خشم خانواده بیم کوهلی ۸۰ ساله از حکم قاتلان نوجوان

یک پسر ۱۵ ساله و یک دختر ۱۳ ساله به جرم قتل یک سالمند محکوم شدند. دختر قربانی خواستار محاکمه والدین آنها نیز شده است.

این پسر به هفت سال بازداشت و این دختر به سه سال حکم بازپروری محکوم شدند، پس از اینکه به جرم قتل غیرعمد بیم کوهلی ۸۰ ساله مجرم شناخته شدند.

کوهلی در حال قدم زدن با سگش در پارکی در نزدیکی خانه‌اش در براونستون تاون، در حوالی لستر، بود که در تاریخ ۱ سپتامبر توسط پسری با بالاکلاوا (نقاب) مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

این پدربزرگ دچار شکستگی گردن و دنده‌ها شد، مورد توهین نژادپرستانه قرار گرفت، توسط دختر در حالی که روی زانو نشسته بود فیلمبرداری شد و روی زمین رها شد تا اینکه فرزندانش او را همان شب به شدت زخمی پیدا کردند. کوهلی روز بعد درگذشت.

این نوجوانان پس از محاکمه در ماه آوریل مجرم شناخته شدند.

در یک مصاحبه، سوزان، دختر کوهلی، از پلیس خواست که "والدین را پاسخگو بدانند" و پرسید که چرا آنها برای تربیت فرزندانشان بیشتر تلاش نکرده‌اند.

او گفت: "والدین در این ماجرا نقش دارند، زیرا از آنچه در دادگاه شنیدیم، (بچه‌ها) در ساعات نامعقول بیرون بودند. آنها بعد از نیمه شب با تلفن مشغول بودند. اینها در زمان قتل کودکانی ۱۲ و ۱۴ ساله بودند."

او افزود: "چگونه یک کودک ۱۲ ساله و یک ۱۴ ساله می‌توانند کاری این‌چنینی با یک سالمند انجام دهند؟ آیا آنها فکر نمی‌کنند که اگر این اتفاق برای والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خودشان بیفتد چه می‌شود؟"

او ادامه داد: "بزرگسالان باید مسئولیت‌پذیر باشند. والدین را پاسخگو بدانید. و آنها را هم به دادگاه بیاورید."

قاضی ترنر، در زمان صدور حکم برای نوجوانان در دادگاه کراون لستر، پسر را با نام D1 و دختر را با نام D2 خطاب کرد. نام آنها به دلایل قانونی قابل افشا نیست.

قاضی گفت: "من مطمئنم، D1، از همان ابتدا می‌خواستید با آقای کوهلی روبرو شوید، عمدتاً به این دلیل که می‌خواستید خودنمایی کنید و می‌دانستید که D2 در حال تماشا است و احتمالاً با تلفن همراهش فیلم می‌گیرد."

او خطاب به پسر گفت: "مطمئنم که آقای کوهلی را به زمین انداختید و با دمپایی‌هایتان به او ضربه زدید. مطمئنم که آقای کوهلی هیچ کاری نکرد که شایسته آنچه انجام دادید باشد. کاری که کردید شرورانه بود."

او افزود: "شما یک حمله بزدلانه و خشونت‌آمیز به یک مرد سالخورده انجام دادید."

قاضی گفت که شواهدی مبنی بر اینکه کوهلی به دخترش گفته بود در طول حمله به او توهین نژادپرستانه شده (با لفظ "P***") درست است، اما شواهد از تلفن همراه آنها نشان نمی‌دهد که آنها "دیدگاه‌های نژادپرستانه عمومی" داشتند. او گفت: "این یک توهین بی‌دقت اما بسیار آزاردهنده بود."

این پسر در نامه‌ای که دو ماه پس از حمله نوشت، ادعا کرد که دچار فلاش‌بک شده است. او نوشت: "احساس می‌کنم پرونده‌ام شیطانی است" و "قبول می‌کنم که این کار را انجام دادم و دارم محکومیتم را می‌گذرانم" و "فقط نیاز داشتم عصبانیتم را تخلیه کنم و غیره."

دختر مجموعه‌ای از کلیپ‌های ویدئویی را فیلمبرداری کرده بود که در یکی از آنها پسر با یک دمپایی به کوهلی سیلی می‌زد و در دیگری کوهلی بی‌حرکت روی زمین افتاده بود.

سوزان کوهلی در مصاحبه‌ای گفت که خانواده‌اش از براونستون تاون، جایی که از اواخر دهه ۱۹۸۰ در آن زندگی می‌کردند، نقل مکان کرده بودند. پس از دو سال به دلیل دلتنگی مادرش، ساتیندر، برای زندگی در آنجا، بازگشتند.

او گفت: "پدر دیوانه‌ترین و مهربان‌ترین آدمی بود که می‌توانستید ملاقات کنید. او هر کاری برای خانواده‌اش انجام می‌داد. نوه‌ها را از مدرسه، از باشگاه برمی‌داشت و آنها را می‌رساند. حتی وقتی در کالج بودند هم آنها را برمی‌داشت."

او ادامه داد: "هیچ چیز برای پدرم سخت نبود. او همیشه کودکان و خانواده‌اش را در اولویت قرار می‌داد. او تماماً یک مرد خانواده بود."

سوزان کوهلی گفت که در دوره قبل از مرگ پدرش، او حادثه‌ای را گزارش کرده بود که در آن کودکان به پدرش تف کرده بودند، اما احساس می‌کرد که پلیس برای برخورد با این وضعیت به اندازه کافی اقدام نکرده است.

او گفت: "دوستانش او را دوست داشتند، جامعه او را می‌پرستید. در پارک قدم می‌زدید و همه با او صحبت می‌کردند."

او افزود: "این ما را خشمگین می‌کند. من ۱۰۰ درصد مطمئنم که این [اقدامات قاطع‌تر پلیس] جلوی چنین رفتارهایی را از پارک و خیابان ما دور می‌کرد. اگر حضور پلیس بیشتر بود، [کوهلی] هنوز اینجا بود."

در طول محاکمه مشخص شد که دختر عکسی از کوهلی را در تلفن خود داشت که هشت روز قبل از حمله گرفته شده بود.

این پسر به قتل متهم شد اما بی‌گناه شناخته شد.

سوزان کوهلی گفت که احساس می‌کند ناعادلانه است که با متهمان جوان در طول محاکمه با "دستکش‌های ابریشمی" برخورد شد. جو دادگاه عمداً غیررسمی شده بود، و قاضی و وکلا لباس یا کلاه گیس نپوشیده بودند. به کودکان اجازه داده شد که در جایگاه متهمان ننشینند.

او در پایان گفت: "آنها انتخاب کردند که به یک سالمند بی‌دفاع حمله کنند و من هیچ ترحمی به آنها ندارم."