در فوریه، بیل کسیدی، سناتور جمهوری‌خواه و پزشک، رأی تعیین‌کننده‌ای را برای تأیید رابرت اف. کندی جونیور به عنوان رهبر وزارت بهداشت آمریکا به صندوق انداخت. او گفت که این کار را پس از آن انجام داد که آقای کندی، یک فرد صریح و شکاک به واکسن، قول داد که در کار یک هیئت متخصصان واکسن در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) دخالت نخواهد کرد. برای دکتر کسیدی، این تضمین، در میان دیگر تضمین‌ها، حیاتی بود. این ماه، معامله ادعایی از هم پاشید. آقای کندی تمام 17 عضو هیئت را برکنار کرد و آنها را با گروه کوچکتری از شکاکان به واکسن و دانشمندانی بدون تخصص در زمینه واکسن جایگزین کرد. در 23 ژوئن، دکتر کسیدی خواستار به تعویق افتادن جلسه این کمیته در این هفته - یکی از معدود نشست‌های سالانه - شد.
موضوع اصلی، کار کمیته مشاوره در مورد اقدامات ایمن‌سازی (ACIP) است که توصیه‌های آن بر واکسن‌هایی که عموم مردم دریافت می‌کنند و اینکه چه کسی هزینه آنها را می‌پردازد، تأثیر می‌گذارد. پر کردن این کمیته با ایدئولوگ‌ها، مهم‌ترین گامی است که آقای کندی برای همسو کردن وزارت بهداشت با عقاید خود برداشته است. این اقدام تهدید می‌کند که نرخ واکسیناسیون رو به کاهش را بدتر کرده، سیاست ملی واکسن را بیشتر تکه‌تکه کند و اثر دلسردکننده‌ای بر اقتصاد شکننده توسعه واکسن داشته باشد.
برای دیدن اینکه ACIP بازسازی‌شده ممکن است به کجا برود، پیش‌نویس برنامه منتشر شده قبل از جلسه آن سرنخ‌های نگران‌کننده‌ای ارائه می‌دهد. این برنامه شامل یک سخنرانی توسط لین ردوود، پرستار و فعال ضد واکسن، در مورد تیومرسال، یک نگهدارنده مبتنی بر جیوه است که مدت‌هاست مورد توجه فعالان ضد واکسن قرار گرفته، با وجود سابقه ایمنی آن و این واقعیت که این روزها به ندرت استفاده می‌شود. به طور معمول، دستور کار ACIP با ورودی مقامات CDC شکل می‌گیرد. اما منابع درون CDC می‌گویند که آنها از اضافه شدن لحظه آخری یک سخنرانی و رأی‌گیری در مورد تیومرسال غافلگیر شدند.
اگرچه تعداد کمی از آمریکایی‌ها ACIP را شنیده‌اند، اما این کمیته از سال 1964 بی‌سروصدا سیاست واکسن را شکل داده است. در حالی که سازمان غذا و دارو (FDA) واکسن‌ها را تأیید می‌کند، ACIP تعیین می‌کند که کدام واکسن‌ها و برای چه کسانی توصیه می‌شوند. با توجه به سیستم وصله‌پینه‌ای آمریکا، سیاست واکسن ترکیبی از راهنمایی فدرال و اختیارات ایالتی است. به طور معمول، پزشکان و ادارات بهداشت ایالتی هنگام تعیین الزامات واکسیناسیون مدارس و تشویق بیماران خود به تزریق، به ACIP مراجعه می‌کنند. با این حال، پس از تصفیه ACIP، دکتر تام فریدن، مدیر سابق CDC، این سوال را مطرح کرد که آیا کسی می‌تواند "به توصیه‌های افرادی که توسط آقای کندی منصوب شده‌اند، اعتماد کند"، کسی که تئوری‌های توطئه واکسن را ترویج می‌کند.
بدون یک استاندارد ملی مورد اعتماد، پزشکان باید توصیه‌های متناقض را بررسی کنند. رژیم‌های واکسیناسیون ایالت‌ها می‌توانند حتی بیشتر از هم فاصله بگیرند. چندین ایالت جمهوری‌خواه قبلاً قوانینی را معرفی کرده‌اند که فروش مواد غذایی حاوی واکسن را به دلیل یک تئوری بی‌اساس که mRNA از طریق دام به جمعیت معرفی می‌شود، ممنوع می‌کند. شک و تردید در مورد واکسن در حال افزایش است، اما از نظر سیاسی مغرضانه است (نمودار 1 را ببینید). شکاف دو درصدی در پذیرش واکسن بین ایالت‌های آبی (دموکرات) و قرمز (جمهوری‌خواه) ممکن است ناچیز به نظر برسد، اما این تفاوت بین ماندن بالای آستانه ایمنی جمعی برای سرخک و سقوط به زیر آن است. این شکاف هیچ نشانه‌ای از کاهش را نشان نمی‌دهد (نمودار 2 را ببینید).
گسترش شک و تردید ممکن است بر در دسترس بودن واکسن تأثیر بگذارد. توسعه واکسن یک حوزه دشوار در صنعت داروسازی است. از آنجا که واکسن‌ها عموماً به صورت پیشگیرانه به افراد سالم تزریق می‌شوند، برای اثبات کارایی و ایمنی آنها نیاز به آزمایش‌های بالینی گسترده دارند. و برخلاف داروهای مولکولی کوچک ساده، که هزینه‌های تولید آنها می‌تواند تنها چند پنی در هر قرص باشد، تولید هر ویال واکسن می‌تواند 25 تا 200 برابر بیشتر هزینه داشته باشد. واکسن‌ها همچنین با خطرات قانونی منحصر به فردی همراه هستند: آنها به میلیون‌ها کودک سالم تزریق می‌شوند، به این معنی که حتی رویدادهای نامطلوب آماری نادر نیز می‌توانند ظاهر شوند و مسئولیت‌هایی را ایجاد کنند. رنا کونتی، اقتصاددان سلامت در دانشگاه بوستون، می‌گوید: این ویژگی‌ها واکسن‌ها را اهداف سرمایه‌گذاری کمتری جذاب می‌کند، "مگر اینکه علم واقعاً و واقعاً قانع‌کننده باشد یا نیاز قابل توجهی برطرف نشده باشد."
ACIP در واقع تضمین‌کننده این است که اگر شرکت‌ها واکسن‌های ایمن و مفید را تولید کنند، بازاری برای آنها وجود خواهد داشت. این کمیته همچنین دروازه‌بان حدود 4.7 میلیارد دلار هزینه‌های فدرال برای برنامه "واکسن برای کودکان" است، برنامه‌ای که واکسیناسیون رایگان را برای تقریباً نیمی از کودکان آمریکا فراهم می‌کند. بنابراین، یک بررسی مثبت از ACIP، دسترسی گسترده‌ای را به بازار واکسن آمریکا فراهم می‌کند.
اقتصاددانان مدت‌هاست که استدلال کرده‌اند که واکسن‌ها بسیار کمتر از منافع بهداشت عمومی و اقتصادی خود سرمایه‌گذاری دریافت می‌کنند. قبل از همه‌گیری، تقریباً 75 آزمایش واکسن سالانه در آمریکا آغاز می‌شد که تنها 4% از تعداد اختصاص یافته به داروهای درمانی بود. در ماه مه، دولت ترامپ یک قرارداد 766 میلیون دلاری با مدرنا برای توسعه واکسن آنفولانزای پرندگان را لغو کرد. بعید نیست که شرکت‌ها در واکسن‌های جدید پرخطر سرمایه‌گذاری کنند اگر از مقاومت یک FDA یا ACIP بیش از حد خصمانه بترسند. ¦