولتی عربستان در حوزه هوش مصنوعی، میشود که برنامههای جاهطلبانهای برای راهاندازی یک صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر 10 میلیارد دلاری و جذب سرمایهگذاری از شرکتهای فناوری آمریکایی دارد.
ابوظبی نیز یک خوشه عظیم از مراکز داده برای اوپنایآی (OpenAI) و سایر شرکتهای آمریکایی را به عنوان بخشی از پروژه "استارگیت" (Stargate) خود اعلام کرده است. این امارت، که 1.7 تریلیون دلار در صندوقهای ثروت حاکمیتی خود مدیریت میکند، میلیاردها دلار را از طریق صندوق هوش مصنوعی MGX سرمایهگذاری کرده و دانشگاه هوش مصنوعی محمد بن زاید (MBZUAI) آن نیز در حال افتتاح مرکزی در سیلیکون ولی است.
سم وینتر-لوی (Sam Winter-Levy)، همکار در بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی، میگوید: «کشورهای خلیج فارس سرمایه، انرژی و اراده سیاسی لازم را دارند. تنها چیزی که این کشورها نداشتند، تراشه و نیروی متخصص بود. اکنون [پس از بازدید ترامپ] ممکن است تراشه هم داشته باشند.»
کارشناسان هشدار میدهند که جاهطلبیهای گسترده منطقه در حوزه هوش مصنوعی هنوز میتواند با چالشهایی روبرو شود. هر دو کشور فاقد نیروی کار ماهر سیلیکون ولی یا شانگهای هستند و خروجی تحقیقاتی آنها نیز نسبت به سایر کشورها کمتر بوده است.
در همین حال، گروههای حقوق بشری نگرانیهای اخلاقی را در مورد استفاده پادشاهیهای خودکامه از نظارت مطرح کردهاند، در حالی که کارشناسان آمریکایی در مورد نشت فناوری آمریکایی به چین هشدار دادهاند.
عربستان سعودی و امارات متحده عربی در حال سرازیر کردن سرمایه به هوش مصنوعی هستند، زیرا روی این فناوری در حال توسعه سریع حساب میکنند تا به آنها در شتاب بخشیدن به تنوع اقتصادی و کاهش وابستگی به درآمدهای ناپایدار سوختهای فسیلی کمک کند.
این دو کشور همچنین میخواهند میزبان مراکز داده عظیم مورد نیاز برای آموزش و اجرای مدلهای قدرتمند هوش مصنوعی باشند. هیومین (Humain) قصد دارد "کارخانههای هوش مصنوعی" را طی پنج سال آینده بسازد که توسط صدها هزار تراشه انویدیا تغذیه خواهند شد.
ایامدی (AMD)، دیگر تراشهساز آمریکایی، متعهد شد که تراشه و نرمافزار برای مراکز داده "از پادشاهی عربستان سعودی تا ایالات متحده" را در یک پروژه 10 میلیارد دلاری تأمین کند.
اگرچه ارائهدهندگان مراکز داده گرمازا معمولاً مناطق خنکتر را انتخاب میکنند، اما کشورهای خلیج فارس استدلال میکنند که زمین فراوان و انرژی ارزان، بر دمای سوزان تابستان برتری دارد.
با وجود اینکه کشورهای خلیج فارس قصد دارند استفاده از امکانات گرانقیمت را به کشورهای همسایه در آفریقا و آسیا ارائه دهند که ممکن است در تأمین مالی خود مشکل داشته باشند، اما بیشتر کسبوکار احتمالاً از شرکتهای آمریکایی مانند اوپنایآی (OpenAI) خواهد بود، که اعلام کرد پروژه 500 میلیارد دلاری "استارگیت" خود را در امارات متحده عربی گسترش میدهد.
با وجود تمام جاهطلبیهایش، منطقه خلیج فارس هیچ شرکت برجستهای که مدلهای پیشرفته هوش مصنوعی پرکاربرد مانند اوپنایآی (OpenAI)، دیپسیک (DeepSeek) چین یا میسترال (Mistral) فرانسه را بسازد، ندارد و طبق دادههای OECD، فاقد تمرکز بالایی از استعدادهای تحقیقاتی هوش مصنوعی است.
در عوض، نهادهای دولتی مسئول تحقیقات پیشرفته هستند، در حالی که رهبران سلطنتی توسعهها را هدایت میکنند. تلاشهای تحقیقاتی محلی شامل تولید مدلهای زبانی بزرگ (LLMs) عربی بوده است.
شورای تحقیقات فناوری پیشرفته ابوظبی، به ریاست شیخ خالد، ولیعهد ابوظبی، 1300 محقق دارد، چندین مدل زبانی بزرگ تولید کرده و در حال کار بر روی نسخههایی است که میتوانند توسط شرکتها استفاده شوند.
اریک شینگ (Eric Xing)، رئیس دانشگاه هوش مصنوعی محمد بن زاید (MBZUAI)، استدلال کرد که امارات متحده عربی به دلیل جمعیت کم 10 میلیون نفری و سیستم آموزش عالی نسبتاً نوپای خود، سطح پایینتری از خروجی تحقیقاتی دارد. او گفت: «ما بیشتر بر کیفیت تمرکز داریم تا کمیت.»
محققان وابسته به این موسسه شش ساله در موضوعاتی مانند مدلسازی پروتئینها مقالاتی منتشر کردهاند، اما کارهای پیشرو در این زمینه از گروههای غربی مانند واحد هوش مصنوعی دیپمایند (DeepMind) گوگل در لندن صورت گرفته است.
برای جذب استعدادهای برتر هوش مصنوعی، کشورهای خلیج فارس شرکتها و محققان هوش مصنوعی خارجی را با مالیات کم، "ویزاهای طلایی" بلندمدت و مقررات آسان جذب میکنند.
دادههای جمعآوری شده از شبکه کاریابی لینکدین (LinkedIn) توسط OECD نشان میدهد که سومین سطح بالای مهاجرت افراد دارای مهارت هوش مصنوعی بین سالهای 2019 تا 2024 به امارات متحده عربی بوده است، که این کشور حوزهی خلیج فارس پس از لوکزامبورگ و قبرس، که آنها نیز حوزههای با مالیات پایین هستند، قرار میگیرد.
خلیج فارس در حال دنبال کردن شراکت با بازیگران غربی برای تقویت جاهطلبیهای فناورانه خود است. هفته گذشته، گروه هوش مصنوعی G42 امارات متحده عربی اعلام کرد که با میسترال (Mistral) برای توسعه پلتفرمها و زیرساختهای هوش مصنوعی همکاری میکند. G42 همچنین با تراشهساز آمریکایی سربروس (Cerebras)، که ابرکامپیوترهای خود را اجرا میکند، نیز شراکت کرده است. سال گذشته، این شرکت از مایکروسافت (Microsoft) کمک گرفت، که 1.5 میلیارد دلار برای یک سهام اقلیت در آن سرمایهگذاری کرد.
دیمیتریس مولاواسیلیس (Dimitris Moulavasilis)، مدیرعامل M42، زیرمجموعه مراقبتهای بهداشتی G42، که از مدلهای هوش مصنوعی در مراقبت از بیماران استفاده میکند، گفت که مایکروسافت "مهندسانی را به ما ارائه میدهد". وی افزود: «ما پروژههای مشترک زیادی داریم که روی آنها کار میکنیم.»
کریم صباح (Karim Sabbagh)، مدیر عامل شرکت ماهواره و نقشهبرداری Space42، که مشتریان آن عمدتاً دولتهای فدرال و محلی در امارات متحده عربی هستند، گفت: «هیچ ملتی نمیتواند این کار را به تنهایی انجام دهد. در نهایت باید ائتلافی از بازیگران همفکر باشد.»
شیخ طحنون بن زاید آل نهیان، رئیس G42 و مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی، برای ایجاد ائتلاف با آمریکا تلاش کرده است و قول داده است که در رقابت هوش مصنوعی، امارات متحده عربی واشنگتن را به پکن ترجیح میدهد.
Space42، بخشی از G42، و هیومین (Humain) عربستان سعودی نیز اعلام کردهاند که مدلهای هوش مصنوعی خود را بر روی مدلهای ساخته شده در چین آموزش نخواهند داد.
اما بسیاری در نهادهای امنیتی آمریکا نگرانند که آیا کشورهای خلیج فارس، که برای تبدیل شدن به رقبای هوش مصنوعی عجله دارند، وفادار باقی خواهند ماند یا خیر.
جیمی گودریچ (Jimmy Goodrich)، مشاور ارشد تحلیل فناوری در RAND Corporation، گفت: «نگرانی این خواهد بود که کشورهای [خلیج فارس] در جاهطلبی خود برای رقابتی بودن، راه کوتاهی را در پیش بگیرند و از نیروی کار چینی یا حتی شرکتهای چینی زیادی استفاده کنند.» او افزود: «این امر فضای ریسکهای امنیتی را باز میکند.»
وی اضافه کرد که شرکتهای چینی میتوانند محدودیتها بر فناوریهای حیاتی آمریکا را دور بزنند تا مدلهای خود را در خلیج فارس آموزش دهند.
این منطقه به دلیل کنترلهای صادراتی بر نیمهرساناهای ساخت آمریکا، که به دلیل نگرانیها در مورد نشت به چین اعمال شدهاند، دچار مشکل شده است.
دولت ترامپ برای کاهش این محدودیتها به منظور تضمین برتری آمریکا اقدام کرده است، اما دموکراتها از توافقهای هوش مصنوعی که در جریان سفر ترامپ به خلیج فارس انجام شد، انتقاد کردهاند و میگویند مشخص نیست که امارات و عربستان سعودی چگونه مانع دسترسی نهادهای چینی به این تراشهها خواهند شد.
حتی اگر خلیج فارس بتواند حجم بالاتری از تراشهها را وارد کند، کارشناسان پیشبینی میکنند که هنوز هم کنترلهای سختگیرانهای وجود خواهد داشت.
هایکل حاجیجی (Haykel Hajjaji)، وکیلی در Covington که در کارگروه هوش مصنوعی شورای کسبوکار آمریکا-امارات متحده عربی عضویت دارد، گفت که این موضوع "با تعهدات انطباق سختگیرانه همراه خواهد بود". او افزود که این ممکن است شامل "مکانیزمهای قویتر برای جلوگیری از انحراف به حوزههای قضایی یا نهادهای تحریم شده" باشد.
فراتر از ساخت زیرساختهای هوش مصنوعی برای ارائهدهندگان خدمات مقیاسپذیر ابری (hyperscalers) آمریکایی، خلیج فارس به شرکتهای بومی بیشتری نیاز دارد. بغداد گراس (Baghdad Gherras) به تازگی کار تماموقت خود در یک شرکت خانوادگی را رها کرده تا استارتاپ SemanticPay را در امارات متحده عربی راهاندازی کند، که زیرساختی را برای امکان پرداختهای آنلاین توسط عوامل هوش مصنوعی (AI agents) خواهد ساخت.
گراس گفت: «من تنها نیستم. ما باید شروع به ساخت برنامههای کاربردی هوش مصنوعی کنیم، زیرا این تنها استفاده عملی از قدرت محاسباتی برای این مراکز داده است.»