نبرد مردان روس علیه ماشین‌های اوکراینی در میدان‌های جنگ اوکراین

پوکروفسک، اوکراین - در زمین‌های مسطح کشاورزی و شهرهای معدنی ویران شده اطراف این شهر در شرق اوکراین، جنگ اساساً به رقابتی بین سربازان پیاده روسی و پهپادهای انفجاری اوکراینی تبدیل شده است.

پس از تقریباً سه سال جنگ، اوکراین به شدت با کمبود نیروی پیاده برای حضور در سنگرها مواجه است. افسران اوکراینی می‌گویند که تعداد آنها در بیشتر مناطق جبهه شرقی حداقل 5 به 1 کمتر است و مردانی که در اختیار دارند بیشتر مسن‌تر، سربازان وظیفه جدید و فاقد انگیزه و تجربه در نبرد هستند.

آنچه که نیروهای کی‌یف به وفور دارند، پهپاد است - که اوکراین اکنون برای جبران کمبود نیروی پیاده به آنها تکیه کرده است.

پهپادهای نظارتی 600 مایلی خط مقدم را تحت نظر دارند و تقریباً به طور کامل جایگزین شناسایی انسانی شده‌اند. هنگامی که سربازان روسی به سمت مواضع اوکراینی پیشروی می‌کنند، پهپادهای هوایی انفجاری برای هدف قرار دادن آنها اعزام می‌شوند، در حالی که پهپادهای بزرگتر بمب‌های خوشه‌ای را بر روی آنها پرتاب می‌کنند. نیروهای پیاده تنها زمانی سلاح‌های خود را شلیک می‌کنند که سربازان گاه به گاه روسی بتوانند از صفوف وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین عبور کنند.

این استراتژی تا حدی کارساز بوده است. در تقریباً یک سال از زمانی که مسکو راهپیمایی به سمت پوکروفسک را آغاز کرد، نیروهای روسی با وجود مزایای زیاد در نیروی انسانی و مهمات توپخانه، نتوانسته‌اند این شهر را تصرف کنند.

پیشرفت کند آنها گواهی بر این است که گسترش پهپادها چقدر حمله را دشوار کرده است. هیچ یک از طرفین دیگر وسایل نقلیه زرهی بزرگ را تا خط تماس نمی‌فرستند - آنها اهداف آسانی برای پهپادها هستند. در عوض، نیروهای پیاده معمولاً چند مایل آخر را پیاده طی می‌کنند، اغلب در گروه‌های دو یا سه نفره که تشخیص آنها برای پهپادها دشوارتر است.

اما دوران خطوط مقدم گشت‌زنی شده توسط پهپادها به جای انسان هنوز فرا نرسیده است. روس‌ها همچنان در حال پیشروی هستند، هرچند به آرامی. به گفته چندین افسر که در این منطقه می‌جنگند، برای متوقف کردن پیشروی آنها، اوکراین به هجوم بزرگ نیروها نیاز دارد - چیزی که در آینده نزدیک بعید است.

یک فرمانده گردان که دو ماه گذشته در جنوب پوکروفسک می‌جنگیده است، گفت: «پهپادها نمی‌توانند جایگزین مردان شوند.» در طول آن زمان، گردان او حدود یک مایل عقب‌نشینی کرده است. «آنها می‌توانند حمله دشمن را مختل کنند، اما نه به طور کامل آن را متوقف کنند.»

او افزود: «بدون حمایت پهپاد، وضعیت وحشتناک خواهد بود.»

همین پویایی در سراسر جبهه شرقی در حال تکرار است و نیروهای روسی تیپ‌های اوکراینی کم‌تعداد را در سراسر پهنه وسیعی از قلمرو تحت فشار شدیدی قرار می‌دهند. مسکو اخیراً شهر ولیکا نوووسیلکا، در جنوب غربی پوکروفسک را تصرف کرده است و اکنون چاسیف یار در شمال را تهدید می‌کند.

در برخی مناطق روستایی‌تر، خلبانان پهپاد اوکراینی تقریباً می‌توانند به تنهایی از خط دفاع کنند.

اواخر ماه گذشته، وال استریت ژورنال از یک گردان پهپاد هوایی از تیپ 60 مکانیزه اوکراین بازدید کرد که سعی داشت حملات روسیه را در نزدیکی روستای شمال شرقی ترنی دفع کند. از یک پست فرماندهی، فرمانده گردان، یک ستوان ارشد که با نام مستعار مونین شناخته می‌شود، فیدهای زنده پهپادهای نظارتی را تماشا می‌کرد که سربازان روسی با سرعت در سراسر زمین‌های مسطح و باتلاقی اطراف ترنی به سمت یک رودخانه می‌دویدند.

یکی از معاونان مونین دو روسی را در حال دویدن از روی یک پل دید و مونین یک پهپاد انفجاری را برای شکار آنها اعزام کرد. هنگامی که روس‌ها صدای نزدیک شدن پهپاد را شنیدند، روی زمین افتادند. سپس انفجاری بزرگ صفحه را روشن کرد. یک مرد بی‌حرکت دراز کشیده بود، پایش قطع شده بود. دیگری تلاش می‌کرد تا روی پاهایش بایستد، سپس دوباره افتاد.

یک خلبان پهپاد که در یک سنگر در چند مایلی پشت خط مقدم بود، از طریق رادیو گفت: «فکر می‌کنم آنها مرده‌اند.»

مونین پاسخ داد: «برو کارش را تمام کن تا مطمئن شویم.»

یک دقیقه بعد پهپاد دوم اصابت کرد. مونین 38 ساله گفت: «به اضافه دو»، به این معنی که دو روس دیگر کشته شدند و مجموع تلفات گردان در آن روز به هشت نفر رسید. نزدیکترین نیروی پیاده اوکراینی نیازی به ترک سنگر خود نداشت.

مونین گفت که افزایش چشمگیر تعداد پهپادها در اختیار او به گردانش اجازه داده است تا فشار را از روی نیروی پیاده بردارد.

یک سال قبل، تیم او ممکن بود 15 پهپاد دید اول شخص، یا FPV را در یک روز شلوغ پرتاب کند. اکنون، اوکراین تقریباً 200000 پهپاد در ماه تولید می‌کند. مونین حداقل 60 پهپاد را در یک روز عادی به بیرون می‌فرستد و می‌تواند از آنها در مورد روس‌های به شدت زخمی استفاده کند. علاوه بر این، بسیاری از پهپادهای نظارتی اکنون مجهز به دوربین‌های دید حرارتی هستند که شناسایی حملات روسیه در شب را آسان می‌کند.

با این حال، روس‌ها به آرامی در اطراف ترنی پیشروی می‌کنند و اکنون بیشتر این روستا را کنترل می‌کنند. مونین گفت، اگرچه آنها بیش از 1000 تلفات در حمله خود به این روستا داشته‌اند، اما به نظر می‌رسد «نیروی انسانی نامحدودی» دارند و به اعزام مردان به صورت گروه‌های کوچک ادامه می‌دهند که می‌توانند راحت‌تر از پهپادهای نظارتی عبور کنند.

گاهی اوقات، پارازیت‌اندازهای روسی پهپادهای اوکراینی را سرنگون می‌کنند. در روزهای بارانی یا مه‌آلود، بیشتر پهپادها نمی‌توانند پرواز کنند، که به نیروهای روسی این فرصت را می‌دهد تا حملات بزرگ‌تری را با وسایل نقلیه زرهی انجام دهند. هنگامی که برگ‌ها دوباره در بهار درختان را بپوشانند، شناسایی نیروهای پیاده روسی برای پهپادها دشوارتر خواهد بود.

و هنگامی که آنها یک موقعیت اوکراینی را شناسایی کنند، آن را با هر نوع سلاحی که در اختیار دارند در هم می‌کوبند تا زمانی که اوکراینی‌ها مجبور به عقب‌نشینی شوند.

مونین گفت: «توپخانه، بمب‌های سرشی، همه چیز.» «تا زمانی که دیگر نتوانید از این موقعیت به عنوان پوشش استفاده کنید.»

روس‌ها همچنین ارتش پهپادی خود را دارند که بزرگترین تهدید برای هم نیروهای پیاده اوکراینی و هم غیرنظامیان در شهرهای خط مقدم است. یک پزشک که در اطراف پوکروفسک کار می‌کند، گفت که تقریباً 70 درصد تلفات اوکراینی در این منطقه ناشی از حملات پهپادی است. هر وسیله نقلیه نظامی که وارد شهر می‌شود مجهز به مجموعه‌ای از پارازیت‌اندازهای الکترونیکی است، اما روس‌ها همچنین از پهپادهایی استفاده می‌کنند که از طریق کابل‌های فیبر نوری به خلبانان متصل هستند و نمی‌توان آنها را پارازیت کرد. هنگامی که سربازان آنها را شناسایی می‌کنند، تنها راه رهایی این است که آنها را سرنگون کنند.

به گفته سربازان اوکراینی، حجم عظیم پهپادها در هوا، ماهیت نبرد را در طول سال گذشته تغییر داده است.

بهار گذشته، زمانی که یک فرمانده جوخه پیاده 25 ساله برای اولین بار به منطقه جنوب پوکروفسک رسید، درگیری نزدیک پیاده نظام زیادی وجود داشت. او گفت، در عرض یک ماه از ورود تیپ به منطقه پوکروفسک، 80 درصد از نیروهای پیاده زخمی یا کشته شده بودند و دیگر برای جنگ مناسب نبودند. از آن زمان، او گفت، این تیپ حدود 19 مایل در منطقه غرب پوکروفسک عقب‌نشینی کرده است.

آنها اکنون حدود 10 به 1 از روس‌ها کمتر هستند، اما افزایش عرضه پهپادها - به اضافه هجوم‌های کوچک سربازان جدید - به این تیپ اجازه داده است تا به جنگیدن با پیشروی روسیه ادامه دهد. او گفت، روس‌ها حداقل هفت تلفات در ازای هر سرباز اوکراینی زخمی یا کشته شده متحمل می‌شوند، اما افزود که کی‌یف به 10 برابر نیروی بیشتری در اینجا نیاز دارد تا نیروهای مسکو را به طور کامل متوقف کند.

او گفت: «ما افراد کافی برای دفاع از پوکروفسک نداریم.»

در مزارع باز، پهپادها به راحتی می‌توانند سربازان پیاده روسی را که سعی در پیشروی دارند، شناسایی کنند. اما در شهرها و روستاهای اطراف پوکروفسک، جایی که ساختمان‌های بیشتری برای پنهان شدن روس‌ها از پهپادها وجود دارد، نیروی پیاده غیرقابل جایگزین است.

چند هفته پیش، نیروهای روسی به روستایی در جنوب پوکروفسک پیشروی کردند، ابتدا یک خانه در خیابان اصلی و سپس خانه دیگری را اشغال کردند. این فرمانده جوخه گفت، برای دفاع مناسب از آن روستا، نیروهای اوکراینی به مردانی در هر هشت خانه در خیابان نیاز داشتند. اما آنها به اندازه کافی نداشتند و سه هفته پیش مجبور شدند از این روستا عقب‌نشینی کنند.

او گفت: «ما نیروی کمکی کافی نداریم.» «ما فقط به عقب برمی‌گشتیم.»

فرماندهان اطراف پوکروفسک می‌گویند که کیفیت نیروهای کمکی نیز به یک مشکل تبدیل شده است، به طوری که بیشتر ورودی‌های جدید سربازان وظیفه جدید در دهه 40 و 50 سالگی خود هستند که انگیزه کمی برای جنگیدن دارند. آنها می‌گویند، برخی مواضع را ترک می‌کنند یا از رفتن به سنگرهای خط مقدم خودداری می‌کنند. یک فرمانده تیپ گفت که 30 مرد با کیفیتی که او در اوایل جنگ داشت، موثرتر از 100 مردی است که اکنون دارد.

یک سرگرد در تیپ 68 یائگر، که در جنوب پوکروفسک می‌جنگد، گفت که سربازان جدید قبل از اینکه به سنگر انداخته شوند، به زمان نیاز دارند تا با واقعیت زندگی در خط مقدم سازگار شوند.

این سرگرد که با نام مستعار باراکودا شناخته می‌شود، گفت: «اما در شرایط فعلی، ما وقت نداریم به مردم اجازه دهیم سازگار شوند.» «کمبود در هر موقعیتی وجود دارد، به ویژه در پیاده نظام.»

برای تماس با Ian Lovett به ایمیل بزنید.