در سال ۲۰۱۵، زمانی که مدیرعامل چایم، کریس بریت، در اتاق هیئت‌مدیره خود در سان‌فرانسیسکو نشسته بود، باید تصمیمی می‌گرفت. این شرکت بانکداری نسل جدید در حال آماده‌سازی برای معرفی قابلیتی بود که یک تراکنش را به نزدیک‌ترین دلار گرد می‌کند و به‌طور خودکار مابه‌التفاوت را به حساب پس‌انداز منتقل می‌کند. بریت مطمئن بود که این قابلیت شرکت را به سطح بالاتری خواهد برد و دامنه فعالیت آن را فراتر از پاداش‌ها به ویژگی‌های اصلی بانکداری گسترش می‌دهد. اما مشکل اینجا بود: بانک آمریکا تهدید کرده بود که در صورت راه‌اندازی این قابلیت توسط چایم، شکایت خواهد کرد، همانطور که بریت به فوربس گفت.
ساتیا پاتل، یکی از شرکای شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر هوم‌برو که یک میلیون دلار در چایم، که در آن زمان نوپا بود، سرمایه‌گذاری کرده بود، گفت که این بانک ۱۳۰ ساله تلاش کرده بود تا این استارتاپ را با ادعای داشتن اختراعات مشابه، خنثی کند. پاتل که در جلسه حضور داشت، توصیه‌ای خردمندانه برای بریت داشت: «به هر حال این کار را انجام بدهید. او به بنیانگذار گفت: هیچ چیز بهتر از این نیست که یک استارتاپ نوپا توسط بانک آمریکا تحت پیگرد قانونی قرار گیرد، و ما و آنها سر و صدای زیادی در مورد آن به پا کنیم.»
چایم این قابلیت را راه‌اندازی کرد و این امر برای رشد استارتاپ در سال‌های اولیه بسیار حیاتی بود. بانک آمریکا هرگز شکایت نکرد (بانک به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد). بریت گفت: «ساتیا می‌دانست که چه زمانی در کسب‌وکار ما دخالت کند و کجا فشار بیاورد، و کجا عقب‌نشینی کند و اجازه دهد ما کارمان را انجام دهیم. این یک مرز باریک است.»
این تصمیم جسورانه نشان می‌دهد که چرا پاتل در لیست «میداس سید» امسال، رتبه‌بندی سالانه فوربس از برترین سرمایه‌گذاران اولیه در سرمایه‌گذاری خطرپذیر، در رتبه چهاردهم قرار گرفته است. پاتل فلسفه گسترده خود را به عنوان یک سرمایه‌گذار خطرپذیر، «سرمایه‌گذاری از پایین به بالا» می‌نامد—سرمایه‌گذاری در شرکت‌های صنایع «خسته‌کننده» مانند منابع انسانی یا بانکداری، و زیبا کردن آنها با نرم‌افزارهای پیشرفته. سایر سرمایه‌گذاری‌های آینده‌نگرانه او شامل گاستو (Gusto)، پلتفرم آنلاین پرداخت حقوق که آخرین ارزش‌گذاری آن ۹.۶ میلیارد دلار بوده؛ هدوی (Headway)، اپلیکیشن سلامت روان با ارزش ۲.۳ میلیارد دلار؛ و پلید (Plaid)، که به افراد امکان می‌دهد اپلیکیشن‌ها را به حساب‌های بانکی متصل کنند و ۶.۱ میلیارد دلار ارزش دارد، می‌باشد. اکنون چایم در آستانه خروج از سرمایه‌گذاری است. این شرکت، که آخرین ارزش‌گذاری آن ۲۵ میلیارد دلار بود، طرح عرضه اولیه سهام خود را اوایل این ماه ارائه کرد، با درآمد ۱.۷ میلیارد دلاری در سال ۲۰۲۴.
بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های پاتل از راهنمایی‌های اولیه او در هنگام توسعه، بهره‌مند شده‌اند. برای شیلد (Shield)، تولیدکننده پهپاد با ارزش ۵ میلیارد دلار، نقش بزرگ پاتل در این شرکت کمک به رشد آن فراتر از مرحله اولیه بود. رایان تسنگ، مدیرعامل این شرکت، گفت: «ساتیا بارها و بارها خودش را به خطر انداخت و اعتبارش را به میان آورد تا ما را به سرمایه‌گذاران با کیفیت برتر معرفی کند. من همیشه احساس کرده‌ام که او از من حمایت کرده است.» (چالش‌هایی نیز پیش آمده‌اند، مانند زمانی که پهپاد V-BAT این شرکت در یک حادثه دخیل بود که منجر به قطع جزئی انگشتان یک نیروی نظامی آمریکایی شد، همانطور که فوربس گزارش داد.)
«این به من قدردانی زودهنگامی از علم و آنچه که علم می‌تواند امکان‌پذیر کند، هم جنبه‌های مثبت و هم جنبه‌های بالقوه منفی، داد.»
وقتی صحبت از فناوری دفاعی می‌شود، پاتل اعتبارنامه خود را نیز دارد. مادرش بانکدار بود و پدرش مهندس ریتیون (Raytheon) بود و در یک سایت آزمایش هسته‌ای کار می‌کرد. ساتیا در دوران کودکی که در حومه لاس‌وگاس، به دور از هیاهوی استریپ، بزرگ می‌شد، به دلیل مجوز امنیتی پدرش اطلاعات کمی در مورد کار او داشت. او بالاخره در تابستان پس از سال اول کالج خود در دانشگاه پنسیلوانیا، وقتی خودش کارآموزی در ریتیون را پذیرفت و در همان سایت کار کرد، از نزدیک با کار پدرش آشنا شد. پاتل گفت: «این به من قدردانی زودهنگامی از علم و آنچه که علم می‌تواند امکان‌پذیر کند، هم جنبه‌های مثبت و هم جنبه‌های بالقوه منفی، داد.»
حرفه سرمایه‌گذاری خطرپذیر پاتل درست پس از فراگیر شدن اینترنت آغاز شد. در سال ۱۹۹۷، او در GeoCapital Partners در شهر نیویورک مشغول به کار شد، شرکتی که در سال ۱۹۸۴ تأسیس شده بود و وظیفه او این بود که تمام طول روز با بنیانگذاران تماس بگیرد و به دنبال آمازون یا نت‌اسکیپ بعدی باشد. اما این شغل به او فضایل تلاش بی‌وقفه برای یافتن استعدادهای جدید و امیدوارکننده را آموخت. او گفت: «اکثر شرکت‌ها وب‌سایت نداشتند. فکر می‌کنم برای یافتن شرکت‌ها در ۲۰۰ نشریه تجاری مشترک شدم. در سالن‌های کنفرانس قدم می‌زدم.»
اما پس از چند سال در سرمایه‌گذاری خطرپذیر، در سال ۲۰۰۳ پاتل به گوگل پیوست و در تیم ادسنس (AdSense) این شرکت کار کرد، که یک عنصر کلیدی از عملیات تبلیغات دیجیتال قدرتمند این شرکت بود. هشت سال بعد، او به عنوان معاون رئیس محصول به توییتر پیوست. اما به سرعت حوصله‌اش سر رفت زیرا شرکت مسیر توسعه محصول خود را در آماده‌سازی برای عرضه اولیه سهام خود در سال ۲۰۱۲ کند کرد. بنابراین او تصمیم گرفت به ریشه‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر خود بازگردد.
پاتل در گوگل با هانتر واک، مدیر محصول و یکی از اعضای تیم بنیانگذار لیندن لب (Linden Lab)، سازندگان سکند لایف (Second Life)، آشنا شده بود. واک گفت که این دو در همان سال به غول فناوری پیوستند و «سه تا پنج فوت» از یکدیگر فاصله داشتند. آنها به سرعت دوستان صمیمی شدند و در سال ۲۰۱۳ پس از تصمیم به ترک شرکت‌های بزرگ فناوری، هوم‌برو را تأسیس کردند. این شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر، که به نام باشگاه کامپیوتری هوم‌برو (Homebrew Computer Club)، یک باشگاه علاقه‌مندان در دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ در منلو پارک کالیفرنیا، که استیو جابز و استیو وزنیاک از اپل نیز عضو آن بودند، نامگذاری شده است، معمولاً چک‌های سرمایه‌گذاری اولیه ۱ تا ۳ میلیون دلاری را ارائه می‌کند. این دو شریک هنوز آنقدر صمیمی هستند که اغلب هنگام سفر یک اتاق مشترک دارند. واک می‌گوید: «اکنون تخت‌های ما سه تا پنج فوت از یکدیگر فاصله دارند.»
در حالی که واک با فعالیت پررنگ در توییتر (پیش از تبدیل آن به X) به عنوان یک رهبر محصول و سرمایه‌گذار نامی برای خود دست و پا کرد، حضور پاتل در شبکه‌های اجتماعی تقریباً ناچیز است. این پویایی به رویکردهای سرمایه‌گذاری آنها نیز گسترش می‌یابد. پاتل اغلب شریکی است که کلمات کمتری به زبان می‌آورد و حقایق سخت را بدون تشویق بیان می‌کند. واک خود را یک داستان‌گو توصیف می‌کند. او می‌گوید: «در جلسات، به او می‌گویم: ساتیا، من پنج دقیقه زمان ندارم که این پاسخ را بدهم. آیا می‌توانی پاسخ بهتری را در ۳۰ ثانیه بدهی؟»
خارج از هوم‌برو، پاتل به همراه واک و سایر سرمایه‌گذاران از جمله آیلین لی (Aileen Lee) از Cowboy Ventures و راب هیز (Rob Hayes) از First Round Capital، شرکت Screendoor را که صندوقی برای سرمایه‌گذاری و حمایت از مدیران سرمایه‌گذاری خطرپیر تازه‌کار است، تأسیس کرد. هدف، حمایت از شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر است که Screendoor معتقد است می‌توانند با تعهد به مشارکت حداقل ۱۰ درصدی هنگام جمع‌آوری اولین صندوق خود، دیدگاه‌های تازه و ایده‌های جدیدی را به سرمایه‌گذاری خطرپیر بیاورند.
برای بریت، که پاتل را یکی از بهترین، «اگر نگوییم بهترین»، سرمایه‌گذاران اولیه در جهان می‌نامید، قدرت پاتل در تجربه او هم به عنوان سرمایه‌گذار و هم به عنوان مدیر اجرایی محصول است، که بین جزئیات و تصویر کلی تعادل برقرار می‌کند. او گفت: «او نقش یک سرمایه‌گذار اولیه را درک می‌کند. گاهی اوقات این کار بیشتر هنر است تا علم.»
گزارش‌های تکمیلی توسط استفن پاستیس.
