و اسکار میرسد به... کمترین فیلم توهینآمیز؟
جنجالها، شکایات و بحثها درباره فیلمسازی، رقابت امسال جوایز اسکار را فرا گرفته و برخی از امیدوارکنندهترین مدعیان را تهدید میکند. از جمله:
«Emilia Pérez»: فیلم موزیکال اسپانیاییزبان نتفلیکس درباره یک ارباب مواد مخدر تراجنسیتی، با آرمانهای هالیوود در مورد مدارا همخوانی داشت. سپس توییتهای قدیمی کارلا سوفیا گاسکون، ستاره فیلم و اولین فرد تراجنسیتی که نامزد بهترین بازیگر زن شده است، منتشر شد که در آن اسلام را «انزجار عمیق از بشریت» خوانده بود، جورج فلوید را «کلاهبردار معتاد به مواد مخدر» خطاب کرده و از ممنوعیت مذاهبی که «مستقیماً مخالف ارزشهای اروپایی هستند» حمایت کرده بود.
«The Brutalist»: فیلم ۳ ساعت و نیمه درباره یک معمار یهودی-مجارستانی که به ایالات متحده فرار میکند، به عنوان بازگشت اسکاری برای آدریان برودی، نامزد بهترین بازیگر مرد، مورد ستایش قرار گرفت. اما پس از اینکه مصاحبه با تدوینگر فیلم فاش کرد که از هوش مصنوعی برای بینقص کردن تکههایی از دیالوگ مجارستانی او در فیلم استفاده شده است، اجرایی که به خاطر اصالتش مورد تحسین قرار گرفت، ناگهان از نظر برخی ناظران، دقیقاً و صددرصد معتبر به نظر نمیرسید.
«I’m Still Here»: وقتی فاش شد که فرناندو تورس، نامزد بهترین بازیگر زن، تقریباً دو دهه پیش در یک نمایش تلویزیونی با گریم سیاهپوستان ظاهر شده است، عذرخواهی او سریع بود. طرفداران پرشور برزیلی از او حمایت کردند. اما این موضوع مانعی بر سر راه تلاش برای کسب جوایز فیلمی درباره ناپدید شدن یک مخالف در دهه ۱۹۷۰ در برزیل ایجاد کرد.
«Anora»: مایکی مدیسون، نامزد بهترین بازیگر زن، تصمیم گرفت برای به تصویر کشیدن انسانی یک کارگر جنسی، از هماهنگکننده صمیمیت استفاده نکند، که این امر باعث واکنش منفی برخی از افرادی شد که سالها برای عادیسازی این نقش پشت صحنه تلاش کردهاند. مدیسون گفته است که این انتخاب را انجام داده است زیرا میخواست خود را در اجرا غرق کند. هماهنگکنندههای صمیمیت، که توسط اتحادیهها در صحنه اجباری نیستند، در سایر فیلمهای پرحرارت سال ۲۰۲۴ مانند «Babygirl» مورد استفاده قرار گرفتند، که ستاره آن، نیکول کیدمن، از نامزدی اسکار محروم شد.
هالیوود در بحران است
قرار بود جوایز آکادمی امسال نور جشنی بر هالیوود محاصرهشده بتاباند. در عوض، مقدمات مراسم بازتابدهنده اضطراب وجودی صنعت فیلم بوده و باعث بحث و جدل بر سر مسائل پیچیدهای از جمله جدا کردن هنر از هنرمند، تعیین نقش هوش مصنوعی در فیلم و پیمایش سیاستهای جنسیتیای شده است که پس از #MeToo ظهور کردهاند.
جاناتان کانتز، مورخ فیلم در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، میگوید: «هالیوود در بحران است. مانند تقریباً یک قرن گذشته، در مرکز همه چیز نیست.»
فروش جهانی گیشه پس از وقفه کوتاه «باربنهایمر» در سال ۲۰۲۳، تقریباً ۲۰ درصد کاهش یافت و به حدود ۲۱.۷ میلیارد دلار در سال گذشته رسید. و این صنعت هنوز در تلاش است تا پس از اعتصابات نویسندگان و بازیگران در سال ۲۰۲۳ که بخش بزرگی از جامعه سرگرمی را فلج کرد، همهگیری که تولیدات فیلم و تلویزیون را متوقف کرد و تهدیدهای مداوم پخش آنلاین برای سینما رفتن، جایگاه خود را دوباره به دست آورد.
قدرت ستارهها در جوایز آکادمی نیز در خطر است: اعضای چیزی که برخی آن را نژاد در حال مرگ سلبریتیهای پرقدرت مینامند - مانند دنزل واشنگتن، آنجلینا جولی و دانیل کریگ - امسال نامزد نشدهاند. علاوه بر این، لس آنجلس تازه شروع به بهبودی طولانیمدت از آتشسوزیهای وحشیانه کرده است.
اسکار، برای چه خوب است؟
به طور کلی، حال و هوای پیرامون بسیاری از مدعیان بهترین فیلم امسال، پرسشگری بدخلقانه است. چرا «Wicked» یک میلیون گل لاله کاشت اما هیچ خشخاشی نکاشت؟ آیا «The Substance» واقعاً یک تمثیل فمینیستی است اگر بدن زنان را جنسی کند؟ آیا فیلم زندگینامه باب دیلن «A Complete Unknown» با واقعیتهای تاریخ عامیانه بیش از حد بازی کرد؟ آیا «Conclave» به رهبران کلیسای کاتولیک در دنیای واقعی توهینآمیز بود؟ آیا «Dune: Part Two» افراد مشهور زیادی داشت؟ آیا فیلمبرداری اول شخص «Nickel Boys» میتوانست کمتر... هنری باشد؟
تمام این اضطرابها بر سر فیلمهایی است که بسیاری از مردم حتی آنها را ندیدهاند. ۱۰ نامزد بهترین فیلم در سال ۲۰۲۴ در گیشه جهانی ۱.۷۶ میلیارد دلار فروش داشتند، که ۳۹ درصد کمتر از مجموعهای تقویتشده توسط باربنهایمر در سال قبل است. (هر سال شامل یک مدعی از نتفلیکس بود که دادههای معادل گیشه را منتشر نمیکند.)
حتی بینندگان خود مراسم اهدای جوایز نیز در خطر هستند. کمی بیش از یک دهه پیش، بیش از ۴۳ میلیون نفر برای تماشای اسکار همراه شدند. سال گذشته، این رقم در شب اسکار به ۱۹.۵ میلیون نفر رسید. آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، که بر اسکار نظارت دارد، از اظهار نظر خودداری کرد.
تعداد خودیهای هالیوود که هر صدا و نجوا از درام جوایز را دنبال میکنند، در سالهای اخیر کاهش یافته است. آکادمی جوانتر و بینالمللیتر از گذشته است و حدود ۲۰۰۰ نفر از تقریباً ۹۹۰۰ عضو رأیدهنده آن اکنون در خارج از ایالات متحده قرار دارند. رأیگیری نهایی اسکار از روز سهشنبه آغاز میشود و در ۱۸ فوریه به پایان میرسد.
نامزدیها همچنین میتوانند باعث افزایش نظارت شوند. در سالهای اسکار بدون پیشتاز مشخص، مانند امسال، داستانهای منفی میتوانند ماهها پس از اکران یک فیلم ظاهر شوند.
با این حال، یک برد مهم است و استودیوها هر سال میلیونها دلار برای تبلیغ مدعیان اسکار خود هزینه میکنند. یک مجسمه طلایی نه تنها اعتبار را منتقل میکند، بلکه دستمزدهای بالاتری را برای بازیگران، سهمهای بزرگتری را برای نمایندگان و قدرت چانهزنی بیشتری را برای معاملهگران آینده یک فیلم به ارمغان میآورد. تام نونان، تهیهکننده اجرایی «Crash»، که در سال ۲۰۰۶ برنده بهترین فیلم شد، گفت: «این یک جشن است. این برای همیشه است.»
نتفلیکس در کنترل خسارت
به نتفلیکس، که هنوز موفق به کسب جایزه ارزشمند بهترین فیلم نشده است، اعتبار داده میشود که در سالهای اخیر کمپین اسکار را تشدید کرده است. تهدیدهایی که این سرویس پخش جریانی برای سینما رفتن سنتی ایجاد میکند، به تنهایی برای تحت فشار قرار دادن برخی از رأیدهندگان علیه آن کافی بود، علیرغم چندین نامزدی بهترین فیلم آن.
«Emilia Pérez»، فیلمی که تمرکز تراجنسیتی آن با لحظه سیاسی فعلی آمریکا مرتبط بود، ۱۳ نامزدی اسکار و چهار جایزه گلدن گلوب را به دست آورد، که بیشتر از هر فیلم دیگری در هر دو مورد است. نتفلیکس به شکلی بزرگ در کورس رقابت بود.
اکنون نتفلیکس در حالت کنترل خسارت قرار دارد و خود را از گاسکون دور میکند، کسی که عذرخواهی اشکباری کرد «از هر کسی که ممکن است از نحوه ابراز وجود من در گذشته، حال و آینده احساس ناراحتی کرده باشد». انتظار نمیرفت که او در رویدادهای اهدای جوایز این هفته در لس آنجلس شرکت کند. روز دوشنبه، نتفلیکس تبلیغی با عنوان «برای ملاحظات شما» را برای رأیدهندگان اسکار رونمایی کرد که تصاویر گاسکون را حذف کرده بود. بازاریابی این سرویس پخش جریانی به سمت حمایت از زو سالدانیا، نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن، رقابت برای بهترین ترانه اصلی و سایر دستهها تغییر جهت داده است. هیچ یک از مدیران نتفلیکس به طور علنی در مورد این جنجال اظهار نظر نکردهاند. نتفلیکس از اظهار نظر برای این مقاله خودداری کرد، نمایندگان گاسکون نیز همینطور.
معمای هوش مصنوعی
یکی دیگر از مدعیان پیشتاز، «The Brutalist»، تحت تأثیر ترسهای فزاینده از آویزان شدن هوش مصنوعی بر سر صنعت فیلم بوده است. نگرانیها در مورد جایگزینی مشاغل توسط این فناوری در مرکز اعتصاباتی بود که هالیوود را برای ماهها فلج کرد.
برخی از کارشناسان اسکار میگویند این واقعیت که هوش مصنوعی اجراها در «The Brutalist» را لمس کرده است، سؤالات کافی در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی واقعی بود و چه چیزی نبود، ایجاد میکند تا شانس دریافت جوایز برای برودی و فلیسیتی جونز، مدعی نقش مکمل زن، را تهدید کند. اما دیگران میگویند مسائل مربوط به هوش مصنوعی بسیار جزئی هستند، فقط شامل پنج دقیقه از یک فیلم ۲۱۵ دقیقهای میشوند، و آنها خاطرنشان میکنند که این فیلم به سختی تنها فیلمی است که از این فناوری نوظهور استفاده میکند.
کلی شیرکی، معاون رئیس هوش مصنوعی و فناوری در آموزش در دانشگاه نیویورک، میگوید: «ناراحتی در مورد لهجه مجارستانی آدریان برودی در «The Brutalist» نگرانی از طرف مخاطب است که افرادی که آنها در حال واکنش نشان دادن به آنها روی صفحه هستند، به طور فزایندهای ترکیبی هستند که در مرحله پس از تولید ایجاد شدهاند. و از طرف افرادی که روی فیلمها کار میکنند، نگرانی وجود دارد که تمام فیلمسازی به نوعی انیمیشن تبدیل شود، جایی که بازیگران، صحنه، نورپردازی، لباس صحنه، لباسها، همه اینها به طور فزایندهای تولید میشوند تا اینکه در صحنه یا مکان ضبط شوند.»
بردی کوربت، کارگردان، در بیانیهای گفت: «اجراهای آدریان و فلیسیتی کاملاً متعلق به خودشان است.» و افزود که هوش مصنوعی فقط برای دقیق کردن برخی از مصوتها و حروف استفاده شده است.
تمام این انتقادات میتواند سر و صدا باشد، یا میتواند در شب اسکار ضربه سختی وارد کند. کینهای که میتواند مقدمات اسکار را در بر گیرد، همیشه بر اعضای مصمم - و ناشناس - آکادمی تأثیر نمیگذارد.
نونان، تهیهکنندهای که در دانشکده تئاتر، فیلم و تلویزیون UCLA تدریس میکند، میگوید: «هر سال همیشه رسواییهای کوچکی وجود دارد که واقعاً شانسهای یک فیلم را خراب میکند. گاهی اوقات جواب میدهد و یک فیلم را از سر میاندازد، و گاهی اوقات هیچ تفاوتی نمیکند.»
برای الن گیمرمن بنویسید به آدرس [email protected]