ناخن‌های پا رنگ‌نشده. موهای چانه. جداسازی لباس‌های کثیف بر اساس رنگ تیره، روشن و رنگی. کدهای لباس.
زنان در دوران پیش‌یائسگی و یائسگی در مورد این چیزها چه می‌گویند؟ ما اهمیت نمی‌دهیم.
این پیامی است که توسط ملانی سندرز، مادر ۴۵ ساله سه فرزند و اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی در وست پالم بیچ، فلوریدا، منتشر می‌شود. او برای جشن گرفتن زنانی در سنین خاص که از تلاش برای راضی کردن همه دست کشیده‌اند، دنبال‌کنندگان زیادی به دست آورده است. صدها هزار زن در سراسر جهان به فراخوان خانم سندرز برای به اشتراک گذاشتن آنچه دیگر به آن اهمیت نمی‌دهند، پاسخ داده‌اند. آنها اکنون همگی عضو باشگاه «ما اهمیت نمی‌دهیم» او هستند.
در ویدئوهای وایرال، خانم سندرز پاسخ‌های آنها را با سرعت می‌خواند. او از پشت عینک مطالعه‌اش (با دو عینک دیگر که در یقه تی‌شرت‌اش قرار دارد) خیره می‌شود و با لحنی بی‌حس می‌گوید: «ما به چربی بازو اهمیت نمی‌دهیم. تقصیر ما نیست که ماهیچه‌هایمان به سمت پایین رشد می‌کنند نه به سمت بالا.»
او به دفترچه یادداشتش نگاه می‌کند، آن مطلب را با خودکار علامت می‌زند، قبل از اینکه به مورد بعدی برود.
«ما اهمیت نمی‌دهیم اگر برای دورهمی خانوادگی حاضر نشویم. اکثر شما تروماهای تشخیص داده‌نشده‌ای دارید که ما صادقانه نمی‌خواهیم الان با آنها سروکار داشته باشیم.»
در یک مصاحبه، خانم سندرز گفت که او دهه‌ها به مراقبت از دیگران و اهمیت دادن به آنچه دیگران در مورد او فکر می‌کردند، پرداخته است – مثلاً اینکه آیا پسرانش تمام سبزیجات خود را می‌خورند، یا قبل از بیرون رفتن از خانه آرایش می‌کرده است. او اکنون می‌گوید: «آزاد کردن ذهنم از این همه اهمیت دادن به چیزهایی که واقعاً مهم نیستند، رهایی‌بخش است.»
تقریباً طبق همه حساب‌ها، سال‌های منتهی به یائسگی زمان آشفتگی جسمی و عاطفی است. پیش‌یائسگی می‌تواند باعث بدخلقی، خستگی و مه مغزی شود. علاوه بر این، معمولاً زمانی شروع می‌شود که یک زن در اواسط ۴۰ سالگی خود است – زمانی که ممکن است با نوجوانان بدخلق و خواسته‌های زیاد کار و والدین مسن سروکار داشته باشد، این را دکتر نانت سنتورو، استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو که در زمینه پیش‌یائسگی تخصص دارد، گفت.
خانم سندرز که پس از هیسترکتومی جزئی در سپتامبر ۲۰۲۴ وارد پیش‌یائسگی (یا همان «خانم پری» که خودش می‌نامد) شد، گفت: «بدن شما خسته است، شما تحریک‌پذیر هستید، عصبانیت دارید.» اول بی‌خوابی آغاز شد و افسردگی نیز کمی پس از آن.
او گفت: «فقط در یک جای تاریک بودم. اگر اتفاق خوبی در طول روز می‌افتاد، نمی‌توانستم آن را جشن بگیرم.»
پس از یک شب بی‌خوابی در ماه گذشته، خانم سندرز نگاهی به خودش در آینه بغل ماشینش انداخت: موهایش به هم ریخته بود و یک سوتین ورزشی نامناسب پوشیده بود. به جای احساس خودآگاهی نسبت به ظاهرش که زمانی داشت، نتوانست جلوی خنده‌اش را بگیرد.
او فکر کرد: «فقط به جایی می‌رسی که دیگر اهمیتی نمی‌دهی.» پس دوربین تلفن خود را باز کرد و دکمه ضبط را فشار داد.
خانم سندرز از پشت فرمانش در پارکینگ فروشگاه مواد غذایی اعلام کرد: «ما قصد داریم یک باشگاه پیش‌یائسگی و یائسگی راه بیندازیم، خب؟ و اسمش باشگاه «ما اهمیت نمی‌دهیم» خواهد بود.» او فهرستی از چیزهایی که آن صبح او را آزار نمی‌داد را بیان کرد: اینکه نمی‌توانست یک «سوتین واقعی» برای پوشیدن پیدا کند و اینکه بدون صاف کردن موهایش از خانه بیرون رفته بود.
او گفت: «در بخش نظرات، همه بیایید در مورد چیزهایی که امروز به آنها اهمیت نمی‌دهیم صحبت کنیم.»
خانم سندرز، که در آن زمان چند صد هزار دنبال‌کننده در اینستاگرام و TikTok از پست‌هایش در مورد آشفتگی ازدواج و مادری داشت، فکر می‌کرد چند ده زن ممکن است نظر دهند. او در شرح ویدئو شوخی کرد: «چه کسی به باشگاه جدید ما می‌پیوندد؟ باشگاه WDNC (ما اهمیت نمی‌دهیم) قرار است نقل محافل باشد.»
و همینطور هم شد. هزاران نظر سرازیر شد و او صدها هزار دنبال‌کننده اضافی در اینستاگرام و TikTok تنها در ۲۴ ساعت به دست آورد.
یک نفر نوشت: «من اهمیت نمی‌دهم که خانواده‌ام فکر می‌کنند دیوانه هستم چون با یک پتوی برقی و پنکه روشن روی مبل می‌نشینم.»
یکی دیگر نظر داد: «ما اهمیت نمی‌دهیم اگر برای شام چیز دیگری می‌خواستید غیر از آنچه ما درست کردیم. ما ندیدیم که شما پیشنهاد دهید شام بپزید.»
حتی اشلی جاد، بازیگر و مدافع سلامت روان، نیز به این باشگاه پیوسته است.
برخی از چیزهایی که خانم جاد، ۵۷ ساله، به آنها اهمیت نمی‌دهد؟ تلویزیون، هر روز حمام کردن و اینکه آیا لباس خوابش لکه دارد یا خیر. (داشت.)
همچنین، املا.
او در یکی از ویدئوها مکث کرد و با دقت به کاغذی که در دست داشت و روی آن نوشته شده بود «We do not care cub» نگاه کرد، سپس گفت: «من حرف "L" را از کلمه "club" جا انداختم.»
هنگامی که شلی هورتون، روزنامه‌نگار استرالیایی، برای اولین بار ویدئوی خانم سندرز را در فید اینستاگرام خود دید، «آنقدر خندیدم که گریه کردم.»
خانم هورتون، ۵۱ ساله، که ویدئوی خودش را لیست کرد که زنان در استرالیا دیگر به چه چیزهایی اهمیت نمی‌دهند (بیشتر از انسان‌ها سگ‌ها را دوست دارند، پنهان کردن سنشان – او اصرار داشت «ما هر ماه لعنتی را به دست آورده‌ایم»)، گفت: «به همان اندازه که خنده‌دار است، واقعاً معنی‌دار نیز هست.» او گفت که گفتگوی آزاد در مورد پیش‌یائسگی و یائسگی ممکن است زنان بیشتری را تشویق کند تا به جای اینکه علائمشان شدت یابد، به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند.
صحبت در مورد یائسگی، که زمانی در پرده‌ای از راز پنهان بود، خود به یک تجارت تبدیل شده است. سلبریتی‌هایی مانند گویینت پالترو و کامرون دیاز در یک استارتاپ تله‌هلث متمرکز بر یائسگی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. هالی بری شرکتی را بنیان نهاد که وعده می‌دهد به زنان در این دوره گذار کمک کند. اکنون ده‌ها پادکست درباره یائسگی وجود دارد و حتی یک کمدی موقعیت جدید درباره دو زن نسل X که در حال گذراندن آن هستند.
دکتر لیلا ناختیگال، ۹۱ ساله، متخصص غدد تولید مثل که نزدیک به ۶۰ سال در زمینه تحقیقات و آموزش یائسگی تخصص داشته، گفت: «زمانی که من برای اولین بار شروع به کار کردم، زنان حتی به پزشک مراجعه نمی‌کردند زیرا فکر می‌کردند این چیزی است که باید اتفاق بیفتد و آنها اجازه شکایت ندارند.»
او گفت: «اکنون، یائسگی در همه جا مطرح است.»
برای خانم سندرز، که اخیراً به یک میلیون دنبال‌کننده در TikTok رسیده است، انفجار علاقه باعث شده کمتر احساس تنهایی کند و کنترل بیشتری داشته باشد. رویای او این است که جامعه WDNC را به صورت آفلاین، در یک گردهمایی که زنان پیش‌یائسه و یائسه بتوانند «فقط خودشان باشند»، گرد هم آورد. (قانون اول برای شرکت‌کنندگان: لباس، مو یا آرایش فانتزی ممنوع.)
او تاکید کرد که ایده این نیست که به همه چیز اهمیت ندهند. بلکه «بیشتر در مورد برداشتن فشار است» وقتی صحبت از چیزهایی می‌شود که واقعاً مهم نیستند، مانند حفظ یک خانه بی‌عیب و نقص، و در عوض اولویت دادن به آنچه در این مرحله برای بهترین بودن نیاز دارد.
او در حال خنده گفت: «از این به بعد هیچ چیز اجباری نیست جز بقا.»
این بدان معناست که فقط یک یا دو بار در هفته ویدئو منتشر می‌کند، حتی با وجود اینکه صندوق ورودی او پر از درخواست‌های همکاری‌های پردرآمد است که از او می‌خواهد بیشتر تولید کند. در عوض، او وقت می‌گذارد تا از سلامت خود مراقبت کند و به تعهدات خانوادگی بپردازد، مانند تشویق در بازی‌های بسکتبال کوچکترین پسرش.
همانطور که او این مرزها را در یک مصاحبه ویدئویی توصیف می‌کرد، به تخت نامرتبش و لباس‌های پخش شده در اتاق خوابش اشاره کرد. او بی‌خوابی مربوط به پیش‌یائسگی را تجربه می‌کند و شب قبل فقط سه ساعت خوابیده بود.
شانه‌هایش را بالا انداخت و گفت: «نمی‌توانم اهمیت بدهم. به همین سادگی.»