در سال‌های اخیر، سیاست وام دانشجویی آمریکا به سوپ حروف الفبا شباهت پیدا کرده است. در طول همه‌گیری کووید-۱۹، کمک‌ها از طریق قوانین CARES، ARPA و HEROES ارائه شد. برنامه‌های بازپرداخت از نام‌های مناسب (SAVE و PAYE) تا نام‌های کمتر مناسب (PSLF و TEPSLF) متغیر بودند. حتی بوروکرات‌های باتجربه در FSA نیز برای پیگیری این موارد دچار مشکل شده‌اند. به دلیل این سیاست‌های مختلف، حدود ۱۸۹ میلیارد دلار بدهی دانشجویی بخشیده شد و بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار از پرداخت‌ها معاف شد.
چنین کمک‌هایی ممکن است در آن زمان مورد استقبال قرار گرفته باشد، اما آمریکا اکنون در حال بیدار شدن در برابر واقعیت است. آخرین مهلت معافیت دوران همه‌گیری در سپتامبر ۲۰۲۳ به پایان رسید؛ بدهی‌های معوق در سه ماهه اول سال جاری در سوابق اعتباری ظاهر شدند. و تصویری که در حال ظهور است، زیبا نیست. معوقات به شدت افزایش یافته‌اند (نمودار ۱ را ببینید). طبق گزارش TransUnion، یک دفتر گزارش اعتبار، حدود ۲۱% از وام‌گیرندگان وام‌های دانشجویی فدرال در وضعیت نکول قرار دارند که بیشترین میزان تاکنون است و از ۱۲% در فوریه ۲۰۲۰ افزایش یافته است. مشکلات بیشتری ممکن است در پیش رو باشد. در ۵ مه، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ به خزانه‌داری دستور داد تا وصول مطالبات از وام‌گیرندگان نکول‌شده را از سر بگیرد؛ تا پایان سال، بخشودگی وام، که اغلب پس از دو دهه بازپرداخت به طور خودکار انجام می‌شود، دوباره در سطح فدرال مشمول مالیات خواهد شد.
مشکلات بازپرداخت آمریکا اوج روندی است که دهه‌ها در حال شکل‌گیری بوده است. در ۲۰ سال پیش از همه‌گیری کووید، وام‌های دانشجویی از سریع‌ترین انواع استقراض خانوارها بودند که از ۱۰% بدهی‌های غیررهنی در سال ۲۰۰۳ به ۳۳% تا سال ۲۰۲۰ افزایش یافتند (نمودار ۲ را ببینید). تا سال ۲۰۱۰، آنها از کارت‌های اعتباری و وام‌های خودرو به عنوان بزرگترین سهم از بدهی‌های خانوار پیشی گرفتند. تا سال ۲۰۱۲ نیز در معوقات پیشتاز بودند. هنگامی که کووید شیوع پیدا کرد، بدهی دانشجویی یک گزینه آشکار – اگرچه بحث‌برانگیز – برای کمک‌های فدرال بود.
حمله حروف اختصاری دولت بایدن از افزایش بیشتر معوقات جلوگیری کرد. نکول وام‌های دانشجویی فدرال به تقریباً صفر رسید و پرداخت‌های ماهانه به خزانه‌داری بیش از نصف کاهش یافت. همزمان، بار بدهی مسیر صعودی بی‌امان خود را ادامه داد. سبد وام‌های دانشجویی فدرال به ۱.۸ تریلیون دلار رسیده است؛ طبق گزارش Education Data Initiative، یک گروه تحقیقاتی، متوسط مانده بدهی هر وام‌گیرنده به ۴۰,۰۰۰ دلار می‌رسد.
اگر تصویر برای فارغ‌التحصیلان آمریکا تیره به نظر می‌رسد، برای دولت فدرال (Uncle Sam) تیره‌تر است. وام‌دهی دانشجویی زمانی برای دولت فدرال سودآور بود. اکنون به ازای هر دلار وام‌داده‌شده، ۲۵ سنت ضرر می‌کند. در مجموع، مقامات انتظار دارند که سبد وام‌های دانشجویی آنها در ۹ سال آینده حدود ۴۵۰ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
دلیل این کسری چیست؟ فارغ‌التحصیلان عملکرد بدتری دارند و بنابراین احتمال بازپرداخت وام‌هایشان کمتر است. همچنین احتمال بیشتری دارد که برای دوره‌های تحصیلات تکمیلی وام گرفته باشند، که تعداد فزاینده‌ای از آنها ارزش مناسبی برای پول ارائه نمی‌دهند. با این حال، شاید مهمترین عامل، عاملی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته: تغییر از برنامه‌های بازپرداخت ثابت به برنامه‌های مبتنی بر درآمد (نمودار ۳ را ببینید). اگرچه این برنامه‌ها اشکال مختلفی دارند، با برنامه‌های بازپرداخت متفاوت، دوره‌های پرداخت و غیره، اما همگی پرداخت‌ها را به عنوان درصدی از دستمزد تعیین می‌کنند. این برنامه‌ها که اولین بار در سال ۲۰۰۹ معرفی شدند، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند و اکنون ۵۶% از مانده وام‌های دانشجویی فدرال را تشکیل می‌دهند. برای وام‌گیرندگان، آنها وعده پرداخت‌هایی را می‌دهند که کمتر احتمال دارد غیرقابل مدیریت شوند. اما برای مالیات‌دهندگان، آنها یک بار سنگین هستند. به گفته دفتر بودجه کنگره، یک نهاد نظارتی، دولت از اکثر وام‌های با بازپرداخت ثابت بازدهی کسب می‌کند، اما از هر دلار وام‌داده‌شده از طریق گزینه‌های انعطاف‌پذیر (نمودار ۴ را ببینید) ضرر می‌کند.
بخشی از این ممکن است بازتاب انتخاب نامطلوب باشد: وام‌گیرندگانی که انتظار دستمزد پایین دارند، بیشتر از کسانی که از حقوق بالا مطمئن هستند، به یک برنامه مبتنی بر درآمد متمایل می‌شوند. استرالیا و انگلستان با الزام به یک ساختار بازپرداخت واحد از این پویایی جلوگیری می‌کنند. با این حال، برنامه‌های وام‌گیری مبتنی بر درآمد آمریکا ذاتاً برای مالیات‌دهندگان گران هستند. مانده بدهی پس از ۲۰ یا ۲۵ سال بخشیده می‌شود، صرف نظر از پیشرفت بازپرداخت، در مقایسه با دوره ۴۰ ساله بخشودگی در انگلستان. و پرداخت‌های مورد نیاز، که می‌تواند به کمی ۵% از درآمد اختیاری باشد، توسط دولت بایدن به جای بخشودگی کامل بدهی کاهش یافت.
اگر بارقه‌ای از امید وجود داشته باشد، ممکن است به طور غیرمنتظره‌ای در «لایحه بزرگ زیبا» آقای ترامپ باشد که در حال حاضر در کنگره در حال بررسی است. نسخه‌های تهیه‌شده توسط مجلس نمایندگان و سنا ممکن است متفاوت باشند، اما آنها دارای ویژگی‌های اصلاحات معقول در وام دانشجویی هستند. به جای حفظ «سوپ حروف الفبا» دولت بایدن، پیش‌نویس این قانون یک سیستم ساده‌شده را پیشنهاد می‌کند که در آن دانشجویان می‌توانند بین دو گزینه انتخاب کنند: ثابت یا مبتنی بر درآمد. این امر هزینه‌های اداری را کاهش می‌دهد و معافیت‌هایی را که در حال حاضر به نفع همه از زوج‌های متأهل گرفته تا کارگران بخش دولتی هستند، محدود می‌کند.
اجماع دوحزبی در جبهه دیگری نیز وجود دارد: نیاز به پاسخگو نگه داشتن دانشگاه‌ها در مورد عملکرد دانشجویانشان پس از ترک دانشگاه. هر دو لایحه شامل جریمه‌هایی برای کالج‌هایی است که فارغ‌التحصیلانی با درآمد پایین نسبت به بدهی‌هایشان تولید می‌کنند. و هر دو گام‌هایی – هرچند محتاطانه – برای مهار مانده‌های سرسام‌آور برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی برمی‌دارند. اگرچه این دانشجویان تنها یک پنجم وام‌گیرندگان را تشکیل می‌دهند، اما نیمی از بدهی‌های معوق را به خود اختصاص داده‌اند. بخش زیادی از آن منعکس‌کننده شهریه‌های گران‌قیمت در دانشکده‌های حقوق و پزشکی است، جایی که حقوق‌های بعدی اغلب هزینه را توجیه می‌کنند. اما سهم فزاینده‌ای از آن ناشی از دوره‌های گران‌قیمت و کم‌ارزش است که به طور قابل بحث نباید واجد شرایط وام‌دهی فدرال باشند.
البته هر دو لایحه جای پیشرفت دارند. به عنوان مثال، برخی از اقدامات پاسخگویی به اندازه کافی دوره‌های کوتاه‌تری را که اغلب برای کالج‌ها پول‌ساز هستند، هدف قرار نمی‌دهند؛ محدودیت‌های وام آنها برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی ممکن است برای کسانی که به دنبال مدارک حرفه‌ای هستند، بسیار ناچیز باشد. و حتی اگر قانون به درستی هزینه‌ها را برای دولت محدود کند، هرچه که از آن بیرون آید، برای بسیاری از وام‌گیرندگان سخت‌تر خواهد بود. با این حال، ساده‌سازی بازپرداخت، محدود کردن وام‌گیری و مقابله با دوره‌های درسی مخرب می‌تواند یک دستاورد نادر دوحزبی باشد. پس از دهه‌ها سرگردانی، سیستم وام دانشجویی آمریکا ممکن است سرانجام به فارغ‌التحصیلی خودش نزدیک شود.
برای تحلیل کارشناسی بیشتر از مهمترین داستان‌های اقتصاد، امور مالی و بازارها، در خبرنامه هفتگی و فقط برای مشترکین ما با عنوان Money Talks ثبت‌نام کنید.