زنی همسرش را نزد روانپزشک می‌برد. به پزشک می‌گوید: "او آنقدر آدرس ما را تکرار کرده که عقلش را از دست داده است." مرد زیر لب می‌گوید: "A-42 آپارتمان‌های Bhanushali…" این‌گونه یک آگهی برای اپلیکیشنی آغاز می‌شود که قول می‌دهد یک "آدرس طولانی و پیچیده" را به چیزی قابل استفاده تبدیل کند. چهار سال و میلیون‌ها بازدید در یوتیوب گذشته است، اما مشکل همچنان پابرجاست. رشد عظیم خرید آنلاین به این معنی است که بسیاری از شهرنشینان هندی روزانه چندین بار، و اغلب دو یا سه بار برای هر تحویل، آدرس‌ها را تکرار می‌کنند.
آدرس‌ها در غرب معمولاً از یک سیستم ساده و سلسله‌مراتبی پیروی می‌کنند: نام و شماره خیابان، منطقه، شهر و کد پستی. آدرس‌های هندی این ویژگی‌ها و موارد بیشتری را دارند: "کنار عابربانک SBI"؛ "پشت معبد گانش"؛ "نزدیک سینما Minerva". طبق گفته سانتانو باتاچاریا، رئیس سابق فناوری شرکت لجستیک Delhivery، میانگین فاصله "کنار" در هند 80 متر است. حدود 30 درصد از کدهای پستی به اشتباه نوشته می‌شوند.
اداره پست هند تخمین می‌زند که 750 میلیون خانوار، کسب‌وکار و مکان‌های مستقل دیگر در هند وجود دارد. مقاله‌ای که توسط این اداره در سال 2021 منتشر شد، اذعان داشت که "رسیدن به آدرس‌گیرنده با استفاده از آدرس‌ها و نشانه‌های سنتی دشوار است." اپلیکیشن‌هایی مانند گوگل مپ مفید هستند، اما فقط در صورتی که آدرس‌ها دقیق باشند. اتکا به اینکه کسی مکان خود را با پین ارسال کند، مقیاس‌پذیر نیست. و نشانه‌ها می‌توانند ناپدید شوند.
هندی‌ها به دلیل بی‌فایده بودن نام خیابان‌ها، به دنبال راهنمایی می‌گردند. در شهرهای کوچک‌تر، اغلب نام خیابان‌ها وجود ندارند (تخمین زده می‌شود 60% تا 90% از جاده‌ها در سراسر کشور بدون نام باشند). اگر هم وجود داشته باشند، تابلویی برای آنها نیست. حتی اگر هر دو موجود باشند، نام‌های رسمی اغلب با نام‌های رایج تفاوت دارند. علاوه بر این، سیاستمداران غالباً نام خیابان‌ها و حتی شهرها را تغییر می‌دهند تا سلیقه خود را منعکس کنند.
این مشکل قدیمی است. در بمبئی و کلکته مستعمراتی، همانطور که آن زمان شناخته می‌شدند، "فقط خانه‌های بهتر دارای شماره بودند... احتمالاً به این دلیل که تنها آنها مالیات می‌پرداختند"، طبق مطالعه‌ای بر روی راهنماها و سوابق سرشماری سال‌های 1900 و 1901. اما هند 78 سال است که استقلال یافته و فرصت حل این مشکل را داشته است.
سلامت روانی مصرف‌کننده تنها چیزی نیست که آسیب می‌بیند. کسب‌وکارها مانند لجستیک، تحویل کالا و تجارت الکترونیک با هزینه‌های بالاتر و بهره‌وری کمتر مواجه هستند. رانندگان اوبر سوخت و زمان را برای یافتن مکان صحیح تلف می‌کنند. اقتصاد روستایی از این بی‌نظمی به شکلی متفاوت آسیب می‌بیند. ایالت‌های هند از ترکیبی از سیستم‌های درآمدی استعماری و پیش از استعماری استفاده می‌کنند. افسرانی به نام‌های "کالکتور" (جمع‌آورنده)، "تحصیلدار" (مسئول مالیات و زمین در یک بخش)، "پت‌واری" (دفتردار محلی زمین) یا "ماملاات‌دار" (مقام مسئول منطقه) شماره‌های "خاصره" (شماره قطعه زمین)، شماره‌های "خاتونی" (سجل مالکیت زمین) و در یک ایالت، چیزی به نام "7/12" را به قطعات زمین اختصاص می‌دهند. تقسیم قطعات در طول دهه‌ها با اضافه شدن یک سری شماره‌های متوالی در ابتدا، مسائل را پیچیده‌تر می‌کند.
نتیجه این است که اسناد مختلف، آدرس‌های متفاوت، هرچند مشابهی دارند. اگر یک زمین‌دار بخواهد ملک خود را رهن بگذارد، بانک‌ها با دو مشکل روبرو هستند. اولین مشکل این است که تأیید وجود قطعه زمین بسیار طولانی‌تر و پرهزینه‌تر می‌شود و اغلب مستلزم اعزام کسی برای بازدید از آن است. دومین مشکل، خطر بالاتر کلاهبرداری است، زیرا یک زمین‌دار می‌تواند اسناد مختلفی را برای دریافت وام به بانک‌های مختلف ارائه دهد. این امر هزینه سرمایه را افزایش می‌دهد و "باعث ناکارآمدی و تأخیر در تصمیم‌گیری درباره ملک و فرآیند بازیابی می‌شود"، به گفته جوزف سباستین، یک سرمایه‌گذار خطرپذیر. دکتر باتاچاریا، که اکنون در آزمایشگاه رسانه MIT در ماساچوست مشغول به کار است، تخمین می‌زند که مجموع خسارات ناشی از ناکارآمدی‌های ایجاد شده توسط آدرس‌های نامناسب، حدود 0.5 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) را شامل می‌شود.
شرکت‌های خصوصی تلاش کرده‌اند این مشکل را حل کنند. دولت نیز این مسئله را می‌شناسد. راه‌حل آن دیجیتالی است. "شماره شناسایی منحصر به فرد قطعات زمین" (ULPIN) در حال اجرا، یک شناسه 14 رقمی الفبایی-عددی است. برخی شهرها دارای "کد شناسایی منحصر به فرد ملک" (Unique Property Identification Code) هستند. اداره پست نیز در حال کار بر روی یک "دیجی‌پین" (DIGIPIN) 10 کاراکتری است. این سیستم‌ها مزایای خود را دارند. اما یک سیستم خوب باید به یاد ماندنی و شهودی باشد. هزینه همیشگی گم شدن زیاد می‌شود. این مشکلی است که هند فوراً باید به آن رسیدگی کند.