در روزهای پس از «عملیات چکش نیمه‌شب»، سازمان مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE)، ۱۱ تبعه خارجی ایرانی را در هشت ایالت بازداشت کرد. یکی از بازداشت‌شدگان، عضو سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. CBS News گزارش داد که مقامات ICE گفته‌اند او «ارتباط با حزب‌الله» را پذیرفته است. دیگری در لیست نظارت تروریستی قرار دارد. به گفته CBS، پنج نفر از آنها سوابق محکومیت کیفری دارند.
ما نمی‌دانیم این افراد ممکن است در ایالات متحده چه می‌کرده‌اند. اما این دستگیری‌ها موضوعی را برای تأمل پس از حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران مطرح می‌کند: اکنون که تهران توسط نیروی هوایی ایالات متحده تحقیر شده است، با شبکه‌ای از نیروهای نیابتی و اتحادهای نظامی که دهه‌ها در نیمکره غربی ساخته است، چه خواهد کرد؟
تجاوزات ایران در آمریکای لاتین مستند شده است. ۱۸ ژوئیه، سی و یکمین سالگرد قتل ۸۵ نفر در مرکز یهودیان بوئنوس آیرس توسط حزب‌الله مورد حمایت ایران است. همین شبکه تروریستی مسئول بمب‌گذاری انتحاری سال ۱۹۹۲ در سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس بود که جان ۲۹ نفر را گرفت.
آلبرتو نیسمان، دادستان فدرال آرژانتینی که در مورد بمب‌گذاری ۱۹۹۴ تحقیق می‌کرد، در ژانویه ۲۰۱۵ در آپارتمانش در بوئنوس آیرس به ضرب گلوله کشته شد. جسد او یک روز قبل از اینکه قرار بود در کنگره آرژانتین شهادت دهد و ادعای لاپوشانی نقش ایران توسط دولت رئیس‌جمهور کریستینا کیرشنر را مطرح کند، پیدا شد. قتل نیسمان همچنان حل‌نشده باقی مانده است.
آرژانتین تحت ریاست جمهوری خاویر میلی یکی از بزرگترین متحدان اسرائیل است و تنها پس از ایالات متحده قرار دارد. حزب‌الله در سال ۲۰۱۹ توسط رئیس‌جمهور آرژانتین، مائوریسیو ماکری، به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شد و آقای میلی در سال ۲۰۲۴ همین عنوان را به حماس داد. روز پنجشنبه، یک قاضی فدرال در بوئنوس آیرس حکم داد که ۱۰ تبعه لبنانی و ایرانی به دلیل بمب‌گذاری سال ۱۹۹۴ «غیاباً» محاکمه خواهند شد.
اینها تحولات دلگرم‌کننده‌ای هستند. اما بنیادگرایی اسلامی در جاهای دیگر آمریکای لاتین در حال گسترش است. در سال ۲۰۲۳، رئیس‌جمهور برزیل، لوئیز ایناسیو «لولا» داسیلوا، اجازه داد دو کشتی جنگی ایرانی در ریودوژانیرو پهلو بگیرند که نشانه‌ای از گرم شدن روابط بین برازیلیا و تهران است. ایران و بولیوی، تحت رهبری رئیس‌جمهور سابق اوو مورالس که هنوز قدرت زیادی دارد، ایدئولوژی ضدغربی و روابط نزدیکی دارند. کوبا و نیکاراگوئه نیز متحدان ایران هستند.
تهران روابط نهادی عمیقی با کاراکاس دارد. ونزوئلا با استفاده از فناوری ایران پهپاد مونتاژ می‌کند. در رژه نظامی سال ۲۰۲۲، آقای مادورو پهپادهای مسلح مدل ANSU-100 مونتاژشده در ونزوئلا و همچنین پهپادهای ANSU-200 را که هنوز در دست توسعه هستند، به نمایش گذاشت. بر اساس گزارشی از مرکز جامعه آزاد و امن مستقر در واشنگتن که در ۲۴ ژوئن منتشر شد، «تصاویر و سفارشات خرید درز کرده نشان‌دهنده تولید سالانه تقریباً ۵۰» پهپاد ANSU-100 و «کیت‌های فرعی» برای پهپاد «پنهان‌کارتر» ANSU-200 در ونزوئلا است. هر دو در صورت تصمیم ونزوئلا برای حمله به سرمایه‌گذاری‌های نفتی فراساحلی در گویان، مفید خواهند بود.
ایران همچنین تأمین‌کننده «قایق‌های تندرو» به ونزوئلا است که می‌توانند موشک‌های ضدکشتی حمل کنند. وزیر امور خارجه مارکو روبیو به ونزوئلا هشدار داده است که از آب‌های گویان دور بماند. اما مرکز جامعه آزاد و امن گزارش می‌دهد که «مشاوران سپاه پاسداران آشکارا از ساخت "حوثی‌های کارائیب" صحبت می‌کنند: قایق‌های کوچک مسلح به موشک، مین‌ها و پهپادهای انتحاری که می‌توانند دسترسی ناوگان ایالات متحده یا متحدانش را به اقیانوس اطلس جنوبی به چالش بکشند.» این مرکز می‌گوید که شناورهای ایرانی با «عمق کم»، می‌توانند به مناطق ساحلی دسترسی داشته باشند و «فرماندهان ونزوئلا قبلاً آنها را با مهمات پرسه زن ایرانی برای تمرینات حملات اشباعی جفت کرده‌اند.»
اگر ایران به دنبال انتقام شکست‌های اخیر خود با قابلیت انکار منطقی باشد، به احتمال زیاد از نیروهای نیابتی مخفی برای حمله به ایالات متحده یا متحدانش استفاده خواهد کرد، همانطور که در دهه ۱۹۹۰ در آرژانتین انجام داد. تهران سال‌هاست که این خط لوله را پر کرده است. تأمین‌کنندگان مالی تروریسم اکنون فراتر از منطقه مرزی سه‌گانه برزیل، آرژانتین و پاراگوئه تا بندر ایکیکه در شیلی، جزیره مارگاریتا در ونزوئلا و به گفته مرکز جامعه آزاد و امن، کولون در پاناما، فعالیت می‌کنند.
در همین حال، ایران عوامل خود را با پروازهای مستقیم از تهران به کاراکاس به نیمکره قاچاق کرده است، جایی که مقامات به آنها گذرنامه ونزوئلایی می‌دهند تا بتوانند بدون ایجاد سوءظن در منطقه سفر کنند. در سال ۲۰۱۷، میامی هرالد از یک مقام سابق مهاجرت ونزوئلا گزارش داد که در حدود سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ تحت معاون رئیس‌جمهور وقت ونزوئلا، طارق العیسمی، کار می‌کرد. این مقام سابق تخمین زد که در دوران تصدی وی، سالانه حدود ۱۰,۰۰۰ نفر از خاورمیانه اسناد ونزوئلایی دریافت می‌کردند. یک تحلیلگر اطلاعاتی معتبر هفته گذشته به من گفت که این تجارت در سال‌های اخیر رونق گرفته است.
تسلیحات هسته‌ای در دست متعصبانی که از سال ۱۹۷۹ ایران را اداره می‌کنند، فاجعه‌بار خواهد بود، و نه فقط برای اسرائیل. تصمیم رئیس‌جمهور ترامپ برای اعزام تیم بمب‌افکن B-2 در ماموریت درخشان و قهرمانانه خود، هدیه‌ای به بشریت بود. اما هیچ کس نباید تعجب کند اگر ایران و نیروهای نیابتی آن در قاره آمریکا از پایان دادن به این وضعیت خودداری کنند.