جنگی که اسرائیل علیه ایران به راه انداخت، به دنبال حذف برنامه هستهای این کشور است؛ برنامهای که بیشتر جهان با نگرانی به آن مینگرند و کارشناسان میگویند در حال رشد است تا جایی که میتواند ظرف چند ماه به سلاح اتمی تبدیل شود.
اسرائیل دارای برنامه سلاحهای هستهای محرمانه خودش است، برنامهای که به طور عمومی آن را تأیید نمیکند اما برخی کارشناسان معتقدند در حال گسترش است.
الکساندر ک. بولفراس، کارشناس امنیت هستهای در مؤسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک در لندن، گفت: «از منظر موضع دیپلماتیک رسمی، اسرائیلیها زرادخانه هستهای خود را تأیید یا تکذیب نمیکنند.»
در عوض، اسرائیل اعلام کرده که اولین کشوری نخواهد بود که سلاحهای هستهای را به خاورمیانه «معرفی» میکند. این عبارت عمداً مبهم، به گفته آقای بولفراس، «پوششی بر یک برنامه سلاح هستهای که به وضوح تثبیت شده است» محسوب میشود.
آنچه باید بدانید:
زرادخانه هستهای اسرائیل چقدر بزرگ است؟
به طور گستردهای اعتقاد بر این است که اسرائیل حداقل ۹۰ کلاهک و مواد شکافپذیر کافی برای تولید صدها کلاهک دیگر را در اختیار دارد، طبق گزارش مرکز کنترل تسلیحات و عدم اشاعه و طرح تهدید هستهای.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نهاد نظارتی هستهای سازمان ملل، ارزیابی کرده است که ۳۰ کشور قابلیت توسعه سلاحهای هستهای را دارند اما تنها ۹ کشور به داشتن آنها شناخته شدهاند. بر اساس گزارش یک گروه مدافع برنده جایزه نوبل، کمپین بینالمللی برای نابودی سلاحهای هستهای، اسرائیل دومین زرادخانه کوچک را در میان این ۹ کشور دارد و تنها کره شمالی زرادخانه کوچکتری دارد. کارشناسان میگویند اسرائیل میتواند کلاهکهای هستهای را از طریق جتهای جنگنده، زیردریاییها یا پرتابگرهای موشک بالستیک زمینی شلیک کند.
اسرائیل یکی از پنج کشوری است — که به هند، پاکستان، کره شمالی و سودان جنوبی ملحق میشود — که امضاکننده پیمان عدم اشاعه هستهای سازمان ملل نیست. این توافقنامه که در سال ۱۹۷۰ لازمالاجرا شد، به طور کلی دولتها را متعهد به ترویج استفادههای صلحآمیز از انرژی هستهای و جلوگیری از گسترش سلاحهای هستهای میکند.
(ایران امضاکننده این پیمان است، هرچند اسرائیل و قدرتهای جهانی تهران را به نقض آن با غنیسازی بیمورد اورانیوم در سطوح کافی برای ساخت سلاح هستهای متهم کردهاند.)
اسرائیل برای امضای این پیمان باید از سلاحهای هستهای خود دست بکشد؛ پیمانی که تنها پنج کشور را به عنوان کشورهای هستهای رسمی به رسمیت میشناسد: بریتانیا، چین، فرانسه، روسیه و ایالات متحده – اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل. همه این کشورها تا سال ۱۹۶۷، یعنی تاریخ قطع تعیینشده در پیمان برای احراز صلاحیت این عنوان، سلاح هستهای را منفجر کرده بودند.

اسرائیل از چه زمانی سلاح هستهای داشته است؟
اسناد تاریخی نشان میدهد که رهبران اسرائیل اندکی پس از تأسیس این کشور در سال ۱۹۴۸، در پی هولوکاست، به شدت قصد ساخت زرادخانه هستهای برای محافظت از بقای کشور را داشتند.
کمیسیون انرژی اتمی اسرائیل در سال ۱۹۵۲ تأسیس شد و اولین رئیس آن، ارنست دیوید برگمن، اظهار داشت که بمب هستهای تضمین خواهد کرد که «هرگز دیگر مانند گوسفند به قربانگاه برده نخواهیم شد»، به گزارش کتابخانه مجازی یهودی.
محققان معتقدند اسرائیل در سال ۱۹۵۸ شروع به ساخت یک سایت توسعه سلاحهای هستهای در نزدیکی شهر دیمونا در جنوب اسرائیل کرد. یک گزارش اطلاعاتی ایالات متحده که اخیراً از طبقهبندی خارج شده و مربوط به دسامبر ۱۹۶۰ است، توسط کمیته اطلاعات مشترک انرژی اتمی، بیان کرد که پروژه دیمونا شامل یک کارخانه بازفرآوری برای تولید پلوتونیم است. این گزارش نتیجه گرفت که پروژه با سلاحهای هستهای مرتبط است.
بر اساس گزارش انجمن کنترل تسلیحات، اسرائیل حدود سال ۱۹۶۷ به طور پنهانی توانایی ساخت مواد منفجره هستهای را توسعه داد. فدراسیون دانشمندان آمریکایی بعدها نوشت که تا سال ۱۹۷۳، ایالات متحده «متقاعد شده بود که اسرائیل سلاح هستهای دارد.»
اسرائیل در میان سه دوجین کشور — همه در اروپا یا آسیا — که تحت «چتر هستهای» ایالات متحده محسوب میشوند، قرار ندارد. این حمایت نه تنها به عنوان یک بازدارنده آمریکایی در برابر دشمنان عمل میکند، بلکه با هدف تشویق کشورها به عدم توسعه سلاحهای هستهای خود نیز میباشد.
کارشناسان گفتند که این واقعیت که اسرائیل بخشی از چتر هستهای آمریکا نیست، تصدیق ناگفته دیگری است که اسرائیل سلاحهای اتمی خود را دارد و نیازی به حفاظت یا بازدارندگی ندارد.
آقای بولفراس گفت: «در نهایت، این حس مسئولیت وجود دارد که امنیت اسرائیل به عهده اسرائیل است و آنها هر کاری لازم باشد برای تأمین آن انجام خواهند داد.»

آیا اسرائیل از سلاحهای هستهای خود در جنگ استفاده کرده است؟
خیر.
کتابخانه مجازی یهودی، که یکی از جامعترین دایرةالمعارفهای یهودی در جهان محسوب میشود، گزارشهایی را ذکر کرده است که اسرائیل بمبهای هستهای خود را در طول جنگهای اعراب و اسرائیل در سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ آماده کرد، اما این سلاحها مورد استفاده قرار نگرفتند.
در ۵۰ سال گذشته چند گزارش مبنی بر آزمایش سلاحهای هستهای اسرائیل در سایتهای زیرزمینی، از جمله در صحرای نگب در جنوب اسرائیل، وجود داشته است.
برجستهترین رخداد — و رخدادی که هنوز مورد بحث است — در سپتامبر ۱۹۷۹ رخ داد، زمانی که یک ماهواره آمریکایی طراحی شده برای شناسایی انفجارهای هستهای، یک جرقه دوگانه را در نزدیکی محل تلاقی اقیانوسهای اطلس جنوبی و هند گزارش کرد. برخی دانشمندان معتقد بودند که جرقه دوگانه احتمالاً نتیجه یک آزمایش هستهای توسط اسرائیل یا آفریقای جنوبی، یا احتمالاً هر دو بوده است.
اسرائیل دست داشتن در آنچه به عنوان حادثه ولا (به نام ماهواره) شناخته میشود را تکذیب کرد. دفتر خاطرات کاخ سفید جیمی کارتر، رئیسجمهور سابق، که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، به «باور فزاینده» در آن زمان اشاره میکند که اسرائیل یک انفجار هستهای را نزدیک نوک جنوبی آفریقای جنوبی آزمایش کرده است. اما این هرگز اثبات نشد، و به گفته دانشمندان، آونر کوهن و ویلیام بور در سال ۲۰۲۰ نوشتند، با استناد به خاطرات، «اسناد مربوط به حادثه ولا هنوز طبقهبندیشده هستند.»
اسرائیل سلاحهای هستهای خود را کجا میسازد؟
به طور گستردهای اعتقاد بر این است که برنامه سلاحهای هستهای اسرائیل در دیمونا مستقر است.
به نظر میرسد که بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی هرگز از این سایت بازدید نکردهاند و هیچ توافقی با اسرائیل وجود ندارد که به این نهاد نظارتی سازمان ملل اجازه دهد آن را نظارت کند. اسناد تاریخی نشان میدهد که دانشمندان آمریکایی در دهه ۱۹۶۰ از دیمونا بازدید کرده و بر اساس بازرسیهای به طور فزاینده محدود، نتیجه گرفتند که برنامه هستهای آنجا صلحآمیز است. اما هیچ مدرک عمومی وجود ندارد که نشان دهد بازرسان آمریکایی از آن زمان تاکنون بازگشتهاند.
عکسهای ماهوارهای ساختوسازهای جدیدی را در دیمونا طی پنج سال گذشته نشان میدهند. کارشناسان میگویند، حداقل، این تأسیسات در حال تعمیر و نوسازی ضروری است.
همچنین اعتقاد فزایندهای در میان برخی کارشناسان وجود دارد که اسرائیل در حال ساخت راکتور جدیدی در دیمونا برای افزایش توانایی هستهای خود است. گزارشی که این هفته منتشر شد توسط مؤسسه تحقیقات صلح بینالمللی استکهلم، حاکی از آن است که اسرائیل به نظر میرسد در حال ارتقاء یک سایت راکتور در آنجا برای تولید پلوتونیم است که هم برای سلاحهای هستهای و هم برای برخی اهداف صلحآمیز، مانند استفاده در فضا، به کار میرود.
به دلیل محرمانگیاش، دیمونا مدتهاست که نمادی از جذابیت و برای برخی، خشم بر سر برنامه سلاحهای هستهای اسرائیل بوده است.
در یک رویداد عمومی نادر در این سایت در سال ۲۰۱۸، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، از آن به عنوان پسزمینهای برای هشدار به دشمنان استفاده کرد که «کسانی که ما را به نابودی تهدید میکنند، خود را در معرض خطر مشابهی قرار میدهند – و در هر صورت به هدف خود نخواهند رسید.»