ریچارد ویلسون احساس می‌کرد به گنجی دست یافته است: این مرد 31 ساله در یک اپلیکیشن دوستیابی با کسی آشنا شد که می‌خواست چیزی فراتر از یک «حالت چطوره؟» معمولی رد و بدل کند.
او پیام‌های طولانی و چند پاراگرافی می‌فرستاد، و زن به هر یک از نکات او اشاره می‌کرد و جزئیاتی را که قبلاً ویلسون ذکر کرده بود، در بحث‌هایشان می‌گنجاند. او می‌گوید گفتگوهای پرپیچ‌وخم آنها جرقه رمانتیک را شعله‌ور کرد، اما وقتی اخیراً حضوری ملاقات کردند، قرار او هیچ‌کدام از آن جذابیت‌های گفتگویی را که در پیام‌ها نشان داده بود، نداشت.
سردرگمی ویلسون زمانی به سوءظن تبدیل شد که قرارش اشاره کرد در محل کار «همیشه» از ChatGPT استفاده می‌کند. آیا او به جای اینکه در آن مکالمات اولیه ناخوشایند دست و پا بزند، از یک کمک‌کننده هوش مصنوعی استفاده کرده بود؟
شرکت‌های اپلیکیشن دوستیابی مانند Match Group — که مالک Hinge، Tinder و تعداد زیادی از دیگر اپلیکیشن‌های دوستیابی است — می‌گویند هوش مصنوعی می‌تواند به افرادی که بیش از حد مشغول، خجالتی یا تندخو هستند، کمک کند تا در قرارهایشان موفق شوند. اما تعداد فزاینده‌ای از مجردها مانند ویلسون در حال پی بردن به این موضوع هستند که ورود هوش مصنوعی دوستیابی را پیچیده‌تر می‌کند و سوالاتی را درباره آداب معاشرت و اخلاق در یک فضای دوستیابی که می‌تواند از قبل هم بیگانه به نظر برسد، مطرح می‌کند.
اریکا اتین، یک مربی دوستیابی که با هزاران مراجعه‌کننده کار کرده است، می‌گوید: با کمک هوش مصنوعی که به همه کمک می‌کند جذاب‌تر به نظر برسند — و نظرات «پرچم قرمز» را قبل از اینکه بیان شوند، حذف می‌کند — تشخیص اینکه آیا یک شریک بالقوه جذاب و ایمن است، دشوارتر می‌شود.
اتین گفت: «به طور معمول، می‌توانید در چت ببینید که از چه نوع زبانی استفاده می‌کنند. می‌توانید ببینید آیا سریع به مسائل جنسی می‌پرند و چگونه با غریبه‌ها در دنیا گفتگو می‌کنند. وقتی یک ربات به جای آنها چت می‌کند، دیگر نمی‌توانید آن داده‌ها را درباره آن شخص جمع‌آوری کنید.»
با توجه به اینکه تقریباً یک سوم بزرگسالان آمریکایی اظهار داشته‌اند که از اپلیکیشن‌های دوستیابی استفاده کرده‌اند و اکثر روابط اکنون آنلاین آغاز می‌شوند، شرکت‌های دوستیابی مشتاقند تا دریابند که چگونه هوش مصنوعی پیشرفته می‌تواند مدل کسب‌وکار آنها را تقویت کند. Hinge ابزارهای هوش مصنوعی را اضافه کرده است که پروفایل‌های کاربران را می‌خوانند و عکس‌های آنها را بررسی می‌کنند و تغییرات و اضافاتی را پیشنهاد می‌دهند که در تئوری شانس آنها را برای یافتن یک شریک افزایش می‌دهد. Tinder از هوش مصنوعی برای خواندن پیام‌های شما استفاده می‌کند و اگر فکر کند پیامی نامناسب ارسال یا دریافت کرده‌اید، به شما هشدار می‌دهد. و اپلیکیشن‌هایی مانند Rizz و Wing AI به کاربران کمک می‌کنند تا تصمیم بگیرند چه چیزی به یک قرار بالقوه بگویند.
آماندا گسلمان، روانشناس در Kinsey Institute، گفت تحقیقات او با Match Group نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از مجردها از هوش مصنوعی برای «بهبود زندگی دوستیابی خود» استفاده می‌کنند. گسلمان گفت این فناوری می‌تواند به افرادی کمک کند که در پیمایش فرآیند پیچیده سوایپ کردن، مچ شدن، چت کردن و تنظیم قرارها مشکل دارند. اما او اذعان کرد که این ویژگی‌ها با پیچیدگی‌های اخلاقی همراه هستند، و در بیان اینکه چه زمانی استفاده از هوش مصنوعی قابل قبول و چه زمانی فریبکارانه است، با مشکل مواجه شد.
گسلمان گفت: «مردم از هوش مصنوعی برای تغییر عکس‌های خود به گونه‌ای استفاده می‌کنند که لزوماً برایشان قابل دستیابی نیست، در حالی که وقتی از آن برای پیام‌ها استفاده می‌کنید، آن را به گونه‌ای به کار می‌برید که خودتان و توانایی‌تان در مکالمه را تقویت می‌کند.»
برخی از کاربران می‌گویند طراحی اپلیکیشن‌های دوستیابی از قبل رفتارهایی را تشویق می‌کند که معاشقه را غیرشخصی جلوه می‌دهد. برخی از مجردهای مشتاق، روی هر پروفایل به راست سوایپ می‌کنند و شانس خود را برای یافتن یک مچ حداکثر می‌کنند. برخی دیگر «گوستینگ» می‌کنند، یعنی پس از یک قرار بد، به جای قطع رسمی رابطه، ارتباط را قطع می‌کنند. و بسیاری سعی می‌کنند الگوریتم‌های اپلیکیشن دوستیابی را دستکاری کنند و به شرکایی که به آنها جذب شده‌اند «نه» می‌گویند تا به الگوریتم سیگنال دهند که آنها انتخابی و مطلوب هستند.
ایو تیلی-کولسون، وکیلی در لس آنجلس، یک کسب‌وکار جانبی را اداره می‌کند که در آن به حساب‌های کاربران Hinge وارد می‌شود و به جای آنها سوایپ می‌کند تا الگوریتم را به نفع آنها بازی دهد. تیلی گفت برای کاربرانی که از قبل از اپلیکیشن‌های دوستیابی ناراضی هستند، ویژگی‌های مکالمه‌ای هوش مصنوعی به احتمال زیاد خوشایند نخواهد بود. او گفت برای مثال، زمانی که هوش مصنوعی Hinge از مشتریانش می‌خواهد پاسخ‌های دقیق‌تری در پروفایل‌های خود بنویسند، برخی نگران هستند که این اپلیکیشن داده‌های اضافی را برای اهداف مخرب جمع‌آوری می‌کند. مچ (Match) گفت که داده‌هایی که جمع‌آوری می‌کند، از جمله از هوش مصنوعی، «فقط برای ارائه بهترین خدمات ممکن برای کاربران و جوامع ما استفاده می‌شود.»
از نظر تیلی، ویژگی‌های هوش مصنوعی، در بدترین حالت، علیه کاربران به کار گرفته می‌شوند تا آنها را به سوایپ کردن و پرداخت هزینه ادامه دهند. در بهترین حالت، آنها کاربران را به سمت پاسخ‌ها و مکالمات یکنواخت‌تر سوق می‌دهند، زیرا هوش مصنوعی مولد تمایل دارد به ایده‌ها و مکالماتی که قبلاً دیده است، ارجاع دهد.
ویدیا مورگسان، سخنگوی Match Group، گفت که الگوریتم‌های این شرکت برای سوق دادن کاربران به سمت ارتباطات حضوری و خروج آنها از اپلیکیشن‌ها طراحی شده‌اند. او گفت: «همچنان که هوش مصنوعی را در محصولات خود ادغام می‌کنیم، اصالت، شفافیت و ایمنی را در اولویت قرار می‌دهیم و اطمینان حاصل می‌کنیم که این ابزارها تجربه کاربر را بهبود بخشیده و به ایجاد ارتباطات بیشتر کمک می‌کنند.»
به گفته یوئل روث، رئیس بخش اعتماد و ایمنی Match Group، اگر پیشنهادهای هوش مصنوعی تأثیری خنک‌کننده بر برخی مکالمات اپلیکیشن دوستیابی داشته باشند، این همیشه چیز بدی نیست. Match از هوش مصنوعی برای خواندن پیام‌های کاربران استفاده می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد اگر در حال ارسال پیامی بالقوه توهین‌آمیز، توأم با سوءاستفاده یا عجیب هستند. از فرستندگان سؤال می‌شود: «مطمئنید؟» و فرصتی برای تغییر عبارت پیام به آنها داده می‌شود. روث در یک کنفرانس هوش مصنوعی در ماه ژوئن اظهار داشت که حدود 20 درصد از افرادی که این هشدار را دریافت می‌کنند، تصمیم می‌گیرند چت اصلی را ارسال نکنند. روث گفت که دریافت‌کنندگان نیز ممکن است هشدار «آیا این شما را آزار می‌دهد؟» را دریافت کنند اگر هوش مصنوعی Match پیامی را بالقوه مضر تشخیص دهد.
روث گفت: «بسیاری از آنچه در ساخت اپلیکیشن‌هایی که به افراد کمک می‌کنند با هم ارتباط برقرار کنند، به آن فکر می‌کنیم این است که چگونه می‌توانیم از هوش مصنوعی برای بهبود این تجربه استفاده کنیم، هم برای ایمن‌تر و اصیل‌تر کردن آن و هم برای شاید نرم کردن برخی از زبری‌هایی که ملاقات و بیان خود را برای مردم چالش‌برانگیزتر می‌کنند؟»
رومن خاوس، یکی از بنیانگذاران اپلیکیشن Rizz، که خود را یک مربی دوستیابی مبتنی بر هوش مصنوعی معرفی می‌کند، گفت: این «زبری‌ها» می‌توانند برخی از قرار گذاشتن‌ها را که در کلمات خوب نیستند، فلج کنند. کاربران می‌توانند اسکرین‌شات مکالمات اپلیکیشن دوستیابی خود را در Rizz بارگذاری کرده و از آن برای دریافت نکات در مورد اینکه چه چیزی باید در ادامه بگویند، درخواست کمک کنند.
او گفت: «هوش مصنوعی به مردم کمک می‌کند کمی با اعتماد به نفس‌تر باشند و به آنها آن کاریزما را می‌دهد. پسران خوب زیادی هستند که پیام‌دهندگان خوبی نیستند و Rizz به همه آن پسران خوب کمک می‌کند دیده شوند.»
هنجارهای اجتماعی در مورد زمان و نحوه استفاده مناسب از هوش مصنوعی، کندتر از خود فناوری در حال توسعه هستند. جیادا پیستیلی، اخلاق‌گرای اصلی در شرکت هوش مصنوعی Hugging Face، گفت: در محل کار، جایی که هدف انجام کارها به صورت کارآمد است، برون‌سپاری به هوش مصنوعی پیچیدگی اخلاقی کمتری نسبت به اپلیکیشن‌های دوستیابی دارد، جایی که هدف آشکار کردن خود واقعی شماست. او گفت هرچه بیشتر به هوش مصنوعی برای تسهیل ارتباطات عاطفی خود تکیه کنیم، کمتر قادر به بیان واقعی خودمان خواهیم بود.
پیستیلی گفت: «در حالی که فاقد مقررات رسمی هستیم، اما در مورد اصالت در روابط صمیمانه، شهود اخلاقی قوی داریم. در نظر بگیرید که یک نامه عاشقانه تقریباً تمام تأثیر عاطفی خود را از دست می‌دهد، وقتی متوجه می‌شویم که به طور کامل توسط هوش مصنوعی تولید شده و از قلب نیامده است.»
کاترین کودوتو، استاد علوم رسانه در دانشگاه بوستون که در مورد اپلیکیشن‌های دوستیابی تحقیق می‌کند، گفت: مردم همچنین می‌خواهند بدانند که وقتی خود را برای شخص جدیدی آشکار می‌کنند، طرف مقابل نیز خود واقعی‌اش را نشان می‌دهد. «اگر خود را در معرض دید قرار دهید، اما طرف مقابل آنقدر منفصل باشد که هوش مصنوعی را در پیام‌هایش دخیل کند، احساس عدم تطابق ایجاد می‌شود.»
پس از ملاقات با زنی که ویلسون مشکوک بود از ChatGPT برای پیام دادن به او استفاده کرده بود، ویلسون یک قرار دوم ترتیب داد. او با خود فکر کرد شاید با زمان بیشتر، نگاهی اجمالی به شخصیت واقعی او پیدا کند.
اما چیزی که دید را دوست نداشت. اگرچه او هرگز با اطمینان کامل متوجه نشد که آیا زن به یک چت‌بات تکیه کرده بود یا خیر، اما قرار بد باعث شد ویلسون از هوش مصنوعی کینه به دل بگیرد و از اپلیکیشن‌های دوستیابی خسته شود. او گفت: اگر این زن مجبور بود پیام‌ها را خودش بنویسد — بدون کمک ChatGPT یا هشدارهای Hinge که او را از ارسال پیام‌های بالقوه عجیب بازدارد — شاید ویلسون می‌توانست زودتر تشخیص دهد که آنها با هم سازگار نیستند.
ویلسون گفت که آنها هفته‌ها پیام رد و بدل کرده بودند. اما او واقعاً با چه کسی صحبت کرده بود؟
«انگار اصلا با هم حرف نزده بودیم.»