در میان بانکداران مرکزی، واژه «عدم قطعیت» در معرض تبدیل شدن به یک کلیشه است، زیرا آن‌ها برای انتقال نوسانات فزاینده‌ای که در تلاش برای تعیین نرخ بهره با آن مواجه هستند، از سیاست‌های تجاری گرفته تا تشدید درگیری‌ها در خاورمیانه، کلمات تازه‌ای ندارند. آن‌ها به عباراتی مانند «عدم قطعیت استثنایی» و «غیرقابل پیش‌بینی بودن» روی آورده‌اند.
با وجود این نگرانی‌ها، سیاست‌گذاران و دیگر اقتصاددانانی که این هفته در سینترا، پرتغال، برای کنفرانس سالانه بانک مرکزی اروپا گرد هم آمده بودند، آرامش خاصی داشتند.
این آرامش با این واقعیت کمک شد که با آغاز روز اصلی کنفرانس در روز سه‌شنبه، داده‌ها نشان دادند که تورم در منطقه یورو در ماه ژوئن به طور میانگین 2 درصد بوده است که با هدف بانک مرکزی مطابقت دارد. در سه سال گذشته، تورم به شدت بالاتر از هدف بود و بانک مرکزی اروپا در یک کمپین تهاجمی برای کاهش آن مشارکت داشت.
کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، گفت: «ما در 2 درصد هستیم. من نمی‌گویم مأموریت به اتمام رسیده است، اما می‌گویم هدف محقق شده است.»
حاضران به جای نگرانی بیشتر در مورد تورم، بر اقداماتی تمرکز کردند که منطقه باید برای بهبود رقابت‌پذیری خود با ایالات متحده و چین انجام دهد، مانند تسهیل جابجایی افراد بین مشاغل و دسترسی به سرمایه در سراسر مرزها. بسیاری از این ایده‌ها سال‌هاست که مطرح شده‌اند، اما این بار امیدواری وجود داشت که قانون‌گذاران اروپایی آن‌ها را عملی کنند.
زیربنای این بحث، باوری بود که سیاست‌های اقتصادی پرزیدنت ترامپ فرصتی را برای اروپا ایجاد کرده است تا موقعیت خود را در اقتصاد جهانی تقویت کند.
یواخیم ناگل، رئیس بوندس‌بانک، بانک مرکزی آلمان، گفت: «به عنوان اروپایی‌ها، و به ویژه در آلمان، ما در تحلیل مسائل کاملاً خوب عمل می‌کنیم. با این حال، وقتی نوبت به اجرای راه‌حل‌ها می‌رسد، ما تمایل داریم که بسیار ریسک‌پذیر باشیم و بنابراین در زمان واکنش کند عمل می‌کنیم.»
اما او افزود: «من به طور فزاینده‌ای این برداشت را دارم – همچنین از بحث‌های اینجا در سینترا – که اکنون در حال حرکت هستیم.»
لحن اطمینان‌بخش در آغاز کنفرانس در روز دوشنبه، زمانی که بانک مرکزی اعلام کرد سیاست پولی آن در چند سال گذشته، علیرغم افزایش غیرمنتظره تورم، عملکرد خوبی داشته است، ایجاد شد. بانک تنها تغییرات کوچکی در رویکرد خود برای تعیین سیاست ایجاد کرد و گفت که هدف 2 درصد باقی خواهد ماند. خانم لاگارد گفت: «این یک استراتژی برای همه شرایط است.»
سیاست‌گذاران بانک مرکزی اروپا به طور فزاینده‌ای تلاش کرده‌اند تا همکاران خود در کمیسیون اروپا، شاخه اجرایی اتحادیه اروپا، و سایر نهادهای قانون‌گذار را متقاعد کنند که تغییرات ساختاری ایجاد کنند. هدف آن‌ها تقویت بازار داخلی منطقه است تا اندازه اروپا به درستی برای رقابت با ایالات متحده و چین استفاده شود.
در اوایل کنفرانس، کاوشی در بازار کار اروپا توسط بنجامین شوفِر از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، انجام شد. او استدلال کرد که اگرچه بیکاری در اروپا به طور تاریخی در حدود 6 درصد پایین بود، رشد بهره‌وری بسیار کمتر از ایالات متحده بود، جایی که رشد دستمزدها کندتر بوده است. این به دلیل آن بود که مردم برای مدت طولانی در مشاغل خود می‌ماندند، بخشی به این دلیل که سیستم‌های بازنشستگی و حمایت‌های مربوط به اخراج، افراد را از تغییر شغل منصرف می‌کرد.
این ارائه با دفاع‌های شدید از بازار کار اروپا و پرسش‌هایی درباره اینکه آیا بازار کار ایالات متحده بهترین الگوی الهام‌بخش است، مواجه شد. اما بررسی نقاط قوت و ضعف در اروپا و توصیه‌های قاطع برای چگونگی کاهش شکاف منطقه با کشورهای پربارتر، در طول هفته تکرار شد.
بحث بر سر رقابت‌پذیری با مقاله پایانی ادامه یافت. این مقاله نشان داد که چگونه چین با تخصصی شدن در بخش‌هایی که اتحادیه اروپا در آن‌ها مزیت داشت، مانند حوزه‌های فناوری پیشرفته ماشین‌آلات و ربات‌ها، به رقیبی برای اروپا تبدیل شده است. در حالی که ایالات متحده در حال جدایی از چین بود، اروپا علیرغم رقابت تکنولوژیکی، به آن نزدیک‌تر می‌شد.
آنا ماریا سانتاکرو، اقتصاددان بانک فدرال رزرو سنت لوئیس، گفت: «چین نه تنها در حال رسیدن به منطقه یورو است، بلکه در حال همگرایی است. این کشور در حال تبدیل شدن به یک رقیب مستقیم است.»
او افزود: «مسیر پیش رو جدید نیست. تعمیق بازار واحد می‌تواند به اروپا کمک کند تا از اندازه خود برای ایجاد خروجی بیشتر و نوآوری بیشتر استفاده کند.»
برای پی‌یرو چیپولونه، عضو هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا، نتیجه‌گیری این بود: «دیگران را سرزنش نکنید، تجارت را به خاطر مشکلاتتان سرزنش نکنید. خانه خودتان را مرتب کنید.»
این اقتصاددانان می‌توانند بر سر آنچه باید انجام شود، توافق کنند، اما آن‌ها به طور کامل مسئول اجرای آن یا متقاعد کردن شهروندان یا احزاب سیاسی محلی خود که این اقدامات ضروری هستند، نیستند. بین جلسات، بسیاری از شرکت‌کنندگان اشاره کردند که این توصیه‌ها آشنا هستند و اروپا بارها در اجرای آن‌ها شکست خورده است.
با این حال، کنفرانس با لحنی امیدوارانه درباره آینده‌ای پایان یافت که در آن اتحادیه اروپا با رشد اقتصادی قوی‌تر و بزرگ‌تر خواهد بود. فیلیپ آگیون، استاد کالج دو فرانس و مدرسه اقتصاد لندن، در جلسه پایانی گفت: «این به عهده ماست که این کار را انجام دهیم، ما می‌توانیم آن را انجام دهیم.»
او افزود: «من بسیار خوشبین هستم،» در حالی که سالن با تشویق‌های خودجوش پر شد.»